466 matches
-
lume că trubadur, acum este pe cale să-și afle dragostea. Aria Stride la vampa! - din actul ÎI, scena 1 Rezumat : Azucena povestește lui Manrico și mulțimii de țigani împrejurările morții mamei sale. Mama sa a fost arsă pe rug că vrăjitoare în timp ce acei care au condamnat-o pe nedrept râdeau și se veseleau. Aria Condotta ell'era în ceppi - din actul ÎI, scena 1 263 Rezumat : Azucena îi povestește lui Manrico toate secvențele care au avut loc în timpul execuției mamei sale
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
Debutul meu artistic a avut loc la data de 23 mai 1998, în cadrul Salonului de primăvară al A.A.P., unde participasem cu cinci lucrări, fiind toate acceptate în salon, două moderne; „Lacrimi” și ‚Tandrețe” și trei naive; „Pasărea”, ‚Nodul” și „Vrăjitoarea”, spre surprinderea mea juriul îmi acordase premiul al II-lea pentru lucrarea „Lacrimi”, președintele juriului fiind Aurel Istrate, muzeograf principal la Muzeul de Artă Iași, membru al U.A.P. A doua zi apăruse un articol în ziarul local în care
Povestiri din spatele simezelor by Mihai Dascălu, Gustav Ioan Hlinka () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1778_a_3166]
-
în special a tineretului din România zilelor noastre. Străinătatea e obligată să înghită emisiuni total neinteresante, lipsite de valoare și uneori de bun simț, ca de exemplu divorțul Monicăi Columbeanu, amănunte neapetisante despre soacra cântărețului Pepe și legăturile ei cu vrăjitoare brunete. Pe scena televiziunii apar cântărețe mai mult goale decât îmbrăcate, care fac cele mai erotice mișcari în dans și își arată toate amănutele anatomice intime. De ce, oameni buni? Am colindat în ultimii 30 de ani 27 de țări în
De vorbă cu Badea Gheorghe by Constantin Brin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/826_a_1788]
-
face copii la șaisprezece ani, Manrico are douăzeci de ani, Azucena ar fi trebuit să aibă treizeci și șase-patruzeci de ani!" De asta m am înțeles foarte bine cu Sonja la Paris, pentru că a acceptat că Ulrica, doar pentru că e vrăjitoare, nu trebuie să fie nici slută, nici cu un picior în groapă. M-a lăsat să fiu stranie... în felul meu. Un rol pe care nu l-ați cântat foarte mult... — Nu se cânta Bal mascat foarte mult! Ca și
Cortez by Mihai Stan, Viorica Cortez, Leontina Văduva () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1357_a_2698]
-
curaj! Ce pasiune pentru scenă! Ce perfecțiune în realizarea dramatică și vocală a personajului! Am mai avut ocazia să lucrez, mulți ani după, cu Viorica, la Théâtre du Capitole din Toulouse pentru Voievodul Țiganilor, de Johann Strauss. Interpreta rolul bătrânei vrăjitoare Czipra. A apărut la repetiție tot în lejer decalaj și tot acompaniată de mașiniștii care-i purtau mândri valizele. La fel de radioasă, la fel de în formă. Toți interpreții, ca de obicei, dar, de data asta, și cu mine, am fugit să preluăm
Cortez by Mihai Stan, Viorica Cortez, Leontina Văduva () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1357_a_2698]
-
compensată Însă de sărăcirea corespunzătoare În jur. Și, ca să rămân În inanimat, am să vă povestesc ceva oarecum macabru, dar care fundamentează două elemente tradiționale: deochiul și „ochiul soacrei“. Am spus inanimat, prin urmare experimentul va folosi nu vreo babă - vrăjitoare și poate chiar soacră - ci hârca ei. Adică un craniu. Și va mai folosi o substanță oarecum fermecată: Își schimbă structura atunci când capătă energie, respectiv când e obligată a o ceda celor din jur; am spus „oarecum“? Păi astfel de
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
