4,151 matches
-
a-l ara, pentru a da oxigen „geniștilor“. Dar, ei, „geniștii“, au nevoie de echipament de protecție. Aici e aici, căci pe la noi e frig, și numai grija deminatului n’o mai au aceia. A rămas și vorbă În popor: gerul uscat, obsesia oricărui român. Miau Deci stratul de omăt devine un fel de plapumă sub care, cât de aspru ar fi gerul, se păstrează temperatura medie anuală adică, pe la noi prin Moldova, 9-10 C. Exact cât au nevoie acei „geniști
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
noi e frig, și numai grija deminatului n’o mai au aceia. A rămas și vorbă În popor: gerul uscat, obsesia oricărui român. Miau Deci stratul de omăt devine un fel de plapumă sub care, cât de aspru ar fi gerul, se păstrează temperatura medie anuală adică, pe la noi prin Moldova, 9-10 C. Exact cât au nevoie acei „geniști“ pentru a-și face traba. Am văzut și eu când, scurmând omătul pentru nevoile mele pisicești, am dat de pământ cât se
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
În cotor, ceva după cum ai remarcat cam tare. Iar bietul iepure se lasă Înșelat, rozând doar ce-i moale, căpățâna, câtă vreme mai sunt pe acolo și alte verze. Varza știe că oricum acele frunze depozitare nu vor rezista peste gerurile iernii, iar substanța destinată sieși, mai precis urmașilor ei de la anul, o depune În dura tulpină. Stai oleacă, Moti. Asta ai văzut-o În piață, dar varza, cruciferă asemenea ridichii, depune rezerve și În rădăcină. Iar grădinarul - sau țiganul intermediar
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
mămica m’a Învățat să caut lucrurile aflate la antipod. Eu sunt un negentropic redutabil. Prefer deci entropia. Și, față de negentropicul frig, acela care rostuiește minunatul și perfectul, negentropicul fulg de nea, deși sunt unul dintre cele mai rezistente la ger animale, aleg căldura, entropia energiei degenerate. De-ar fi numai asta. Dar: Știu că mulți dintre voi iubesc pisicile. De-ar fi mai mulți, căci merităm. Dar nu știți că pisica care vă toarce În poale ori, ca mine, la
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
ziar "Gazeta Dobrogei" a pierdut toată averea, iar redactorul, un domn avocat, a fost izgonit din Constanța; redactorii profesori ai "Santinelei Dobrogei", asemenea; alți distinși funcționari, bănuiți numai de corespondențe în ziarele din țară, au fost degradați și trimiși pe gerul iernii în Moldova de Sus sau în Oltenia, pe când altuia i se dădea ordin oficial a înceta o inofensivă revistă economică numai pentru că și-a permis a prezice ceea ce se întâmplă astăzi cu pământurile și vânzarea lor la satele bulgărești
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
introduce la clasa a doua de „umanioare” un curs de retorică și compunere în limba română, pe care, în 1834, îl tipărește tot în tipografia lui Eliade. Deși școala funcționa într-o singură odaie care fusese fierărie și în care „gerul iernii și crivățul spulbera zăpada pe o fereastră și o scotea pe alta”, profesorul își făcea datoria de om cultivat, traducând și scriind comentarii pe care le-a și tipărit de-a lungul anilor. După îndemnul lui Eliade, toată această
Muzeul păpuşilor de ceară by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91828_a_93567]
-
a numărat și colonelul Rasoviceanu, comandantul trupelor de Gardă Regală, Batalionul 1 Vânători de Munte. Miercuri, 25 ianuarie. Sitta se pregătește să plece „puțin la Atena cu scumpul Mihai”. Sperau să găsească acolo o climă blândă, „trandafiri și portocali”, nu ger ca în România și doreau ca regele Constantin, a cărui sănătate era șubredă, să-și vadă nepotul, ce promitea să devină și el rege, dar al României. Joi, 26 ianuarie. Regina Maria aflată la dejun, la Carol și la Sitta
Jurnalul regelui Mihai I de România : Reconstituit după acte şi documente contemporane Vol. 1. : 1921-1940 by Traian D. LAZĂR () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101020_a_102312]
-
o aripă casei părintești și am început să ne adaptăm noilor condiții de viață. Era primăvară. Ici-colo, timid, vegetația încerca să-și facă simțită prezența. Fusese o iarnă relativ ușoară, lipsită de ninsorile binefăcătoare pentru agricultură. Au fost, în schimb, geruri năprasnice și vânturi puternice, care răscoleau puțina zăpadă, îngrămădind-o pe ulițele întortocheate ale satului. Dar nu ploua. Alimentele erau tot mai puține și mereu mai scumpe. Începuse foametea cauzată de cel mai secetos an din câți avusese până atunci
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
