1,205 matches
-
anglo-americane din perioada aprilie-august 1944. Mircea Eliade nu a fost la București în timpul acelor bombardamente, dar a fost martorul bombardării capitalei britanice de către Luftwaffe în anul 1940, pe când lucra ca atașat cultural la Consulatul României de la Londra. Senzațiile claustrofobice și presimțirea morții de către Elisaveta în adăpostul antiaerian sunt asemănătoare cu cele trăite de autor. Scriitorul mărturisește în memoriile sale groaza provocată de un raid aerian german și senzațiile claustrofobe trăite într-un adăpost antiaerian: „Când, în noaptea de 9 septembrie 1940
Douăsprezece mii de capete de vite () [Corola-website/Science/327013_a_328342]
-
a rămas, din păcate, cum spune însăși foarte sugestiv "un zbor neîmplinit, împușcat în aer", ea găsește o compensație în talentul Monicăi, în care învestește mare încredere. O dată, aproape că nu-și mai reține superlativele, remarcând "puterea ei vizionară și presimțirea vieții ce izbucnește din fiecare cuvânt al ei, și adâncimea cu care aparține acelui Ťtotť universal de dincoace și dincolo de lume". Cum s-a observat, meditațiile scriitoarei sunt nu numai de natură estetică. Dar și religios-metafizică. Pia devenise o ființă
O mare familie de scriitori by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Memoirs/6890_a_8215]
-
la tragedia vremurilor de război, de exemplu în poeziile „Июль 1914” („Iulie 1914”), „Молитва” („Rugăciune”), „Памяти 19 июля 1914” („În amintirea zilei de 19 iulie 1914”). Încă din iulie 1914, când abia se declarase Primul Război Mondial, ea avea o presimțire că vor urma timpuri foarte grele. Totuși, cu toate aceste presimțiri ale unor vremuri grele care aveau să vină, ea nu era deznădăjduită, ci spera într-o minune care să salveze Rusia. În septembrie 1917 publică volumul Белая стая (Stolul
Anna Ahmatova () [Corola-website/Science/300473_a_301802]
-
Iulie 1914”), „Молитва” („Rugăciune”), „Памяти 19 июля 1914” („În amintirea zilei de 19 iulie 1914”). Încă din iulie 1914, când abia se declarase Primul Război Mondial, ea avea o presimțire că vor urma timpuri foarte grele. Totuși, cu toate aceste presimțiri ale unor vremuri grele care aveau să vină, ea nu era deznădăjduită, ci spera într-o minune care să salveze Rusia. În septembrie 1917 publică volumul Белая стая (Stolul alb). Volumul nu a avut același succes răsunător ca cele precedente
Anna Ahmatova () [Corola-website/Science/300473_a_301802]
-
i se arată într-o viziune și-i spune că a fost aleasă pentru un destin măreț. Aceasta se trezește în Casa Nopții, unde a fost adusă de bunica ei. Acolo se întalnește cu Marea Preoteasă, Neferet, dar are o presimțire și nu-i spune de viziune. Cu toate astea Neferet observă că semnul lui Zoey de semilună, care la alți inițiați este gol, este plin, ca la un vampir matur; tot ce-i lipsește este tatuajul din jurul semnului. Ca nouă
Semnul (roman) () [Corola-website/Science/323822_a_325151]
-
petrec împreună, Soledad privește pe fereastră și remarcă ce mult se schimbase totul, constatând " Frunzele nu mai sunt aceleași". Fraza este cea care fost utilizată în titlul romanului. Deznodământul este schimbarea, dar nu doar cea determinată de venirea toamnei. Este presimțirea lui Soledad că a ajuns la sfârșitul vieții. Este schimbarea care se produce în caracterul lui John care realizează necesitatea de a găsi un scop al vieții. Dar, chiar dacă acțiunea romanului se petrece în 1936-1937, nu trebuie pierdut din vedere
Mihail Fărcășanu () [Corola-website/Science/311166_a_312495]
-
