3,104 matches
-
față de mine și față de carnea mea sfîșiată să se întoarcă asupra Babilonului, zice locuitoarea Sionului. "Sîngele meu să cadă asupra locuitorilor Haldeii!" zice Ierusalimul. 36. De aceea, așa vorbește Domnul: "Iată, îți voi apăra pricina, și te voi răzbuna! Voi seca marea Babilonului, și-i voi usca izvorul. 37. Babilonul va ajunge un morman de dărîmături, o vizuină de șacali, un pustiu și o batjocură, și nu va mai avea locuitori. 38. Vor răcni împreună ca niște lei, vor țipa ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85098_a_85885]
-
mintă și nu minte. Totul se reduce la o disecare complicată, minuțioasă, care aduce până aproape de transparență sâmburele negru al morții. Lucrurile absorb nu numai cuvintele, dar și oglinda (=memoria): Oglinda, sorbită de setea enormă a lucrurilor, amuți, o vale seacă; privirile mele, caravanele de ochi ai mei, treceau prin această vale seacă. (Aplauze) Când oglinda este sorbită de setea lucrurilor, poetul se află privat de perspectiva unei trăiri estetice. Dispare paiața! Tocmai această dispariție subită devine fantastic de incomodă. Poetul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
care aduce până aproape de transparență sâmburele negru al morții. Lucrurile absorb nu numai cuvintele, dar și oglinda (=memoria): Oglinda, sorbită de setea enormă a lucrurilor, amuți, o vale seacă; privirile mele, caravanele de ochi ai mei, treceau prin această vale seacă. (Aplauze) Când oglinda este sorbită de setea lucrurilor, poetul se află privat de perspectiva unei trăiri estetice. Dispare paiața! Tocmai această dispariție subită devine fantastic de incomodă. Poetul nu mai este susținut de nimeni și de nimic. Nu îi mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
ridicat, de parcă ar fi dansat. Din clădire se auzea Încet o muzică metalică, ce părea că vine dintr-o cutie muzicală și se insinua printre bucățile de moloz. Era incredibil de tristă, avea acea tristețe plină de nostalgie, care te seacă la inimă, a unui vechi circ aflat În pragul falimentului. Întregul teatru era iluminat și pe marchiza cu lumini albe, În șirul cărora nu lipsea nici măcar un bec, se puteau citi cuvintele URMĂTOAREA MARE AFACERE și, dedesubtul lor, TOATE BILETELE
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
el și nu-l slăbea o clipă, trezind suferința în el, mai aprigă, când sentimente nedeslușite îi apăsau sufletul. - Mi-ar prinde bine să pot plânge... să pot plânge măcar un pic. Parcă mi-a băut cineva lacrimile... Sau au secat ca apa din fântână în timp de secetă. De-aș putea plânge, fie și cu un singur ochi. Oare, cine mi-a băut lacrimile.?! ” - Bine că nu plângi!... îi șopti gândul. De lacrimi ai toată viața nevoie!”. - Simt cum capul
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
amicul meu. Țin minte precis. Țineam peștii de coadă și alergam plin de solzi și de praf până și în albul ochilor, cât puteam de repede, ca să-i arăt prada lu’ mama. Mama a râs și mi-a explicat miracolul. Secase un iaz de lângă satul vecin. Au tras peștele și l-au cărat cu căruțele, în butoaie, la magazinul din comună. Peștii mei nu căzuseră din cer, cum eram tentat să cred, ci din butoaie. POVEȘTI DE ADORMIT P|RINȚII Trei
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2170_a_3495]
-
studiilor religioase.Vroia, cu alte cuvinte, să-și regăsească rădăcinile și în același timp să-și afirme identitatea evreiască. Noah spunea adesea că Tora era, chiar și pentru cei fără credință, un izvor de învățătură etică și psihologică care nu seacă niciodată. Într-o bună dimineață, când se așezase ca de obicei la masă, așteptând să i se servească micul dejun, Noah o anunță pe draga lui soție, Judit, următoarele: - Datoria unui bărbat este aceea de a scrie! De aceea m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
ne așteptăm mai puțin. Cu toate astea continuăm să ne privim ca pe niște ființe eterne și fața celui iubit ca pe un peisaj mișcător. Peisaj în care părul legănat de vânt devenise mai rar, ochii ca apa de mare secaseră puțin și piatra frumoasă a gurii se tocise de atâtea lovituri de bici. Acum peisajul forma o hartă neobișnuită - un palimpsest în care oricine putea studia scrierea secretă a vieții. Vechea imagine a chipului ca o carte deschisă în care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
