259 matches
-
semnalizare ce răspund de procesele imunitare. Kush și Lemaitre (2000) au exclus posibilitatea ca recunoașterea patogenului să declanșeze mai întâi cascadele proteolitice într-o manieră analogă activării cascadei complementului la mamifere. La insecte, la care sistemul circulator este deschis, cascadele proteolitice ar putea juca un rol important în semnalizarea imunologică, rol care este similar aceluia jucat de citokine, la vertebrate. Recent, câteva studii au condus la identificarea genetică și moleculară a șapte componente ale căii Imd (Tzou și colaboratorii, 2002). Ultima
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
simplificată a unei molecule dimerice de IgA întâlnită în secreții. Alături de cei doi monomeri tetracatenari apare o singură catenă J și o catenă polipeptidică adițională numită componenta secretoare care are rolul de a proteja moleculele IgA față de digestia cu enzimele proteolitice din secreții (din Alberts și colab., 1994). Anticorpii monoclonali murini (Mab) sunt specifici pentru doi anticorpi IgA PAN. IgA PAN reprezintă un anticorp care se leagă la toate formele alotipice și subclasele unui izotip particular de imunoglobulină umană. De exemplu
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
imunoglobuline umane IgG1, IgG2, IgG3 și IgG4 și reacționează fie cu Fc (segmentul moleculei de imunoglobulină care leagă complementul) fie cu Fab al ambelor subclase de IgA și cu ambele forme alotipice de IgA2. IgA2 este lipsită de epitopi sensibili proteolitici, ceea ce o face în mod deosebit rezistentă la clivajul sub acțiunea enzimelor produse de o varietate de bacterii precum specii de Clostridium sp., Streptococcus pneumoniae, S. sanguis, Hemophilus influenzae etc., care, altfel, clivează ușor pe IgA1 în fragmente Fab și
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
kDa, deoarece regiunea balama conține în plus, față de celelalte trei tipuri de IgG, 62 aminoacizi, din care cauză această regiune conține și 11 punți disulfidice intercatenare. Datorită acestui fapt, regiunea balama a IgG3 devine mult mai rigidă, promovând accesibilitatea enzimelor proteolitice la situsurile de clivare Fc, ceea ce conduce la creșterea ratei catabolice fracționale și o durată de viață mai scurtă (de la 7 la 8 zile) a IgG3, față de a celorlalte tipuri de IgG, care este de 21-24 de zile. În ceea ce privește activarea
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
și vasculare (ICAM, PECAM, VCAM) pe suprafața celulelor endoteliale. Legarea integrinelor de moleculele de adeziune este o legătură fermă, permițând aderarea fermă apoi migrarea transendotelială a leucocitelor în lichidul interstițial (mediat de PECAM). Aici, leucocitele eliberează conținutul granulațiilor lor (enzime proteolitice, leucotriene, radicali liberi de O2). Acești agenți stimulează lipidperoxidarea celulelor endoteliale și a miocitelor membranare, ducând la disfuncție celulară, edem și în final moarte celulară [4,5]. Legarea integrinelor de selectina P de pe suprafața plachetelor duce la formarea unor microagregate
Tratat de chirurgie vol. VII by JUDIT KOVACS () [Corola-publishinghouse/Science/92069_a_92564]
-
creșterii rădăcinii. Rizaliza face parte din categoria fenomenelor de tipul apoziție-resorbție și se desfășoară pe seama participării celulare în mod alternativ a osteoclastelor și osteoblastelor. Acestea acționează prin intermediul unui bogat echipament enzimatic format din factori chelatori, fosfataze acide, enzime citrato-disociante, enzime proteolitice etc. Mecanismele care intervin constau în: acidifierea locală urmată de solubilizarea componentei organice și chelarea acesteia. Evenimentele se desfășoară ritmic, cu perioade de activitate intensă, urmate de pauze și cu posibilitatea intercalării unor faze de reparație ce fac ca dintele
Morfologia dinţilor şi arcadelor dentare by George COSTIN () [Corola-publishinghouse/Science/100971_a_102263]
-
în general procesele de hidroliză. O importanță aparte prezintă hidroliza acidă a legăturilor peptidice din structura proteinelor. La acestea se adaugă acțiunea particulară de activare (prin proteoliză parțială) a pepsinogenului precum și cea de asigurare a unui pH optim pentru acțiunea proteolitică a pepsinei astfel rezultate. Substanțele organice sunt reprezentate de enzime, mucină, labferment, factor intrinsec Castle. Cea mai importantă enzimă a sucului gastric este pepsina. Ea este secretată de celulele principale ale glandelor gastrice sub formă inactivă, de pepsinogen. Transformarea pepsinogenului
