608 matches
-
aptă de a-l organiza și de a-l îmbogăți cu patina sa proprie. Este forma generală de priză la realitatea exterioară care presupune selecție adaptativă și orientare comportamentală, care administrează o funcție a investirii cu semnificație pe un strat obiectual inițial neutru, care construiește și urmează o paradigmă de inserare ce vizează concentric armonia universală a lucrurilor ca ultimă instanță înglobatoare. Este cărămida cognitivă de bază care sfârșește în atitudinea metafizică esențială clasică ce reprezintă temelia oricărei întreprinderi teoretice individuale
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
nu poate intra decât cu prețul destituirii eului, jertfind idealul în virtutea unui real impropriu. Este de altfel și motivul pentru care vorbim de natura apofatică a acestei intuiții, căci ea nu afirmă nimic sau - mai exact - afirmă negând, neagă negativul obiectual al alterității unei lumi pe care nu o poate asimila ca atare, din exterior, ca limitare a activității eului. Ea este cea care cu adevărat deschide poemul, dar o face din interior, din unghiul de vedere al originii sale poetale
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
explicația oferită de el ni se par însă cel puțin discutabile. Autorul susține că științele spiritului "își pierd legătura cu acțiunea" și că ele păstrează un caracter pur "contemplativ", întrucât, pe de o parte, "<<se înstrăinează>> metodologic de domeniul lor obiectual", iar pe de altă parte, "se emancipează de valori" în virtutea unui postulat pozitivist. De aici, Riedel trage concluzia eronată că ele apar ca "indiferente față de stările de lucruri cercetate" și "nu mai sunt întreprinse ca mijloc al înțelegerii hermeneutic-practice", ci
Dilthey sau despre păcatul originar al filosofiei by Radu Gabriel Pârvu [Corola-publishinghouse/Science/1405_a_2647]
-
cu științele naturii, acolo unde se manifestă realmente "contemplativ" (în acest sens vezi supra trimiterile la "pasivitatea" caracteristică pozitiviștilor). Din momentul în care ele devin însă "comprehensive" nu mai poate fi vorba nici despre "o înstrăinare metodologică de domeniul lor obiectual" (pentru Verstehen avem nevoie de Einfühlung, așa cum vom arăta în cap. III, 1C)210 și nici despre "o emancipare" în raport cu valorile. În această ultimă privință am spune mai degrabă că viziunea lui Dilthey asupra științelor spiritului se apropie de perspectiva
Dilthey sau despre păcatul originar al filosofiei by Radu Gabriel Pârvu [Corola-publishinghouse/Science/1405_a_2647]
-
nicicum un apriorism invariabil, ci unul relativ, permanent adaptabil la Tatsachen (stările de fapt), deoarece "examinăm imanența ordinii în materia experienței noastre sensibile", după cum am văzut că spune Dilthey. Pe marginea acelorași idei M. Riedel glosează în felul următor: "Conceperea obiectuală formează un sistem de relații ale cărui părți componente formale sunt alcătuite într-o anumită măsură din același material și se deosebesc doar prin situarea lor în acest sistem" (s.n.), adică prin ponderea pe care o capătă în cadrul întregului. Plecând
Dilthey sau despre păcatul originar al filosofiei by Radu Gabriel Pârvu [Corola-publishinghouse/Science/1405_a_2647]
-
comprehensiunea presupune o trăire, iar trăirea nu devine experiență de viață decât dacă comprehensiunea scapă din strîmtoarea și subiectivitatea trăirii în regiunea totalității și a universalului"150. Referindu-se la principiul imanenței comprehensiunii, potrivit căruia "toate conținuturile și prestațiile conceperii obiectuale sunt legate la bază într-o corelație fundată în trăire", Riedel subliniază că acest principiu din care se poate deriva "postulatul unei logici hermeneutice"151 reclamă atât "dizolvarea contradicției formelor gândirii discursive și a conținuturilor experienței", cât și "a liniilor
Dilthey sau despre păcatul originar al filosofiei by Radu Gabriel Pârvu [Corola-publishinghouse/Science/1405_a_2647]
-
p. 144. 9 M. Florian, Recesivitatea..., I, p. 123. De altfel, prin aceasta autorul își contrazice propria-i afirmație despre caracterul "imanent", "pozitivist" al metafizicii lui Dilthey (vezi I, 3D). 10 W. Dilthey, Construcția..., p. 75. Autorul constată că "aprehensiunea obiectuală se efectuează în timp" atât în privința propriei persoane, cât și în privința comprehensiunii celorlalte, iar "din generalizarea a ceea ce survine astfel într-o totalitate se constituie experiența vieții individului". O asemenea generalizare "ia ființă prin tipuri de demersuri echivalente celor inductive
