644 matches
-
conștiinței. N-ar fi vorba deci de nici un dualism real, de nici o putere transcendentă care își impune dominația, ci de o proiecție a inconștientului în marginile stricte ale imanenței psihologice. Teoria lui James însă nu rezistă criticii. Ea ar fi verosimilă în cazul când toate inspirațiile și toate convertirile ar fi precedate de o perioadă de pregătire, de coacere sau de incubație. În cartea sa Psychologie de la conversion, Th. Mainage observă cu perfectă dreptate că există convertiri fără absolut nici o perioadă
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
după ce miezul nopții trecuse zadarnic, teribila amărăciune a celor ce-au avut dreptate. Accept însă mai degrabă acea povestire care-l îngroapă de viu, la sfârșitul zilelor sale, într-o mănăstire. Nu pentru că latura ei religioasă ar putea fi socotită verosimilă. Ce adăpost să-i ceară Don Juan lui Dumnezeu? Dar un atare fapt reprezintă mai curând concluzia logică a unei vieți pe de-a-ntregul pătrunse de absurd, deznodământul crâncenat unei existente închinate bucuriilor fără de viitor. Aici, plăcerea se termină în
[Corola-publishinghouse/Science/85119_a_85906]
-
în răstimpuri de mișcări ilogice, alarmante; o lume care, scăpând o clipă din frâiele gravitației, se cutremură, își iese din solidele articulații, iată motivul cel mai neliniștitor pentru același poet, resimțit cu intensitate capabilă să stabilească legături surprinzătoare și totuși verosimile între lucruri greu de conceput împreună, în consecuția lor, deodată posibilă. LUCIAN RAICU SCRIERI: Autoportret în august, pref. Matei Călinescu, București, 1962; Continentele ascunse, București, 1965; De dragoste de țară, București, 1967; Sfera gânditoare, București, 1967; Poezii, București, 1968; Spațiile
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287396_a_288725]
-
și gastronomic) și cu citatul erudit. T. este un artist al cuvântului, un voluptuos al miresmelor fonetice și lexicale și un virtuoz al compoziției intertextuale. Rezultatul acestui joc livresc și al întâlnirii pseudodocumentului cu fantezia este imaginea unei Moldove deopotrivă verosimile și fabuloase, surprinzând prin predispoziția potatorică și gastronomică și prin manifestările ei libertine. Asemănătoare, prin rafinamentul aluziei licențioase și prin jocurile lingvistice, balzacienelor Contes drôlatiques, narațiunile din Hronicul... se înscriu totodată în paradigma universului și tipologiei lui François Rabelais. Scriitorul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290137_a_291466]
-
plecare în investigarea unor destine. Împărăția (1972) este relatarea de tip autobiografic a unui tânăr care, la dorința tatălui său, se decide să-și scrie „romanul vieții”. Evocarea genealogică savuroasă din prima parte e urmată de scene derutante și puțin verosimile (la moartea tatălui, eroul izbucnește în râs când o revede pe femeia care îl inițiase sexual, în cimitir se desfășoară orgii). Stilul afectat și artificial dă o notă de prețiozitate textului. Se recurge la o formulă asemănătoare și în alt
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287179_a_288508]
-
decât extraordinar ca pentru singură Bilazora să se întâlnească o excepție si singur numele acestui oraș să fie rupt din ceruri, mai ales când observăm că zorile nici nu sunt albe, ci roșii. O etimologie, mult mai prozaică dar mai verosimilă, a fost propusă de dl. Iirecek care derivă acest cuvînt din Veles-ura ce s-a schimbat în Bila-zora în ortografia celor vechi, și unde ura, ure la Albaneji înseamnă punte, iar Veles va fi fost numele propriu al localității. Uscudama
ISTORIA ROMÂNILOR DIN DACIA TRAIANĂ ISTORIA MEDIE, Partea I De la întemeierea Ţărilor Române până la (cu o hartă) by A. D. XENOPOL () [Corola-publishinghouse/Science/101022_a_102314]
-
