379 matches
-
Strada Salcîmilor. Acum Milica intră la madam Covalciuc. Probabil ca să-și bage nasul în chestia cu rîmele, a căror poveste cititorul o află un capitol mai devreme, istorisită la "Tractorul șifonat" de Relu Covalciuc, care tocmai a avut un vis premonitoriu. Aproape două zeci de pagini în care nu te poți dezlipi din citit, deși ai în față poate cea mai banală scenă de viață cotidiană, pătrunsă de o anumită doză de ridicol și caricatural. Romanul aduce în contemporaneitate și tratează
O stradă pe jumătate asfaltată by Cătălin D. Constantin () [Corola-journal/Journalistic/12788_a_14113]
-
o altă paranteză: " spre finalul primei piese ionesciene, Englezește fără profesor, (1943): "Toți împreună, în culmea furiei, își țipă la ureche: Andrei Marin, Andrei Marin, Andrei Marin, Andrei Marin..."ș.a.m.d., de treisprezece ori la rînd. De-a binelea premonitoriu, Eugen Ionescu greșește numai genul..." Urmează, din pespectiva unui degustător priceput de limbă, critica lui "vorbind, vorbind, vorbind...", tic sugestiv pentru "criza" limbajului dintr-o dată neacoperitor, insuficient, cînd este exploatat, nesistematic, de tot felul de "ageamii". O fază, firește, spune
O lume guresă, cochetă... by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/12205_a_13530]
-
ridicarea unui colț de perdea. Mai întâi, vlăstarul unei familii aristocratice, von Lichtenstein, care pleacă într-o călătorie pentru regăsirea tatălui demult plecat. Un bolnav internat într-un ospiciu-spital, care amestecă experiențe reale cu amintiri cu coșmaruri și cu viziuni premonitorii. Un bărbat care, alături de alți venetici cuprinși de admirație pentru Lev Davidovici Troțki, pregătește în subsolurile din Monte Negro Revoluția Mondială. Un ofițer austriac care-și povestește aventurile cotidiene. Relatarea la persoana I, concentrarea asupra trăirilor intime și parcimonia detaliilor
În labirint by Luminița Corneanu () [Corola-journal/Journalistic/4581_a_5906]
-
pictură despre care se zice că a prevestit evenimentele importante ale secolului XX. Pe pojghița varului de frescă din pronaosul bisericii din Drăgănescu, pe care Arsenie Boca a pictat-o începând cu anul 1968, părintele a strecurat inexplicabil câteva imagini premonitorii, neobișnuite prin actualitatea lor: telefonul mobil, turnurile gemene incendiate pe 11 septembrie la New York sau naveta Discovery. Deși plasate vizibil pe cei doi pereți laterali de la intrare, scenele respective nu sunt ușor de observat, părând a se dizolva până la contopire
Arsenie Boca, pictura care ar fi prezis marile evenimente ale secolului XX by Cristina Alexandrescu () [Corola-journal/Journalistic/62961_a_64286]
-
marină Hope Davis, fragilă blondă, și Alan Gelfant, atipic latin lover, s-au reunit doar pentru ultima scenă, cea a unui coup de foudre în metro, beneficiind de atmosfera de mister existențial, discret persiflată prin inserarea unui joc: alegerea cuvîntului premonitoriu prin deschiderea unei cărți la întîmplare! O pledoarie pentru speranță și încredere în viața care-ți poate rezerva și surprize fericite. La fel de bine însă O noapte la Mc Cool's (2000, distribuit de GlobComMedia) poate nenoroci dintr-odată trei bărbați
Cocktail estival by Irina Coroiu () [Corola-journal/Journalistic/15912_a_17237]
-
din afară. Sîntem niște "șmecheri" de soi, dar într-o zi tot o să ni se înfunde. Modelul în care se face politica noastră națională urlă a prostie și minciună". Ori acest peisaj tenebros al crizei pe care o vedea oarecum premonitoriu, ajungînd la proporții intolerabile, încă într-un an relativ favorabil, 1969: "Decrete peste decrete. Cîrpim cu ele viața politică, speriați de eșecul generalizat. Ideologii aruncă răspunderea asupra cetățenilor și-i obligă să plătească din puținul lor venit oalele sparte. Caută
Jurnalul lui Victor Felea (I) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16799_a_18124]
-
