481 matches
-
ani în cadrele armatei române. Slujitorii acesteia ani de ani au fost mereu cultivați și momiți cu tot felul de favoruri materiale, mânjindu-li-se ochii cu solde mai ridicate decât ale altor funcționari de stat și îndeosebi cu uniforme pompoase și strălucitoare. Din oamenii aceștia nu s-a căutat să se formeze elemente sănătoase și pline de caracter, așa cum îi stă bine luptătorului și apărătorului de neam și țară, ci dimpotrivă. Din ei s-a căutat să se scoată elemente
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
folosind gesturile, expresia facială, postura corpului, intonația vocii etc. Cei cu nivel funcțional crescut folosesc gesturile dar nu întotdeauna cele corespunzătoare. Autiștii cu un vocabular bun au limbaj elevat, un nivel concret de înțelegere și folosire a cuvintelor, o exprimare pompoasă. Unii sunt fascinați de cuvinte și jocuri de cuvinte, dar nu folosesc vocabularul lor ca mijloc de interacțiune socială sau comunicare reciprocă. Ca o concluzie, se poate afirma că tulburările de comunicare se caracterizează printr-o dezvoltare întârziată și necorespunzătoare
Autism : aspecte generale by Marinela Rață, Gloria Rață, Bogdan-Constantin Rață () [Corola-publishinghouse/Science/310_a_620]
-
Iancu Mihăilescu, plecaseră în mare grabă în refugiu, folosind toate autovehiculele instituției ba, chiar și căruțele salubrității, așa că de la Bârlad rușii nu au avut ce „rechiziționa”. s. „În urma intrării glorioase a Armatei Roșii în orașul nostru (...)” Cu această propoziție gongorică (pompoasă) își începea raportul doctorul I. Weinfeld, „directorul Direcției Sanitare a Județului Tutova din Uniunea Patrioților”, după cum se semnase acesta, pentru a ști atât șefii săi de la acea vreme cât și posteritatea că era un patriot desăvârșit. Acest document fusese scris
Întâmplări din vremea Ciumei Roşii by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1230_a_1931]
-
nu pot exista decît individualități reale), anumite gesturi de formalizare preemptivă, mai agresive sau mai nesemnificative, ni se par indispensabile deblocării inteligenței singularităților empirice. Să ne ferim să fim acuzați că am creat a posteriori cîteva monografii utile unei generalități pompoase și găunoase. Noi ne-am gîndit mai ales să reducem studiile de "comunicare" la un joc de elemente primare și universale care să le ordoneze și să le clarifice. Dacă sistemele sintetice cu pretenții totalizatoare sau exhaustive, limitate ori tranșante
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
la sfîrșitul căruia ne vom da seama că aceste cuvinte, categorii sau scheme erau expresii mașinale sau formule magice. Vă cer așadar răbdare. Cred că vă pot mărturisi, fiindcă tot vorbim despre asta, că "gîndirea", de exemplu, nu există. Această pompoasă abstracțiune înseamnă pentru mediolog ansamblul material, determinat tehnic, al suporturilor, raporturilor și mijloacelor de transport care îi asigură, pentru fiecare epocă, existența socială. Definiție ce poate să pară puțin scandaloasă celor care văd în acest cuvînt evocarea "giganților rațiunii" ori
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
reci" și "calde" ale lui McLuhan. Trebuie să ne temem mai degrabă, scrie el (reînnoind vechile spaime monarhice față de strigăt, zvon, murmur sentențios, față de toată acea oralitate primară asimilată vulgului, emotivității, instinctualității, mulțimii incontrolabile ca marea sau furtuna), de discursurile pompoase, de lecturile cu voce tare, de tribunele de adunare și mai ales de teatru. "Cinci sute de oameni notează el în articolul citat din Journal d'économie publique care citesc separat un articol, îl vor citi cu calm. Sentimentul de
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
am tăiat piese fundamentale din "circul în marginea morții" mi-o asum cu seninătate, răspunzînd în acest fel și numai în acest fel dorinței dv. de a trece acum hopul debutului în carte". Mi-a cerut să renunț "la titlul pompos, neoportun de prezumțios, editorial vorbind, pentru o carte slabă". Gabriela Negreanu mi-a comunicat la telefon o dată-n plus atitudinea lui Sântimbreanu, așa că am acceptat alt titlu: "Furtunile memoriei" (în loc de "Tratatul de eretică" n. red.). Mă gîndesc că, totuși, cartea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1459_a_2757]
-
la operă numai ca să asculți muzica, ne arată cât era de deschis față de teatru. Și câtă luciditate se află În avertismentul său despre cât de ușor se pot pierde, În special În operă, sensul cuvintelor În retorica goală, În declamare pompoasă, când, devenind pur și simplu neinteligibile, cuvintele sunt doar un pretext pentru ca notele să fie cântate! Am fost conștient de pericolul schematizării și chiar al unei posibile vulgarizări În interpretare, care e prezentă În orice Încercare de transpunere, și nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
