3,792 matches
-
concret, ci cu o realitate efectivă și invadantă - întrucât ținea de viața însăși a cetății. Războaiele cu perșii fac manifestă ad oculos deosebirea dintre două modalități de a aduna lumea umană: cea orientală a „principiului marii puteri centralizate” și cea greacă a libertății. Problema care se pune pentru omul grec este aceea de a-și întemeia opțiunea pentru libertate. Iar posibilitățile care i se oferă sunt fie recursul la modelul arhetipal pe care îl propune mitul, fie privirea atentă în întregul
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
mai bine de doi ani pleacă în străinătate, în Viena, Breslau și Berlin unde frecventează cursuri și cercetează bibliotecile universităților, specializându-se pentru catedra de Exegeza Vechiului Testament, studiul Bibliei și limbile semitice (ebraica, aramaica, araba, siriaca, dar și latina, greaca, germana și rusa). În 1900 a fost numit docent la Catedra pentru care sa specializat, iar în 1903, profesor extraordinar și în 1906 profesor ordinar (titular). În 1932 profesor onorariu. Este autorul a numeroase lucrări de specialitate, de înaltă ținută
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
până la teologie”(Biblioteca Semănătorul, Arad: „Din trecutul ziaristicii românești” de I. Lupaș, 1916). Ziarul proiectat la 1817 n-a apărut dar avem Chrestomaticul Românesku. Chrestomaticul Românesku nu-i decât prima parte a unei culegeri de istorioare traduse din literaturile antice (greacă, latină) și moderne (germană, franceză) între care enumerăm: Dialoghii a lui Diogen, de la Sinope de Gh. M.Wieland, Craiul solului tătărăsc către Alexabdru din Machědon de Quintus Curtius Rufus. Mai existau traduceri din Lacerțiu, Plutarh, Lucrețiu. Lucrarea redactată (format 15x22
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
democratică, ci înălțarea burgheziei deasupra vechii boierimi naționalo-fanariote.306 Fiindcă, dacă, precum am spus, vechile familii boierești din neam băștinaș erau încă puternic reprezentate în înfățișarea de suprafață a Bucureștilor, înalta societate era împănată cu foarte multe familii de origină greacă și fanariotă. Căci nu toți grecii românizați erau fanarioți.307 158 bucureștii de altădată Carlos“ („Cronica interioară“, Pressa, an. X, nr. 1, 23 ianuarie 1877, p. 1). „Alteța-sa regală“, Don Carlos de Bourbon, duce de Madrid (1848-1909), pretendent rătăcitor
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
aici Bacalbașa, reținând însă corect numele principalelor gazete politice; astfel, în Anuarul general al României pe 1874 redactat de Frédéric Damé, sunt enumerate 21 de publicații bucureștene în limba română, două în franceză, una în limba germană și două în greacă (Annuaire général du Roumanie, Bucarest, 1874, pp. XVIII-XIX). Dintre periodicele mai importante apărute în primii ani ai deceniului 1870 s-ar mai fi cuvenit să fie menționate: Columna lui Traian (1870-1875), dirijată de B.P. Hasdeu; Tranzacțiuni literare și științifice (1872-
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
Michigan University) etc.56. În fine, să trecem în revistă succint și disciplinele de studiu din cadrul acestei facultăți. Potrivit reglementărilor legale din 1835, programa cursurilor era destul de încărcată; se studiau la Facultatea de Filosofie și Litere literaturi orientale, literaturi clasice (greacă, latină), istoria literaturilor moderne, antichitatea română, arheologie, istorie veche, istoria evului mediu, istoria Belgiei, filosofie (logică, antropologie, metafizica, estetică, filosofie morală), economie politică, statistică, geografie fizică și etnografica 57. Se mai adăugau elemente de algebra și de fizica 58. Legea
by Laurenţiu Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1076_a_2584]
-