plin interesul nostru este mesajul romanului. Numai la zece ani după apariția romanului 1984 de George Orwell, un intelectual român întreprinde, cu mijloacele literaturii de ficțiune, o analiză lucidă și temeinică a stalinismului. Orwell este îndeobște apreciat pentru viziunea sa premonitorie despre totalitarism comunist, dar această viziune - prea rece, prea calculată - pălește pe lângă imaginile pline de sevă, de senzații puternice, de amănunte concrete, din romanul lui I. Eremia care a făcut o experiență personală cu funcționarea acestui sistem. Alegoria lui Orwell
O antiutopie românească by Libuše Valentová () [Corola-journal/Journalistic/7526_a_8851]
-
gen, ce poate fi redenumit "musicalul pentru depresivi" care, recent, a culminat în Dancer in the Dark al lui Lars von Trier. Pentru Bob Fosse, una dintre cele mai volatile figuri ale scenei moderne, acest lungmetraj, oricum introspectiv, a fost premonitoriu: a murit exact la fel ca alter ego-ul său din film, hiper-stresatul regizor dependent de țigări, alcool, pastile și de sex episodic Joe Gideon (Roy Scheider). Filmul e mai mult decât un "roman ŕ clef" despre realizator. Totul e decadent
Muzici și filme by Alexandra Olivotto () [Corola-journal/Journalistic/11985_a_13310]
-
de forme, moduri, intonații lirice se face simțit în discursul lui Tonegaru, în pofida unității sale indenegabile. Recitite prin prisma istoriei vitrege, destule stihuri ale poetului ne par a fi testimonii ale unei libertăți ce sta să apună, cu o precipitare premonitorie și cu un filigran tragic: „Femeia pe care la Brăila am iubit-o într-o cameră de hotel/ purta pantofi verzi de piele de șarpe/ și avea nasul turtit. Era o mulatră./ Cum venise aici, habar n-am. Părinții, bunicii
Poezia lui Constant Tonegaru (I) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/13455_a_14780]
-
unghii crăpate, a zis, scoțîndu-și șapca englezească de pe capul cărunt:/ «Ai, ai, tinerețea mea prefăcută în scîndură, cum își mai rîde ea acum de mine și de părul meu albit»" (p. 163). În privința personajului colectiv Păcatele Lumii, cu un spirit premonitoriu formidabil, Ștefan Bănulescu a radiografiat fenomenul contemporan nouă și scăpat de sub control, pe care, undeva, l-am denumit "animale comunitare": "(...) preotul paroh putea fi văzut prin Metopolis cum trece pe străzi urmat de o sumedenie de copii sumar îmbrăcați: Copiii
O reeditare necesară by Mihai Floarea () [Corola-journal/Imaginative/13951_a_15276]
-
o călătorie în străinătate, Filimon trece cu diligența prin Călugăreni (mergând spre Giurgiu) unde constată stupefiat că locul unde s-a desfășurat "faimoasa bătălie dată de creștinul principe Mihai Bravul" nu e marcat prin nici un monument reprezentativ. Citez câteva rânduri premonitorii ale scriitorului, care ar putea să prefațeze atât de necesarele măsuri reparatorii: "Iată tristul mod adoptat la noi pentru conservarea monumentelor publice! Iată cum se venerează memoria oamenilor mari, care și-au pus viața ca să ne dea o patrie liberă
Fotografia unei posterități întristătoare by Constantin Mateescu () [Corola-journal/Imaginative/11860_a_13185]
-
trăit... (Oricum, atașez la acest raport și două fotografii ale sale, una recentă și alta din perioada respectivă, ca să vă verificați supozițiile.) Încă o dată reiau întrebarea: de ce v-a trimis dumneavoastră textul acela prin e-mail, fragmente din romanul său intitulat, premonitoriu, Relatare despre moartea mea? Am putea presupune că îl cuprinseseră nostalgia, regretul, remușcările și dorea să rescrie trecutul, întâlnirea cu dumneavoastră, am putea presupune că vă plăcuse foarte tare atunci, am putea presupune că în felul său chiar vă iubise
Măștile by Gabriel Chifu () [Corola-journal/Imaginative/9337_a_10662]
-
existenței lui Dumnezeu. Momentul de coșmar când rostește cu înfiorare "Tatăl nostru" este de-a dreptul impresionant și spune încă o dată mult despre omul, credinciosul Dinu Pillat. De aici încolo, tonalitatea scrisorilor devine tot mai gravă, mai nostalgică, într-un fel, premonitorie: "Capacul fatalităților imanente se poate închide dintr-o clipă în alta asupra destinului fiecăruia dintre noi." Retras la Isvorani, el meditează îndurerat: "Mă aflu parcă pe muntele Ararat, așteptând sfârșitul potopului. Dar nicăieri, de niciunde, nu se arată vreun semn
