1,745 matches
-
Tei să fii, ca să dezmierzi frunți de fete despletite! Fă-te suflete, oglindă, pentru mamele ce-aleargă Suflecate, să-și ridice pruncii cei căzuți în iarbă! Fă-te suflete, poveste, ce adoarme pruncul seara Spusă blând de o bunică care toarce caier vara... Fă-te suflete, o stea ce străluce-n cer de mai Luminând cu raza sa mândrul nostru plai de rai! Fă-te suflete, toiag, pentru scumpii, dragi părinți, Și le fii și-n rai de poți ajutor la suferinți
FĂ-TE SUFLETE CE VREI de GABRIELA MUNTEANU în ediţia nr. 2216 din 24 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/gabriela_munteanu_1485264566.html [Corola-blog/BlogPost/374300_a_375629]
-
nu lipsite de căldură, de compasiune, ușor exaltată, câteodată, cum am găsit la tine și de care m-am folosit peste ani... Se oprise preț de câteva zeci de secunde. Pesemne obosise, căci respira mai greu, așa cum fac pisicile când torc, prelungind eforturile inimii și ale plămânilor doar să-și păstreze mai mult timp starea de mulțumire! Ochii i se băteau sub pleoapele pe jumătate lăsate, irișii abia întrezărindu-se prin perdeaua genelor, la fel de frumos arcuite și dese ca și în
CAP.3 de ANGELA DINA în ediţia nr. 1626 din 14 iunie 2015 by http://confluente.ro/angela_dina_1434260875.html [Corola-blog/BlogPost/360493_a_361822]
-
vin în gospodărie. Când Soare-i ascuns în nori și-ntunecată-i zare, oameni alungă fiori, cu vinul din pahare. Se strâng la gura sobei, să bea vin cu ulcica. Iar la povestea vorbei, torcănd, doarme pisica. Eu știu să torc poeme de dragoste și dor, cu prinți și Cosânzene din lumea basmelor. © Maria Filipoiu 4.11.2014 Referință Bibliografică: ÎN TOAMNĂ TÂRZIE / Maria Filipoiu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1404, Anul IV, 04 noiembrie 2014. Drepturi de Autor: Copyright
ÎN TOAMNĂ TÂRZIE de MARIA FILIPOIU în ediţia nr. 1404 din 04 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/maria_filipoiu_1415086217.html [Corola-blog/BlogPost/349814_a_351143]
-
fir de ideal. ----------------------------------------------- Publicată în „UNIVERSUL LITERAR”, an I, nr. 30, din 25 iulie 1942 NOIEMBRIE Soare veșted, soare vechi Cât o palmă de înalt, Îl iau plopii de urechi Fără scară, fără salt. E bolnav de veșnicii Câte-a tors și-a îngropat, Câte umbre și stihii Între timp a destrămat. Soare umil, saore mic Cât o ancoră abea Înfloritu-i-a în spic Dulcea somnului zăbrea. O să doarmă iar blajin Undeva adânc și cald Rotunjindu-ne cu chin Pentru
POEZII PUBLICATE ÎN DIFERITE ZIARE ŞI REVISTE ALE VREMII de ION PENA în ediţia nr. 2243 din 20 februarie 2017 by http://confluente.ro/ion_pena_1487583813.html [Corola-blog/BlogPost/370153_a_371482]
-
nopțile întind Strigoii-mi sar atuncea din hambar, Arhangheli albi în stele se aprind Și dorul mă încearcă fără har. De veșnicii mă sbat și mă întorc Să prind de cer și aprig să-l sugrum. Aceleași ape vrăjile îmi torc Și stau golaș în veacuri și în drum. Bolnav mi-e iadul plin de mucegai Săracă fierăria de cătuși, Mă sfîșie mînia ca un scai Și blestem pe Isus de după uși. ----------------------------------------------- Publicată în „OLTUL”, anul I, nr. 4 din noiembrie
POEZII PUBLICATE ÎN DIFERITE ZIARE ŞI REVISTE ALE VREMII de ION PENA în ediţia nr. 2243 din 20 februarie 2017 by http://confluente.ro/ion_pena_1487583813.html [Corola-blog/BlogPost/370153_a_371482]
-
