429 matches
-
măsură a tuturor lucrurilor omul, dar pe acela perfect: eroul Iliadei ori atletul de la Olimpia... „Meridian“, 22 martie 2002, ora 12,45 49. Evadatul Sunteți niște evadați, iar asta nu de când ați descoperit focul, cât mai degrabă de când ați inventat opaițul. Adică de când ați consimțit să vă rupeți de la gură ceva din grăsimea vânată cu trudă pentru a căpăta lumină, ceea ce eu, pisica, o ființă eminamente nocturnă, n’aș face-o nici În ruptul capului. Și nu pentru că văd noaptea ca
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
acela mă caută de fapt ca pe o contrapondere la artificialismul În care e obligat să trăiască și din care nu mai știe cum să scape, e o altă poveste. Acum Înțelegi, Cristi, din ce ai evadat de fapt cu opaițul, chiar transformat În bec; În spatele căruia contină să ardă o flacără, aceea din termocentrală, cu fum și cenușă cu tot... Recunoaște că tot 8 ceasuri dormi În fiece noapte, chiar dacă În loc să te culci odată cu găinile, la căderea nopții, și să
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
a irigat Pământul, devenind agricultură. Apa și Aerul ne călătoresc, iar Eterul ne duce vorbele. Focul, adică energia, a fost aflat pretutindeni: de la Soare până la atom și extras din același pretutindeni. Împământenit, adică explicat, modelat, măsurat. Copiat chiar, căci flacăra opaițului care luminează cu cea mai proaspătă părticică de Soare a ajuns electricitate, produsă și de Foc În cazanul termocentralei dar și de alte Elemente: Apa hidrocentralei, Aerul instalației eoliene și - cine știe? -, poate cândva chiar cutremurele Pământului. Dar Întotdeauna degradându
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
nu faceți altceva decât să consumați altă energie, de astă dată prin televizor, cel mai adesea Întru Îndobitocire... Vă critic, dar știu eu ce știu... Ca, de exemplu: Sunteți și ipocriți, gândindu-vă cum să protejați Natura: dar nu fumul opaițului poluează, căci eliberează energia solară fixată deunăzi de planta care a furnizat oloiul; ori de animalul care, mâncând planta cu pricina, a furnizat seul; ori de albina care și-a crescut, din nectarul aceleiași plante, fagurii din ceară. Și ziceți
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
din circa 15 case, fără garduri, cu casele construite ca și acelea descrise de Vasile Pârvan În Getica. Locuitorii se Îngrijeau În special de trei articole: chibrituri, gaz si sare. Într-un timp, În lipsă de gaz, am folosit strămoșescul opaiț. Vai! Ce impresie a făcut asupra germanilor opaițul, cu feștila aceea Înmuiată În grăsime, producând un fum Înecăcios. Dar la Cojocaru, după un contact Îndelungat, germanii și au schimbat părerea despre populația de acolo. Oamenii se bucurau de sănătate fizică
30.000 km prin SUA (1935-1936) by Nicolae Cornăţeanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/820_a_1717]
-
construite ca și acelea descrise de Vasile Pârvan În Getica. Locuitorii se Îngrijeau În special de trei articole: chibrituri, gaz si sare. Într-un timp, În lipsă de gaz, am folosit strămoșescul opaiț. Vai! Ce impresie a făcut asupra germanilor opaițul, cu feștila aceea Înmuiată În grăsime, producând un fum Înecăcios. Dar la Cojocaru, după un contact Îndelungat, germanii și au schimbat părerea despre populația de acolo. Oamenii se bucurau de sănătate fizică si morală. Fără cultură, dar cu inteligență spontană
30.000 km prin SUA (1935-1936) by Nicolae Cornăţeanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/820_a_1717]
-
