392 matches
-
controlată ca din partea țării, dragă Doamne, de Fundești și Pătărlăgeni. Toată înțelepciunea politică a strămoșilor noștri s-a dus pe apa sâmbetei de când secta demagogiei lucrative guvernează România, o sectă care a ajuns până la gradul de-a tocmi străini cu simbrie ca să ne înjure în țara noastră proprie. Și cu toate acestea țara noastră, în neutralitate și în defensivă, ar fi neînvinsă cu toată slăbiciunea la care am ajuns. Dar nu! Ea trebuie încurcată, sau cu soarta unuia care să încheie
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
slujit în țări străine”. Fiul lui Sperlea vinde ocina moștenită de la tatăl său, semn că dania nu implica și relații de vasalitate. Drăghici, postelnicul din Mărgineni, îi dăruia slugii sale Franțea un sat, pentru că l-a slujit 12 ani fără simbrie. Franțea nu mai are nicio obligație față de cel care îl dăruise. Atunci când Franțea vinde o jumătate de sat, vânzarea este întărită de domn și nu de fostul său stăpân, față de care nu mai avea nici o obligație. Cetele boierești de la noi
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
Mircea Țuglea, Proematicon: îngerul Luca printre mutanți, CNT, 1999, 45; Radu Andriescu, Ovidiu, ,,Timpul”, 2000, 2; Radu Pavel Gheo, Poetul meu Pierrot, O, 2000, 3; Bucur, Poeți optzeciști, 149-153; Lefter, Scriit. rom. ’80-’90, II, 226-228; Tudorel Urian, Ucigaș fără simbrie, RL, 2003, 32; Andrei Bodiu, Disperare impură, OC, 2003, 126. Ș.A.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288460_a_289789]
-
posibilă o constituie angajarea la stăpân. Tinerele se angajează ca slujnice în casele boierești sau negustorești cu speranța strângerii banilor necesari alcătuirii măcar a unui trusou. Documente le păstrează următoare le denumiri pentru aceste situații: „fată în casă“, „slujnică cu simbrie tocmită“, fată „băgată la stăpân“ sau „dată la stăpân“. Între fată și stăpân se stabilește un contract verbal care prevede asigurarea tuturor sarcinilor domestice din partea fetei și înzestrarea și căsătorirea din partea stăpânului. Cu alte cuvinte, noul stăpân preia întru totul
În şalvari şi cu işlic: biserică, sexualitate, căsătorie şi divorţ în Ţara Românească a secolului al XVIII-lea by Constanţa Ghiţulescu () [Corola-publishinghouse/Science/1322_a_2878]
-
o boală grea, a nebuniei și epilepsia copiilor“ care semanifestă „necontenit, apururea, neîncetat“. Rugăciunile și cheltuielile făcute pe la biserici și „doftorese“ nu l-au ajutat prea mult. Cum crizele ajung violente și dese, soțul trebuie să angajeze o femeie cu simbrie care s-o supravegheze pe ea, casa și mai ales copiii încă mici. Alături de această imagine cas ni că se află o altă imagine, cea a rețelei de sociabilitate la care Șărban ține la fel de mult. „Nici oameni dă ai mei
În şalvari şi cu işlic: biserică, sexualitate, căsătorie şi divorţ în Ţara Românească a secolului al XVIII-lea by Constanţa Ghiţulescu () [Corola-publishinghouse/Science/1322_a_2878]
-
este plasat într-un cadru feeric, pentru a se crea iluzia postumității. În mediile tradiționale nu se ținea evidența celor fără familie, adică a singuraticilor, hoinarilor, declasaților, slujbașilor. În această categorie intrau și văduvele, și copiii. Argatul Mitrea, aflat în simbria Lipanilor, trecea drept un individ „fără căpătîi”, „fără stare”. El nu este „gospodar”, „cap de familie”, drept urmare nu are trecere printre săteni. Chiar și „hăitușca” de Minodora își permite să-l ironizeze. Asta este partea socială a problemei. Mitul se
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