de dușmanii lor: Să n'aibi milă! (Apud Odobescu) Și mai e ceva, Doamne, foarte important, care ține de însăși esența Legilor Tale: Cine aduce jertfă altor Dumnezei decât Domnului singur, să fie nimicit cu desăvârșire. (Exodul 22:20) Pe vrăjitoare să n-o lași să trăiască. (Exodul 22:18) Iar cel de parte bărbătească netăiat împrejur, care nu se va tăia împrejur în ziua a opta, sufletul acela se va stârpi din poporul său căci a călcat legământul Meu. (Facerea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
reprezentând câțiva evrei (Judei) purtând pileus cornutus și fiind torturați de diavoli În flăcările Infernului <endnote id="(136, p. 40, fig. 72 ; 37, p. 214)"/>. Pălăria conică galbenă a fost un stigmat pe care Inchiziția Îl punea pe creștetul „necredincioșilor” (vrăjitoare, eretici, evrei) atunci când erau expuși În public : la procesiuni dezonorante sau arderi pe rug. De altfel, pălăria conică a rămas până astăzi un accesoriu tipic pentru costumul „vrăjitoarei” de bâlci, de carnaval sau de desene animate. În școlile anglo-americane, sub
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
a fost un stigmat pe care Inchiziția Îl punea pe creștetul „necredincioșilor” (vrăjitoare, eretici, evrei) atunci când erau expuși În public : la procesiuni dezonorante sau arderi pe rug. De altfel, pălăria conică a rămas până astăzi un accesoriu tipic pentru costumul „vrăjitoarei” de bâlci, de carnaval sau de desene animate. În școlile anglo-americane, sub numele de dunce’s cap, adică „pălăria prostului”, ea a ajuns să stigmatizeze elevul nătâng sau poznaș (În franceză, bonnet d’âne). Pe lângă carocha („pălărie conică din carton
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
o evreică grasă măritată, folosind termenul corespondent În limba idiș (Balabuste) <endnote id="(774)"/>. Lăcustă, lăcustă, Mare balabustă, Pe mine mă ascultă : Fă-l, prefă-l pe ăst voinic Să beie, să mă ieie <endnote id="(260, p. 284)"/>. Atunci când vrăjitoarea româncă vrea să exorcizeze duhurile rele ale bolii, ea le alungă Într-o „lume de dincolo”, localizată câteodată „unde se chiaptănă ovreicele” (și unde „fetele [creștine] nu se piaptănă”) sau „la jidance” <endnote id="(166, p. 247 ; 592, p. 52
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
uriaș”, o „namilă de femeie” de „doi metri și patruzeci”, o nimfomană de o frumusețe răpi toare, cu o „față blândă și dulce, ca de zeiță”. „Pase-mi-te, tu te tragi din Uriași Jidovi - Îi spune Oanei o țărancă vrăjitoare -, ăi de l-au schingiuit pe domnul nostru Isus Christos, că doar ăia erau atât de mari și de puternici de l-au putut schingiui chiar pe el, Fiul lui Dumnezeu. Iar dacă este așa, degeaba ți-am face farmece
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
pivniță În care se presupune că se ascunde ziua strigoiul și, În cele din urmă, dă foc conacului pentru a pieri astfel casa blestemată și a se risipi vraja malefică. Legătura dintre cele două lumi este făcută de Simina, mica vrăjitoare, „ea este principala suveică În textul eliadesc” (/114). Prin ea „poruncește” Christina, personajul supranatural, dar ea tinde să-și asume o parte din beneficiile acestei operații. „Ea deschide calea spre revelația mitului, dar Într-o mare măsură Îl și compromite
FORMELE FUNDAMENTALE ALE SACRULUI ÎN OPERA LUI MIRCEA ELIADE by GHEOCA MARIOARA () [Corola-publishinghouse/Science/1287_a_2109]
-