și sonor, ca al unui clopot de bronz, se făcea cunoscut până la marginea orizontului. Semnalele lui sonore emise în eter erau cunoscute și îndrăgite de grumăzeșteni, deși mulți dintre ei nu-l văzuseră niciodată. Câteodată, în iernile cu viscol și ger năprasnic, aducându-și aminte de strămoșii săi din pădure, se urca în vârful dealului din livadă și, închizând ochii, trimitea spre cerul înfiorat cântecul lui de dragoste, sub formă de urlete care-ți înghețau sângele în vene. Totuși, ceea ce este
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
în mod sigur, fusese un lucru bine făcut și cu oameni de meserie. Însă, cum timpul are marele avantaj de a fi zeul tutelar al acestei planete și nu numai! el reușește cu acoliții săi credincioși: ploaia, vântul, zăpada, ceața, gerul să aducă la nivel microscopic, de moleculă și de atom, orice construcție, fie chiar și o piramidă egipteană, darămite un biet gard de nuiele. Deci, trebuia reparat sau făcut din nou. Materia primă pentru repararea gardului o reprezenta salcia. Era
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
focului, așteptând. Cei mici de tot nu înțelegeau îngrijorarea celor mari, se jucau neastâmpărați, hârjonindu-se prin cotloanele odăii întunecoase...După un timp, obosiți, încetară zbenguiala alături de ceilalți, luau parte la așteptarea apăsătoare, nesfârșită. Noaptea târziu ninsoarea se potoli, un ger aspru începu iarăși să cuprindă întinderea nemărginită de zăpadă, colindătorii nu se mai auzeau, luminile se stingeau în dezordine, neîncetat. Când speranța celor din casă mereu cufundată în bezna adâncă licărea ca flacăra focului gata să se stingă în vatră
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
cu înfrigurare atâta timp pătrunse în odaie și, fără să scoată o vorbă, se prăbuși pe lavița de la intrare...Era sleit de puteri, posomorât. Prin două cuvinte smulse anevoie din pieptul slăbit ceru apă și-și umezi buzele arse de ger și vânt, pe urmă înghiți setos două-trei gâturi din lichidul călduț...După ce-și reveni, fața-i crispată încă i se înveseli ca de-o durere plăcută, de îndată ce-și văzu copiii și nevasta stăpâniți de bucuria reîntoarcerii lui
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
în locașurile alea de tragere, pe pământul gol. Am stat până dimineață, la ora opt, în dispozitiv. De seara de la opt până dimineață la opt. Momentul critic a fost de pe la ora cinci și jumătate, când s-a făcut frig, și gerul ăla de dimineață, că era totuși iarnă, m-a trimis într-o stare de somnolență. Aveam numai imagini de acasă. M. M.: Ațipeați un pic, închideați ochii, vă trezeați. S. B.: Exact. Știam că sunt în locașul de tragere, dar
Aşa neam petrecut Revoluţia by Sorin Bocancea, Mircea Mureşan [Corola-publishinghouse/Memoirs/893_a_2401]
-
metodă de limitare a nașterilor). Și viața de fiecare zi este nesănătoasă, din pricina disfuncționalităților societății românești și Îndeosebi a birocrației Înspăimântătoare: alergătură, stres, enervare... Și când toate astea (fiindcă nici clima nu Îi favorizează pe români) se petrec iarna În ger sau vara sub un soare torid, lucrurile devin și mai puțin sănătoase. Murdăria ambiantă este responsabilă pentru boli caracteristice: hepatită, febră tifoidă, meningită... Important pentru un român este să nu ajungă În spital. Spitalele (cu excepțiile de rigoare, firește) sunt
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
la Facultatea de Litere a Universității din București, la Centrul de Studii Ebraice. Cartea a cunoscut două ediții În limba română (Humanitas, 2001 și 2004) și alte ediții În limbile maghiară (Kriterion, 2005), engleză (University of Nebraska Press, 2009) și ger mană (Frank & Timme Verlag, 2010). La propunerea Editurii Polirom, am pregătit o nouă ediție a acestei cărți, revăzută, adăugită și ilustrată. Îmi face o deosebită plăcere să menționez aici, la Începutul volumului, numele persoanelor și instituțiilor care m-au sprijinit
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
veșminte de sărbătoare [...]. În baia micfa trebuie să se cufunde fiecare evreu de 3 ori, spre a fi curat. Înainte vreme, când evreii n-aveau feredee și nici micfe, trebuiau ei, urmând prescriptelor de curățire, să iee, chiar iarna pe gerul cel mai mare, o astfel de baie cu 3 cufundări În râuri, iazuri sau alte ape” <endnote id="(126, pp. 14-15 și 34)"/>. Interesant este faptul că, pentru unii neevrei, folosirea frecventă a băii de către evrei nu este un semn
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
coș se înalță prin aceeași deschizătură și în care o femeie tînără și frumoasă îndeasă găteje și bulgări de bălegar uscat. Întreaga familie vreo opt sau zece suflete se adună în jurul nostru. Lepăd cojocul și șalul uriaș în care înfruntasem gerul și vîntul usturător al deșertului și ne așezăm pe două taburete micuțe. Ganjur, Sandan și bărbații familiei se lasă la pămînt, în jurul sobei încinse. Tînăra femeie scotocește prin cotloane și scoate la iveală două castroane, unul din faianță colorată și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1495_a_2793]