cumpărat, un fel de stofă așa cum apar costumele la cântărețele de muzică populară de astăzi, apoi îi aducea la bordei, să-i spele în putina cu apă. Mama îi mai trimetea uneori bunicii câte un caier de lână să o toarcă cât stătea cu mine la vie, sau să răsucească ce a tors. Lâna așa pregătită o vopseau în mai multe culori și țeseau iarna diferite obiecte casnice, cuverturi, preșuri sau chiar covoare de pus pe pereți. Acest ciclu cu paza
BUNICA FLOAREA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1738 din 04 octombrie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1443959421.html [Corola-blog/BlogPost/381745_a_383074]
-
populară de astăzi, apoi îi aducea la bordei, să-i spele în putina cu apă. Mama îi mai trimetea uneori bunicii câte un caier de lână să o toarcă cât stătea cu mine la vie, sau să răsucească ce a tors. Lâna așa pregătită o vopseau în mai multe culori și țeseau iarna diferite obiecte casnice, cuverturi, preșuri sau chiar covoare de pus pe pereți. Acest ciclu cu paza lotului cu viță de vie se repeta anual. Acum eram clasa a
BUNICA FLOAREA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1738 din 04 octombrie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1443959421.html [Corola-blog/BlogPost/381745_a_383074]
-
dumbrava primăverilor copilăriei, din doinele bunicilor și legendele nepoților haiduci, din liniștea sihăstriei și sfintele răzvrătiri ale duhului dreptății. Cuvintele noastre carpatine sunt Magii de lumină care-nsoțesc alaiul de nuntă al Limbii noastre dacoromâne, gătită în princiarele sale straie populare: toarse din aurul duhului, urzite din azurul agoniselii, țesute din argintul rugii și brodate pe purpuriul jertfei. Limba cuvântului, ca un clopot al gândului trebuie să cheme la viață, la trăire, la înnoire, la înfrumusețare, la mărturisire, la o continuă sărbătoare
LIMBA NOASTRA IN GRAI DULCE SI SFANT de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1840 din 14 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_constantin_nistoroiu_1452747436.html [Corola-blog/BlogPost/380940_a_382269]
-
rugă, fie făgăduințe, fie crezuri, fie jurăminte, trebuie să devină cuvinte-doruri după chipul și asemănarea frumuseții omului iubitor. Literele artist-meșteșugite par niște păpădii aprinse în candelabrul cuvântului, care dau inimii și sufletului sensibilitatea duioșiei. Fiecare cuvânt al Limbii dacoromâne este tors din splendoarea Fecioarelor dace, din profeția Sibilelor trace, din iureșul Codrilor milenari, din smerenia Ierbii, din freamătul Apelor, din cremenea Carpaților, din semeția Brazilor, din doina Cucului, din ciripitul zglobiu al Rândunelelor, din cinul monarhic al Albinelor, din spicul de
LIMBA NOASTRA IN GRAI DULCE SI SFANT de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1840 din 14 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_constantin_nistoroiu_1452747436.html [Corola-blog/BlogPost/380940_a_382269]
-
așeza răsucind fuiorul greu pe plita încinsă bine punea câteva gutui așteptând ca să se coacă, depănând de-a amintiri. pe perete, lângă pat, flacăra lămpii ardea mirosea a gaz și-a fum, însă tare-mi mai plăcea! mâinile-i svelte torceau, firul pe mosor creștea adormeam noaptea târziu tot uitându-mă la ea a trecut repede vremea și bunica mea s-a stins iar căsuța dintre salcii acum a rămas un vis zidurile-s dărâmate, sălciile plâng pe ele acolo sunt
CĂSUȚA DE LÂNGĂ LAC de DOINA COTESCU în ediţia nr. 1929 din 12 aprilie 2016 by http://confluente.ro/doina_cotescu_1460463287.html [Corola-blog/BlogPost/381258_a_382587]
-
