1,330 matches
-
.Cel mai terifiant personaj din filmele de groază și chiar există și un mit despre acesta. Omul care omoară fetele și încearcă să inducă groază, teroare, frica, dezgust sau oroare urmăritorului. De multe ori actiuneaza la miezul nopții, peste un minut acesta începe
Film de groază () [Corola-website/Science/310874_a_312203]
-
profunzime, precum o animație Pixar ". Scott Mendelson de la Forbes a notat: ""Frozen este o declarație a Disney pentru cultura sa reactualizată, și reafirmare că își acceptă moștenirea și propria sa identitate. În aceeași măsură, este pur și simplu, o animație terifiantă pentru destinderea întregii familii."." Revista Los Angeles Time a remarcat actorii de voce și secvențele muzicale elaborate, declarând Frozen "o reîntoarcere la coloșii filmelor de animație Walt Disney". Owen Gleiberman de la Entertainment Weekly a dat filmului nota 9+ (B+) și
Regatul de gheață (film) () [Corola-website/Science/329609_a_330938]
-
care dorise inițial ca Billy să fie condamnat de trafic de droguri și nu doar de posesie), și este condamnat la o pedeapsă de minim 30 de ani de închisoare pentru infracțiunea săvârșită. Șederea sa în închisoare devine un experiment terifiant: au loc scene greu de suportat de tortură fizică și psihică, iar în închisoare domnesc mita, violența și nebunia. În 1975, prietena lui Billy, Susan, vine să-l vadă și este șocată să vadă cum a fost tratat de gardieni
Expresul de la miezul nopții (film) () [Corola-website/Science/326500_a_327829]
-
Mircea Cărtărescu, Gemenii. Acest nenăscut, spirit numit dibbuk, dorește cu orice preț să trăiască, să traverseze granița dintre lumi pentru a exista. Numai că nimic din ce aduce cu sine nu este uman, iar expresia acestei intruziuni devine tot mai terifiantă. Ne putem gândi la reușitul roman al lui Stephen King, Pet Cemetery, unde cei îngropați într-un cimitir indian revin la viață, dar teleghidați de forțe obscure și vidați de orice reziduu de umanitate. Casey Beldon trebuie să se apere
Fiori fioroși și groază îngrozitoare by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/7506_a_8831]
-
un aer amuzat, ca și când ar fi fost vorba de o bagatelă acolo, în ordinea firescului. S-a sesizat cineva? Nu cunosc. La urma urmelor, de ce ne-ar păsa? Nu ne-ar păsa într-adevăr, de nu s-ar ivi gândul terifiant că toți aceștia vor ajunge în posturi de decizie, cum de cele mai multe ori alții, înaintea lor, au și ajuns, fericindu-ne azi cu luminile "competenței" lor. S-a gândit, se gândește la această perspectivă cineva din cei în drept s-
Titluri cu tarif by Radu Ciobanu () [Corola-journal/Journalistic/9199_a_10524]
-
vise aceste cupluri erau benefice, întrucât astfel izbuteau să intre în contact cu fărâme dintr-un Adam alchimic. În visele lor, visătorii combinau literele ca să ajungă la structura acestei făpturi primordiale, adamice. Relația dintre visații care se visează reciproc este terifiantă, însă, întrucât atunci când unul dintre partenerii onirici murea, implicit pierea și celălalt. Uneori, visătorii ajung să viseze partituri mai vechi decât ei înșiși, drept care generații și colectivități au șansa să producă vise identice care coagulează într-un regim colector și
Metaficțiunea inter-onirică by Ruxandra Cesereanu () [Corola-journal/Journalistic/6099_a_7424]
-
grădină, cu șorțul pe ea (șorț pe care îl purta exclusiv de dragul aparențelor), dând din cap cu disperare, zâmbind crispat, mult prea înfricoșată ca să plece, în timp ce Michael îi explica, cu lux de amănunte, utilizând niște mormăieli nearticulate și niște gesturi terifiant de largi, executate cu foarfeca în mână, cum, de exemplu, dacă ar tunde gardul viu, zidul s-ar prăbuși. (- Vedeți, doamnă? Zidul trebuie susținut de gard.) Sau cum, dacă ar tunde gazonul, toată iarba s-ar ofili și ar muri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
la ce imperiu face aluzie această creație a unor inițiați americani, dacă nu la imperiul lui Rudolf de la Praga! Turnul captează informații din subsol și le confruntă cu cele care-i vin din cer. Și cine ne dă prima imagine terifiantă a Turnului? René Clair, În Paris qui dort. René Clair, R.C.“ Trebuia recitită Întreaga istorie a științei: Însăși competiția spațială devenea inteligibilă, cu sateliții ăia smintiți care nu fac altceva decât să fotografieze crusta globului ca să identifice pe ea tensiuni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
