497 matches
-
de la Ploiești sunt termeni care denumesc entități concrete și nu se poate considera că vreunul dintre ei îl explicitează pe cel anterior. Pot apărea probleme de încadrare dacă nominalele juxtapuse sunt abstracte și ar putea fi considerate apropiate semantic, deoarece sinonimia sau echivalența semantică este, în bună măsură, un fenomen subiectiv. În (148), termenii juxtapuși pedepsirea politicianului corupt și excluderea sa din partid ar putea fi considerați echivalenți semantic, având același referent, denumit de două ori, potrivit intențiilor comunicative ale locutorului
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
este foarte potrivit și pentru tipul C. 133 Este posibil și acordul la plural, dacă cei doi termeni nu formează un "bloc semantic". 134 Cf. Zamparelli (2004), unde se vorbește despre coordonări flat (negrupate) și nested (grupate). 135 Dată fiind sinonimia dintre ori și sau, pentru a evita repetarea conjuncției se folosesc alternativ sau și ori: Franța sau Italia ori Brazilia vor juca în finală alături de Argentina. 136 Exemplele cu determinant demonstrativ arată că este imposibil de calculat și o trăsătură
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
echivalenței a fost proiectat de pe axa selecției pe axa combinării, iar paradigmaticul a trecut în sintagmatic. Selecția numelor de materie (metaforele "argint" "aur") din "clasele de ocurență" și combinarea în planul expresiei poetice pun în valoare o prelucrare specială a sinonimiei (argint/aur = luminozitate cosmică). În constituirea mesajului poetic, în general, selecția (din planul paradigmatic al limbii) - realizată în baza unor principii de echivalență (sinonimie, antonimie etc.) - și combinarea (în sintagmatic) - realizată prin contiguitate - se succed. În versurile lui V. Voiculescu
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
clasele de ocurență" și combinarea în planul expresiei poetice pun în valoare o prelucrare specială a sinonimiei (argint/aur = luminozitate cosmică). În constituirea mesajului poetic, în general, selecția (din planul paradigmatic al limbii) - realizată în baza unor principii de echivalență (sinonimie, antonimie etc.) - și combinarea (în sintagmatic) - realizată prin contiguitate - se succed. În versurile lui V. Voiculescu: Atunci singurătatea se scoală-ngândurată/ Și umblă, visătoare, prin streșini de-nălțime" (V. Voiculescu, Singurătate) se utilizează substantivele singurătatea și streșini. Din paradigma substantivelor
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
pe care structura de suprafață le propune, la nivelul conținutului reprezintă verigi exterioare de legătură, în dialectica minte conștientă-minte subconștientă. Veriga interioară a acestei relații o realizează limbajul, printr-o sintaxă specifică, incluzând anomalii sintactico-semantice de tipul omonimiei sintactice, al sinonimiei sintactice, al elipsei, distorsiuni topice, inconsecvențe la nivelul propozițiilor etc. Sunt trăsături care activează mecanismele psihologice (misterul, suspansul, șocul, surpriza) fundamentale transformării. Semnificația metaforei terapeutice nu constă în componentele structurii de suprafață, ci în modelele, tiparele subiacente (de comportament, de
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
la nivelul afixoidelor Excerptând datele din textele de specialitate și din Dicționarele medicale ce acoperă diferitele subramuri ale terminologiei, observăm că identitatea și opoziția sunt raporturi paradigmatice de sens care leagă numeroase unități terminologice (E. Mincu, 2009). Relațiile paradigmatice de sinonimie nu sunt acceptate în limbajul științei. În general, acest tip de relație se manifestă doar din perspectiva unor factori specifici, dintre care: (1) Termenii generici, de bază, pot fi cvasiechivalenți, diacronic și/ sau sincronic. În locul termenului boală înțeles ca ansamblu
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
