11,771 matches
-
îndupleca mai ușor la păcătuire; iar după ce am căzut în păcat, tot el ni-l înfățișează ca aspru spre a ne îndoi de iertare și a cădea în desnădejde” (Scara, Cuv. 5, 11) de aceea - continuă același sfânt - „nu te speria chiar dacă vei cădea în fiecare zi și nu te depărta de la calea lui Dumnezeu ci stai cu bărbăție și fără îndoială că îngerul tău păzitor va cinsti răbdarea ta ... nimic nu se poate asemăna cu mila lui Dumnezeu, nimic nu
DESPRE PILDA FIULUI RISIPITOR... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 404 din 08 februarie 2012 by http://confluente.ro/Despre_pilda_fiului_risipitor_stelian_gombos_1328698767.html [Corola-blog/BlogPost/346720_a_348049]
-
spus înfumurata! — Știi, Carmen, eu o urăsc mult mai mult decât tine, tu i-ai luat ceva, dar ea, mi-a luat mie! Aici e diferența! De aceea eu visez la ziua în care o să i-o plătesc. Carmen privi speriată la Emilia. Desigur se știa vinovată că a pătruns în căsnicia lor, a susținut și încurajat plecarea lui Cristi, și-a dat toată silința să-l facă să o iubească, dar ea nu ar fi făcut nimic altceva. Ce dorește
SĂ NU UIȚI TRANDAFIRII CONTINUARE de VIORICA GUSBETH în ediţia nr. 2043 din 04 august 2016 by http://confluente.ro/viorica_gusbeth_1470306180.html [Corola-blog/BlogPost/383749_a_385078]
-
provoace suferință fizică dar una psihică a provocat. — Mă faci curioasă, Carmen! Povestește-mi să râdem amândouă. — Femeia aceasta, Delia, are o obsesie. Dacă îți povestesc râzi cu lacrimi. Îi este teamă de... ha, ha, ha... râse în hohote Carmen, speriindu-i pe cei prezenți în cafenea. Îi este teamă de trandafiri! — Poftim? Emilia nu se așteptase la un astfel de răspuns, așa că întrebă mirată: — Ce glume faci, Carmen? Cui îi este teamă de trandafiri? Ce e asta, o glumă? Carmen
SĂ NU UIȚI TRANDAFIRII CONTINUARE de VIORICA GUSBETH în ediţia nr. 2043 din 04 august 2016 by http://confluente.ro/viorica_gusbeth_1470306180.html [Corola-blog/BlogPost/383749_a_385078]
-
ei, poate se hotărăște să plece din locuință, să părăsească vila, pentru că e vorba de o vilă super, dragă Emilia. I-am trimis un buchet de trandafiri roșii și, desigur, am introdus un bilet cu doar câteva cuvinte, să o sperie. — Ce-ai scris dragă în bilet? — După cum îmi amintesc „Să nu uiți că sunt aproape de tine!”. — Oa! Și au speriat-o cuvintele, florile? A părăsit casa? — Nici vorbă, dimpotrivă, a pus pe urmele trandafirilor detectivi... Bună treabă ai făcut! Bravo
SĂ NU UIȚI TRANDAFIRII CONTINUARE de VIORICA GUSBETH în ediţia nr. 2043 din 04 august 2016 by http://confluente.ro/viorica_gusbeth_1470306180.html [Corola-blog/BlogPost/383749_a_385078]
-
I-am trimis un buchet de trandafiri roșii și, desigur, am introdus un bilet cu doar câteva cuvinte, să o sperie. — Ce-ai scris dragă în bilet? — După cum îmi amintesc „Să nu uiți că sunt aproape de tine!”. — Oa! Și au speriat-o cuvintele, florile? A părăsit casa? — Nici vorbă, dimpotrivă, a pus pe urmele trandafirilor detectivi... Bună treabă ai făcut! Bravo Carmen! Acesta e un război psihologic și dă rezultate de cele mai multe ori. Să înțeleg că doriți, tu și iubitul tău
SĂ NU UIȚI TRANDAFIRII CONTINUARE de VIORICA GUSBETH în ediţia nr. 2043 din 04 august 2016 by http://confluente.ro/viorica_gusbeth_1470306180.html [Corola-blog/BlogPost/383749_a_385078]