ființă nu suferă pentru că ochii ei nu exprimă nimic, este o greșeală ușor de săvârșit”. ( Graham Greene) ,, Copilăria este mai mult decât o vârstă. E un domeniu necunoscut. O lume”. (Cezar Petrescu) ,,Consimt să trăiesc tocmai pentru că viața e fără simbrie, și continui să gândesc tocmai pentru că gândirea nu va putea fi niciodată salariată”. (Giovanni Papini ) ,,Răsar, Mă-nalț. Cobor Șiapoi dispar, Și apusul meu e totuși răsărit...” (Ion Minulescu ) ,, Râsul devenit tăcere e simptomul sigur al bătrâneții, înțelepciunii sau resemnării
ASCULTÂND TĂCERI… by IONEL SPÂNU, DOINIŢA SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Science/286_a_571]
-
pre la ocoale spre împlinirea birului și săvârșirea rânduielilor și havalelor să fie din mazili, ruptași sau alte trepte ale ținutului, iar nu din oamenii dregătorului, care să fie porunciți și închezăluiți a se mulțumi pentru osteneala lor numai cu simbria ce prin isvoade cu pecetea Domnească să hotărască a lua, de la un sat,, pentru un sfert, fără a se abate la vreo luare nedreaptă, atât pentru isvoadele rânduite de a împlini cât și în orice și ori cum că un
VASLUI. TRADIŢIONALISM… Oameni și întâmplări by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Science/91666_a_92808]
-
bine și pe mine, și pe dânsul. Dar... foarte bine ai făcut să nu mă crezi. Așa e. Eu sunt o femeie rea; am vrut numai să râz de dumneata. Eu te las pe dumneata ca pe-o slugă «cu simbrie» să păzești casa, și târăsc pe dumnealui pe la grădini ca să mă curtez cu alții. Eu sunt o femeie mincinoasă; n-am simțit nimic când Ți-am spus că nu știu să mai fi trăit până să nu te cunosc pe
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]
-
care, în pofida unor improprietăți stilistice, poate sensibiliza prin sinceritatea trăirii. O altă categorie o constituie micile scene în care este ilustrat traiul greu, la limita umanului, al unor familii de țărani, în imagini pline de amănunte mișcătoare. Câteva povestiri (Pentru simbrie, Din dragoste, Inimă de mamă, Izvodul morții) sintetizează cam aceleași elemente, cu un spor în investigația psihologică, epicul fiind pe plan secundar. C. devine cu adevărat sămănătorist în romanele Du-te dor... (1936) și Tainele munților (1940), în sensul că
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286251_a_287580]
-
se schimbe. Trebuie doar să dorească acest lucru. Și atunci mai are nevoie de un păstor care să-i îndrume pașii? Doar cei care nu vor să vadă mai mult rămân în turmă. Și vai de cei ce nimeresc în simbria unui oier nepriceput și orb. Și mă întorc la Isus. Este exemplul cel mai minunat ce poate fi dat despre un astfel de inițiat capabil să gândească liber în dogma transmisă de Tatăl Ceresc prin mijlocirea luminii Duhului Sfânt. Și
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
Sora mea, înserarea, Craiova, 1984; Fiecare cu steaua lui, Craiova, 1985; Fire de poet, Craiova, 1988; Oare acesta să fie sufletul?, Craiova, 1990; Plânsul, floarea secretă a morții, Craiova, 1995; Teama de a te pierde, pref. Nicolae Țone, București, 1997; Simbria mea, sărutul, Timișoara, 1998; Te-am iubit soldățește, cu dragostea unui întreg regiment, București, 1999; Tablou cu îngeri păzitori, Craiova, 2000; Fantasme cu mirese zburând, pref. Ovidiu Ghidirmic, Craiova, 2001; Știu pe de rost moartea, Craiova, 2002; Poezii, Drobeta-Turnu Severin
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289003_a_290332]
-