Un roman sentimental și un jurnal de creație by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Journalistic/7998_a_9323]
-
lui Dinu cu soția și acum, după atâția ani, și cu Monica, e de remarcat faptul ce poate să pară curios, dar nu mai puțin important, că Nelli, în scrisoarea ei din 28 august 1943, a avut o surprinzătoare viziune premonitorie: Cred acum că nu-mi va fi teamă de învolburările vieții ce vor veni peste mine - oricare va fi sfârșitul. Nu vreau să îngenunchez sub povara crucii ce o voi avea de purtat" (s.m.). Și ce povară mai mare și
Un roman sentimental și un jurnal de creație by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Journalistic/7998_a_9323]
-
la Roma sau Parij, să le luăm la neveste fote franțuzești (fotelemumancur)? Să nu murim, prietene, și le vom arăta noi, Mircea”. Din fericire pentru destinatar și pentru expeditor, vremurile acelea au venit în mai puțin de o lună de la premonitoriile rînduri, iar prietenia dintre cei doi mai există și astăzi. Geo Bogza, Rînduri către tineri scriitori ardeleni, O carte gîndită și realizată de Ilie Rad, Colecția “Restituiri”, Ed. Dacia, Cluj, 2003, 120 p. Mircea Dinescu, Corijent la cele sfinte, Fundația
Expeditor: Geo Bogza by Al. Ioani () [Corola-journal/Imaginative/13255_a_14580]
-
de autor, sub ochii cititorului se recompun tristele și adevăratele realități sociale ale anilor ’60-’70, ascunse și edulcorate de realismul socialist oficial. Din acest punct de vedere, prozele absurde ale lui Monciu-Sudinski reprezintă, poate, cel mai bun indicator (literar, premonitoriu) al imploziei viitoare a sistemului comunist. Spre iritarea metodiștilor culturali și disperarea cenzurii comuniste, absurdul Rebarborului nu rezultă din cine știe ce construcție auctorială speculativă, ci din absurdul intrinsec al realității socialiste. Decupată cu un masochism trist, aceasta se reasamblează firesc într-
Pe urmele lui Monciu-Sudinski by Ion Manolescu () [Corola-journal/Imaginative/13772_a_15097]
-
să îl aducă în postura de lucrător la deratizare, într-o stranie anticipare a destinului lui Victor Petrini din Cel mai iubit dintre pământeni. Jurnalul său, mai ales în al doilea volum, ce acoperă perioada 1933- 1936, conține toate semnele premonitorii ale acestui clivaj. Chelariu, pe măsură ce fructifică stagiile de pregătire la Roma și Paris, începe să se îndepărteze afectiv de literatura de ficțiune. Este printre ultimii „iconari” care debutează editorial (în 1933) și, deși va publica mai multe volume de poezie
Jurnalul lui Traian Chelariu by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/4734_a_6059]
-
în anii ’50, și în scurtul interval dintre reabilitare și plecarea la cele veșnice (survenită în 1966). Prin tot mai frecventa abstragere din disputele ce animau Bucovina literară, prin concentrarea vizibilă asupra filosofiei și psihologiei, jurnalul capătă o tulburătoare încărcătură premonitorie. Motiv pentru care inspirata alăturare, în chip de Deznodământ, a unui memoriu din 1956, ce rezumă incredibila odisee a scriitorului, întregește cutremurător, contrapunctic, ca o concluzie asupra unei vieți și a unei epoci, rândurile însemnărilor zilnice. Va reuși ediția lui
Jurnalul lui Traian Chelariu by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/4734_a_6059]
-
Andrei Moisoiu (Google) Nicoleta Cengher, cântăreața moartă în incendiul din Constanța, a avut un mesaj premonitoriu înainte să-și piardă viața într-un mod cumplit. „Domnilor, sufletul unei femei este un cufăr și deseori, după ce ați primit cheia norocoasă, o pierdeți pe noptiera altora, printre documente, pe birouri sau prin mașini. Apoi o căutați când este
