313 matches
-
și la București. Întregul documentar, pentru Moscova, a fost reconstituit de Michel Aucouturier în volumul Realismul socialist, tradus în română în 2001 la Editura Dacia (din păcate, traducătoarea din franceză, neștiind rusă, nu transpune cum ar trebui numele rusești - le ortografiază ca în franceză, rezultatul fiind o aproximație supărătoare prin semidoctism). Întorcân-du-ne la surse, detaliile ne apar un pic mai complicate. Ar fi de parcurs două trepte ale întoarcerii la surse: prima, la origini, la disputele sovietice în jurul celor doi termeni
Proletcultism sau realism socialist? by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/8211_a_9536]
-
migălite de el după cercetări și meditații despre care dă seamă în Glose. Exerga (adică întâmpinarea) în limba franceză prin care Șerban Foarță își explică dorința de a pătrunde în adâncul mării lui Mallarmé (mai toate metaforele folosesc termeni maritimi), ortografiază numele poetului în toate formele îngăduite de limba franceză „Bien que trop seul et mal armé/ À vous conduire en autre langue/Parmi l'inavouable tangue/Et tel oiseau qui (ma larme est/ Le témoignage)m'allarmait(...)" Fiecare poem, sonet
mal armé… ma larme est… m’allarmait… by Felicia Antip () [Corola-journal/Journalistic/6332_a_7657]
-
apropieri și de paralele dintre cele mai insolite, repetând aproape obsedant câteva idei, precum cea a cunoașterii indivize și a omului întreg, făcând grave erori și confuzii terminologice ori enunțând platitudini pe un ton grav. Suntem mereu înconjurați de concepte ortografiate cu majusculă ori scrise în italice, de afirmații conclusive sforăitoare: „autotranscendența este o renaștere în Deschis” (p. 254), ca și când autorul ar vrea să ne atragă mereu atenția să pășim încet, să ne mișcăm cu grijă, să nu stricăm misterul, dându
Scriitorul care își confunda cititorii cu o pălărie by Paul-Gabriel Sandu () [Corola-journal/Journalistic/4856_a_6181]
-
comunicării publice (Internet, mesaje telefonice, televiziune) se afișează greșeli elementare, dintre cele corectate cu roșu de învățători și pe care ar trebui să le ocolească orice absolvent al ciclului primar. Și dacă Internetul, care favorizează în unele dintre spațiile sale ortografia grăbita și superficială, e deocamdată un mediu de comunicare - la noi - relativ restrîns, iar scurtele mesaje telefonice (SMS) ajung de obicei la un singur destinatar, în schimb ecranul televizorului afișează, democratic, în fața unui număr extrem de mare de persoane, enormitățile greșelilor
Scroll-uri și chat-uri by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/13024_a_14349]
-
are altă noapte decât aceea care vine dintr-o copilărie nemiloasă 3. ,vă implor nu pronunțați un cuvânt sincer fiindcă sângele tatei pe care mama îl ține în brațe ca pe o minge uriașă ar începe să schelălăie îngrozitor" Temperament ortografie hazard - rugby la prințesă ,Luna urmează soarele ca o traducere franceză dintr-un poet rus" Eu nu fumez nu beau nu sunt nerușinat zice dracul zice rățoiul flașnetă nu fumez și beau zice orașul zice pisica cerului zice basmul negru
Poezie by Eugen Suciu () [Corola-journal/Imaginative/11204_a_12529]
-
lui Budai-Deleanu. Care este, categoric, după cum se demonstrează în Notă asupra ediției, Ioan, și nu Ion, cum apare în cea mai mare parte din istoriografia noastră literară. În absolut toate actele și publicațiile din timpul vieții autorului, acesta și-a ortografiat numele Ioan, fie că a întrebuințat alfabetul latin, fie că a recurs la cel chirilic (pe copertă este reprodusă o scrisoare olografă în alfabet chirilic, în care se vede negru pe alb semnătura Ioanu Budai). Timotei Cipariu, Alexandru Papiu-Ilarian, Virgil
O nouă ediție Budai-Deleanu by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/3398_a_4723]
-