-
că te sfârtecăm! Vrei să ne superi? - Nu, puișori, vreau să vă zdrobesc capetele alea pătrate cu ochi bulbucați! le spuse Mărțișor, făcând salturi uriașe prin aer. - Liniștește-te, mă, nenorocitule, că te fac scrum! zise șeful căpcăunilor care era speriat. Îngrijorat, strigă la ceilalți căpcăuni: - Mergeți la căpitanul Foc Nestins să ne spună ce facem cu zurbagii ăștia! Doi căpcăuni alergară disperați până în sala tronului, anunțând că prizonierii s-au răsculat. Tocmai atunci intră și furiosul împărat. Când auzi cumplita
MĂRŢIŞOR-14 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1504 din 12 februarie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1423776427.html [Corola-blog/BlogPost/363014_a_364343]
-
îl fac! Se umflă, turbă și începu să arunce în jur jeturi de flăcări și raze ucigătoare. Pocnea, urla, sufla, trosnea, bubuia, într-o atmosferă apocaliptică, înfricoșătoare. În vremea asta, Mărțișor se plimba fălos pe lângă cuptoare, căpcăunii Cap Pătrat fugind speriați din calea lui. Norocel chihotea în cârca lui: - I-ai făcut praf, nenicule, zob i-ai făcut! Ce m-am distrat! - Auzi, tu? Dă-te jos din cârca mea! M-am săturat să te mai duc în spate! Tu nu
MĂRŢIŞOR-14 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1504 din 12 februarie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1423776427.html [Corola-blog/BlogPost/363014_a_364343]
-
fine ce minți , că fără de minciună, la ce am mai trăi? ........................................................................................... Iubito,doar atât îți spun era în pat un înger. Era un înger bun. Dar vezi și îngerii se cam răsfață și a plecat abia spre dimineață. Te-ai speriat de-a lui postură, era un înger și-mi citise din scriptură. Nu știu de ce ai mers cu gându-așa departe. Era numai un studiu.Și studiam PĂCATE. Referință Bibliografică: Ai și tu în fine ce minți! / Valeria Iacob Tamaș
AI ŞI TU ÎN FINE CE MINŢI! de VALERIA IACOB TAMAŞ în ediţia nr. 285 din 12 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Ai_si_tu_in_fine_ce_minti_.html [Corola-blog/BlogPost/356249_a_357578]
-
fericit. De aproximativ un an mă bântuie gândul următor: „Dacă ar fi să aflu că mâine am să mor, ce mi-aș reproșa că nu am făcut?” Iar când mi-am dat seama că aveam răspunsul deja pregătit....m-am speriat. M-am speriat rău de tot și m-am întrebat: „Și ce mai aștept?” Așa că, acum că mi-am pus eu această întrebare și am decis să acționez în consecință, îmi permit să te întreb și pe tine: „Tu ce
Am ales să schimb jobul în repetate rânduri, să plec peste noapte să trăiesc în altă țară, să încetez o colaborare foarte bănoasă, dar care nu mă făcea fericit by https://republica.ro/am-ales-sa-schimb-jobul-in-repetate-randuri-sa-plec-peste-noapte-sa-traiesc-in-alta-tara-sa-incetez-o [Corola-blog/BlogPost/338930_a_340259]
-
un an mă bântuie gândul următor: „Dacă ar fi să aflu că mâine am să mor, ce mi-aș reproșa că nu am făcut?” Iar când mi-am dat seama că aveam răspunsul deja pregătit....m-am speriat. M-am speriat rău de tot și m-am întrebat: „Și ce mai aștept?” Așa că, acum că mi-am pus eu această întrebare și am decis să acționez în consecință, îmi permit să te întreb și pe tine: „Tu ce mai aștepți?”