în limbajul de specialitate, prin filieră neogreacă. Din același câmp conceptual fac parte formele actuale - farmacie (fr. pharmacie) și farmacist (fr. pharmacien), menționate pentru prima dată în Țările Române, la 1819 (M. Purdelea Sitaru, 1999). Actualizarea sistemului limbii depășește accepțiunea sinonimiei în sens restrâns. Funcționale în terminologia medicală sunt sinonimele în sens larg, respectând "condiția identității de referent" (A. Bidu-Vrănceanu, 2013). Tipologia paradigmelor este eterogenă și dispune de o variată gamă de echivalențe și relații non-ierarhice. Apar discrepanțe, sincronic și diacronic
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
referent" (A. Bidu-Vrănceanu, 2013). Tipologia paradigmelor este eterogenă și dispune de o variată gamă de echivalențe și relații non-ierarhice. Apar discrepanțe, sincronic și diacronic, în funcție de subdomeniu (NA, biochimie, informatică medicală), de context, de relațiile dintre afoxidele greco-latine și rădăcină. (2) Sinonimia terminologică medicală își are ascendența în științele umaniste, iar acesta este un motiv în plus să fie mult mai bine reprezentată decât în domeniul tehnic. Este mult mai generoasă și însumează o serie de tipuri specifice de similitudine între unitățile
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
este un motiv în plus să fie mult mai bine reprezentată decât în domeniul tehnic. Este mult mai generoasă și însumează o serie de tipuri specifice de similitudine între unitățile terminologice și/ sau de inventar etc. Este un tip de sinonimie multidimensională, non-uniformă. (3) Variabilitatea etimologică impune concurența dintre sursa lingvistică primară și împrumutul din limba engleză și/sau engleza americană: termenii grecești și latinești conservă conceptele fundamentale, unitățile neologice actualizează trăsăturile conceptuale adiționale. (4) Există un tip de sinonimie specifică
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
de sinonimie multidimensională, non-uniformă. (3) Variabilitatea etimologică impune concurența dintre sursa lingvistică primară și împrumutul din limba engleză și/sau engleza americană: termenii grecești și latinești conservă conceptele fundamentale, unitățile neologice actualizează trăsăturile conceptuale adiționale. (4) Există un tip de sinonimie specifică termenilor alcătuiți prin autocombinarea afixoidelor: angiocardiografie-cardioangiografie. În particular, dubletele morfematice și lexico-semantice grecești și latine nu se elimină reciproc. Practica medicală atestă egala circulație a termenilor: hemostatic (fr. hémostatique; cf. gr. αίματο-, αίμα "sânge", στατός) și coagulant (lat. coagulans
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
dacă megalocit și macrocit desemnează același referent, actualizând valori identice prin afixoidele mega-/macro-, în schimb, poli- și multi- deși sinonime in vitro, în practică pot genera serii sinonimice (polivalent, multivalent) sau - prin caracterul univoc al unităților terminologice - pot anula sinonimia: policlinică, poliartrită (nu multiclinică, multiartrită). Dintre clasele de formanți greco-latini au disponibilități de a crea serii sinonimice în limbajul medical: (1) prefixoidele care indică valori cantitative: multinevrită/ polinevrită; infraliminal/ subliminal; supra-eu/super-ego; monocelular/ unicelular; (2) prefixoidele care indică poziția: diatermie
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
indică valori cantitative: multinevrită/ polinevrită; infraliminal/ subliminal; supra-eu/super-ego; monocelular/ unicelular; (2) prefixoidele care indică poziția: diatermie/ transtermie; periflebită/ paraflebită; (3) prefixele de negație: anticoncepțional/ contraceptiv. Există termeni medicali alcătuiți din două afixoide grecești între care se stabilesc relații de sinonimie parțială: endoantigen/ autoantigen. Relațiile de sinonimie se pot stabili și pentru elementul secundar: micrococ (fr. microcoque; gr. μικρο- "mic", kokkos "boabă"). Microsistemul afixoidelor dispune de paradigme antonimice, cu caracter binar, dihotomic. Nu se poate vorbi de o repartizare egală a
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