editorial. Traversăm o perioadă cu alte preocupări, iubite d[omnu]le Stanciu, să vă culcați și să vă sculați repetând aceasta ca o litanie. Altfel, vă ratați. Sau izbutiți o magnifică disociere. Dintre poezii mi-a plăcut cel mai mult Presimțire. Cu cele mai bune sentimente și salutări, Adrian Marino * Cluj-Napoca, 7 noiembrie [19]77 Stimate dșomnuțle Stanciu, Pregătesc nr. 3/1978, Le comique et le tragique și v-aș ruga să-mi faceți și o recenzie 6 (4 pagini, dar
Noi completări la bibliografia lui Adrian Marino by Nicolae Scurtu () [Corola-journal/Memoirs/4012_a_5337]
-
crucifix și a unui coridor care sugerează „o lume bolnavă, criminală, capabilă mereu de a adăuga noi victime”. Secvența ulterioară este a unui lan de porumb, un câmp pârjolit în plein-air, iar imensitatea spațiului sugerează o neliniște stranie și o presimțire a producerii unui lucru rău. Dualitatea real-ireal este determinată de prezentarea alternantă a spațiilor filmice: lumea iluziilor reprezentată de marea infinită pe malul căreia se plimbă copilul cu fratele său și lumea reală, brutală, compusă din elemente de decor precum
Atunci i-am condamnat pe toți la moarte () [Corola-website/Science/312638_a_313967]
-
Acesta, deși conștient de starea rea a lui La Forge, îi arată un dispozitiv portabil al unei unde tractoare pe care l-a inventat, iar La Forge îl încurajează punându-i o mână pe umăr. Între timp, pe baza unei presimțiri a comandantului Riker, Data identifică boala ca fiind una similară cu cea cu care s-a confruntat nava "Enterprise" condusă de căpitanul Kirk. La Forge în cele din urmă se întoarce la infirmerie, unde dr. Crusher își dă seama că
The Naked Now () [Corola-website/Science/324511_a_325840]
-
lor. Publicarea poeziilor lui deschide un nou capitol al acestei relații care rămâne să fie investigată. În persoana și arta lui Octav Grigorescu s-au întâlnit nostalgia tipic avangardistă a începuturilor și cultura elementarului cu gustul pentru deliciile crepusculare și presimțirea morții ale postmodernității. Privește cu suspiciune așa-numitele victorii ale modernismului și caută remedii ale sărăcirii imaginii la care au dus iconoclasmele succesive ale secolelor XIX și XX. Soluțiile regeneratoare sunt împăcarea cu timpul și memoria întrețesută cu uitarea. În
Octav Grigorescu () [Corola-website/Science/322200_a_323529]
-
e Răzvan, mă jur!/ Păcat că-i țigan.., La dracul.s- A‚sta-ri singuru-i cusur!“ Răzvan este însă hotărât să domneasca, „Negreșit, una din două: sau moarte, ori să domnesc!“, deși, de această dată, Vidra, care este însărcinată, are „o presimțire ciudată“ și-l sfătuiește să aștepte un moment mai potrivit. Răzvan își cheamă căpitanii și le spune să organizeze înlăturarea de la tron a lui Aron-vodă, prin manipularea poporului: „S-apoi să facem ca norodul să se scoale,/ S-adunandu-se cu gloata
Răzvan și Vidra () [Corola-website/Science/305769_a_307098]
-
etalate, apoi bucuria nemărturisită că încă nu am ajuns în asemenea hal, după care, brusc, un junghi de teamă la gîndul că totuși s-ar putea ca într-o zi să ajung la fel. Din acel moment, sentimentul vulnerabilității și presimțirea temătoare a eventualei prăbușiri te pune în condiția prielnică a întîlnirii. La polul opus se află cel care, fiind încredințat că nimic nu poate să-i pună în primejdie traseul rutinei zilnice, este închis în repertoriul gesturilor cotidiene. E sigur
De ce nu comunicăm by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/11413_a_12738]
-