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2283]
-
un pH alcalin (7,6-8) și o densitate de 1010. Compoziția chimică a sucului intestinal. Sucul intestinal conține apă și reziduu uscat din care fac parte ioni și fermenți. Enzimele din sucul intestinal fac parte din cele trei tipuri principale: proteolitice, amilolitice și lipolitice. Enzimele proteolitice sunt reprezentate de: aminopeptidaza și dipeptidaza, care împreună cu proteazele pancreatice constituie complexul enzimatic numit erepsină; aceasta degradează polipeptidele și dipeptidele până la aminoacizi; enterokinaza, ce activează tripsinogenul și acționează asupra polipeptidelor scindându-le în peptide mai
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2283]
-
și o densitate de 1010. Compoziția chimică a sucului intestinal. Sucul intestinal conține apă și reziduu uscat din care fac parte ioni și fermenți. Enzimele din sucul intestinal fac parte din cele trei tipuri principale: proteolitice, amilolitice și lipolitice. Enzimele proteolitice sunt reprezentate de: aminopeptidaza și dipeptidaza, care împreună cu proteazele pancreatice constituie complexul enzimatic numit erepsină; aceasta degradează polipeptidele și dipeptidele până la aminoacizi; enterokinaza, ce activează tripsinogenul și acționează asupra polipeptidelor scindându-le în peptide mai mici; leucinaminopeptidaza, ce acționează asupra
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2283]
-
de regenerare a acestor țesuturi în comparație cu remarcabila capacitate de regenerare a celorlalte țesuturi din organism. Necroza, calcificările și hidrocefalia sunt rezultatul mai multor mecanisme: distrucția inițială a celulelor prin proliferarea intracelulară a parazitului; edemul care favorizează difuzia toxoplasmelor; eliberarea enzimelor proteolitice de celulele inflamatorii atinse de extensia necrozei inițiale. Leziunile la nivelul ochiului în infecția cu T. gondii au fost clasificate pentru prima dată de către J. Hogan, în 1951, astfel: 1) Principala leziune se localizează la nivelul retinei și coroidei; 2
TOXOPLASMOZA ŞI SARCINA by Cristian Negură, Nicolae Ioanid () [Corola-publishinghouse/Science/418_a_729]
-
11. |Controlul toxicității pe cinci șoareci | 69 | +----+------------------------------------------------------------------+-----+ |12. |Controlul toxicității pe trei iepuri | 249 | +----+------------------------------------------------------------------+-----+ |13. |Determinarea activității amilolitice | 150 | +----+------------------------------------------------------------------+-----+ |14. | Determinarea activității celulazice și hemicelulazice | 140 | +----+------------------------------------------------------------------+-----+ |15. |Determinarea activității hialuronidazice/antihialuronidazice | 299 | +----+------------------------------------------------------------------+-----+ |16. |Determinarea activității lipolitice | 227 | +----+------------------------------------------------------------------+-----+ |17. |Determinarea activității proteolitice | 183 | +----+------------------------------------------------------------------+-----+ |18. |Determinarea activității supernatant - insulină retard | 424 | +----+------------------------------------------------------------------+-----+ |19. |Determinarea biologică a glucagonului |1303 | +----+------------------------------------------------------------------+-----+ |20. |Determinarea DL 50 pe șoareci cu substanță de referință | 668 | +----+------------------------------------------------------------------+-----+ |21. |Determinarea DL 50 pe șoareci fără substanță de referință | 683 | +----+------------------------------------------------------------------+-----+ |22. |Determinarea DL 50
EUR-Lex () [Corola-website/Law/168873_a_170202]
-
de virus circulant trebuie verificate înainte de utilizare; testul imunofluorescență directă poate fi realizat și pe probe prelevate pe glicerol; dacă probele sunt prelevate pe soluție de formol, imunofluorescența directă poate fi folosită numai dacă probele au fost tratate cu enzime proteolitice; ... b) Test imunoenzimatic, ELISA care se comercializează, permite determinarea cantitativă a anticorpilor antirabici postvaccinali; potrivit recomandărilor WHO, 0,5 I.U./ml de anticorpi rabici este cantitatea minimă măsurabilă care reprezintă nivelul de imunitate ce conferă protecția în caz de