-o drept spălătură de vase, și un ușor gust dulce, asemănător sucului de portocală, și o idee de grăsime care plutea deasupra în pete mici Stomacul său se dovedi capabil să rețină întregul amestec lichid. Când îl termină, căci efectiv secase farfuria, ridică și privirea și văzu că Breemeg dădea aprobator din cap către el. Individul zise: - În ordine, domnule Gosseyn, să mergem!... Stabilimentul era o altă grădină prin care se trecea către o ușă ceva mai împodobită. Dar însuși împăratul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
măi Ai să simți, dorul atunci ... Măi Gheorghiță, măi Că n-ai vrut să fii cu mine Măi dorule, măi Și n-o să-ți mai fie bine Măi Gheorghiță, măi - IV - Că dragoste-adevărată Măi Gheorghiță, măi Nu crește pe piatră seacă Măi Gheorghiță, măi Ai să simți cât ai greșit bis Măi dorule, măi Și pe lume ce-ai pierdut coda 6 Măi Gheorghiță, măi Iași 1989
?Am iubit ?i-am s? iubesc? by Denisa Rodica Teșu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84089_a_85414]
-
tot. Știa tot ce trebuie și mai mult decât atât, știa mai bine decât i se cerea. Dar, precum cunoștințele care i se cereau la lecția de zi, deși exprimate într-un limbaj fără greș, se prezentau ca o înșiruire seacă de date istorice, tot așa cunoștințele suplimentare cu care dorea să strălucească nu făceau decât să devanseze, cronologic, unele lecții pe care urma să le facem. Apoi, repede ca întotdeauna și clătinând toată încăperea cu silueta lui oblică, ieșea la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
zărea un imens amfiteatru deschis spre miazăzi. Îl cercetară îndelung, cu experiența pe care ți-o dă o viață întreagă petrecută în deșert, și ajunseră la concluzia că în albia unei vechi sekia ce cobora din munți și părea că secase cu mii de ani în urmă, dar unde mai supraviețuiau încă trei palmieri prăfuiți, ar fi putut găsi un firișor de apă. — Ar trebui să săpăm un puț foarte adânc, remarcă Laila. — O să săpăm cât va fi nevoie, răspunse calm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
munții din apropiere, ceea ce permisese să crească vegetația. Mai târziu, nivelul apei a scăzut și doar palmierii au fost în stare să-și întindă suficient rădăcinile și să se mențină vii. În cele din urmă însă când albia pârâului a secat de tot, rădăcinile s-au îndreptat spre un alt loc, unde încă mai era umezeală. — E aici, dedesubt, spuse cu convingere Suleiman, dar nu știm la ce distanță. — Și ce putem face? — Să săpăm un tunel orizontal, urmând drumul pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
de acord? — Unul care să vă mulțumească atât pe voi, cât și pe noi. — Cât vreți? Tuaregul îi aruncă o privire severă tânărului impertinent ce pusese întrebarea cu un pronunțat accent străin și, când răspunse, vocea lui sună ciudat de seacă. N-am vorbit despre bani, spuse. Niciodată n-am vorbit, nici nu vom vorbi despre asta, căci, dincolo de ceea ce vă imaginați, aici banii nu contează - Gacel Sayah oftă ușor și adăugă: Până când membrii organizației voastre nu vor înțelege acest lucru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
de faptul că graba putea deveni cel mai mare dușman, iar timpul și o coordonare atentă - cele mai bune arme pe care puteau conta în momente atât de delicate. După aproape douăzeci de minute, la radio se auzi o voce seacă și sigură: Aici numărul doi. Zăresc ceva. — Ce vezi? — Pare o cămilă culcată și aș zice că un om doarme lângă ea. — La ce distanță? — Cam la trei sute de metri. — Omul se mișcă? — Deocamdată nu. — Observă-l cu multă atenție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
au pregătit butași, Așa cum Herodot susține Lăsînd și scris pentru urmași. Aceia care-au butășit, Au fost pîrîți de tipi poltroni, Dar Decebal i-a răsplătit Cu o grămadă de kosoni, Și-au scris istoricii latini Într-o notiță scurtă, seacă, C-au fost primiți ca membri plini Și în Academia dacă. S-au scurs așa vreo cîțiva ani, Iar via se întinse-n zări, Că hrăpăreții de romani Au pus gînd rău întregii țări. Belșug de băuturi bețive Se raportau
BALAD? VITICOL? by Constantin IURAȘCU Tataia () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84341_a_85666]
-
Irina, prea tânără și prea puțin experimentată, alunecă în capcana întinsă de Sandu. Personajul masculin rămâne interior vid și sterp și chiar pervers și crud. Zbuciumul inutil al lui Sandu și tristețea lui vine din superficialitatea de înțelegere și nuditatea seacă a inteligenței sale. Cultivat, inteligent, cazuist sentimental, masochist, torturat de dorința de a explica totul, ceea ce-l face etern nefericit în iubire, bărbatul se manifestă și în subconștient cu aceeași manie a analizei și autoanalizei: „Într-un colț Niki Mihail