situa În afara universului valorilor cultural-religioase proprii tipului respectiv de umanitate, adică În afara creștinătății. Pe lângă identificarea gradului de alteritate asociat acestor mari sfere de civilizație, istoricii medieviști au avut În vedere imaginile minorităților socio-culturale și religioase, ale așa-numitelor „marginalii” (eretici, vrăjitoare, vagabonzi, cerșetori, bolnavi psihic, leproși, devianți de la normele comportamentului social), situate de asemenea În zona alterității, ca obiect al prejudecăților și al discriminării. În afara analizei și descrierii acestor reprezentări și atitudini, istoria mentalităților ne-a oferit și câteva Încercări de
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
asemănător de ideologiile și practicile "inchizitoriale" de astăzi, clienți care sunt și ei oameni și au nevoie să-și descopere drumul în viață... Drept consecință a acestor efecte, oamenii, în număr tot mai mare, devin clienții nu doar ai țigăncii vrăjitoare un caz preferat celui când ei cad pe mâna șarlatanilor ci și ai unor specialiști din cabinetele de psihologie, ai unor psihologi, unde sufletele lor ar putea beneficia de cuvinte rostite cu noimă, cel puțin tot atît de mult ca
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
imaginației imposibilului. Fantasticul prezent în literatură are înțeles ca orice prezență supranaturală în realitate, fiind definit de prezențe ambigue ale unor forțe supranaturale. Acest lucru a dus la identificarea unor noi elemente în cadrul textului literar: fantome, personaje și spații mitice, vrăjitoare, vampiri, elfi sau orci. De aceea Tzvetan Todorov interpretează fantasticul ca o inacțiune imaginară față de ceea ce este real. Prin ideea de fantastic literatura este definită de o prezență stranie unde orice fenomen supranatural capătă o explicație logică, sau o prezentă
[Corola-publishinghouse/Science/84972_a_85757]
-
el”. Apoi se întrerupe brusc, se uită în stânga și în dreapta ca și cum ar fi vrut să se asigure că nu se mai află nimeni în preajmă, spunând cu voce scăzută, aproape de taină : „Vedeți, să aveți grijă la Iași. Sunt și multe vrăjitoare care merg acolo”. Accentuează în mod nefiresc cuvântul „acolo”, însoțindu-l cu o înclinare complice a capului. Pe măsură ce trenul avansează în podișul Moldovei, încep să sune telefoanele celor din jur, se dau și se primesc acatiste și pomelnice prin intermediul banalei
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
sclerozați, doi pruni, jumătatea unui cireș bătrân și un gutui în care gutuile rămân galbene și frumoase, până le prinde zăpada. Nimeni nu le fură pentru că în această casă locuiește o bătrână ciudată, despre care lumea spune că ar fi vrăjitoare; de aceea, nimeni, nici un copil, nu îndrăznește să sară gardul și să fure gutuile, care se sfrijesc și cad, putrezite. Dar nu se atinge nimeni de ele. Lângă portiță, pe care o deschide, numai noaptea, câte o fată care se
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
-i destul pentru a rămâne încă o zi în stare antropologică, am ambalat. Dar a trebuit să iau doi lăutari, chiori de nesomn, care mergeau la Ploiești. Așa am aflat și altele: "cine cu cine, că baba e într-adevăr vrăjitoare, că șeful poliției provine de la secu" și am "degustat" bancuri fără perdea. Unul din cei doi era experimentat; umblase noapte de noapte prin mai toate orașele patriei și mi-a cântat, cu lacrimi în ochi, fragmente de manele... Ne-am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
șoptite: "Melodiei, 16, atenție, intrarea scârțâie!" șopteam, de exemplu. Sau, un bilețel: "numai la miezul nopții (strict), stradela Imaginației, cheia în cutia poștală, aduci "șampania"". Sau: "duminică, la unsprezece, suni de trei ori, pauză, repeți"... Sau: "tot acolo, la baba vrăjitoare, cu motanul negru; duci două gutui coapte"... Sau: "ca pe Plăcintari, cu rândul, în același pat"... Sau: "Suntem invitați la "Zece mese", lume bună, secret absolut; pantaloni la Petrică, îi împrumută pe un pachet de țigări". Ne creasem un limbaj