EUR-Lex () [Corola-website/Law/211336_a_212665]
-
de fungicide și bactericide care acționează asupra descompunătorilor și detritofagilor, grupări cu rol esențial în menținerea fertilității solului și mineralizării substanțelor organice. De asemenea, circuitul azotului poate fi afectat prin aplicarea pesticidelor, acestea determinând scăderea capacității de reproducere a microorganismelor proteolitice sau amonificatoare și nitrificatoare, atât în ecosistemele acvatice cât și în cele terestre. Tratamentul cu pesticide influențează și relațiile pradă-prădător. Aplicarea ierbicidelor în ecosistemele acvatice are ca efect scăderea cantitativă a sursei de hrană pentru nevertebratele ierbivore, diminuarea substratului (macrofiteă
CONSERVAREA MEDIULUI ŞI A BIODIVERSITĂŢII by Dana Popa Răzvan Al. Popa () [Corola-publishinghouse/Science/739_a_1106]
-
al substanței fundamentale inter celulare, cu rol de cimentare a diferitelor tipuri de țesut conjuctiv; * asigură lubrefierea la nivelul articulațiilor; * barieră contra infiltrațiilor de germeni patogeni și substanțe toxice în organism; * protecția mucoaselor de influențe mecanice dăunătoare și de digestia proteolitică; * protecția ovulului fecundat care este acoperit cu un strat izolator de mucopoliglucid. Mucopoliglucidele sunt substanțe acide existente în organismul animal și în unele microorganisme, în a căror structură intră două componente: un acid uronic și o hexozamină N acetilată sau
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
se produce o denaturare a structurii secundare și terțiare datorită ruperii legăturilor de H intercatenare. 4.3.8.3. Hidroliza proteinelor Proteinele hidrolizează chimic sau enzimatic cu eliberare de peptide sau aminoacizi. Hidroliza enzimatică decurge sub acțiunea catalitică a enzimelor proteolitice. În timpul digestiei, enzimele proteolitice din sucurile tubului digestiv produc o hidroliză completă a proteinelor până la faza de aminoacizi; aceste enzime scindează numai legăturile peptidice dintre aminoacizii din seria L și prezintă specificitate și pentru anumiți aminoacizi. 4.3.9. Reprezentanți
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
a structurii secundare și terțiare datorită ruperii legăturilor de H intercatenare. 4.3.8.3. Hidroliza proteinelor Proteinele hidrolizează chimic sau enzimatic cu eliberare de peptide sau aminoacizi. Hidroliza enzimatică decurge sub acțiunea catalitică a enzimelor proteolitice. În timpul digestiei, enzimele proteolitice din sucurile tubului digestiv produc o hidroliză completă a proteinelor până la faza de aminoacizi; aceste enzime scindează numai legăturile peptidice dintre aminoacizii din seria L și prezintă specificitate și pentru anumiți aminoacizi. 4.3.9. Reprezentanți ai proteinelor animale 4
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
sunt insolubile în apă, nu se denaturează și au un conținut ridicat de glicocol și cisteină. Principalii reprezentanți: Keratinele sunt proteine fibrilare din păr, epidermă, pene, unghii, copite, coarne, cu un conținut mare de S,datorită cistinei care predomină. Enzimele proteolitice nu le hidrolizează. Keratinele sunt rezistente, elastice, insolubile în apă. Colagenele sunt proteine fibrilare raspândite în țesuturile conjunctive, tendoane, cartilagii, oase, piele și reprezintă 50% din proteinele animale. Au un conținut ridicat de glicocol, hidroxiprolină, hidroxilizină. Colagenele sunt insolubile în
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
elastice, insolubile în apă. Colagenele sunt proteine fibrilare raspândite în țesuturile conjunctive, tendoane, cartilagii, oase, piele și reprezintă 50% din proteinele animale. Au un conținut ridicat de glicocol, hidroxiprolină, hidroxilizină. Colagenele sunt insolubile în apă și rezistente la acțiunea enzimelor proteolitice. Prin fierbere cu apa se transformă în gelatină, solubilă în apă: în acest caz are loc o denaturare a proteinei cu ruperea legăturilor interși intra-catenare care stabilizează structura spațială. Sub acțiunea taninurilor și a sărurilor de crom, colagenele din
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
rezistente la acțiunea microorganismelor, proprietate folosită la tăbăcirea pielii. Elastinele sunt proteinele fibrilare care se găsesc în țesuturile elastice din artere și tendoane. Se aseamană cu colagenele cu deosebirea că nu pot fi gelificate. Nu pot hidroliza sub acțiunea enzimelor proteolitice. Dintre aminoacizii componenți predomină leucina, glicocolul, prolina. Fibroina este proteina din mătasea naturală a viermelui Bombix mori în structura căreia predomină glicocolul, alanina, serina, tirozina. Este insolubilă în apă. Firul de mătase naturală mai conține și sericină alături de fibroină. Sericina