lupi schingiuiți de schimbarea năravurilor, lapte de cuc în cutii de ness, eclipsă totală de Pământ, ciupercă roșie deasupra Cernobâlului, nopți la Ada-Kaleh pe insula Șimian, ninge la Cherapunji, sir Edmund Hillary în Marea Everest de pe Marte, Bostonul iluminat la opaiț, Fidel Castro și un veac de singurătate, Madona fără cercel, Garcia Marquez și Vladimir Ilici la cina cea de taină, un Remember Mateiu Caragiale sau bastardul, B.B. într-un ciorap găurit, cap de bour cu bizon, biberonul lui Napoleon, virginitate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
lui Spiru Haret, cu casă de citire, cămin cultural, farmacie, muzeu, bancă populară și cooperativă de consum. Ca să-și ușureze activitatea de culturalizare, și-a achiziționat, în 1929, o tipografie, unde a editat atât revista „Izvorașul” (1919-1939), cât și periodicele „Opaițul satelor” (1927-1931), „Alarma satelor”, calendare, cărți. Acest „alt Coresi” (cum l-a numit Ion Simionescu) a făcut din localitatea sa mehedințeană „un templu al culturii, al folclorului, al istoriei naționale” (Gh. Bulgăr). „Izvorașul”, revistă de muzică, artă și folclor, apărută
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286911_a_288240]
-
se pregătesc să intre în schimbul de noapte iar femeile și copiii se adună de pe la treburile casei sau ale cîmpului, aparatele miraculoase aduc de la distanță ecourile unei lumi necunoscute, care țin locul basmelor de odinioară, spuse la gura sobei înainte de stingerea opaițului. Din pricina asta, cei ce se deplasează, cu vreo ocazie, pînă în comună, aduc, odată cu puțina corespondență, cîte un "Program de radio și televiziune". Așa se face că, în clipa asta, am în mînă programul de săptămîna viitoare. Și pentru că, în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1495_a_2793]
-
de a fi bănuit de idealizarea vieții rurale de altădată, dorește să pună în evidență câteva aspecte definitorii ale acelor timpuri. Își amintește din frageda copilărie că în sat, odată cu deplina înserare, întunericul nopții devenea atotstăpânitor. Lampa cu gaz sau opaițul erau singurele surse de lumină în casele țărănești. Și pentru că petrolul era procurat cu bani, pe care locuitorii satelor îi făceau cu greutate și pe care îi drămuiau cu mare chibzuință, lampa era aprinsă cât mai târziu posibil, cu o
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
cât mai târziu posibil, cu o flacără anemică, pentru a micșora consumul. Oamenii nevoiași, mai cu seamă vârstnicii, se culcau odată cu găinile, cum se spunea despre cei care erau constrânși să facă economie, și nici nu mai aprindeau lampa sau opaițul. În puterea nopților fără lună deplasarea pe ulițele satului era o adevărată aventură, mai ales pentru bătrânii cu luminile ochilor împuținate. Toate treburile gospodărești trebuiau ostoite până la căderea întunericului, altfel gospodarul era nevoit să le facă la lumina unui felinar
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
din dormitoare-ateliere-buc)ț)rii sau brut)rii sau Inc)peri unde se Împletesc coșuri. Pe ălei, croitorii lucreaz) la vechi mașini de cusut Singer, cu pedal). Îmi plac fleacurile destinate turiștilor, care atârn) pe șfori de țocul ușii: coliere, suveniruri, opaițe, curele, piei de oaie și fete de pern) din piele (le iei acas) și le umpli singur), păpuci c)ptușiți cu bl)nit) de miel, p)l)rii de p)durar, vase vechi de alam) și tot felul de obiecte
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2110_a_3435]
-