Am ales să schimb jobul în repetate rânduri, să plec peste noapte să trăiesc în altă țară, să încetez o colaborare foarte bănoasă, dar care nu mă făcea fericit by https://republica.ro/am-ales-sa-schimb-jobul-in-repetate-randuri-sa-plec-peste-noapte-sa-traiesc-in-alta-tara-sa-incetez-o [Corola-blog/BlogPost/338930_a_340259]
-
urcat în șeaua motocicletei sale și cu motorul turat începu să se învârtească în jurul cilindrului metalic, când la un moment dat s-a urcat cu motocicleta pe perete și a început să se învârtească cu viteză în jurul cilindrului. M-am speriat așa de tare, de era să o tai la fugă, nu cumva să iasă din cilindru și să mă accidenteze. Nu s-a întâmplat așa. După câteva ture, aproape de vârful cilindrului la mai puțin uneori de un metru de marginea
UN SCRIITOR AL TAINICELOR IUBIRI, de STAN VIRGIL în ediţia nr. 2067 din 28 august 2016 by http://confluente.ro/stan_virgil_1472386904.html [Corola-blog/BlogPost/343110_a_344439]
-
în: Ediția nr. 402 din 06 februarie 2012 Toate Articolele Autorului Povestire de Al.Florin ȚENE Crima de la răscrucea uliței Mergea, mergea, gândind cu teamă să nu fi trecut poștașul prin dreptul uliței lor. Gândurile își luau zborul ca păsările speriate de prin copaci. Tălpile desculțe nu simțea pietricelele înțepându-i piela albă ce nu cunoscuseră niciodată pământul. Îl iubise ne condiționat, acceptând să vină, în satul acesta din creierul munților, ca profesoară, ea fată de medici renumiți din capitala Ardealului
CRIMA DE LA RĂSCRUCEA ULIŢEI de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 402 din 06 februarie 2012 by http://confluente.ro/Crima_de_la_rascrucea_ulitei_al_florin_tene_1328522886.html [Corola-blog/BlogPost/346685_a_348014]
-
fierbinte. Azi dă în pârg iubirea tinereții simțind că vrei să vii, trupul nu minte. Poem Vechi întrebări în cugetări să fiarbă, să îmi frământe sufletul arzând la vise! Răspuns să caut și în firișor de iarbă, să nu mă sperie nici ușile închise! Când neîncrederea îmi scutură ființa, iar gândurile se ascund de umbre, să-mi fie ca o stâncă conștiința, să iau puterea unei pietre sumbre! Dacă durerea mă pune la pământ și, uneori, sunt fluture făr-de-aripioare, simfonia speranței
CÂND PIETRELE VORBESC... de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1379 din 10 octombrie 2014 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1412975052.html [Corola-blog/BlogPost/341114_a_342443]
-
brusc, pe drumul din afara orașului. Noaptea rece începuse să se aștearnă peste pădurea zdrențuita din stanga lor, iar stâncă din dreapta părea amenințătoare. O liniște uluitoare cuprinse natură, iar motorul mașinii porni brusc, ca un apucat. Ioana țipă din nou, mai tare, speriată de-a binelea. - Taci din gură!, strigă și Criști înnebunit. Nu mai țipă! - Ai dat drumul la motor? - Nu, Dumnezeule! Nici macar n-am mai atins volanul. - Și atunci? Ce se întâmplă, Criști? Tudor amuțise făcând ochii mari. Privea la mama
O APARITIE INEXPLICABILA de CRISTEA AURORA în ediţia nr. 1380 din 11 octombrie 2014 by http://confluente.ro/cristea_aurora_1413051774.html [Corola-blog/BlogPost/368109_a_369438]
-
la circa zece centimetri de sol. Criști bloca ușile și începu și el să țipe. Singura care rămăsese calmă în toată agitația era Maria. - De ce vă este frică? Nu este decât un barbat urât și nu vrea decât să vă sperie. Că prin minune, mașina fu așezată la loc, pe șosea, iar chipul dispăru la fel de repede precum apăru. Ioana începu să plângă. - Hai acasă, Criști! Înapoi, înapoi... mie mi-e frică! Criști rămase inert, cu mâinile pe volan, cuprins de-o