apărut într-atât de despuiat de orice importanță, într-atât de puțin în gesturile, gândurile și simțămintele sale, încât mi se părea zadarnic a încerca să pun rânduială în această grămadă mocirlită pe care obișnuim s-o numim în chip pompos „pasiunile omenești“... Mă simt ostenit... de iluziile mele, de dorințele mele, de această realitate care mă împresoară și mi se oferă. Dintr-odată, a fost în mine ca o sfâșiere, ca o dedublare: două erau ființele din mine, jalnice amândouă
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
simți nevoia de tradiție, o in ventezi, o copiezi. Ce remedii poți avea împotriva poluării generale cu noxe kitsch? Ne-kitsch-ul, ne manelele, ne-emisiunile de divertisment tembel de la televizor, ne-tabloidele, ne-vedetele de carton siliconate, ne-proștii solemni și pompoși. Uneori, pierd controlul telecomenzii și mai dau peste Un show păcătos sau Agentul VIP, stau câteva minute, le-ascult, mă minunez și mă întreb: până unde? Și toate emisiunile astea plac, distrează, proliferează. Toți se omoară să afle cine se
Toamna decanei: convorbiri cu Antoaneta Ralian by Radu Paraschivescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/592_a_1297]
-
Gheorghe, parcă cele de până atunci nu erau suficiente. Îmi amintesc de o lucrare "științifică" susținută de un cadru didactic la o sesiune de comunicări la Universitatea "Alexandru Ioan Cuza" din Iași: "Noi studii asupra encefalului la stavrid"). La amintirea pomposului titlu, mă pufnește și acum râsul gândind: "Al naibii pește. Are o grămadă de studii și acum încă unul, care merge fix la encefalul său, piesă de mare importanță în istoria omenirii". În Oceanul de preocupări al Cooperativei "Ochiul și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
dulci. Mihai înfigea câte un băț în coceanul știuletelui și-i pârlea la flacără, ca la rotisor. Când se lăsă seara, am luat vitele la cireadă și toți am pornit-o cântând spre sat. Mama m-aștepta cu o cină pompoasă, cu toci la tavă, dar eu eram sătulă cobză. Numai beam apă. Într-un târziu m-a întrebat: Dar bine, fato, ce-ai mâncat așa bun la Șvarac, că nici nu te uiți la tochitură? Ehei, dac-ai ști matale
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
și băiatul său vrea să se-nsoare, pentru a o duce la casa lui. Roagă gospodarul, ca în seara următoare, să-l însoțească, la casa fetei pentru a o cere de nevastă, pentru feciorul său. Mama miresei pregătește o masă pompoasă pentru mai multe persoane, face o curățenie exemplară și așază la vedere zestrea fetei de măritat. Când toți sunt un pic afumați de băutură, încep discuțiile și târguielile. Pețitorul are rolul principal. Spune c-a venit să pețească pe fata
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
care a crescut în cele peste patru secole sub amprenta nobiliară a curții regale din Madrid și a Bisericii Catolice din perioada ei cea mai expansivă. Aceste amprente se pot întâlni la fiecare pas prin centrul Orașului regilor, unde reședințele pompoase ale viceregilor, ale nobililor legați de casa regală alternează cu mulțimea de biserici, peste douăzeci numai în "Lima Antică". Fațadele și curțile interioare cu scările pompoase ale fostei protipendade denotă opulența nemascată a celor ce, cu dreptul conchistadorului, își însușiseră
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
Aceste amprente se pot întâlni la fiecare pas prin centrul Orașului regilor, unde reședințele pompoase ale viceregilor, ale nobililor legați de casa regală alternează cu mulțimea de biserici, peste douăzeci numai în "Lima Antică". Fațadele și curțile interioare cu scările pompoase ale fostei protipendade denotă opulența nemascată a celor ce, cu dreptul conchistadorului, își însușiseră, prin mânuirea săbiei și a armelor de foc, bogățiile seculare ale indigenilor, pe care în marea lor majoritate le trimiteau familiilor lor din peninsula iberică, dar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
de la 30 septembrie 1901 până la 4 ianuarie 1904. Director: George Ranetti. În articolul-program se arată că publicația „are de îndeplinit un rol social nu din cele mai puțin importante [...], scuturând de urechi necinstea cocoțată sus, demascând șarlatania îmbrăcată în haine pompoase, pălmuind prostia ce dă năvală să mănânce la masa destinată meritului”. Pe lângă redactor, care se ascunde sub o mulțime de pseudonime, sunt prezenți statornic cu versuri și proză Barbu Lăzăreanu, D. Teleor, Petre Liciu, George Gr. Caïr, Ludovic Dauș, Vasile
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290725_a_292054]
-
realizeze un prim câștig din prețul transportului și un al doilea din mărfurile pe care le aduceau cu aceleași vase din orient în Europa. Politica aceasta au continuat-o necontenit și apelul lor contra puterii musulmane se făcea cu vorbă pompoasă în numele credinței și se realiza diplomatic și militar pentru apărarea fondurilor lor de comerț. Anglia în timpul nostru nu face altfel având conștiința că apărându-și domnia mărilor, apără civilizația care e al doilea nume al Angliei. Astfel Veneția în veacul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