subliminal; supra-eu/super-ego; monocelular/ unicelular; (2) prefixoidele care indică poziția: diatermie/ transtermie; periflebită/ paraflebită; (3) prefixele de negație: anticoncepțional/ contraceptiv. Există termeni medicali alcătuiți din două afixoide grecești între care se stabilesc relații de sinonimie parțială: endoantigen/ autoantigen. Relațiile de sinonimie se pot stabili și pentru elementul secundar: micrococ (fr. microcoque; gr. μικρο- "mic", kokkos "boabă"). Microsistemul afixoidelor dispune de paradigme antonimice, cu caracter binar, dihotomic. Nu se poate vorbi de o repartizare egală a clasei antonimelor în diferitele subdomenii ale
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
hiponimiei în dinamica dezvoltării subdomeniului/ ramurii medicale Dintr-o perspectivă generală, hiponimia este o relație lexico-semantică. Termenul de hiponimie a fost creat de A.J. Greimas (1966) prin analogie cu alți termeni ce definesc relațiile paradigmatice de sens, respectiv, antonimie, sinonimie. În ciuda caracterului novator al expresiei lingvistice, conținutul/ conceptul definit prin "hiponimie" a existat încă din Antichitate, fiind acceptat ca principiu de organizare a limbilor naturale. În prelungirea teoriei lingvistice a lui A.J. Greimas, J. Lyons (1977) formalizează acest tip
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
decente de dezvoltare pentru animale, protejarea resurselor naturale și utilizarea durabilă a resurselor. 359 Tom Regan, The Case for Animal Rights, Routledge, Londra, New York, 1984. 360 În limba engleză sunt utilizate expresiile "World Ethics" și "Global Ethics" în condițiile asumării sinonimiei lor sau cel puțin a inter-substituibilității lor contextuale neproblematice. Universitatea din Edinburgh, o promotoare a cercetărilor din domeniu, și-a intitulat o serie editorială "Edinburgh Studies in World Ethics". Unul dintre cercetătorii din domeniu, Nigel Dower, utilizează în titlul unei
[Corola-publishinghouse/Science/84952_a_85737]
-
discursului (opiniile, atitudinea, opțiunile emițătorului) este explicită sau implicită, disimulată sub aparența discursului obiectiv (de exemplu, selecția anumitor informații, modul de prezentare, imaginile ilustrative presupun opțiuni subiective); - nivelul lexicosemantic se evidențiază prin diversitate lingvistică, prin utilizarea variantelor lexicale literare, prin sinonimie (lexicală, sintactică și stilistică), prin omonimia valorificată în jocuri de cuvinte; sunt inserate frecvent citate, maxime, parafraze ori formulările stereotipe specifice culturii media; - nivelul morfosintactic nu are mărci distinctive, apelând la elemente ale stilului artistic: construcții retorice (interogații și exclamații
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
figurile de sunet, metrica versului, ritmul și rima creează eufonia. Fonetismele regionale, populare, arhaice sau cele marcate de oralitate au diverse funcționalități expresive în contextul stilistic; - nivelul lexico semantic are ca semn distinctiv actul producerii semnificației, care se bazează pe „sinonimie zero“ (unui semnificat i se asociază un anumit semnificant pentru construirea unei anumite semnificații minimale), „polisemie maximă“ (semnificația fiecărui semn lingvistic este un fascicol de sensuri și nuanțe semantice) și pe „caracterul deschis al semnificației“ - producerea sensurilor este determinată și
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
fidele (anaforicul și antecedentul conțin același lexem: Paul tocmai a terminat de citit [ultimul roman al lui Umberto Eco]1. Romanul 1 i-a lăsat un gust amar.), anafore lexicale infidele (între antecedent și expresia anaforică există o relație de sinonimie, sau de tip hiponim-hiperonim, sau de tip metaforic: Ana a pus în toată grădina rochița-rîndunicii1. Zorelele alea1 au invadat tot, chiar și ușile de la beciuri. Floarea 1 înveselește peisajul, mai ales vara, cînd atît de fragilele volane albe și mov1
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
