3,189 matches
-
cine are nevoie de ele, dar chiar și dacă va da copilul spre adopție, ele tot se vor târî în urma ei, ce vei face peste un an de ziua lui, vei lua o prăjitură și o vei mânca singură, un tort în formă de ursuleț, de iepuraș, de trenuleț, vei sufla singură în lumânări, crescând împreună cu el, în două case separate, în două orașe separate. Toată dimineața a lovit din piciorușe, murmură ea, își pune o mână pe burtă, încearcă să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
sunt aruncate în aer, iar din clipa aceasta mi se pare că totul are legătură cu mine, totul îmi aparține, pruncul acesta este și al meu, sunt pregătită să o împart și pe Noga, să fie și a lui, astfel torturile vieții ar fi mai ușor de suportat, rănile lui sunt astfel vindecate, datorită mie a fost lângă ea în momentul nașterii, cum poți renunța la un copil la a cărui venire pe lume ai fost prezent. Pentru o secundă sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
situația, crezi că va uita, de unde să știu eu dacă va uita sau nu? O privesc tulburată, te asigur că, dacă va uita, vei afla. În bucătărie mă înconjor de zahăr și cacao, ouă, lapte și făină, pregătesc în tăcere tortul pentru ziua ei, un tort din ciocolată în formă de inimă, așa cum ceruse, iar casa întreagă se umple de un parfum înțepător, de familie; abia seara îmi dau seama că uitaserăm să cumpărăm decorațiuni pentru tort, așa că merg repede la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
de unde să știu eu dacă va uita sau nu? O privesc tulburată, te asigur că, dacă va uita, vei afla. În bucătărie mă înconjor de zahăr și cacao, ouă, lapte și făină, pregătesc în tăcere tortul pentru ziua ei, un tort din ciocolată în formă de inimă, așa cum ceruse, iar casa întreagă se umple de un parfum înțepător, de familie; abia seara îmi dau seama că uitaserăm să cumpărăm decorațiuni pentru tort, așa că merg repede la supermagazin, nu reușesc să mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
făină, pregătesc în tăcere tortul pentru ziua ei, un tort din ciocolată în formă de inimă, așa cum ceruse, iar casa întreagă se umple de un parfum înțepător, de familie; abia seara îmi dau seama că uitaserăm să cumpărăm decorațiuni pentru tort, așa că merg repede la supermagazin, nu reușesc să mă hotărăsc în fața raftului, ce ar fi mai potrivit, bombonele colorate sau ursuleți de marțipan, sau inimioare poleite, poate că este totuși exagerat să decorezi cu inimioare un tort în formă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
cumpărăm decorațiuni pentru tort, așa că merg repede la supermagazin, nu reușesc să mă hotărăsc în fața raftului, ce ar fi mai potrivit, bombonele colorate sau ursuleți de marțipan, sau inimioare poleite, poate că este totuși exagerat să decorezi cu inimioare un tort în formă de inimă. Simt deodată cum un os înțepenit mă izbește, fruntea mi se lovește de raft, mă întorc pentru a-i atrage atenția femeii aceleia tinere care mă lovise cu căruciorul, dar observ imediat că nu era un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
nu există fără tine. Din cauza poveștii ăsteia ți-ai dat demisia, întreabă ea și îmi spune imediat fericită, acum te poți întoarce, eu clatin din cap, nu știu, Noghi, chiar nu sunt sigură, iar ea întreabă, unde sunt decorațiunile pentru tort, eu întind spre ea mâinile goale, am uitat, am fost atât de afectată, încât am uitat, ea își pune palma în palma mea, nu este nimic, se poate și fără decorațiuni, iar eu o îmbrățișez, o zdrobesc în brațele mele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
a învățat meseria de șofer, pe care a practicat-o și după eliberarea din detenție. Tot acolo făcuse și un clasament moral pe profesii și regiuni. Pentru că unii preoți ortodocși din formația lui erau pe penultimul loc în ceea ce privește rezistența la torturi, s-a declarat liber-cugetător și a spus că nu mai vrea să fie îngropat cu preot. C.Ș.: Mi-ai spus că și-a pregătit singur înmormântarea. A.B.: Da, și-a pregătit-o singur, pentru că nu mai avea pe