făcuse un obicei constant în a culege asemenea "perle" de la Lăudat. Îmi amintesc una din aceste fraze de un retorism înduioșător, rostite cu o tonalitate înaltă și modulată, aproape "popește": "Acești călugări anonimi stăteau ei la lumina slabă a unui opaiț și copiau umilele lor texte, ca să ne ... lase nouă un tezaur!" E.S.: Se pare că ați gustat, în anul I, ceea ce spunea el... Din colaborarea cu profesorul Lăudat, eu am rămas cu mari câștiguri de ordin didactic și de atitudine
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
Bostan, Ion Popescu, Alexandrina Cernov, Ilie Popescu, Arcadie Suceveanu, Nicolae Dabija, George Munteanu. Încercarea de intentare a unui proces de presă revistei Plai Românesc în 1994 se soldează cu schimbarea lui Vasile Tărățeanu din funcția de redactor șef cu Arcadie Opaiț. * Plai Românesc, publicație independentă a comunității românești din regiunea Cernăuți, ajunsese în luna octombrie 2002, la al 156-lea număr (Format 30x42 cm). Redactor șef: Ștefan Broască. Fondatori: Societatea pentru cultură română „Mihai Eminescu” din regiunea Cernăuți și colectivul de
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
zilele și lunile anului, Pascalia, sărbătorile mutabile, posturile, întunecimele de peste an, iar partea a doua, cea literară, începea cu dr. Aurel cavaler de Onciul și Vasile Marcu, text și foto, urări la nunțile țărănești în Bucovina - culese de Valerian Dugan Opaiț, proză, semnată de Andreiu Rădulescu, M. Stroescu, Nicolai Corabașiu, Ioan S. Ionescu, Maria Cioban, I. Popa, I. Igel. Urmau: vorbe înțelepte, ghicitori, glume, sfaturi, mersul trenurilor, sfatul medicului și a ...bunicii, reclamă comercială. Călindariul pe anul ordinar 1906 era redactat
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
luat numele de artistă după localitatea în care a trăit o perioadă. 438 găsesc. Până în ziua de astăzi s-au scris și depistate de mine 977 (nouă sute șaptezeci și șapte) referințe: recenzii despre cele 3 periodice ce am editat - „Izvorașul”, „Opaițul satelor” și „Alarma satelor” - și 27 lucrări, în colaborare 4 și celelalte sub semnătură proprie, medalioane, consemnări, studii etc. din care 970 sunt depuse, sub formă de decupare, în 9 voluminoase mape - din dosarul 7742 la Arhivele Statului din T.
CORESPONDENȚĂ FĂLTICENEANĂ by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/699_a_1142]
-
adevărate embleme pentru cultura materială a carpilor. După Gh. Bichir,ceramica liniară era predominantă În faza cea mai veche a culturii amintite, în rest dezvoltânduse ceramica lucrată la roată, cu sau fară toartă: cești carpice, vase urnă, străchini, fructiere, pahare, opaițe, strecurători și chiar mai multe tipuri de amfore carpice. După ultimele descoperiri făcute de arheologul N. Pușcaș u și expuse la Complexul Muzeistic al Palatului Culturii din lași, "putem spune că în aceste locuri roata olarului s-a utilizat încă
Consideraţii etno-geografice asupra procesului de locuire pe teritoriul comunei Ţibăneşti by Margareta Negrea Văcăriţa. () [Corola-publishinghouse/Science/669_a_1288]
-
mâncare etc.? De ce trebuie să tremurăm iarna de frig, iar noaptea să orbecăim pe întuneric pe străzi și în case să folosim câte un bec de 15 W? Așa progresează civilizația în socialism? Probabil că în comunism se ajunge la opaiț. De ce îndurăm atâtea? în alte țări, considerate sărace, sunt de toate, și electricitate și produse petroliere și mâncare și nici nu sunt pline de datorii. De ce ne luați mâncarea de la gură și o vindeți străinilor? Nu vedeți cozile care se
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
cinci ace de arici de mare. Ce mai pui acolo? Mai pun puțin argint viu, oțet, cinci feluri de vin dulce, miere, rom. Se pun cinci fitiluri de bumbac și se ard cinci zile la rînd. Apoi veți pune acest opaiț într-un ochi de fereastră, aproape de un arbust de plop tremurător. N-am, babalawo. N-am plop de ăla cum zici mata... Știam, uite o rămurică, o pui lîngă opaițul ăsta. Mulțumesc, of, cinci zile, o să mi se pară cinci