această neostenită, eternă duplicitate Își trage el ceea ce numim adevărul, vigoarea sa inextinguibilă. Da, moartea, luciditatea ei trăită cu un anume calm curajos, nu ne face vii, dar, e drept, Într-un fel ne Învie, pentru a folosi un termen pompos pe care-l folosesc rareori; ca pe niște copii, superficiali și grăbiți, preocupați mereu de altele, „ea” ne forțează Într-un fel simțurile și perspicacitatea să luăm, În sfârșit, act de realitatea În care am fost aruncați și, mai ales
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
la nivelul unei retorici grandilocvente instaurată prin practica jurnalistică. Discursul jurnalistic constituie lentila deformatoare în măsură să dea amploare evenimentelor, să transforme non- evenimentul în eveniment, banalul în excepțional. Aparent, naratorul se disociază de discursul augmentativ, „nu voi face fraze pompoase”, de „pompa” pe care excep- ționalismul personajului pare să o recomande creditând discursul jurnalistic ca o măsură, un etalon al obiectivității : „Mă voi mărgini a reproduce câteva pasaje din Amicul Poporulu“, de pe timpul când acest tânăr mergea foarte des la
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
e în culme ! Cine ? cine l-a pornit cu așa grozave porunci ? Marea însăși. Ea se chinuie din propriul și profundul ei neastâmpăr. Iată sufletul omului pasionat... - Ce frumos stil ! ce minunat ! zici d-ta. Iată un model de stil pompos, grandios, sublim. - Mărturisesc, răspund eu, că n-am prea citit de mult un curs de retorică. Poate că în retorica d-tale oficială așa lucru să se numească stil sublim ; să-mi dai însă voie să-l numesc, cu tot
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
avea loc în 1895. Ceva din senzaționalismul și fervorile romantice traversau tea- trul pentru a se instala în film. Rică Venturiano este acasă la el în filmul mut, nu gesticulația îl face caraghios, ci faptul că noi îi auzim discursul pompos. Popularitatea romantismului era generată, cum remarca Ortega y Gasset, și de mijloacele de popularizare proprii secolului al XIX-lea, romantismul devenind un „stil popular”. „Les oeuvres roman tiques sont les premières - depuis l’invention de l’imprimerie - à avoir bénéficié
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
găsim în scriptele primăriei decât această informație, fără să ni se spună nici câți membri fondatori au înființat-o, nici cine erau aceia, nici ce suprafețe de teren fuseseră atrase în asociere. Știm numai că întovărășirea fusese botezată cu «inspirata, pompoasa și mobilizatoarea» denumire «Cel de-al IIlea Congres al P.M.R». Găsim totuși o informație care ne spune că în anul 1952, adică cu doi ani înainte de fondare erau înscrise în această întovărășire 10 familii, care și-au strâns la
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
făcut pactul cu diavolul, intrând În rândurile membrilor partidului comunist. Se pare că proaspeții reangajați fuseseră dați afară de la primărie din cauză că erau membri ai Partidului Național Popular, partid care, culmea, nu avea să facă parte din alianța pur electorală numită pompos și demagogic „Blocul Partidelor Democrate” (BPD) În care se disimulase și anemicul partid comunist sub pulpana vigurosului dar super-populistului Front al Plugarilor. Terdiman remarcase „agitația” din cadrul acestei instituții publice locale care „...nu a luat proporții” subliniind că „...nemulțumirile persistă
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
de propagandă, de educație comunistă datorită nu numai operativității În informare, pătrunderii adînci În masele de oameni ai muncii, ci și faptului că problemele activității ideologice cuprind, de fapt, toate laturile activității vieții sociale”. Considerând că Înșiruirea tuturor acestor cuvinte pompoase, de ședință PCR, este complet lipsită de sens și rațiune, punem punct lucrărilor tov. Petru Necula dar nu trebuie să uitați că ne vom reîntâlni și cu alte trăsnăi din nebunatica „epocă de aur”, ruginită lamentabil În decembrie 1989. Ceaușescu
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
la data de 14 mai 1971 de căpitanul Dumitru Nichita și Înmânate șefului său, cu un nume greu lizibil din Întortocheata iscălitură, sub forma unei „Note” ce urma a fi Încopciată la D.U.I. (Dosar de urmărire informativă) cu pomposul nume de „Operațiunea Siretul”. Documentul scris la mașină, conținea patru scurte informări biografice și politice ale tot atâtor preoți, printre care s-a regăsit și personajul nostru, Gheorghe Sofianu care, spre deosebire de ceilalți, a „beneficiat” de 12 rânduri față de
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]