Dilthey sau despre păcatul originar al filosofiei by Radu Gabriel Pârvu [Corola-publishinghouse/Science/1405_a_2647]
-
12. 55 Apud ibid. 56 V. Drăghici, ibid. 57 Apud ibid. 58 W. Dilthey, Construcția..., pp. 130-131. "Aici comentează V. Drăghici nivelul <<senzorial>> (procesele senzației și percepției) este legat structural de nivelul <<conceptual>>. Iar acest lucru este exemplificat în <<aprehensiunea obiectuală>> prin faptul că operațiile elementare ale comparării, separării și reuniunii, ca operații premergătoare gândirii discursive, constituie suportul operațiilor logice: conceptualizarea, judecarea, abstractizarea etc." (Prefață la op. cit., p. 12). 59 Demonstrația nu ne convinge, fiindcă se bazează pe o descriere logică
Dilthey sau despre păcatul originar al filosofiei by Radu Gabriel Pârvu [Corola-publishinghouse/Science/1405_a_2647]
-
în ajutor perceptibilitatea. E un instrument simplu care slujește să străbați o idee ponderoasă lesne, ca pe un corp transparent." Dimensiunea hermeneutică a vederii vestește o "cucerire" vie, de care naratorul sau personajul privitor se pot bucura, o dată depășită neutralitatea "obiectuală", opacitatea "blocurilor grele". Pentru lumea romanului, casele, în general spațiul locuirii, precum și culisele acestora, exterioare sau interioare, joacă rolul unor mărturii tăcute, palpabile, ale unui loc predestinat istoriei ce va fi povestită. Despre semiotica sui generis a exprimării relațiilor cu
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
cu făina mea"), natura tranzacțiilor, a bunurilor dobîndite, este indiferentă la gen: "Din toate obiectele de preț pe care le putea achiziționa, [prințul Maxențiu] era singurul pe care-l putea transporta cu ea pretutindeni (sic)." Tratarea personajului în registrul metaforic obiectual nu este o noutate în limbajul romanului. Sia pare condamnată la ilustrarea procedeului, devenit manieră: "Mîhnirea și necazul cotrobăiau prin sufletul ei opac. O mare iluzie se sfărîma în blocul acela." Metafora solidificării, ca expresie a spiritului / și trupului implacabil
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
ordinea odihnitoare și profilul neted al Elenei, toate i se păreau destinate lui. Era un rai regăsit (...) se simțea acum un amant mistic." Întreaga situare a Elenei, solidară în acest fel cu spațiul existenței ei, poartă semnele investiturii erotice. Aspectul "obiectual" al afecțiunii (răsfrînte asupra "prelungirilor" metonimice ale persoanelor, domiciliile lor) apare aici în varianta cea mai pură, cea mai spiritualizată. Personaj care opune crispatei atenții la obiecte o reverie atenuantă, soporifică, Maxențiu transportă în visul său o imagine construită, un
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
accentuarea ideilor delirante cu exaltări reacționale în cursul episoadelor productive. La cei pasionali, accesarea la stadiile de asentiment formulat, reprezintă un indice criminogen important (De Greff, 1973); același lucru este valabil și în cazul amenințărilor de ruptură a unei relații obiectuale pregenitale care este întâlnită în cazul unor pacienți psihotici sau prepsihotici (Benezech, 1978). - absenta sau ineficiența terapiei reprezintă unul din elementele peiorative majore în evaluarea periculozității: opoziția la tratament, persistența producțiilor delirante, a revendicărilor agresive etc. Eficacitatea controlului crizelor medicamentoase
Particularităţi în debutul schizofreniei : strategii de evaluare şi abordare terapeutică by Andrei Radu () [Corola-publishinghouse/Science/1840_a_92284]
-
în a sa Introducere la metoda lui Leonardo da Vinci, în abordarea sa fizică a gîndirii și constanta sa preocupare pentru tehnică. Mai multă decît Michel Serres, autorul leibnizian al lui Hermès, poetul nostru fizician, care a regîndit viul și obiectualul. Mai multă decît Derrida și Gramatologia sa, care a problematizat semnul și marcarea. Bernard Stiegler, la rîndul său, după ce a conceput în 1987 expoziția Memoriile viitorului la Centrul Pompidou, urmărește o reprezentare fundamentală a noilor instrumente ale memoriei 19. Și