un ticălos, un om de nimic. Chiar dacă vorbele sunt spuse la supărare, în cazul lui Șofron cel prea gândit și așezat, ele nu aparțin doar momentului. Șofron și-a cunoscut întotdeauna locul în casa lui Busuioc, aceea de slugă cu simbrie, și din această poziție a respectat superioritatea (de treapta socială) lui Iorgovan. În disputa bărbătească pentru Simina însă nu are complexe. Se simte capabil prin ce este și ce are dobândit prin efort propriu. Se consideră îndreptățit pentru a o
by Steliana Brădescu [Corola-publishinghouse/Science/1060_a_2568]
-
soție pe Simina. Istoria sa e una a demnității și a luptei pentru depășirea greutăților: pădurean sărac ca toți ai săi, a coborât la câmpie ca să-și facă alt rost și a reușit. A fost cătană împărătescă, apoi slugă cu simbrie mulți ani. Maturitatea l-a prins pregătit (economic și psihologic) să-și întemeieze o familie. Cu zece ani mai tânăr, nealtoit la vreme, Iorgovan se mișcă după cum bate vântul. Nuvela conține paragrafe întregi care împărtășesc cititorului această stare permanentă a
by Steliana Brădescu [Corola-publishinghouse/Science/1060_a_2568]
-
un măr spinos, o cățea cu salbe la gât și se tocmește să Îngrijească o cloșcă cu pui de aur, o furcă de aur cu fus și un caier de aur, care se nvârte și toarce singur. Fata primește ca simbrie o mulțime de vite. Fecioru 1 de Împărat bate la tatăl Zinei la poartă; acesta Îl primește și-i spune că, dacă el va reuși să scoată inelul din degetul Zinei, o va lua de nevastă. Au mers la mpărat
ACCEPȚIILE VIEȚII ÎNTRE NOROC ȘI SOARTĂ ÎN PROZA POPULARĂ by Ion –Horia BÎrleanu () [Corola-publishinghouse/Science/772_a_1549]
-
spre amiază cu prăsade și, la apus cu alune. Soarele Îl vede din cer cum ia prăsade, și-i propune să-i țină locul doar de trei zile, fiindcă el este logodit și vrea să facă nuntă. Flăcăul cere drept simbrie, trei pungi de galbeni și mâncare. Acceptând târgul, rostește, așa cum l-a Învățat Soarele: hop, hop, unde mă gândesc, acolo să mă găsesc! Ajunge În casa Soarelui. Aici, Păsărilă Întârzie dimineața (Împăratul păsărilor, care le poruncea să meargă doar la
ACCEPȚIILE VIEȚII ÎNTRE NOROC ȘI SOARTĂ ÎN PROZA POPULARĂ by Ion –Horia BÎrleanu () [Corola-publishinghouse/Science/772_a_1549]
-
era pățit, pentru că slujise trei ani la o babă; aceasta, dăduse de lucru ,,să-i îndrepteze un fir de păr creț’’, treabă peste putința lui, de bună seamă, care l-a făcut să fugă de la stăpână, ,,lipsindu-se și de simbrie și de tot’’. Povestea vieții de pământean a lui Aghiuță (devenit kir Ianulea, negustorul bucureștean trăitor în ,,miezul târgului’’, lângă hanul lui Manuc nu este de conceput dacă nu ținem seama de împrejurarea că el, Aghiuță este capabil să simtă
Fantasticul în proza lui Ion Luca Caragiale by Elena Deju () [Corola-publishinghouse/Science/1278_a_1923]
-
prezintă o lume răsturnată, tema este comună, toamna se asociază morții, dar, pe lângă proiectarea în universul familiar ("am locuința lângă cimitir") a mortuarului, se observă și o deturnare a așteptărilor. Universul e modificat (se păstrează lumea de bâlci, "dricarii cu simbria neplătită/ la rișcă joacă în răspântii o dantură/ să cumpere cercei pentru iubită", în care hazardul își spune cuvântul, dar din care eroticul și thanatosul fac parte în mod firesc), dar se sugerează absența morții (căci în cimitir, morții "nu
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
temelor asociate adeseori cu motivul toamnei, tema morții și cea a iubirii, ambele tratate în registru comic demitizant: Am locuința lângă cimitir/ (...) cât despre morți, ei nu mai vin aici de-un an/ și pierd calicii chilipir." sau "Dricarii cu simbria neplătită/ la rișcă joacă în răspântii o dantură/ să cumpere cercei pentru iubită!" E un poem care subliniază epuizarea unor structuri lirice prin prelucrarea lor la nesfârșit (textul face trimitere la poetica simbolistă, refuzată însă: "De-atuncea nici/ fantome mari