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
80% dint totalul proteinelor din lapte. Cazeinele se găsesc în lapte sub forma sărurilor solubile de Ca, ele coagulează în mediu acid și în prezența Ca2+, proces care are loc și în stomac, unde totodată sunt parțial hidrolizate de către enzimele proteolitice (pepsina și renina). Ca rezultat se formează paracazeinatul de calciu insolubil (componentul principal al brânzei), care este hidrolizat enzimatic până la aminoacizi. Astfel, procesul de coagulare a laptelui permite valorificarea integrală a sa de către organismul animal, cazeinele conținând toți aminoacizii esențiali
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
în general procesele de hidroliză. O importanță aparte prezintă hidroliza acidă a legăturilor peptidice din structura proteinelor. La acestea se adaugă acțiunea particulară de activare (prin proteoliză parțială) a pepsinogenului precum și cea de asigurare a unui pH optim pentru acțiunea proteolitică a pepsinei astfel rezultate. Substanțele organice sunt reprezentate de enzime, mucină, labferment, factor intrinsec Castle. Cea mai importantă enzimă a sucului gastric este pepsina. Ea este secretată de celulele principale ale glandelor gastrice sub formă inactivă, de pepsinogen. Transformarea pepsinogenului
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2281]
-
un pH alcalin (7,6-8) și o densitate de 1010. Compoziția chimică a sucului intestinal. Sucul intestinal conține apă și reziduu uscat din care fac parte ioni și fermenți. Enzimele din sucul intestinal fac parte din cele trei tipuri principale: proteolitice, amilolitice și lipolitice. Enzimele proteolitice sunt reprezentate de: aminopeptidaza și dipeptidaza, care împreună cu proteazele pancreatice constituie complexul enzimatic numit erepsină; aceasta degradează polipeptidele și dipeptidele până la aminoacizi; enterokinaza, ce activează tripsinogenul și acționează asupra polipeptidelor scindându-le în peptide mai
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2281]
-
și o densitate de 1010. Compoziția chimică a sucului intestinal. Sucul intestinal conține apă și reziduu uscat din care fac parte ioni și fermenți. Enzimele din sucul intestinal fac parte din cele trei tipuri principale: proteolitice, amilolitice și lipolitice. Enzimele proteolitice sunt reprezentate de: aminopeptidaza și dipeptidaza, care împreună cu proteazele pancreatice constituie complexul enzimatic numit erepsină; aceasta degradează polipeptidele și dipeptidele până la aminoacizi; enterokinaza, ce activează tripsinogenul și acționează asupra polipeptidelor scindându-le în peptide mai mici; leucinaminopeptidaza, ce acționează asupra
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2281]
-
de pavilionul oviductului. Mecanismul ovulației este un proces complicat dominat de interacțiunea coordonată dintre sistemul nervos central și cel endocrin. Rolul LH-ului în producerea ovulației constă în eliberarea de histamină și prostaglandină F2-alfa. Acestea induc hiperemia, stimulează activitatea enzimelor proteolitice, în special a colagenazelor din lichidul folicular, realizând desprinderea ovocitului de peretele folicular și subțierea acestuia în zona stigmei. În mecanismul hormonal al ovulației mai este implicat și progesteronul sintetizat de granuloasa foliculului de Graaf, structură care prezintă un început
Fiziologia şi fiziopatologia parturiţiei şi perioadei puerperale la vaci by Elena Ruginosu () [Corola-publishinghouse/Science/1300_a_1945]
-
acțiunea toxinelor acestor germeni se produce inițial o infiltrație serohemoragică a IOAN PAUL24 maselor musculare, care în urmă hemolizei se vor îmbiba cu hemoglobina și produși de degradare ai acesteia, imprimând țesuturilor o culoare roșie-negricioasă. În același timp sub acțiunea proteolitica a toxinelor rezultă dezintegrări celulare cu punerea în libertate a lipidelor și a glucidelor. Lipidele prin fermentarea butirică dau naștere acizilor grași volatili responsabili de mirosul caracteristic iar degradarea glucidelor va duce la dezvoltarea gazelor, care conferă caracterul crepitant al
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]