stătuse departe de situația actuală. Alergă spre mai mulți oameni care se repezeau dinspre cartierele samurailor, îmbrăcându-și din mers armurile. Un grup de călăreți apărură în goană din direcția castelului. Deși nu știa ce se petrecea, Tokichiro avu o presimțire că locul luptei avea să se afle foarte departe. Nene porni grăbită spre casă, înaintea soțului ei. — Kinoshita! Kinoshita! strigă din spatele lui cineva, în timp ce Tokichiro se apropia de casele arcașilor. Întorcându-se, văzu că era Inuchiyo. Acesta venea călare, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
mult mai grav decât pierderea îngrăditurii Kyogoku. — Stăpâne! Stăpâne! O veste îngrozitoare! Unul dintre ofițeri, plin de sânge, veni în fugă spre el și căzu în genunchi. — Ce s-a întâmplat, Kyutaro? În pieptul lui Nagamasa se ivi cu repeziciune presimțirea că se întâmplase ceva foarte rău. Wakui Kyutaro nu era un samurai postat în îngrăditura Kyogoku; era unul dintre servitorii tatălui său. — Onoratul dumneavoastră tată, Seniorul Hisamasa, tocmai a comis seppuku. Mi-am croit drum încoace printre inamici, ca să vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
pentru Seniorul Samboshi? Păi, s-ar putea să fiu în stare, dacă mă tratez cu ceva. S-ar putea să sufăr doar de-o insolație, iar oamenii se vor supăra dacă nu sunt prezent. — Poate că indispoziția dumneavoastră e o presimțire. — Ei, și de ce spuneți asta? Acum câteva ore, v-ați retras cam pe la jumătatea banchetului. La scurt timp după aceea, n-au mai rămas decât cei din clanul Shibata și aliații lor, care discutau ceva în secret, foarte pătrunși. N-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
amărăciune. N-ar fi trebuit să fac asemenea greșeli. Ieyasu putea aproape să vadă chipul lui Shonyu în fumul negru care se înălța. Când auzise zvonul că Nobuo îl trimisese pe fiul lui Shonyu înapoi la tatăl său, avusese o presimțire nefastă cu privire la consecințele faptei de bunăvoință a lui Nobuo. Cu toate acestea, nu-l credea pe Shonyu în stare să-și ascundă adevăratele intenții și să comită o asemenea mișelie, cu atâta cinism și repeziciune. „Nu se poate spune că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
douăzeci și treia din lună, armata lui Hideyoshi își instală tabăra la Hanetsu și începu să construiască fortificații la Nawabu. Cu armata lui Hideyoshi împrejmuindu-i treptat castelul, Nobuo nu mai era în stare să-șipăstreze calmul. Depeste o lună avea presimțiri că se apropia furtuna. Ceea ce însemna că acțiunile lui Ishikawa Kazumasa - pe care clanul Tokugawa le păstrase strict secrete - fuseseră în mod misterios exagerate și discutate de cineva, deși nimeni nu putea ști de cine anume. Începu să circule zvonul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
demisiunea din postul de director al Ministeriului de Interne, rămâind, se înțelege, pe timpul alegerilor la postul său. Dar se știe că nu va putea să rămână la acest post decât până în ziua când Parchetul va lua măsurile cuvenite. Supărat de presimțirea acestei necesități fatale, "Romînul" de la 5 mai atacă în mod pieziș pe magistrații însărcinați a arunca lumină asupra scandaloasei afaceri al cărei mijlocitor a fost d. S. Mihălescu. Dar în loc de a stărui asupra cestiunei adevărate, le zice magistraților următoarele: După
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
maselor în secolul nostru, despre care scrisese Ortega y Gasset, și a apariției stranii a tiranilor totalitari care infirmau orice evoluție în conștiințe după două mii de ani de creștinism, două milenii în care martirii umanității suferiseră parcă zadarnic. Aveam sentimentul, presimțirea că intrasem într-o nouă eră, dar abia mai târziu, când o apăsătoare experiență avea să se adune în urma mea, și după grele amenințări, avea să țâșnească gîndul: Era ticăloșilor. În ziua aceea îmi dădea târcoale, dar nu reușeam să