Adev?r ?i mistificare ?n proza lui Anton Holban by Irina Iosub () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84074_a_85399]
-
de când m-am întors în România, decepțiune a urmat după decepțiune, și mă simt atât de bătrân, atât de obosit, încît degeaba pun mâna pe condei să-ncerc a scrie ceva. Simt că nu mai pot, mă simt că am secat moralicește și că mi-ar trebui un lung, lung repaus ca să-mi vin în fire. Și cu toate acestea, ca lucrătorii cei de rând din fabrici, un asemenea repaos nu-l pot avea nicăiri și la nimeni. Sunt strivit, nu
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]
-
putea foarte bine să-ți dau dumitale ideea, zise el. Eu n-o să scriu povestea asta în vecii vecilor. — Pentru moment am atâtea proiecte încât de-abia le pot face față, am zis. — Da... dar cândva poate că îți va seca inspirația, spuse el, și atunci vei putea folosi ideea asta a mea. E vorba de un tânăr american, care, vezi dumneata, stă de-atâta timp în Germania încât practic a devenit și el germană. Scrie piese în germana, e căsătorit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
Vâlcea și de-acolo am găsit o echipă de olteni care mergeau în Țara Moților la construcții de drumuri. Soarta mă ducea tot pe lândă pădure. Mi-am făcut fotografie, și cu mustață, și fără. Mai trebuia sfertul de ștampilă seacă pe fotografie și pe buletin. Am încercat cu creionul și compasul. Inutil. Cu un capac de plastic. Era prea dur. Mi-a venit o idee năstrușnică. Am făcut modelul de ștampilă cu lut. Am luat fotografia unui bețiv mare. Nevastă
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
decât o șerpuire de șanț mai îngust sau mai lat, în care prezența apei era dovedită doar de noroiul gros mai peste tot și de mici băltoace verzui. Un miros de lintiță trăda un ochi de apă cu broaște. - A secat de tot pârâul, observă moșierul, nu vine maredecît când plouă mult și se umflă apele. - Atunci, de unde scoate apă la grădinărie? - Din puț! răspunse Pascalopol, amuzat de spiritul făcutde natura însăși. Otilia îl strânse de braț. Șesul uriaș, acoperit cu
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
Mă ironizezi! - Ah, nu! vorbesc de fetele comune, dacă ai urmări să aisatisfacțiile mărunte. Sunt și fete sublime. Dar fetele admiră pe oamenii ca tine și merg după oameni ca Stănică. - Mi-e indiferent. Nu voi iubi niciodată o fată seacă. Te iubesc pe tine, care ești frivolă numai în aparență, dar în fond ești inteligentă și profundă. - Sunt și eu ca toate fetele! Altă dată, Otilia chemă pe Felix lângă ea și-l supuse unui interogatoriu îmblînzit cu îmbrățișări: - Felix
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
farmec. — A, zic, Înăbușindu-mi un vag sentiment de dezamăgire. Ăă... Da ! Așa am zis. — Noroc ! spune Jack și Își ciocnește ușor paharul de al meu. — Noroc ! Iau o Înghițitură și, trebuie să spun, e o șampanie delicioasă. Pe bune. Seacă și delicioasă. Mă Întreb cum o fi băutura aia cu pepene. Termină. Șampania e perfectă. Jack are dreptate, ăsta e modul perfect de a Începe o Întîlnire. — Prima dată cînd am băut șampanie aveam șase ani... Încep. — La tanti Sue
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
nebun. — E adevărat. Ți-am spus că nu-i prea frumos ce am de spus. Pornim agale, Împreună, plimbîndu-ne În jurul curții pustii, cufundate În Întuneric. Singurele zgomote care se aud sînt pîrÎitul pietrișului sub pașii noștri, adierea vîntului și vocea seacă a lui Jack, vorbind. Și spunîndu-mi totul. DOUĂZECI ȘI ȘAPTE E incredibil cît m-am putut schimba În doar cîteva zile. E ca și cum m-aș fi transformat brusc Într-o altă persoană. SÎnt o nouă Emma. Mult mai deschisă decît
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
fie de folos măcar zece ani". Înțelegeți? În România nu s-a mai făcut un film despre furtul tezelor de doctorat. Mihai nu mai are nevoie de toată argumentarea asta. Știe că-i așa. Dar nu-l interesează o demonstrație seacă, la urma urmei, chiar dacă, în planul ideilor, e un cîștig. El e scriitor, nu filozof. Și-apoi, înțelege că renunțînd la actualul personaj feminin, e ca și cum ar pierde-o iar pe Teona. Dar, la urma urmei, de ce nu?! se miră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]