-
fizică, doar suferința psihică, provocată de cei din jur, i-a întunecat mintea și asta a dus la prăbușirea ei completă. Cât timp a făcut perfuziile, o singură dată am fost la ea. Pleca singură, venea singură. Că era ploaie, ger, era ca un câine alungat de toată lumea. Mereu când pleca, îmi căutam de treabă în casă, chiar dacă era curat, răscoleam toată casa, să-mi ocup mintea cu ceva. Serile dinaintea ședințelor mă îngrozeau. Aș fi vrut să o opresc de
Iubiţi bolnavii de cancer by Timeea Florina, Timeea Irina Gabriela () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1254_a_2203]
-
n-am mai fost decât de două-trei ori, apoi amintirile s-au estompat cu totul. Casa aceea bătrânească din Toma Cosma, în care stăteam toți șapte într-o singură cameră (bucătăria era o magazie bună [14] pentru vară, nu pentru gerurile siberiene ale iernilor moldovenești, așa că se gătea în aceeași cameră), semăna întocmai cu o casă de țară: cu prispa largă ce da în grădina cu prunii și zarzării ale căror fructe nu ajungeau niciodată să se coacă, cu puțul părăsit
Mărturisirile unui „criminal politic” by Vladimir Dumitrescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/828_a_1741]
-
depărtare, căci cișmelele publice cu care înzestraseră orașul edilii Iașilor (ca să nu scriu și eu Ieșilor, cum spun localnicii...) erau destul de depărtate: cu o găleată mare, de-mi trecea de genunchi, aduceam apă făcând câteva popasuri, pe ploaie și pe ger, pe zăpadă și pe noroi - prin fiorosul glod ieșean din timpul acelui refugiu. Corvoada aceasta se repeta de câteva ori pe zi - și nu odată câte o tragică întâmplare îmi vărsa găleata tocmai când era să ajung acasă. Erau apoi
Mărturisirile unui „criminal politic” by Vladimir Dumitrescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/828_a_1741]
-
afară, dârdâind rezemat de tejgheaua brutăriei, așteptând și privind cum înăuntru se făcea focul, până se încingea cuptorul și până ce punea pâinea la și, în sfârșit, până ce se cocea. Toate aceste migăloase operații, nu tocmai distractive când așteptai pe un ger de minus 10-15 grade, încălzindu-te numai cu... privirea la focul din cuptor, țineau două ore încheiate. Acum aveam însă siguranța că iau pâine, printre cei dintâi. Mai greu era să pleci, căci între timp, pe nesimțite aproape, lumea se
Mărturisirile unui „criminal politic” by Vladimir Dumitrescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/828_a_1741]
-
groapa comună și acoperiți cu o placă de beton, după ce se turnase acid chlorchidric spre a dizolva cadavrele - era o comedie neplăcută la care trebuia să participe împotriva voinței lui! Sutele de mii de oameni necăjiți, așteptând ceasuri întregi în ger și viscol de-a lungul străzilor, lăcrămând de durere la gândul că cel dus spre mormânt era menit să fie adevăratul conducător al neamului și al statului, dovedeau însă că poporul român privește altfel lucrurile. Și cred că nu e
Mărturisirile unui „criminal politic” by Vladimir Dumitrescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/828_a_1741]
-
această situație și cu o zestre nativă bună am intrat în anul 1940 al 15-lea în clasa I a școlii primare centru. Am urmat cu bucurie, cu pasiune chiar primii 4 ani de școală. Nici ploaia, nici frigul, nici gerul, nu reușeau să mă oprească de a merge zilnic la scoala situată la 2 km de casa noastră. Am avut rezultate foarte bune la învățătură. De aceea părinții mei, mai ales tata, au hotărât să mă trimită mai departe la
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Șorea Niculai () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93305]
-
îmbrățișat fascinanta și nobila îndeletnicire de învățător să-i calce pe urme, spre a-și crea un nume care să fie rostit cu respect și dragoste de generațiile de copii și de către părinții lor. Lecția Mijloc de iarnă. Spre amiază gerul s-a mai muiat. Soarele, în scurtul său drum astral își arată timid chipul palid prin ceața lăptoasă și printre ramurile copacilor încărcate cu promoroacă, alcătuind un tablou hibernal a cărui frumusețe nu o întrece nici cel mai iscusit artist
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
orânduiește încă o dată în minte ideile-jalon ale lecțiilor ce urmează să le predea. O întrebare însă îi revine tot mai frecvent în minte și îi provoacă o stare de neliniște: ce se va întâmpla după fatidica dată de 1 septembrie? Gerul, care în timpul nopții s-a mai înăsprit, îl silește să grăbească pașii și să ajungă mai devreme la școală, unde îl așteaptă o nouă zi de muncă. Dirigintele „Domnu’ diriginte”, este apelativul onorant cu care se adresează foștii elevi celui
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]