în fața tribunalului pe care îl instituie critica rațiunii pure. „Critica rațiunii duce deci în cele din urmă, în mod necesar, la știință; folosirea ei dogmatică, fără critică, duce, dimpotrivă, la aserțiuni neîntemeiate, cărora li se pot opune altele tot atât de puțin verosimile, prin urmare, la scepticism.”74 În sfârșit, în capitolul intitulat „Arhitectonica rațiunii pure”, numind filosofie pură „o cunoaștere din rațiune pură”, Kant scrie: Filosofia rațiunii pure este sau o propedeutică (un exercițiu preliminar) care studiază facultatea rațiunii sub raportul oricărei
[Corola-publishinghouse/Science/2034_a_3359]
-
atopos) al teoriilor sale. Dar, departe de a avea aici un sens peiorativ și de a se opune la ceea ce este verosimil, atopia apare ca un complement indispensabil al „marilor principii” (megalai archai) cu ajutorul cărora putem ajunge la o părere verosimilă (epi to eikos proelthein, 418 f). Într-adevăr, daimonii se deosebesc de zei tocmai prin natura lor imperfectă și muritoare. Filip istoricul citează În sprijinul acestei teze câteva referințe filosofice: Empedocle, Platon 2, Xenocrate, Chrysippos și Democrit 3. M. Nilsson
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
cauză, deoarece infinitatea posibilităților atrage după sine tot felul de consecințe. Dar haide să ne exprimăm mai clar. Omul priceput În profeții, cel pe care maxima Îl proclamă șprofetul prin excelențăț 2, lasă impresia cuiva care, bizuindu-se pe Întâmplări verosimile, caută să descopere cărările viitorului și le urmărește cu perseverență. Dar Sibyllele și acești Bakis 1, Într-un fel cu totul arbitrar, au aruncat și au răspândit În decursul anilor, Întocmai ca În mare, anunțarea și predicția unor catastrofe de
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
numele, zise: - „Nu nescapă faptul, Heracleon, (F) că ne-am angajat În niște combinațiipuțin obișnuite. Dar, când discutăm despre probleme atât de serioase, este peste putință să nu apelăm și la marile principii pentru a ajunge la opinia cea mai verosimilă. Până și tu ocolești, fără să-ți dai seama, concesia la care te pretezi. Recunoști existența demonilor, dar cu condiția că nu sunt imperfecți șphauloiț, nici muritori. Pur și simplu nu-i lași să subziste. (419) Căci În ce privință
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
mai pe urmă a exprimat dubii cu privire la numărul lumilor, punându-și Întrebarea dacă există În realitate cinci lumi4. Este, prin urmare, evident că Platon considera problema respectivă de domeniul conjuncturii șhyponoiaț. Dacă totuși vrem să susținem că această opinie este verosimilă șeikosț, trebuie să luăm În considerare următoarele argumente: lipsa de similitudine a corpurilor și a figurilor determină Într-o măsură necesară și imediată o diferențiere În privința mișcărilor pe care le fac. Sunt tocmai Învățăturile lui Platon. El demonstrează acest lucru
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
numele de "Mănăstirea Frumoasa" ar veni de la o domniță frumoasă care ar fi fost exilată aici și care aici ar fi trăit toată viața. Este o afirmație fără acoperire. Alte păreri, atribuie acest nume, frumuseții priveliștii ce o înconjoară. Mai verosimile par însă afirmațiile legate de evenimente și personaje istorice reale contemporane înființării și trecerii ei prin vremuri. Din timpuri vechi și necunoscute, pe un teren de la poalele dealului Galata situat între vechiul târg al ieșilor și fortul târgușor de atunci
Bisericile Ortodoxe din Iaamp;#537;i by V. D. Vasiliu () [Corola-publishinghouse/Science/455_a_1456]
-