este reprodusă o scrisoare olografă în alfabet chirilic, în care se vede negru pe alb semnătura Ioanu Budai). Timotei Cipariu, Alexandru Papiu-Ilarian, Virgil Onițiu - al doilea editor al Țiganiadei, în 1900 -, Gheorghe Cardaș sau, în zilele noastre, Mihai Mitu îi ortografiază numele conform cu voința autorului și realitatea documentară. Ovid Densusianu a fost fi cel care, din motive necunoscute, l-a botezat Ion, dar inovația sa a prins, astfel încât și ediția academică din 2011 a menținut forma populară a prenumelui. E încă
O nouă ediție Budai-Deleanu by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/3398_a_4723]
-
artificialitate extremă. Ea actualiza oratoria secolului al XVIIIIea, cu sintaxa ei atent studiată, cu anaforele și epiforele succedîndu-se în cadență obositoare; erau completate de numeroasele figuri „biblice”, transpuse în epocă romantică (numele proprii, simbolurile, sinecdocele tocite de uz, hiperbolele, cuvintele ortografiate cu majusculă etc.). Ca și în proza oratorică a secolului al XVIII-lea, ritmul este provocat de cadența sintactică: „Și mă aflam în insula Malta, unde fariseul devenit apostol făcu naufragiu cînd se ducea spre a depune aluatul farisean în
Întemeietorul by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/5539_a_6864]
-
ales "vorbă de duh", "poantă", "glumă". O încercare de definire din partea unui vorbitor care mărturisește că a căutat inutil cuvântul în dicționar sună cam așa: "vorbă sau faptă hazlie, umorul pro-venind din stupiditatea exprimată"; "vorbă ștrengărească, al cărui conținut, gramatică/ortografie/ortoepie sau topică este intenționat greșită cu scopul de a ridiculiza" (mihai.matei.ro). intră frecvent în enumerări cvasi-sinonimice: "Bancuri, glume și-alte dume" (motor-zone.ro); "perle și dume" (forum.4tuning.ro). În dicționarul on-line 123urban.ro, cuvântul este glosat
Dumă by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/7226_a_8551]
-
faptul că lectorii securiști ai textului n-au găsit aici nimic vrednic să-i alerteze, în timp ce unul dintre ei subliniase altundeva sintagma „redeșteptarea verde”, cu care se încheie poezia Izvor adînc și semnifică așteptarea primăverii! Transcriem în continuare, respectîndu- i ortografia și formele specifice, scrisoarea lui Wolf Aichelburg. Sublinierile din text, într-un rînd însoțite marginal de două linii verticale, aparțin unui lucrător al Securității. Morcănești 5, 24. V. 1956 Dragă Ionel, lunga ta tăcere am resimțit-o, fără supărare, dar
I. Negoițescu și Wolf Aichelburg în arhivele Securității by Stefan Cazimir () [Corola-journal/Journalistic/2857_a_4182]
-
soția sa pe străzile Unirii, Regală și ulterior pe Coroanei, de acolo ducându- se la primărie să anunțe nașterea unuia dintre băieți, Iosef, viitorul unchi al lui N. Steinhardt. Mai este de menționat că numele exact de familie Steinhardt este ortografiat în acte mai întâi fonetic (fie Stanhart, fie Stainhart), până ce o invitație din 1881 la Templul Choral, adresată familiei și păstrată în Dosarul Protoieriei din Brăila, atestă „definitiv numele de familie Steinhardt”. Tatăl scriitorului, Oscar, născut accidental la Buzău, în
Documente brăilene by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/5785_a_7110]
-
o selecție pentru zona de vest a țării în vederea participării la faza națională a concursului „La Dictee des Ameriques”. Acesta este propus de Tele Quebec și este deschis tuturor persoanelor de cetățenie română care au cunoștințe de limbă franceză (inclusiv ortografie). La nivel național se va alege câte un câștigător la secțiunile Junior și Senior care vor participa la finala din Canada ce se va desfășura în 18 martie, la Quebec. Premiile vor consta în asigurarea cheltuielilor de transport și sejur
Agenda2006-05-06-general7 () [Corola-journal/Journalistic/284696_a_286025]
-
în ciuda nenorocirilor care nu i-au iertat. În încheiere, o nedumerire: ne întrebăm dacă există vreo rațiune stilistică (sau e vorba de o regretabilă eroare de tipar) pentru care cuvinte ca „a dojeni” sau numele Ioan Victor Vojeni au fost ortografiate ca „doJenny”, respectiv „VoJenny”. Arșavir Acterian, Cioran, Eliade, Ionesco, cu un cuvînt înainte de Mihai Șora, ediție îngrijită de Fabian Anton, Ed. Eikon, Cluj-Napoca, 144 p., f.p.