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
artistică personală, impresionantă. Criticul de artă și eseistul Claudiu Paradaiser observa că: „La Adrian Podoleanu imaginile obiectelor nu au contururi precise, riguroase, ci se difuzează fluide în spațiul înconjurător, urmărind jocul labil al reveriei și nicidecum formele reale ale lumii obiectuale. Capacitatea pictorului de a poetiza materia se evidențiază, cu predilecție, în acest gen de pictură: Dumitrițele, Freziile, Păpădiile, Trandafirii - în lumină naturală, în vasele de pământ în care s-au născut, ni se înfățișează personalizate, unice forme de sine-stătătoare, bucurându
Personalităţi ieşene: omagiu by Ionel Maftei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91547_a_93092]
-
familiei. Prozatoarea reușește să evidențieze discrepanța dintre aspirațiile Adei și realitatea pe care este obligată să o accepte, alternând imaginile diafane ale amintirilor ei din tinerețe cu descrierea unor aspecte concrete, brutale ale existenței imediate, având grijă să fixeze ambianța obiectuală și umană a fiecărui moment. Proza din volumele Natalița (1916), Tulburea (1922), Făclii în noapte (1930) continuă în bună măsură acest tip de proză. Povestiri ca Natalița, Purim aparțin Amintirilor..., iar Datorie, Larghetto, în re, de Mozart, Mai bine... sunt
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288039_a_289368]
-
magic, "ea este, începând cu simpla inversare stânga-dreapta a imaginii și terminând cu proprietățile sale telescopice reflectorizante, o poartă spre lumea fantastică a visului și interiorității. Este, în același timp, poarta pe care calitățile acestei interiorități răbufnesc în afară, se obiectuali zează, capătă aparența perceptibilă senzorial. Iată o cale prin care catopticul (simpla oglindire fizică) devine catoptronie. Suprafața speculară se transformă atunci într-o "oglindă de aur". Un eidolon seducător, imaginea reflectată în oglindă este utilizată de romantici pentru a exprima
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
ar fi o oglindă purtată de-a lungul unui drum!”, trebuie luată, cum se zice, cum granu salis! Nici „drumul” unei narațiuni și nici „oglinda” celui care-l „reflectă”, autorul În cauză, nu au „indiferența” și nici „stabilitatea” sau „claritatea obiectuală” a celor două elemente ale definiției sau metaforei; „drumul” unei narațiuni - sau ale unei confesiuni sau mărturisiri! -, ca și cele Întâlnite În cale, ființele, scenele, dialogurile, evenimentele, reflecțiile de atunci, eșecurile și posibilele victorii!, vor prinde culoarea momentului În care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
ale raportului cauză efect la nivel comunicativ, aspecte ale translării individual colectiv, respectiv ale motivării acesteia etc., elemente raportate la diferite tipuri de context 12, dintre care avem în vedere aici: * contextul circumstanțial (situațional) reperele de tip spațio-tem-poral, modal, cauzal, ,,obiectual" etc. care diferențiază o situație de comunicare de alta; * contextul (a)locutorial (subiectiv) componentele subiective care se constituie în mărci ale locutorului, respectiv interlocutorului (subiectivitatea locutorului și subiectivitatea interlocutorului); * contextul relațional (intersubiectiv) reflectare a intersubiectivității, ansamblu de relații stabilite între
Elemente de didactică a activităţilor de educare a limbajului: (etapa preşcolarităţii) by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Administrative/1425_a_2667]
-
etc.). ( În cadrul demersului instructiv-educativ pot fi utilizate modele: tridimensionale: păpușa, jucării-animale, lucruri etc., machete, logo, jocuri de construcție; bidimensionale: planșe, jetoane, diapozitive, filmulețe, desene; simbolice: mulțimi, scheme, buline, floricele, mașinuțe-,,stimulente", tabele etc., încadrabile, de asemenea, în tipologia 230: modele obiectuale: jucării, corpuri geometrice (caracterizate printr-un grad mare de similaritate cu elementul real); modele iconice: machete, mulaje, scheme; modele simbolice: formule, scheme bazate pe convenție (plusuri, minusuri, bila albă, bila neagră prin convenție asociată pozitivului, respectiv negativului) etc. ( În activitățile