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
se ard cinci zile la rînd. Apoi veți pune acest opaiț într-un ochi de fereastră, aproape de un arbust de plop tremurător. N-am, babalawo. N-am plop de ăla cum zici mata... Știam, uite o rămurică, o pui lîngă opaițul ăsta. Mulțumesc, of, cinci zile, o să mi se pară cinci ani! Babalawo se uită cu milă la mine, oarecum superior. Nu dă rezultate sută la sută. Trebuie să și crezi în Eleggúa care deschide sau închide poarta fericirii. Dar Eleggúa
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
Sibiu datorită lui și căreia i-a compus câteva piese inspirate), Constantin Florescu, Carmen Rădulescu, Teodora Enache, Marcela Buruiană, Iolanda Grecu, Brândușa Acsânte, Zâna Roman, Alina Mavrodin, Aurel Neamțu, Mihaela Gârlea, Irina Scafaru, Adrian Dospinescu, Diana Spînu, Oana Pușcașu, Nicoleta Opaiț, Marcel Verdeș și mulți alți tineri talentați. În afara acestora a încredințat o parte din cele 400 de compoziții unor nume de vază ale muzicii ușoare românești, cum ar fi: Gigi Marga, Margareta Pâslaru, Aurelian Andreescu, Aura Urziceanu, Pompilia Stoian, Anda
Personalităţi ieşene: omagiu by Ionel Maftei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91547_a_93092]
-
ria de concurența televiziunii și a mijloacelor electronice, trebuie să ne gândim că există și va exista mereu un nucleu dur de cititori pasionați. Dacă s-ar tăia definitiv electricitatea în România sau în Israel, aceștia ar citi la lumina opaițelor sau a ultimei raze de soare. Dacă lectura ar fi interzisă prin lege, ar citi cu ferestrele camuflate și cu cineva de pază la poartă. Am să-ți povestesc o anecdotă. Mă aflam la Paris în timpul mișcărilor studențești. Pe peretele
Toamna decanei: convorbiri cu Antoaneta Ralian by Radu Paraschivescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/592_a_1297]
-
cârpe legate cu sfoară; la cingătoare atârnă o spadă mare cu garda în cruce. Se oprește la mijloc, cu picioarele depărtate... Îi... îi fi oștean... îngână bătrânul. Străinul tace. Își șterge cu palmele fața udă. În lumina oarbă a unui opaiț ce umple chilia cu umbre, dă roată cu privirea: chilia e o grotă cioplită în piatră; o gaură ține loc de fereastră; alta, mai mare, de ușă; câteva icoane închipuie un iconostas; un sfeșnic cu trei brațe; o vatră în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
grijă. În Încăpere era neorânduială și miros greu de fum și grăsime Încinsă, căci singura sursă de lumină era o lampă cu fitil de cânepă care plutea În seu. — Cine ești și ce vrei? Întrebă o voce răgușită. Conrad luă opaițul de pe scândura care slujea drept masă și și-l apropie de obraz, ca să poată fi recunoscut. În acea clipă, gazda sări de pe așternutul zdrențuit și se Înclină smerit, până la pământ. Apoi se ridică, privind Întrebător către oaspetele pe care Îl
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
vă feriți, Îi Încredință Johannes. Omul pe care-l veți vedea e de toată Încrederea, ca și Stephan. Bătu de trei ori În ușă, de două ori scurt și a treia oară mai lung. De Îndată se aprinse Înăuntru un opaiț și un om cu părul cărunt apăru În fața ușii. Johannes Îi șopti ceva la ureche și bărbatul se Închină cu smerenie În fața nobilului stăpân, poftindu-i pe Înalții domni să intre. Conrad și minis terialii pășiră Înăuntru, iar ceata slujitorilor
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]