mai bată! Măicuța mea, suntem departe, din cinci, doi pui sunt lângă tine, Am învățat atâta carte, crezând că vom trăii mai bine, Dar roata vieții nu se-ntoarce, urci cât mai urci, apoi cobori, Iar Timpul, firul vieți-l toarce și. . .nu trăim de două ori!. Povara anilor și dorul, sigurătatea, te-au topit, Măicuța mea, rog Creatorul, când inima ți-a obosit, Să-ntoarcă iarăși înspre tine, puterea de-a zâmbi-n amurg, Acum când toamna iarăși vine și
ROG CREATORUL de IONEL DAVIDIUC în ediţia nr. 551 din 04 iulie 2012 by http://confluente.ro/Rog_creatorul_ionel_davidiuc_1341462584.html [Corola-blog/BlogPost/344465_a_345794]
-
s-a înfuriat, Nu a mai stat a chibzui Că mâța vrea a-l păcăli. Luând pisica binișor, A pus-o-n casă, pe cuptor, Sărmanul câine-a fost lăsat Să stea-n ogradă, izolat. De-atunci, pisica stă și toarce, Din când în când, se mai întoarce, Privește rece, îngâmfată, La câinele ce-afară latră. Morala: Prietenia, dragii mei, E tare bine să o vrei, Dar fiți atenți și cercetați, Cu cine vă mai încurcați! (din volumul "Universul copilăriei", Editura
AZOREL ȘI PISICA de MARIOARA ARDELEAN în ediţia nr. 2016 din 08 iulie 2016 by http://confluente.ro/marioara_ardelean_1467964199.html [Corola-blog/BlogPost/341050_a_342379]
-
din satul său: toate obiceiurile și tradițiile îi rămăseseră vii în minte! „Când vii bade-n șezătoare...” Din noiembrie și până pe la sfârșitul lui februarie, femeile din Sebeșul lui nea Mitică se adunau la o casă și petreceau serile împreună; torceau firul de lână sau coseau iile sau cătrințele lor atât de frumoase, cămășile bărbaților sau lucrușoarele de artizanat cu care-și împodobeau casele. Cântau, recitau versuri, spuneau snoave și petreceau împreună până noaptea târziu. Fete fecioare sau femei măritate, tinere
SATUL NATAL, COPILĂRIA, TRADIŢIILE ŞI PĂMÂNTUL PATRIEI (CAPITOLUL XXV) de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 320 din 16 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Radacini_romanesti_satul_natal_copilaria_traditiile_si_pamantul_patriei_capitolul_xxv_.html [Corola-blog/BlogPost/357041_a_358370]
-
fumegă și scuipă o pucioasă groasă mi-a murit un pisic ți-am spus? avea 12 sau 37 de ani, nimeni nu știe mieuna în engleză sau leopardă nu știu unde plutește sufletul lui acum probabil călare pe o balenă cu care toarce în duet sau poate aleargă după fluturi în Casablanca oricum stau lucrurile nu voi mai fi cel de ieri cum nici iarba nu crește invers nici păsările nu zboară în revers mă mulțumesc să fiu un bizantrop al Bizanțului bisectat
ÎN CĂUTAREA LUMINII (POEME) de ADRIAN GRAUENFELS în ediţia nr. 1468 din 07 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/adrian_grauenfels_1420639955.html [Corola-blog/BlogPost/376098_a_377427]
-
goale, ca niște „sabaci gata să hămăim”, înlăturasem tot ce ne-ar fi putut distrage atenția, carte, maculator, călimară și alte rechizite pentru a nu deranja cu fâșâitul sau zgomotul lor acest captatio integrum pe care-l reprezenta firul epic, tors cu sârg și neasemuită înzestrare retorică de zâna de la catedră, fata ceasornicarului nostru din sat, ingenua și tănăra învățătoare Cornelia Șandru. Parcă aduceau cu clapele pianului din sala de festivități de la etaj, atinse de aripe de îngeri păzitori și pricepuți
CORNELIA ŞANDRU de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 165 din 14 iunie 2011 by http://confluente.ro/Profilul_livresc_al_dacalului_meu_cornelia_sandru.html [Corola-blog/BlogPost/367140_a_368469]
-