zicând decadentă. Descriptiv prin formație didactică, cu exagerată grijă pentru conexiuni, raportează mai totdeauna o creație sau alta la contextul (social, național) în care ele au fost zămislite. Povestește tacticos subiectul, apoi ia la rând personajele, oprindu-se la cele „verosimile” și portretizându-le analitic, în fine califică scurt și îndeobște neconcesiv eficiența mijloacelor de expresie. Cu tot atașamentul față de valorile tradiționale, B. acceptă și „poezia pură”, dar numai în măsura în care iradiază o „misterioasă putere de incantație”. Dintr-o slăbiciune de „viețist
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285833_a_287162]
-
dispozitivului și a activităților efectivelor proprii față de cercetarea teroriștilor, precum și pentru inducerea în eroare a acestora față de situația reală, ascunderea intențiilor, acțiunilor și posibilităților forțelor antiteroriste, în timp și spațiu. Mascarea se organizează și se realizează prin acțiuni și măsuri verosimile, variate, oportune, continue și active, într-o conceptie și pe bază unui plan scopurile și măsurile de mascare, în concordanță cu cerințele situației 104. Inducerea în eroare a teroriștilor constă în activitatea de concepție și de aplicare a unor măsuri
by Gabriel Toma [Corola-publishinghouse/Science/1082_a_2590]
-
tehnic limitat de administrația centrală poate atinge obiective financiare, dar cu tendința de a genera inegalități între zonele sărace și cele bogate. McGinn (2000: 449) conchide că efectele globalizării asupra educației vor fi filtrate de către actorii locali care, în mod verosimil, vor alege ceea ce le va plăcea și vor elabora propriile inovații. Globalizarea va aduce poate idei noi și deschideri care vor avea efecte minime acolo unde autonomia nu este tradițională, fiind impusă de către administrația centrală. Numai comunitățile locale cu o
by Ţăranu Adela-Mihaela [Corola-publishinghouse/Science/1050_a_2558]
-
stil, o comparație simbolică. Or, iată, Cayce afirmă c ă e xpresia trebuie luată ca atare.“ Ideea că Adam, primul om creat de Dumnezeu, dup ă m ai multe încarnări a ajuns la perfecțiune ca Isus Christos, mi se pare verosimilă. Mai ales că în acest fel se poate explica și ac tul Mântuirii. Cel care a adus păcatul în lume, a avut și sarcina de ,,a lua păcatele lumii asupra sa“. Cum a făcut el acest lucru? Prin învățătură! Isus
Îngusta cărare către lumină by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Science/1225_a_2212]
-
ar fi pus ... cu totul altfel. De-a lungul istoriei s-au făcut multe profeții că vine sfârșitul lumii, dar care nu s-au adeverit. Chiar dacă nu s-a adeverit până acum, istoria aceasta cu ,,sfârșitul lumii“ mi se pare verosimilă. P ent ru că se știe, orice civilizație apare la un moment dat, evoluează o pe rioadă, după care dispare. Iată, se spune din nou, de această dată din trei surse diferite, calendarul mayaș, scrierile vechi chi nez ești și
Îngusta cărare către lumină by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Science/1225_a_2212]
-
prima omilie ar putea fi cel din decembrie 477, care a durat zece zile. în orice caz, situarea acestor scrieri în a doua jumătate a secolului al V-lea sau la începutul celui de-al VI-lea li se pare verosimilă editorilor, avînd în vedere dezvoltarea semnificativă a anului liturgic, așa cum reiese din ciclul de omilii 4-8 rostite în Săptămîna Sfîntă, de marți pînă în Duminica Paștilui, sau din omilia 10, consacrată unei sărbători plasate la jumătatea perioadei dintre Paști și
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
de intermediari selectivi ,,dezinteresați'' joacă atunci rolul de ,,persoane-resurse'', pe care ,,se poate conta'' pentru a-ți face o idee despre o anumită chestiune. Zvonurile prezintă și caracteristica de a corespunde constructului cultural al grupului în care se dezvoltă. Sînt verosimile în măsura în care reactivează voința de a crede în ele și memoria grupului care le primește. În fine, lipsa de familiaritate cu conținutul și personajele implicate într-un zvon favorizează proiecția de ,,fantasme'' sau de ideologii care exprimă căutări reziduale de sens