ce se duc să caute știri exclusive acolo unde deja au fost publicate - nu găsește altceva de făcut decât să copieze rând cu rând mai Întâi cartea marchizului de Luchet, iar apoi pe aceea a lui Barruel. În fața acelor descrieri terifiante ale Iluminaților și a denunțării clare a unui directorat de Superiori Necunoscuți capabili să domine lumea, Napoleon nu are ezitări: hotărăște să devină de-al lor. Face ca fratele său Iosif să fie numit mare maestru al Marelui Orient și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
de copiii care stăteau țintuiți în chingi în cărucioare și erau obligați să fie martorii eforturilor gâfâite ale părinților. Unii dintre copii plângeau, ca o reacție firească la ceea ce părea a fi, la vârsta și din perspectiva lor, o imagine terifiantă. Iar cei care nu urlau deja, invariabil ajungeau înlăcrimați în punctul în care mamele se apucau bine de mânerele cărucioarelor și începeau să alerge în mare viteză pe aleea centrală a parcului. Alice era cutremurată. În mod sigur, nașterea era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
a zâmbit Amandei. —Barcă, da. Ai dreptate. Deci, a spus ea privind către clasă și așteptând o reacție. Voi îmi spuneți ce vă îngrijorează, iar eu o să încerc să vă dau niște răspunsuri cinstite. Hugo se întreba ce era mai terifiant: grijile lui sau răspunsurile sincere ale lui Lotti. Asupra clasei s-a lăsat o tăcere profundă. Lotti a adoptat o expresie întrebătoare. Nimeni nu are nici o grijă pe care să vrea s-o împărtășească clasei într-un mediu relaxat, intim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
orice secundă. Așa mamă, așa fiu, se gândea Hugo. Se întreba dacă și în ce fel copilul semăna cu el. Cel puțin momentan, la capitolul aspect exterior nu se observa nimic. Copilul avea fața contorsionată, pielea roșiatică și o aparență terifiant de fragilă. Din câte reușea să-și dea seama Hugo, pruncul lui nu semăna cu altceva decât cu un copil. Hugo era conștient că astfel de gânduri erau o mare greșeală. Se spunea că momentul în care deveneai tată era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
limba peste dinți într-un gest sugestiv. Să-l ia dracu’ de scaun de mașină, l-a înjurat Hugo în gând, chinuindu-se în continuare. Cât timp chingile scaunului rămâneau nelegate, el n-avea cum să scape de femeia asta terifiantă, cu aspect de animal de pradă. Hugo era conștient că, așa de agitat, înfierbântat și cu fundul ieșit din mașină cum era, nu avea o poziție tocmai demnă. — Ultima dată când ne-am întâlnit am vrut să-ți spun... Laura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
Hugo s-a gândit că niciodată nu fusese mai încântat să primească vești de la Rottweiler. Sentimentul lui de ușurare n-a durat însă decât aproximativ trei secunde. Ca de fiecare dată, Rottweilerul trecea direct la subiect și era țepoasă și terifiantă. — Domnule Fine, v-aș fi recunoscătoare dacă ați veni și l-ați lua pe Theo imediat. Are o erupție suspectă pe piept. Dar când l-am lăsat eu nu avea nimic. Se poate. Dar acum are ceva. —Bine, da’ nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
a dat seama că era câinele hidos, operat pe bază de baterii, care și lătra. Unul dintre cadourile grotești ale Amandei. Câinele era uriaș, iar lătratul, care era activat de la câțiva centimetri distanță datorită unui senzor montat în nas, era terifiant de realist și de agresiv. Singura metodă prin care sunetul putea fi oprit era să apeși pe butonul de pe spate. Ceea ce Hugo și făcuse la exact cinci minute după ce desfăcuse jucăria din ambalaj. Dar Theo se pricepea să-i dea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
imaginezi, ca să-ți treacă cheful. De imaginație, nu duceam lipsă; alții (ca Andrei sau Cezar) i-ar fi spus simțul realității. Mi se părea că istoriile astea tragice cu trenuri, avioane și vaporașe terciuite sunt povestite de o minte invizibilă, terifiantă, pregătită să pună în practică păcăleala supremă: urmăream cu plăcere, aproape cu voluptate dinamica dezastrelor, cronometram secundele rămase până la impact, aveam acces la camera de filmat a morții, supraviețuiam în timp ce alții erau rași cât clipeai de pe suprafața pământului, dar fiecare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
a cunoscut el însuși o transformare uluitoare de la un înrăit rusofob a trecut la o sovietofilie fanatică, fugind, după Marea Unire, în Ucraina, unde a devenit un lider activ al Kominternului. Acolo a pus el gând rău României regale (...) ura terifiantă a acestui kominternist clocind o idee "genială", înființarea în anul de disgrație 1924, dincolo de Nistru, a RASSM". Proiectul acesta a rămas în vigoare, doar că într-o stare latentă, și după transformarea RASSM în RSSM, apoi a acesteia în Republica Moldova
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