a se băga în seamă cu cineva, superlativul construit pe tiparul repetitiv băiat de băiat (construcție sintactică apărută în argou și trecută în limbajul colocvial). La nivel semantic, sensurile sînt determinate în mare măsură de context. Lexicul argotic are o sinonimie foarte bogată și în permanentă amplificare: noțiunile fundamentale - părțile corpului uman, acțiunile de bază (a mînca, a bea, a întreține relații sexuale, a bate, a înșela, a trăda, a muri, a ucide), personajele-cheie (hoțul, prostituata, polițistul), banii, nebunia, abilitatea, naivitatea
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
timp coreferențiale și anaforice, iar, în caz contrar, ele au cel puțin un antecedent comun. Totodată, realizarea lor sub forma unor grupuri nominale pline (și nu prin pronume) se sprijină pe substantive care întrețin în limbă relații foarte variate, dincolo de sinonimie. Pentru a n a l i z a d i s c u r s u l u i, cercetarea coreferinței permite circumscrierea cîmpului de reformulare, dar și identificarea aspectelor sub care este schematizată aceeași situație construită de discurs. Ca
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
punctează varianta majoră (literară, "înaltă", după engl. high) care caracterizează, prin excelență, situațiile de comunicare formale, în care se impune respectarea strictă a normelor limbii. În lingvistica franceză, cele două concepte, "diglosie" și "bilingvism", se situează într-un raport de sinonimie, avînd ca punct de reper statutul celor două limbi existente în cadrul unei comunități date (limbă națională - limbă regională; de ex., franceza și provensala, basca etc.). În a n a l i z a d i s c u r s
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
de creații literare, desemnate printr-o serie întreagă de termeni: utopie satirică, parodie sau satiră utopică, utopie negativă, utopie neagră, contrautopie, antiutopie, distopie, cacotopie, utopie inversă, utopie regresivă, non-utopie etc. Dintre aceștia, se utilizează cel mai frecvent, în relație de sinonimie, utopie negativă, utopie satirică, antiutopie, contrautopie și distopie. Distopie este un cuvînt format în același mod precum utopie, de la substantivul topos, prin adăugarea particulei grecești dys-, particulă cu conotații negative, precum "alterat", "dificil", "rău", deci distopie = "loc rău". Pornind de la
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
care se stabilește între expresiile referențiale (sintagme nominale determinate, nume proprii, pronume), adică între două unități dintr-un enunț care se interpretează ca referindu-se la aceeași entitate, care au, prin urmare, același referent. Identitatea referențială nu se confundă cu sinonimia, dar se poate concretiza într-o relație apozitivă, deoarece este o relație extralingvistică, bazată pe cunoașterea lumii, iar nu pe limbă; ca atare, în vreme ce doamna X și profesoara de engleză pot fi sinonime, identitatea referențială se bazează pe cunoașterea realității
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
etc. sînt destinate să prezinte cuvintele care le reprezintă, transformîndu-le sau comentîndu-le. V. arhivă, comunitate discursivă, deixis, formație discursivă, mediologie. CHARAUDEAU - MAINGUENEAU 2002. RN MERONIMIE. Din punctul de vedere al semnificației, elementele lexicale contactează relații de diferite tipuri: de identitate (sinonimie), de opoziție (antonimie), de ierarhizare (hiponimie și hiperonomie). La acestea, se adaugă meronimia (denumire realizată pe baza cuvîntului grecesc méros "parte"), pentru a denumi relația dintre parte și întreg. Aceasta se deosebește de hiperonimie prin faptul că meronimele (părțile care
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
de a atribui unei fraze (care este prin definiție purtătoare a unei modalități) o valoare modală suplimentară. În principiu, corespondentul logic al modalizatorilor, reprezentat de operatorii modali, presupune un sistem universal al lor, însă fiecare limbă are mijloace proprii și sinonimii specifice pentru a reda fiecare dintre speciile modalităților. Modalizatorii care specifică în ce condiții se produce un proces indică dacă el este necesar, obligatoriu, posibil sau probabil și se realizează cu auxiliare de modalitate precum a trebui, a putea, unele
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]