negurile infinitului Simfonia iubirii, chemând doruri. Se revarsă ecouri printre creste din ale torentului valuri celeste atrăgând inexorabil suflete solitare, rătăcitoare prin hățișurile anilor căutând în neștire limanuri. Regăsiților în răscrucile sorții, să le-adune suspinele inimilor și patimile iubirilor torcându-le toate-n fuior nesfârșit de argint, cu raze de lună împletind destinele și patima solitarilor. Referință Bibliografică: CĂLĂTORI SINGURATICI / Maria Giurgiu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1979, Anul VI, 01 iunie 2016. Drepturi de Autor: Copyright © 2016 Maria
CĂLĂTORI SINGURATICI de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 1979 din 01 iunie 2016 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1464787957.html [Corola-blog/BlogPost/385269_a_386598]
-
-l transforme în iubire, prin pădure, prin livezi. dintr-o lacrimă sărată, pernă facă-si trupul meu, ca să doarmă-n veșnicie, străjuit de dumnezeu. timpul nu mai are febră, nu mai arde și e rece, în clepsidra lui nebună, timpul toarce, timpul trece. ca un copilaș suav te- așezi pe umărul meu, și din lacrima-ți curată, îmi hrănesc propriul zeu. crește iarba, crește valul, zboară pasărea-n zenit, căntă timpul cu cavalul, oare eu, doamne, am murit? nu mai vreau
RUGĂ de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1317 din 09 august 2014 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1407570513.html [Corola-blog/BlogPost/368287_a_369616]
-
de sensibil al poetului: „stau pe o piatră de gand și ascult tăcerea din versuri.” Menirea poetului este: „Cale lungă, are poetul călcând pe lumină ce vine sorbind mierea cuvântului din tata unei albine.” „Poeții nu mor niciodată,” „ci se-torc în cuvinte” și se așează la „Cină cea fără de taină” sau se refugează în „Gară poeților; „când prin noapte buzunărita de scaieți trece un tren de cuvinte cu poeți.” Fiecare poem are o destinație precisă, este poleit de strălucirea cuvintelor
COMOARA DE PE PUNTEA VIEŢII de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 613 din 04 septembrie 2012 by http://confluente.ro/Comoara_de_pe_puntea_vieti_al_florin_tene_1346771103.html [Corola-blog/BlogPost/343762_a_345091]
-
dintre pământeni (1980) Poate că realitatea să fie mai ușor de suportat decât imaginația. Marin Preda în Cel mai iubit dintre pământeni, volumul 1 (1980) Pisicile sunt superioare, când simt nevoia de tandrețe se mângâie singure de piciorul scaunului și torc pe cont propriu, nu înșeală pe nimeni. Marin Preda în Cel mai iubit dintre pământeni (1980) Să rămâi om între oameni, numai ca să salvezi în tine însuți ideea de om, chiar dacă alții o calcă în picioare. citat din Marin Preda
MARIN PREDA-ULTIMUL MORALIST AL LITERATURII ROMÂNE CONTEMPORANE de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 2044 din 05 august 2016 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1470381305.html [Corola-blog/BlogPost/379188_a_380517]
-
Se vorbea că are mai mult de trei sute de ani. Aceasta era Elisedd, Druida-Mamă, cea care avea grijă de prințesele amazoane, instruindu-le, încă de mici, să devină regine neînfricate prin înțelepciunea pe care trebuiau să o asimileze. Lângă ea, torcea lenos un tigru care, la vederea prințesei Talestri, dădu cu labele în sus, în semn de joacă. Talestri se apropie de el, vădit amuzată, și începu să îl scarpine. - Ce face scumpul meu, Nuallan? întrebă ea. - Ce face de obicei
TALESTRI, REGINA AMAZOANELOR de AGA LUCIA SELENITY în ediţia nr. 1218 din 02 mai 2014 by http://confluente.ro/Aga_lucia_selenity_1399027005.html [Corola-blog/BlogPost/360239_a_361568]