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
picioare. Ușa fu dată de perete și în hol apărură trei ofițeri; în urma lor, Matilda, care îmi arunca o privire neliniștită. Rămase acolo la ușă, de care se rezema și își încrucișa brațele la piept, gravă, cu chipul cutreierat de presimțiri rele. "Domnul Petrini, nu? spuse unul din ei, care nu era șeful lor, avea mai puține însemne pe epoleți. "Da, eu sânt ce s-a întîmplat?" "Găina a ouat", zise șeful lor, un căpitan de rangul doi și mă apucă
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
superiori, ca să nu mai vorbesc de general, din școala militară, arătau altfel. "Ai vrut sa vezi un ofițer român, zise el, nici după ce ai fost arestat n-ai renunțat la șovinismul tău? Crezi că noi facem aici discriminări rasiale?" Relele presimțiri, văzîndu-i figura și auzindu-i cuvintele, mi se confirmară. " Ați pus în pericol Transilvania cu acțiunile voastre smintite, continuă el ridicând vocea. Și continuați să complotați, primiți și dați ordine de peste hotare, împotriva regimului, în timp ce ocupați posturi în universități, crezând
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
parte. Acum e prea tîrziu!" "De ce?" "Mircea a plecat, a fost numit secretar al CC. Azi am aflat, l-am căutat la lelefon eu, să-l rog să-ți găsească un post, nu neapărat bibliotecar, parcă ași fi avut o presimțire că trebuie să intervin... "Tovarășul Mircea nu mai lucrează la noi, n-ați citit ziarele? mi-a răspuns secretara lui, care mă cunoștea. Nu mai e, tovarășă Matilda..." Am închis și mi-am aruncat ochii pe Scânteia. Acuma cine să
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
își treceau examenele fără să știe nimic. Mulți dintre ei se plasaseră undeva în fund, masă compactă, ai să vezi de ce. Ei dădură tonul ropotului de aplauze care urmară după ce vorbitorul, triumfător, se așeză. Aici avui o tresărire, o grea presimțire. Aceste aplauze (care, desigur, nu erau chiar unanime, dar ce mai contau câteva zeci de abțineri?) erau rele, nejustificate și în mod sinistru premature. Nu trebuiau întîi ascultate cele trei fete? Ce se aplauda? Iarăși mă felicit și astăzi că
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
pe care le ține secrete până în ultimul moment, ...a fost vorba să vină numai "copiii", și el, fără să-i spună, a invitat o grămadă de lume... Noroc că a găsit un purcel de lapte, și a avut parcă o presimțire și a pus-o pe Sultana să cumpere destul vin și cozonac de la o cofetărie, "unde se face foarte bine...". "Bine, mamă, bine", o întrerupse fiică-sa, pentru că doamna Cucu amenința să nu se mai oprească și nici să plece
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
casă / cîtă perfecțiune / în mersul tîrîș al calendarului / și cîte s-ar mai putea spune despre o închisoare vie / în care secundele își întind de bunăvoie gîtul / pe buturuga călăului / disperat / și trist / și foarte trist / și disperat" (6 octombrie). Presimțirea acestei agonii care domină viața ia uneori forma fulgurantă a unor viziuni ce mărturisesc o aceeași senzație de copleșire existențială, o "libertate" angoasantă, echivalată cel mai adesea cu singurătatea feroce: "E greu aici, sub cerul liber / - trăiesc în mijlocul unui patinoar
Expresioniști după expresionism by Georgeta Moarcăș () [Corola-journal/Journalistic/8147_a_9472]