în viața fiecărui om, oricît de bogat ar fi. În caz că ar ajunge sărac, știind o meserie, Émile va putea să-și cîștige astfel existența, asigurîndu-i-se prin aceasta independența. La vîrsta de 20 de ani, Émile începe să învețe limbi străine (greacă, latină, italiană), oratoria, lectura operelor marilor clasici, i se face educație estetică (merge la spectacole). Rousseau a criticat starea artificială în care se afla cultura la vremea respectivă, nu cultura însăși. El vedea artificialitatea culturii în faptul că nu se
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
onomastica populară prin contactul direct cu indivizi aparținând populațiilor denominate prin termenul de „frânc”, ceea ce nu exclude crearea În paralel, prin intermediul limbajului de cancelarie, a unui corespondent pentru termenii similari din limbile de cultură: francus din latina medievală, φράγκoς din greaca bizantină sau frang din paleoslavă. Etimologiile diverse propuse pentru „frânc” ilustrează ele Însele procesul de creare a acestui termen, În urma contactului românilor cu populații desemnate astfel, În arii și epoci extrem de diferite. N.A. Constantinescu crede că el Îi desemnează, la
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
românilor În Dachia, Buda, 1812, p. 335, se afirmă, după Cantemir XE "Cantemir" : „pentru urgia ce avea asupra legii lătinilor, lăpădară românii slovele lătinești”. DEX, p. 650, sub voce. Există și la aromâni, În forma „papistan”, dar aici provine din greacă (Tache Papahagi, op. cit., sub voce). Odobescu scrie despre „timpii Împăraților frânci din Constantinopol” (apud DA, sub voce „frânc”). DA, loc. cit.: „Încălțăminte și pălării zise «frâncești», pentru că se făceau tot În țara «frâncească» a Flandrei” (Nicolae Iorga XE "Iorga" , Brașovul
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
cărți în limba româna”(<footnote ALEP, Paul de, Călătoriile Patriarhului Macarie de Antiohia în Țerile Române, București, 1900, pp. 21-22. footnote>) La academie s-au predat: gramatica, retorica, dialectica, aritmetica, muzica, geometria, astronomia, teologia. La început, cursurile se țineau în greacă, latină și mai puțin în limba română. Treptat, programele de studiu sau îmbogățit, urmând dezvoltarea societății. Calitatea corpului profesoral, programele de studiu, numărul cursanților ne vorbesc despre intențiile și seriozitatea cu care debutează învățământul superior în Moldova. Pravilele Împărătești, împreună cu
BCU Iaşi:Parcurs sentimental:schiţă monografică by Nicoleta Marinescu () [Corola-publishinghouse/Science/443_a_752]
-
în sensul tehnicei), 4. Litere (gramatică, retorică, poezie), 5. Biografie, geografie și voiaje, istorie. Împărțirea pe discipline este strâns legată de activitatea Academiei din acea vreme, de obiectele care se studiază. Titlurile sunt așezate alfabetic, pe limbi, în ordinea următoare: greacă, latină, franceză, italiană, germană, română. Nu se face diferența între carte și revistă. La fiecare carte se menționează autorul, titlul, locul, anul, numărul volumelor și formatul, uneori apare menționată și ediția. Catalogul, alcătuit corect și îngrijit, servește până pe la 1860
BCU Iaşi:Parcurs sentimental:schiţă monografică by Nicoleta Marinescu () [Corola-publishinghouse/Science/443_a_752]
-
a Răsăritului. A tradus, uneori la solicitarea compatrioților săi sciți, și câteva vieți de sfinți: Viața Sfântului Pahomie, Pocăința minunată a Sfintei Thaisia, Descoperirea capului Sfântului Ioan Botezătorul. De la Dionisie au rămas și câteva lucrări de drept bisericesc (traduceri din greacă) și o Cronologie creștină, în care este folosită era alexandrină, iar ciclul pascal începe de la Întruparea Domnului. Ar trebui adăugate, în fine, și textele (epistole cel mai adesea) călugărilor sciți (adică din Scythia Minor) cu cel puțin doi autori faimoși
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287830_a_289159]
-