O APARITIE INEXPLICABILA de CRISTEA AURORA în ediţia nr. 1380 din 11 octombrie 2014 by http://confluente.ro/cristea_aurora_1413051774.html [Corola-blog/BlogPost/368109_a_369438]
-
umed, iar în jurul acestui aparat bizar zări cinci siluete de circa doi metri, doi metri și jumătate înălțime, foarte slabe, chipurile lor nu le putea vedea deoarece intrușii cosmici purtau căști asemănătoare celor de cosmonaut, netransparente însă. Dar, ceea ce îl sperie cel mai tare a fu faptul că cei cinci și-au întors capetele către el și - instantaneu ! - creierul lui fu invadat de idei și imagini care inspirau ură, răutate, sfidare și dorința de a face rău. Se întoarse brusc și
PRIETENI, DUŞMANI SAU SIMPLII OBSERVATORI COSMICI, CURIOŞI DE EVOLUŢIA „MAIMUŢELOR” DE PE PĂMÂNT ? de LIVIU PIRTAC în ediţia nr. 1744 din 10 octombrie 2015 by http://confluente.ro/liviu_pirtac_1444489984.html [Corola-blog/BlogPost/372578_a_373907]
-
un zgomot atât de puternic și cumva sinistru, în liniștea dimineții de toamnă.Deodată un grup imens de păsări se ridică din Stejar. Mai era încă de urcat până acolo dar strălucirea stejarului se vedea foarte clar. Ne-am cam speriat eu și nevastă mea, ne tot întrebam , oare să mai urcăm, sau să ne întoarcem ? Hai să mergem mai departe zice Tina, nevastă mea . Doar nu suntem copii să ne speriem . Se liniștise, păsările s-au împrăștiat, și nouă ne
O TOAMNĂ NEOBIȘNUITĂ de VIORICA GUSBETH în ediţia nr. 2121 din 21 octombrie 2016 by http://confluente.ro/viorica_gusbeth_1477036688.html [Corola-blog/BlogPost/384231_a_385560]
-
strălucirea stejarului se vedea foarte clar. Ne-am cam speriat eu și nevastă mea, ne tot întrebam , oare să mai urcăm, sau să ne întoarcem ? Hai să mergem mai departe zice Tina, nevastă mea . Doar nu suntem copii să ne speriem . Se liniștise, păsările s-au împrăștiat, și nouă ne trecuse teama. Avem noi , acolo în cealaltă parte a dealului, acolo spre pădure, o poiană unde în fiecare an găsim bureții ăștia de toamnă, nu vă spun unde că ne lăsați
O TOAMNĂ NEOBIȘNUITĂ de VIORICA GUSBETH în ediţia nr. 2121 din 21 octombrie 2016 by http://confluente.ro/viorica_gusbeth_1477036688.html [Corola-blog/BlogPost/384231_a_385560]
-
să tușească și să lapede sânge.” „I-ai administrat hemostatice? Vezi că ți-am lăsat fiole, seringi!...” Proasta! Tot nu știa încă să se descurce. „Ba, i-am făcut, dom’ doctor, se precipitase femeia să răspundă. Îu, ce m-am speriat că ați și plecat deja la priveghi!... Nu veniți și dumneavoastră pe-aici?...” Promisese că se duce. Așa-l chemau la nevoie de fiecare dată. Pufnise a lehamite pe nas. Ce putea să facă? A mai făcut el hemoptizii din
RECVIEM DE MOZART de DAN FLORIŢA SERACIN în ediţia nr. 229 din 17 august 2011 by http://confluente.ro/Recviem_de_mozart.html [Corola-blog/BlogPost/360850_a_362179]
-
nicio pierdere în univers, pe de alta, că ne așteaptă neantul, că energia, continuum-ul conștiinței devin nimic! M.-I.B.: Sunteți atât de înfricoșător, și de blând, și de convingător. E.D.: De ce înfricoșător? M.-I.B.: Pe mine mă sperie tot ce nu pot reprezenta... Perspectiva aceasta a vacuității, pe care mi-o sugerați, este imposibil de reprezentat. Ce va ieși din trupul meu? E.D.: Din trupul tău vei ieși tu, liberă, în lumina increată, în lumina “neapropiată”, vei ieși
INTERVIU CU POETUL EUGEN DORCESCU, REALIZAT DE MIRELA-IOANA BORCHIN. PARTEA A II-A (11 IANUARIE 2016) de EUGEN DORCESCU în ediţia nr. 1837 din 11 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/eugen_dorcescu_1452529323.html [Corola-blog/BlogPost/340327_a_341656]