-
Tălpău Publicat în: Ediția nr. 1892 din 06 martie 2016 Toate Articolele Autorului mi-e dor să strâng în dor lumina mea cu inima făcută scrum să părăsesc povestea asta în care-am rătăcit un drum mi-e dor să torc din dor năpasta să țes o pânză-n borangic cu mâna ta de catifea s-alint doar degetul cel mic mi-e dor să-ndur iubirea noastră iubirind întortocheat să-ți simt dragostea albastră și trupul tău desperecheat Referință Bibliografică
MI-E DOR de MIHAELA TĂLPĂU în ediţia nr. 1892 din 06 martie 2016 by http://confluente.ro/mihaela_talpau_1457295389.html [Corola-blog/BlogPost/381360_a_382689]
-
amintit că protagoniștii acestui moment nu s-au apucat de treabă până când nu și-au făcut semnul ,,Sfintei Cruci”, rostindu-se în același timp, cu evlavie, rugăciunea ,,Tatăl nostru”. Abia apoi s-au făcut auzite glumele, iar lâna părea că se toarce singură pe vârtelnița din colțul scenei, unde o bunică ne arăta cum se face acest lucru. Cântecele vesele rostite în timpul șezătorii au strecurat un fior plăcut în sufletele spectatorilor, ale oamenilor buni care s-au strâns acolo, căci omul bun
COMOARA NEPREŢUITĂ A ROMÂNILOR- de CORNELIA VÎJU în ediţia nr. 824 din 03 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Traditiile_comoara_nepretu_cornelia_viju_1365001821.html [Corola-blog/BlogPost/346035_a_347364]
-
imaginile fardate de urme. Pluteam, îmi juleam visele de iluzii, deveneam curcubeu... Era loc pentru apă vie și pentru coborâri pe tărâmul celălalt... Cu sau fără confesiuni depline, trambulini în mijlocul sufletului, cu sau fără petreceri de căutări pe aceeași cărare, torceam la fire de lumină fără încetare. Luam fragmente de cer, le potriveam după măsura viziunii, reconstituiam întinsul și pedalam peste nori cu energia dintr-o îmbrățișare. Câteodată îmi așezam mâna pe răni, alteori îți încăpeam în gânduri. Uneori stăteam la
EVIDENȚĂ de IULIA DRAGOMIR în ediţia nr. 2301 din 19 aprilie 2017 by http://confluente.ro/iulia_dragomir_1492608885.html [Corola-blog/BlogPost/375327_a_376656]
-
Timp > ÎNCĂ O TOAMNĂ, POEZIE DE TITINA NICA ȚENE Autor: Al Florin Țene Publicat în: Ediția nr. 260 din 17 septembrie 2011 Toate Articolele Autorului POEZII DE TITINA NICA ȚENE Iar... Stau la geam cu capu-n mâna iar pisoiul toarce timpul ca pe un fuior de lâna. Iar se schimbă anotimpul! Plouă-ncet cu picuri mici peste câmpuri, pește floare, vântul taie că un brici. Toamna aceasta iar mă doare. Amintiri mă-ncearcă iar peste tot sunt frunze ude totu
ÎNCĂ O TOAMNĂ, POEZIE DE TITINA NICA ŢENE de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 260 din 17 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Inca_o_toamna_poezie_de_titina_nica_tene.html [Corola-blog/BlogPost/355429_a_356758]
-
dispar din a¬ceas¬¬tă zo¬nă? - În primul rând este satisfac¬ția aceasta a slujirii. Și, aș re¬pe¬¬ta, raportul acesta din pa¬ra¬bo¬¬lă, că mare bucurie este în cer pentru un păcătos care se în¬¬toarce. Deci, un păstor se bu¬cu¬¬ră mai mult când găsește oa¬ia cea pierdută și rătăcită, de¬cât de cele nouăzeci și nouă. E¬xis¬¬tă încă această credință și bu¬¬curie. Gândiți-vă că am găsit pa¬¬rohii
DIALOG DUHOVNICESC, VIU ŞI DEOSEBIT DE SINCER CU ÎNALTPREASFINŢITUL PĂRINTE ARHIEPISCOP IOAN SELEJAN AL EPISCOPIEI COVASNEI ŞI HARGHITEI... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 1287 din 10 iulie 2014 by http://confluente.ro/Stelian_gombos_1404984520.html [Corola-blog/BlogPost/349198_a_350527]