citire, despre I. Prale, și Tragedia Moldovei de vornicul Alecsandru Beldiman, ambele de I. M. Codrescu). O rubrică de informații bibliografice, Bibliohronologie română, include scurte recenzii scrise cu spirit critic de I. M. Codrescu, care traduce, împreună cu Al. Athanasiadi, din greacă, poemul Poezia morală de A. Calfoglu. Aici T. Codrescu a republicat mai multe studii ale lui Gh. Săulescu despre limba textelor vechi bisericești, precum și documente istorice. La sfârșitul primului an de apariție, în numărul 12 din februarie 1876, apar întâiele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285889_a_287218]
-
suportul imaginii, rațiunea ei. Imaginea este, de fapt, cuvântul concentrat. Iar aceasta, asemenea cuvântului, atâta vreme cât este purtătoarea unei informații pozitive, zidește, iar când este negativă, distruge. În acest sens, o carte, dacă prin conținutul ei zidește, devine Simbol (Syn-volon, în greacă, înseamnă cel care adună), pentru că are menirea de a uni oamenii între ei, de a da coerență și unitate semantică lucrurilor; iar dacă risipește, atunci devine un vehicul al celui care divide și învrăjbește pe oameni (în limba greacă, celui
Giurgiuoana : sat, biserică, oameni by Dumitru V. Marin () [Corola-publishinghouse/Science/1193_a_1929]
-
le va termina la București, în 1951, fiind numit asistent la Catedra de filologie clasică. Face și studii de specializare în lingvistica indoeuropeană la Universitatea din Leningrad (1955-1959). Și-a susținut doctoratul în 1959, cu teza Raporturile vechii macedonene cu greaca veche. Urcă treptele ierarhiei până la gradul de profesor (1968). Activează ca șef al Catedrei de limbi orientale (1967) și al Catedrei de filologie clasică (1974-1976), prodecan al Facultății de Limbi Romanice, Clasice și Orientale (1963-1970), director general în Ministerul Învățământului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288871_a_290200]
-
langă pierderea accesului la secrete, el a fost pus la stâlpul infamiei în presă. De-a lungul întregii sale vieți, Oppenheimer a manifestat interes față de foarte multe domenii în afara fizicii. Unul dintre acestea a fost psihanaliza. A studiat sanscrita și greacă veche, iar simpatiile lui de stânga erau destul de serioase, insă deloc neobișnuite în anii `30. Soția lui, Katherine Puening Harrison, cu care s-a căsătorit în 1940, era văduva unui comunist omorât în Războiul Civil din Spania. Doar în lumea
AVENTURA ATOMULUI by ELENA APOPEI, IULIAN APOPEI, () [Corola-publishinghouse/Science/287_a_599]
-
americană în domeniu, care s-a dezvoltat urmând ideile lui Spitzer, va defini exphrasis ca pe descrierea unei opere de artă4. Totuși, unii filologi moderni, cum ar fi Bernard Vouilloux, relevă improprietatea acestei definiții moderne, care își păstrează numele din greacă, pretențios de altfel, și observă că în greacă de ekphrasis semnifică doar descriere și nu neapărat descriere a unei opere de artă. Vouilloux propune să renunțăm la a-l folosi în favoarea unei perifraze de tipul "descrierea unei opere de artă
[Corola-publishinghouse/Science/84951_a_85736]
-
ideile lui Spitzer, va defini exphrasis ca pe descrierea unei opere de artă4. Totuși, unii filologi moderni, cum ar fi Bernard Vouilloux, relevă improprietatea acestei definiții moderne, care își păstrează numele din greacă, pretențios de altfel, și observă că în greacă de ekphrasis semnifică doar descriere și nu neapărat descriere a unei opere de artă. Vouilloux propune să renunțăm la a-l folosi în favoarea unei perifraze de tipul "descrierea unei opere de artă într-un text literar". Desigur, polemicile privitoare la
[Corola-publishinghouse/Science/84951_a_85736]
-
de către cititor în legătură cu obiectul descris, convenții cu ajutorul cărora cititorul poate completa astfel imaginea creată în textul literar 17. Michel Constantini comentează termenului ekphrasis din perspectivă etimologică și propune în același timp un alt reper pentru originile lui decât textul homerian. Greaca veche, susține Michel Constantini, nu traduce ekphrasis prin comentariu al imaginii, astfel încât o echivalare necondiționată între cei doi termeni, justificată prin etimologie, ar fi una exagerată 18. Asocierea se poate produce dacă se reduce accepțiunea termenului ekphrasis la sfera strict