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
ca și Cormac, este născut în Tennessee în '33 (mai precis, 1833, autorul fiind născut exact un secol mai târziu), dar fuge de acasă, ajungând în Texas. Acolo îl întâlnește pe Holden pentru prima oară în 1849, angajându-se cu simbrie la oameni ce își fac o profesie din crimă, fie împotriva albilor, pe care îi jefuiesc și îi omoară, fie împotriva indienilor, ale căror scalpuri le aduc recompense din partea guvernului mexican. Fiecare pe rând din membrii celor două bande ucigașe
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]
-
câți rămân afară din Biserică, se îneacă și se pierd." 417), dar care nu exclude și alte surse biblice configurate prin metafora conceptuală VIAȚA ESTE O CĂLĂTORIE; "[13] asupra prea bunilor și asupra răilor, stă totuși Cel care cântărește dreptățile. Simbria stă în fapta noastră, ca pulberea rodului în floare." (p. 62) - aluzie la " El face să răsară soarele Său peste cei răi și peste cei buni și trimite ploaie peste cei drepți și peste cei nedrepți" (Matei, 5, 45); "[14
[Corola-publishinghouse/Science/84995_a_85780]
-
ființă nu suferă pentru că ochii ei nu exprimă nimic, este o greșeală ușor de săvârșit”. ( Graham Greene) ,, Copilăria este mai mult decât o vârstă. E un domeniu necunoscut. O lume”. (Cezar Petrescu) ,,Consimt să trăiesc tocmai pentru că viața e fără simbrie, și continui să gândesc tocmai pentru că gândirea nu va putea fi niciodată salariată”. (Giovanni Papini ) ,,Răsar, Mă-nalț. Cobor Șiapoi dispar, Și apusul meu e totuși răsărit...” (Ion Minulescu ) ,, Râsul devenit tăcere e simptomul sigur al bătrâneții, înțelepciunii sau resemnării
ASCULTÂND TĂCERI… by IONEL SPÂNU, DOINIŢA SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Science/286_a_570]
-
fie câinii de pază ai rușilor dar și să i aresteze de îndată și să-i lege fedeleș ca pe niște infractori ordinari pe refugiații basarabeni și nord-bucovineni ce s-ar fi găsit prin orașul Bârlad, nu rămăseseră fără plata simbriei și tainului așa că cei de la prefectură cereau tot din fondul „armistițiului” la data de 14 decembrie suma de 671.200 de lei. Pe 23 decembrie, când populația orașului Bârlad făcea foame în toată regula, trepădușii prefecturii plătiseră pentru masa unui
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
e în lucrare, iar când e bolnav, cînd se odihnește stă pe cheltuiala lui. Estimp, pentru cheltuiele ce a făcut îndoindu-și hîrtia și articolele, cere și el o plată îndoită, cum am zice cere a i se mai mări simbria. Patru numere se trimit gratis pe la vechii săi abonați și alți amatori. Cei cari vor fi mulțumiți cu dînsele, de vor voi a li se urma mai departe, vor binevoi a se adresa la Librăria Națională a d-lui A
REVISTE LITERARE DIN PRIMA JUMĂTATE A SECOLULUI AL XIX-LEA by Brinduşa – Georgiana Popa [Corola-publishinghouse/Science/91761_a_92854]
-
cred, cu alte slujbe, cei care, din pricina minții lor slabe, nu sunt vrednici să participe la treburile obștești, dar care, pe de altă parte, au destulă forță fizică pentru munci grele. Aceștia, vânzându-și folosul forței și numind prețul acesteia simbrie, se numesc, pe cât cred, simbriași. Nu-i așa? Desigur. Deci și simbriașii vor întregi cetatea? Așa cred. Oare acum, Adeimantos, cetatea noastră a crescut îndeajuns, încât să fie desăvârșită? Probabil. Unde s-ar afla în ea, deci, dreptatea și nedreptatea
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]