Potestas clavium by Roxana Racaru () [Corola-journal/Journalistic/13083_a_14408]
-
Marcus Tullius „Tullius de officiis cum commentariis Petri Marsi einsque recognitione“, Veneția, 1500; Pelbartus de Timișoara „Pomerium quadragesimale“, Augsburg, 1502; „Noul Testament“, Bălgrad, 1648; „Îndreptarea legii“, Târgoviște, 1652. Lucrări ale unor cărturari de seamă din Banat, cum sunt: Constantin Diaconovici Loga: „Ortografia sau dreapta scrisoare pentru îndreptarea scriitorilor limbii românești“, Buda, 1818; Dimitrie Țichindeal: „Epitomul sau scurte arătări“, Buda, 1808.
Agenda2004-50-04-c () [Corola-journal/Journalistic/283143_a_284472]
-
încep cu litera k; dintre acestea, aproape jumătate conțin elementul kilo-; în Dicționarul explicativ (DEX 1996) numărul cuvintelor cu inițiala k a crescut la 80. E interesant că influența rusă oficială din anii '50 nu a forțat în acest punct ortografia, preferînd să prezinte împrumuturile recente din rusă ca perfect asimilate de română: dicționarele noastre includ formele colhoz "cooperativă agricolă" și culac "chiabur", în timp ce în franceză grafia acestor rusisme este kolkhoze și koulak (Petit Robert 1990), iar în italiană kolchoz și
Domnul K by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/12110_a_13435]
-
epocă: termenul bleumarin, adjectiv sau substantiv împrumutat din franceză, căpătase o nouă pronunție, pseudo-franceză: șblömarenț. Eroarea se explica, în parte, prin forma hibridă în care cuvântul fusese adaptat în română: se scria bleumarin, urmându-se deci în prima sa parte ortografia (bleu-) și pronunția franceză, în vreme ce finalul (-marin) reproducea pronunția, nu și ortografia originară. În franceză, compusul bleu marine precizează nuanța închisă de albastru printr-o apoziție - substantivul feminin marine ("marină") - care indică reperul vizual: culoarea tradițională a uniformei marinărești. În
Culoare înșelătoare by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/7367_a_8692]
-
de socializare: Nu am participat la întâlnirea membrilor PMP cu președintele Băsescu, dar departamentul de comunicare s-a îngrijit să-mi trimită mesajele care trebuie plasate în spațiul public. Eu, soldat credincios, copiez aici primele două fraze, respectând cu sfințenie ortografia și fără a face vreun comentariu: 'A fost o întâlnire la nivel înalt, între doi președinți ai României, între actualul Președinte al României și viitorul Președinte al României. A fost aproape un moment istoric: am văzut mai natural ca niciodată
Cristi Preda, atac mișelesc la PMP. Cum zdruncină partidul din interior by Roxana Covrig () [Corola-journal/Journalistic/22194_a_23519]
-
nihil linguistici me alienum puto. Cu atît mai mult cu cît, în perioada post-decembrie 1989, despre ortografie și despre schimbarea ei s-a tot scris - deși, cum am mai spus-o, era mai necesar a schimba țara și mentalitatea, nu ortografia! Dar în 1990-1991, ortografia noastră "cea nouă" a fost adoptată. Scrierea "cu â din a" și formele sunt(em, eți) au fost adoptate, regulile ortografice din 1953 - ulterior, în 1965, modificate - au fost, cu democratică furie anticomunistă, abolite... Pentru ca, azi
Ortografia - o problemă de istorie a culturii românești by Alexandru Niculescu () [Corola-journal/Journalistic/14599_a_15924]
-
Inutilă din punct de vedere practic, ea este însă utilă din punct de vedere artistic. Parodiind protocolul elaborării unui studiu, Cornel Ungureanu a creat o rafinată comedie a muncii istoricului literar. O metamorfoză similară suferă Petru E. Oance ( așa este ortografiat numele în carte, "Oance", și nu "Oancea", cum apare pe copertă), care dintr-un autor anost se transformă într-un personaj pitoresc, de neuitat. "Monografia" este de fapt un roman, livresc și ingenios, o adevărată bijuterie literară. Petru E. Oance