[Corola-publishinghouse/Science/84951_a_85736]
-
Bopp (1791-1867), Adalbert Kuhn (1812 1881) și Max Müller (1823-1900). Odată cu secolul al XIX-lea și cu primele exegeze gramaticale ale limbilor indo-europene, se va dezvolta și interpretarea filologică a religiei. Limbile indo europene considerate a fi înrudite lingvistic erau greaca și latina. Ideea înrudirii i-a determinat pe filologii secolului al XIX-lea Franz Bopp, Karl Brugmann (1849-1919), adalbert Kuhn și Max Müller să încerce reconstruirea unei limbi indo-europene comune, numită „proto-indo-europeană”. Max Müller, prin cartea sa Comparative Mythology: An
Sociologia religiilor: credințe, ritualuri, ideologii by Nicu Gavriluță () [Corola-publishinghouse/Science/610_a_1439]
-
grecii au hotărât așa acum douăzeci și cinci de secole" (mai cu seamă că nu cunoaștem nici un mit grecesc în contextul ritual care-i era propriu).35 Jean-Pierre Vernant, o voce de prim rang în studiul istoriei Antichității, notează că gândirea mitică greacă confundă domeniile naturii, al universului uman și al lumii forțelor sacre, glisând între aceste planuri și stabilind "un joc de corespondențe sistematice", practici pe care gândirea rațională se vede obligată să le respingă, eliminând acele "noțiuni polarizate și ambivalente care
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
Campbell, două viziuni majore asupra lumii. Prima consideră pământul plat, plutind pe ape cosmice, viziune care își are rădăcinile în Epoca Bronzului timpurie, apărând și în scrierile cuneiforme sumeriene dinainte de anul 2000 î.Cr. Ce-a de-a doua este cea greacă, în care Pământul rămâne fix, în mijlocul celor șapte sfere transparente (a Lunii, a lui Mercur, a lui Venus, a Soarelui, a lui Marte, a lui Jupiter și a lui Saturn), corespunzând celor șapte zile, celor șapte metale esențiale (argint, mercur
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
vorba de limba franceză, fără a neglija totuși variațiunile temporale: franceza lui La Bruyère, care amestecă uneori franceza cu latina, nu este și franceza lui Éluard sau a generalului de Gaulle. Spaniola argentinianului Borges (cap. 8) se poate amesteca cu greaca și să pună probleme de traducere. În plus, limba fiecăruia (stil sau idiolect) este întotdeauna traversată de împrumuturi din alte limbi și din sociolecte. Ca în acest poem de Éluard, de exemplu: T3 De ce sînt atît de frumoasă? Pentru că stăpînul
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
structură nominală ca și în titlu: Manta (T). Cupeul bine cotat (R1) și favoritul Europei (R2). În pofida punctului, aici avem de-a face cu o structură nominală al cărei mod de funcționare este studiat de Benveniste în indo-europeană și în greaca veche (2000: 142-158). Benveniste consideră că există două moduri distincte de enunțare care formează un enunț asertiv finit. În această ipoteză, enunț nominal și verbal sînt două tipuri concurente și complementare de aserțiune: Fraza nominală are un verb. Ea este
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
peritext, dacă dorim într-adevăr să fim atenți la sensul titlului și să-i interogăm traducerea. 2. Studiul textual al traducerii Titlul culegerii este El Hacedor. Această sintagmă nominală este derivată din verbul hacer (a face), la fel cum în greacă, poietes (poetul), poiesis (poezia), poiema (poemul), derivă din verbul poïen (a face). Sensul cuvîntului "hacedor" este de altfel atestat în dicționarele de castiliană: Substantiv masculin = creatorul. Este destul de greu să urmărești concluziile raționamentului lui Caillois, care pornește totuși de la analogia
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]