-
o sugerați, este imposibil de reprezentat. Ce va ieși din trupul meu? E.D.: Din trupul tău vei ieși tu, liberă, în lumina increată, în lumina “neapropiată”, vei ieși tu, cea adevărată. Nu vei mai ști ce este suferința. De ce te sperii? 1. O arhi-amintire Era o zi senină, ca și azi (Tu, chintesență-a zilelor senine !). Se destrămau păduri de sumbri brazi În urmă, pe cețoasele coline. Călătoream, de mult, către apus, Când drumul m-a adus într-o câmpie Greu
INTERVIU CU POETUL EUGEN DORCESCU, REALIZAT DE MIRELA-IOANA BORCHIN. PARTEA A II-A (11 IANUARIE 2016) de EUGEN DORCESCU în ediţia nr. 1837 din 11 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/eugen_dorcescu_1452529323.html [Corola-blog/BlogPost/340327_a_341656]
-
-se până la pierderea oricărei identități”. Însă, cea mai completă apreciere pare a fi cea făcută de Mircea Dinescu: „Cu biografie de prozator american (boxer, băiat de gălăgie la circ, scriitor de vagoane, electrician, îndrumător cultural, etc) Mihai Vișoiu s-a speriat în tinerețe de resposabilitatea Operei. Poseda un geniu verbal. Recita pe de rost proze întregi, uimind cenacliștii din sudul țării, manifestându-se mai ales în deplasările noastre culturale din afara județului, pentru că în perimetrul Ialomiței voia să fie, și era cunoscut
LANSAREA TRADUCERILOR ÎN LIMBA ENGLEZĂ A VOLUMELOR DE PROZĂ ALE LUI MIHAI VIȘOIU de POMPILIU COMSA în ediţia nr. 1567 din 16 aprilie 2015 by http://confluente.ro/pompiliu_comsa_1429204195.html [Corola-blog/BlogPost/357733_a_359062]
-
printre noi, fiind după Sanda a doua deținută fără condamnare. Era jucăria noastră vie, trecea din brațe-n brațe, era o dulceață de fetiță. La un moment dat a început să slăbească, să nu aibă poftă de mâncare, ne-am speriat și am hotărât să o botezăm. În taină, soeur Marguerite a botezat-o ascunzându-ne după paturi. Eu am ținut-o în brațe, i-am fost nașă, am spus Crezul pentru ea, m-am lepădat de Satana și m-am
MĂRTURISITORII – MINUNI. MĂRTURII. REPERE – CÂTEVA CONSIDERAŢII ŞI REFLECŢII… de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 2016 din 08 iulie 2016 by http://confluente.ro/stelian_gombos_1467965197.html [Corola-blog/BlogPost/341058_a_342387]
-
pe cel care avea să-i fie soț trăgând din turnul pe sub care trebuiau să treacă fiecare, o săgeată cu coada roșie. Cel care prindea săgeata era declarat învingător iar nunta avea să se țină chiar în seara aceea. Se sperie cârtița și își luă picioarele scurte la spinare să-i ducă cât putea de repede veștile zmeului. Voichița privea din turn feciorii cum treceau trufași pe caii lor primeniți, dar gândul îi era la feciorul cel rănit pe care îl
ZMEUL CEL CU ZECE CAPETE de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 2243 din 20 februarie 2017 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1487592067.html [Corola-blog/BlogPost/375408_a_376737]
-
când eram la București. Mă suiam în tren și plecam la părinți, la Arghira. Atunci nu erau telefoane și fiindcă n-am ajuns la antrenament, au intrat toți în panică. N-am anunțat pe nimeni că plec și s-au speriat că am pățit ceva. Vre-un accident... Prima oară a fost crunt. Mai târziu s-au obișnuit cu mine... A mai fost o chestie faină când am boxat în Olanda. Era un turneu... Au venit olandezele ca spectatoare la box
VIAŢĂ CA-NTR-UN RING DE BOX: GHEORGHE BUTNARU de GABRIEL TODICĂ în ediţia nr. 1732 din 28 septembrie 2015 by http://confluente.ro/gabriel_todica_1443473517.html [Corola-blog/BlogPost/363369_a_364698]