mai voiam să văd pe nimeni. Nimic nu mă mai atrăgea în lumea valorilor obișnuite. Mi-am părăsit chiar prietenii... Totul s-a sfârșit, totul s-a încheiat, totul e pierdut. Nu mai e nimic de făcut..." Angoasa, tărâmul aproape terifiant al celor două state moldovenești și socialiste, unde scriitorul este nevoit să viețuiască, vor constitui materia primă a romanului său de sertar, Varvarienii, publicat în 1981 sub forma prescurtată și amputată a Marelui zid, ca să fie pe placul cenzurii ceaușiste
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
puțin luminoasă, puțin învăluită în smogul londonez, așa cum îl știam de la geografie. Era o călătorie ciudată, sub un cer plin de nori și de praf parcă .Totul mi se părea însă normal pentru peisajul respectiv. Mai persista în mine teama terifiantă de dragostea ei, căci mă îndrăgostisem prea repede, total șiiremediabil, de prima femeie care-mi ieșise în cale în Grecia. A urmat apoi un sentiment contradictoriu, zicându-mi să nu se întâmple la fel și în Anglia. Grecia era încă
AGENT SECRET, CODRIN by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83872_a_85197]
-
gest oribil, banal, Își luă cumpărăturile. Era atât de stăpână pe sine Încât, Într-un moment ca acesta, nu uitase un asemenea detaliu. Nici urmă de milă pe chipul ei, un chip de Înger al morții, care părea și mai terifiant din cauza acelor pungi pe care le ducea În mână. Viața de zi cu zi e cea mai grozavă oroare dintre toate: spectacolul schimbării la față a celui de lângă tine, al prietenului care-și pune pe chip masca răzbunării, În spatele căreia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
așa, din orice fleac. Temperatio! Pace-pace, între două dobitoace. Pe bune! Poftim, mi-am luat botul de-acolo. Și n-am uitat nici de Trimis! Hmm...? Ce spuneai? Va t'en faire foutre! Imprecația îi redeșteaptă Bursucului în minte, proaspăt, terifiantul film nocturn, de-abia încheiat. Iată cum decurseseră faptele: În întunericul răcoros și adânc, al bârlogului de iepure, Bursucul și cu Urechiatul picoteau, socotind fiecare, pe îndelete și în legea lui, scurgerea nisipului negru, din clepsidra de catran a nopții
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
și de rău augur, în vocea prea-sfinției sale. Părinte, avem nevoie, repede, de un botez! Copilul s-a născut anormal și prematur, și e pe ducă! Nu apucă ziua albă! minte Big Sile, cu nerușinare. În coșulețul lui, anticipând pericolul terifiant, Antichristul cel mititel se zbate, emițând un soi de mieunat sau de grohăit lugubru, gutural. Asta nu-mi pare-a fi voce de copil! Piei, Satană! blesteamă popa. Cu cine mai ești, măi? Păi..., sunt cu unii pe care-i
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
reușite sau nu - asta o pot spune doar analiștii politici și rezultatele. „Mă simt și moașa, și pediatrul copilului-film“ Cristina Hermeziu Interviu cu industriașul francez originar din România Marin Karmitz, fondatorul grupului de producție și distribuție cinematografică Mk2. În România terifianților ani ‘40, familia Karmitz era bine-cunoscută și înstărită. Comuniștii le-au „cumpărat“ plecarea, luându-le tot ce aveau și îmbarcând grupul de aproximativ 40 de evrei într-un tren special care să-i ducă până la Constanța. Era în 1947. Marin
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2169_a_3494]
-
abia perceptibile, fără relief, deloc sugestive. Unde erau bandele și hoții? Păreau cu totul ireali, când te gîn-deai la ei din acest cotlon liniștit și obscur. Poate că anii și sistemul de educație le erodaseră numărul, rămânând numai o legendă terifiantă și câțiva descreierați care bântuie în noapte în căutarea vreunei victime fără apărare. Nu, era imposibil să fie așa. Din contră, oamenii deveniseră mai curajoși, pe măsură ce conștiințele se integrau progresiv structurii universului care-i înconjura. Poate pe undeva se pregătea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
a pregătit experiența totalitară. De dragul profeților, mulțimile debusolate se aruncă vrăjite în brațele lor. Libertatea este aruncată peste bord, spre a construi o solidaritate „înălțătoare“, chiar dacă profund îndoielnică. De aici și până la slăvirea biciului e numai un pas. Această dimensiune terifiantă a • Vezi Mihai Dorin, Dilemele istoriografiei, în vol. Știință și umanism, Iași, 1985. • Idem, Civilizația românilor în viziunea lui Eminescu, București, Ed. Fundației Culturale Române, 1998, p. 7-22. Vezi excelentele eseuri ale lui Martinez Estrada din vol. Radiografia pampei, București
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]