by Jean-Marie Seca [Corola-publishinghouse/Science/1041_a_2549]
-
semnificativă, în forma reminiscențelor mitice inconștiente (după cum am văzut, criticul american apropie tipologic melodrama de expresionism). Astfel, dacă imaginația melodramatică are nevoie atât de document cât și de viziune ("needs both document and vision"), atunci în melodramă caracterul non-mimetic (dar "verosimil" în sens aristotelician) dat de "viziune" trebuie receptat drept ecou al conștiinței că această "realitate" ("documentul"), "notată cu acribie de grefier (s.n.), nu e decât o metaforă pentru semnificații morale (adică psihologice) latente"102. Și, cum în melodramă totul trebuie
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
înainte de a fi gustat puțin, atât cât să nu-și piardă stima de sine, din iluzia libertății. După cum era de așteptat, atunci când se vede constrâns să descrie călătoria eroului său, prozatorul nu inventează nimic, nu imaginează situații sau scene noi, verosimile, mulțumindu-se să toarne în text ample fragmente, uneori bucăți întregi din notele de călătorie și din nuvele (Cetatea morții e preluată tale quale din Scenete și fantezii), revenind chiar la unele "subiecte" ori motive epice ("dragostea florentină") într-o
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
economiilor "monetare" moderne, însă ele pot apare indiferent de forma lor de exprimare ("monetară" sau "reală") și de organizarea puterii în sânul societății. Pe de altă parte, ideea că moneda se prezintă în ipostaze care transcend construcția socială existentă este verosimilă, însă demonstrația nu este încă suficient de convingătoare. Un exemplu în acest sens este sistemul de plată descentralizat numit "Bitcoin". Acesta este amenințat de eșec, deoarece nu se bazează pe puterea fiscală a unui stat și eludează reglementările internaționale împotriva
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
primul rând o realitate de circumstanță, sau de detaliu, sau de rutină banală. După toate aceste criterii, scriitori ca William Howells sau Gottfried Keller sânt mult mai presus decât autorii unui Oedip Rege, unui Hamlet și unui Moby Dick. Detaliul verosimil, este un mijloc de a crea iluzia realității, mijloc folosit însă adesea" ca în Călătorule lui Gulliver, ca o momeală spre a-l atrage pe cititor într-o situație improbabilă sau incredibilă oare este fidelă realității" într-un sens mai
[Corola-publishinghouse/Science/85059_a_85846]
-
mobbing-ului. Toate cazurile de mobbing urmează o procesualitate sistematică și stereotipă dublă: socială și psihologică. Teoriile personologice care ghidează scenariile interpretative ale diverșilor actori sociali implicați în cunoașterea mobbing-ului nu dispun de consistență și validitate, iar uneori nici măcar nu sunt verosimile. De pildă, nu putem explica, prin apelul la teorii personologice, de ce tinerii angajați sunt mult mai frecvent victime ale mobbing-ului, întrucât nici o teorie serioasă nu adimite transformarea radicală a personalității odată cu vârsta. Dimpotrivă, structurile personalității rămân constante de-a lungul
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
articulată a lui Sorin Titel, două mari energii se cumpănesc și se înfruntă în ea, se observă și se pândesc una pe cealaltă, întreabă, se întreabă și își răspund, într-un dialog continuu, în replice extinse, deopotrivă de tari, de verosimile, de convingătoare, două mari instanțe vorbesc pe rând ori împletindu-și rostirea: o instanță vitală, a vieții mature, clocotitoare, triumfătoare în însăși nepăsarea afirmării propriilor ritmuri, pe de o parte, iar pe de altă parte, cu șanse egale în ordinea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290200_a_291529]