Elemente de didactică a activităţilor de educare a limbajului: (etapa preşcolarităţii) by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Administrative/1425_a_2667]
-
2003 etc. 225 Vezi însușirea elementelor de citit-scris Boca-Miron/Chichișan 2002: 66-71. 226 Tudoran-Sabău-Antal 2004: 23. 227 Tudoran-Sabău-Antal 2004: 23. 228 Voiculescu 2003: 74, Tudoran-Sabău-Antal 2004: 22. 229 Cerghit 2006: 225 ș.u. 230 Cucoș 2002: 297. Vezi și modele obiectuale (machete, mulaje, globul pământesc etc.), figurative (scheme, grafice, filme animate etc.), simbolice (formule, semne etc.) Ezechil 2003: 68. 231 Ezechil 2003: 60. 232 Boca-Miron/Chichișan 2002: 50-51, Voiculescu 2003: 78, Tudoran-Sabău-Antal 2004: 17-18. 233 Prezentată, în majoritatea didacticilor de educare
Elemente de didactică a activităţilor de educare a limbajului: (etapa preşcolarităţii) by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Administrative/1425_a_2667]
-
istoric, plus cunoscutul roman gotic Dr. Jekyll and Mr. Hyde, veritabil thriller victorian. Timpul în care se petrece acțiunea din Treasure Island corespunde celui pe care l-am numit anterior GAP, cu toată recuzita. Acțiunea, background-ul, caracterele, prezen țele obiectuale, acuratețea istorică, toate se încadrează ca niște piese de puzzle în GAP, din care, ca o sec vențăansamblu, romanul își decupează scenele. Tânărul Jim Hawkins, orfan de tată, ținea un han pe malul oceanului, împreună cu mama sa. Apariția unui misterios
PIRAŢI ȘI CORĂBII Incursiune într‑un posibil imaginar al mării by Adrian G. Romila () [Corola-publishinghouse/Memoirs/850_a_1578]
-
domeniul eticii: "etica managerială". 3.2. Relația cultură organizațională etică Etica afacerii este inextricabil legată de cultura organizațională. Cultura organizațională reprezintă totalitatea simbolurilor, convingerilor, atitudinilor și modelelor de comportament învățat, produs și recreat de membrii organizaționali și care se reflectă obiectual în bunuri și în relaționarea cu exteriorul. Fundamente definitorii pentru cultura organizațională, în genere, sunt considerate a fi: filozofia/viziunea organizației, regulile de comportament, normele și valorile. Aceste atribute ar putea induce ideea că etica afacerii și cultura organizațională sunt
by AURICA BRIŞCARU [Corola-publishinghouse/Science/951_a_2459]
-
capabilități umane care să dea substanță acestor drepturi. Dobândirea de capabilități noi este determinanta antropocentrismului, este dimensiunea care creează și îmbogățește semnificațiile conceptului de om. Cu alte cuvinte, imaginea unei științe "pozitive" este intrinsec asociată cu inserarea eticului în mod obiectual în artefactele sale, în comandamentele vieții politice, în prezervarea viului și în devenirea individualului antropologic. 5.2.2. Cum arată un model de angajare sustenabilă a cunoașterii științifice? Presiunea socială pentru angajarea cercetării în dezvoltarea durabilă a lumii zdruncină legitimitatea
by AURICA BRIŞCARU [Corola-publishinghouse/Science/951_a_2459]
-
domnului profesor de a-mi pune la dispoziție corespondența personală, m-am întrebat - merită ea cercetată și relatată publicului, atât timp cât este una obișnuită, fără înfățișarea unor evenimente aparte, în măsură să cheme cititorul la lectură? După ce am citit despre „Educația obiectuală” din „România Literară” nr. 35/31august 2012, care dezvăluie, din The Paris Review, lista incompletă a obiectelor personale care i-au aparținut lui Flaubert, așa cum a fost ea redată de M. Lemoel la 12 zile de la moartea scriitorului, unde, „Printre
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
de tigru, una de râs și una de urs polar, dar și lucrările lui Walter Scott, în 32 volume”, am zis că merită. Firește, fie și numai literar, distanța dintre Flaubert și profesorul Mânăstireanu e mare, dar dacă este importantă „obiectual” de știut pentru cititori cravata lui Flaubert, de ce nu ar prezenta interes spiritual-afectiv și corespondența celui de-al doilea, mi-am zis, și a rămas să-mi realizez proiectul împreună acceptat. Mai ales că, între timp, au devenit cunoscute și
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]