Nicoleta Cengher și-a prezis moartea! Ce a scris înainte de incendiu by Andrei Moisoiu (Google) () [Corola-journal/Journalistic/37952_a_39277]
-
este indisolubil legată de Franța, în fața unei opere al cărei caracter vizionar este pe alocuri uluitor. Alcătuirea galeriilor de artă europeană a secolului al XIX-lea corespunde unei viziuni curatoriale relativ recente care nu reduce istoria artei la acele elemente "premonitorii", "revoluționare" legate de "progresul" victorios spre arta modernă. Un artist este expus pentru calitățile intrinseci ale lucrărilor sale indiferent dacă este un inovator sau se exprimă în limitele unor reguli predefinite. Ca și la muzeul parizian Orsay, rezultatele sunt amestecate
Arta secolului al XIX-lea văzută din alte unghiuri by Edward Sava () [Corola-journal/Journalistic/8686_a_10011]
-
relației cu „celălalt”. Intuiește că între el și dublul său legătura merge până la identitate - înapoi, dar și înainte. „Celălalt” îl premerge cu un singur pas; născut cu câteva clipe mai devreme, geamănul l-a făcut deja: a delapidat. Mesajul e premonitoriu și străveziu: urmează ineluctabil el - verdictul a fost pronunțat și nu admite recurs. Dar, ajuns în acest punct, Anghelache comite un gest luciferic, de sfidare a destinului: el se vrea o ființă condamnată să fie liberă în opțiunile sale majore
Anghelache și dublul său by Gelu Negrea () [Corola-journal/Journalistic/13139_a_14464]
-
volumul doi al renăscutelor Supraviețuiri ale lui Radu Cosașu, publicate de Editura Fundației Pro: Armata mea de cavalerie, ale cărei fire se-mpletesc cu cele ale babelienei Armate de cavalerie pe care nuvelistul a primit-o în dar într-un premonitoriu 1956. Supraviețuirile 2 continuă, cronologic, povestirile din cartea anterioară, Rămășițele mic-burgheze, mergînd pe firul biografiei transformate-n ficțiune a lui Oscar Rohrlich, devenit Radu Cosașu printr-un ultim exercițiu de enigmist amator, la ceva vreme după ce enigmistica fusese interzisă de
„Adevărul integral” al ficțiunii by Iulia Popovici () [Corola-journal/Journalistic/13433_a_14758]
-
lor reciprocă, regăsirea lor ca prieteni, odiseea lor pe pământ hispano-portughez și perceperea amănuntelor prin "oameni normali", sporește bugetul de credibilitate al parabolei. Până unde putea autorul să-și permită însoțirea derivei? Până undeva în larg. Moartea unuia dintre personajele premonitorii și înmormântarea sa simbolică (i se înfige la căpătâi nuielușa de velniș) are menirea unei reînsămânțări a solului iberic cu darul fanteziei, căutării, cultivării fantasticului. José Saramago. Pluta de piatră. Traducere și note de Mirela Stănciulescu. Posfață de Mioara Caragea
CARTEA STRĂINĂ by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/14859_a_16184]
-
e atunci sigur nici la personajele sale complexe, alcătuite cu densitate realistă. Frapează o coincidență de preocupări cu ideile lui Derrida, care certifică indirect virtuțile romancierului. Visele personajelor sînt narate des, ele conțin semne, avertismente, somații și, de predilecție sunt premonitorii. Petru Cimpoeșu reproduce într-un loc ce zice biblicul Iosif faraonului: "visele care se repetă se împlinesc". Ele sunt în roman individuale, pot însă și vagabonda nefixate la o persoană. Că judele va deveni nevăzător reiese mai întîi dintr-un
Șalul, pălăria de paie, pasărea cu penaj colorat by S. Damian () [Corola-journal/Journalistic/15520_a_16845]
-
ca „premonition” de-aceea îl scriu în franceză. (De altfel, fiindcă dicțioanrul e făcut înainte cînd lumea era „expurgată de rău”, nu există nici „disident” și nici „tortură”). Oricine a trăit o experiență limită știe ce este acela un vis premonitoriu. Dvs. puteți să-mi povestiți un asemenea vis? Aveți o explicație științifică pentru fenomenul acesta atît de tulburător? R. Intuiția umană se ascute în momentele de pericol. Am avut intuiții incredibile în anii aceia. Știam dinainte cînd voi fi arestat
Convorbire cu Vladimir Bukovski by Doina Jela () [Corola-journal/Journalistic/13624_a_14949]