O epopee critică eroi-comică by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17157_a_18482]
-
cu siguranță, la elaborarea delicatului Dicționar Mara (ghidul tatălui: 0-2 ani). Convenția e mai întâi instituită, prin toți porii, și abia apoi răsturnată. Ideea de colecție structurată sobru precedă ideea de poezie a gesturilor imprevizibile. Pagina de gardă a volumului, ortografiată în premieră cu majuscule, e, la rândul ei, destul de grăitoare. Coman își normează și își protejează, chiar dacă arbitrar și halucinant, trezoreria lingvistică. E un semn al conștiinței. Inventarul acestui vocabular improvizat pare, totuși, consistent: lâu, lățuștă, lămulită, Mala, zită, tlinda
Exiguum Etimologicum by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/7173_a_8498]
-
a lui G. Călinescu, și-a botezat copilul - din flori - cu prenumele „Gheorghe”. În actele de stare civilă, în înscrisurile oficiale: școală primară, liceu, facultate, dosarul pentru Școala Română din Roma, examenul de doctorat ș.a., prenumele lui G. Călinescu este ortografiat „Gheorghe”. De aici, concluzia, d-lui Vârgolici: revenirea la grafia originară! Numindu-l „Gheorghe” , prenume comun în mediile agrare și pastorale, Maria Vișan, instinctiv, își hărăzise fiul muncii cârnpului . Strâns legat de substantivul grecesc „georgós”, „Gheorghe” are sensul de „țăran
Strigăt în pustiu by Ion Bălu () [Corola-journal/Journalistic/5692_a_7017]
-
literară, inițial „G.” Dincolo de simpla opțiune, gestul semnifica negarea subconștientă a unui destin impus. Astăzi, se pronunță corect „George” Călinescu. Revenirea la forma „Gheorghe” este imposibilă. În istoria literară, uzanța impune ca, indiferent de actele civile, numele scriitorilor să fie ortografiate așa cum le-au folosit ei înșiși: Mihai Eminescu, dar Mihail Sadoveanu, Ion Creangă, dar loan Slavici, G. Ibrăileanu, E. Lovinescu, G. Bacovia, G.Călinescu... Eroarea semnalată de d-l Vârgolici - pentru că există una - este parțial adevărată. În ultimii ani, elevi
Strigăt în pustiu by Ion Bălu () [Corola-journal/Journalistic/5692_a_7017]
-
totul rară în cazul său, și l-a obsedat multă vreme, dovadă faptul că-și amintește de el, după aproape două decenii, într-un interviu. Întîmplarea a fost narată pe larg de redactorul publicației citate, I.M. Rașcu. Acesta subliniase și ortografiase peste tot gris cuvîntul gri, în poezia omonimă, întrucît e, zicea, "un galicism". În parodia ce s-a făcut poeziei de către adversarii revistei lui Rașcu, gris, termen cromatic (fr.
O viață a lui Bacovia by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16891_a_18216]
-
satul Băneasa, satul Herăstrău, grădina Ioanid, răspântia Matache Măcelaru. Revista umoristică manifestă un interes real pentru limbă, în ipostazele sale pitorești; de exemplu, un articol din numărul 7, 52, despre „Limba română la Brașov”, semnalează, în vorbirea chelnerilor (cuvântul are ortografia fonetică chelnăr), un verb a beșteli „a comanda” care ar fi dublat termenul popular cunoscut, fiind însă un împrumut din germană („ich habe bestelt”); alt articol (din numărul 8, 1) constată numărul mare al înjurăturilor pe care le produc birjarii
„Furnica“ by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/5259_a_6584]
-
grupări poate detecta semnificația abuzului ortografic. În primii ani de dupa 1989 era mai prezenta aluzia rusească (proletkultură, florikultori - în "Timpul", 13, 1990, 8); în publicațiile extremiste și xenofobe agresarea numelor, despre care am mai vorbit, urmărea să imite mai ales ortografia maghiară sau germană (insinuînd originea maghiară sau evreiască a persoanelor atacate) - Nisztoreszku, Paller, Doyna Kornea. De mai multă vreme domină însă trimiterea la spațiul cultural anglo-american, folosită pentru conotațiile sale pozitive. Literele K, X și mai ales Y, Q, W
Ortografice by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/17572_a_18897]