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
după părerea mea, nivelează și scopește? A.R. Noua nebunie a corectitudinii politice mi se pare o macrotâmpenie pe care numai americanii ar fi putut s-o inventeze. E un fel de strănepoată modernă a puritanismului american, a vânătorilor de vrăjitoare și a mccarthyismului. De altfel, m-am întâlnit cu dumneavoastră pe aceeași pagină din Adevărul literar și artistic, unde protestam împotriva unei inițiative de revi zuire a operelor lui Mark Twain prin prisma corectitudinii politice. R.P. Așa este. Inițiativa venise
Toamna decanei: convorbiri cu Antoaneta Ralian by Radu Paraschivescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/592_a_1297]
-
revenit cam după o oră și jumătate, ghizii spunând, mai în glumă, mai în serios, că m-au găsit "din întâmplare"! Așteptându-i, eram atent la tot ce mișcă în jur, amintindu-mi de legendele locale cu stafii, vârcolaci și vrăjitoare ce bântuie pădurea. Mi-am făcut cruce când am ajuns la avion, mulțumind gazdelor și Celui de Sus că plec din Chiloe cu amintiri de neuitat și în sens pozitiv și viceversa, întreg și nevătămat. Am zburat până la Concepcion cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
reveni cam după o oră și jumătate, ghizii spunând, mai în glumă, mai în serios, că ne-au găsit "din întâmplare"! Așteptându-i, eram atenți la tot ce mișcă în jurul nostru, amintindu-ne de legendele locale cu stafii, vârcolaci și vrăjitoare ce bântuie pădurea. Ne-am făcut cruce când am ajuns la avion, mulțumind gazdelor și Celui de Sus că plecăm din Chile cu amintiri de neuitat și în sens pozitiv și viceversa, dar întregi și nevătămați. Am zburat până la Concepcion
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
oarecare nuanțări a perspectivei, cadrul narativ rămâne același: satul, munții, o Bucovină dominată de credințe și superstiții. Povestirile Taurul negru, Porțile sau Arborele schilod au un registru liric, susținut de obsesia folclorică a prozatorului. Este o lume cu țărani stranii, vrăjitoare, diavoli și diavolițe, strigoi, pitici și idoli de lut, un „cătun fără nume” care face legătura între civilizația urbană și cea a satului. Preferința pentru scene de coșmar, pentru imagini șocante domină în exces ficțiunea. În Oameni și munți caracteristice
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289666_a_290995]
-
în singura variantă în care Bogdan este ucis: „și d-acuma-ncoace/ Sâla e jurată:/ Când intră la om în casă,/ Ce găsăște, nu mai lasă...”. Confruntarea cu moartea însăși sau cu „viitoarea soție prezentată în chip monstruos, ca o vrăjitoare stăpână a forțelor necunoscute, obscure” specifică vechilor texte de cântece povestitoare, după cum a demonstrat V. I. Propp, se integrează întru totul tiparului inițiatic. Neofitul trebuie să moară mai întâi pentru a se înălța, adică ceea ce este perisabil în ființa sa
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
o figură aproape ștearsă a propriei mele istorii „Învie” și se colorează brusc și strident: abia acum „Înțeleg” că G.H. a fost de fapt prima și poate cea mai radicală prezicătoare a măruntei mele existențe, o frumoasă, tânără și „capricioasă” vrăjitoare care mi-a aruncat, la una dintre acele „Întâlniri”, „intersecții” ce nu par, o cheie cu care puteam să pătrund eu Însumi În palatul mut al firii mele. (În Drumul la zid am „desenat” trei astfel de „vrăjitoare-prezicătoare”, de ființe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]