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2257_a_3582]
-
firitiseam și lăsam gloata să vină la mine? Unde-s boierii care-mi îngenuncheau, unde curtenii care mă preamăreau, unde răzășii, câți mai erau? Unde-s mințile luminate, în care capete plecate, sub ce mâini împreunate? Unde-s fripturile, unde torturile, unde mi-s cărțile, slujnicele, pantofii de-atlaz, luleaua, rădvanul, cafeaua? Unde-mi sunt câinii, paharnicul, vornicii, zimbrii și urșii? Dar blănile lor? Unde-s albinele, sfecla*, cotnarul, unde mi-e vinul, în general? Ubi sunt? — Minunat ai grăit! - ridică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
să trimită salvamontiști să-l salveze. A apărut la televizor după aia, dar experiența asta l-a potolit pe viață. Visurile de a deveni un as în ale bucătăriei au fost spulberate când a încercat să facă un fel de tort cu blat răsturnat dintr-o veche carte de bucate. Poza din carte arăta minunat, dar versiunea tatei nu semăna deloc și ni s-a făcut tuturor rău după ce am mâncat. Chiar și câinelui. Nu mai e cel mai credincios prieten
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
așez la casa mea. Nu până acum, cel puțin. Întâlnirea cu Adam a fost cu siguranță unul dintre momentele de glorie ale acestui an. Desigur că, dacă mi-ar fi acceptat scenariul, asta ar fi și cireașa, și lumânările de pe tort. Acum lucrez frenetic la el, pentru că Adam o să vină în oraș peste trei zile și vreau să fiu liberă când e pe-aici. Chestia enervantă e că nu pot să-mi dau seama dacă e bun sau nu. Sunt prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
se aștepta la orice, dar miza pe obișnuita omenie, pe vârsta care o avea... Nu a ținut nimeni seama de vârsta omului! V. Voiculescu a primit mandat de arestare pentru 60 de zile, timp în care a fost supus tuturor torturilor materiale și mai ales psihologice. Mai ales, culpabilizarea inventată, delict de uneltire contra ordinii sociale, dădea câmp larg de investigare și răzbunare oamenilor legii... — Arată anchetei activitatea dușmănoasă pe care d-ta ai desfășurat-o împotriva regimului democrat popular din
Academia b?rl?dean? ?i Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83084_a_84409]
-
delicat. Cele două femei păreau vădit jenate, dar încântate totodată, de ploaia de complimente ce se abătuse asupra lor din gura gazdelor, un tir fantastic, copleșitor, imparabil, o ploaie de amabilități, un izvor nesecat, inepuizabil, grindină. În timpul acesta, Nina servi tort cu frișcă, banane și ananas, și lichior de portocale și după cum lăudau gustul, aroma, finețea, forma, Carmina înțelese că acele bunătăți fuseseră preparate chiar de mâna mai vârstnicei lor musafire. Femeia venise în casa profesorilor Alexe să le ceară sprijin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
așa mi-ar fi plăcut, dar Naoko a împlinit douăzeci. Ce să-i faci? Și eu voi împlini douăzeci la toamnă. Doar Kizuki rămânea la vârsta de șaptesprezece ani. De ziua lui Naoko a plouat. După ore, am cumpărat un tort de la o cofetărie din apropierea facultății, m-am urcat în tren și m-am dus la ea acasă. Pentru că împlinea o vârstă atât de importantă, voiam să o sărbătorim cumva. Probabil că și eu mi-aș fi dorit același lucru dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
lucru dacă aș fi fost în locul ei. Era trist să-ți petreci o asemenea zi de unul singur. Trenul a fost aglomerat și pe de-asupra m-a și zgâlțâit bine, așa că în momentul în care am ajuns la Naoko, tortul arăta precum vestigiile Coloseumului. Am reușit totuși să înfig în el cele douăzeci de lumânări pe care le adusesem, le-am aprins, am tras perdelele, am stins luminile și atmosfera părea într-adevăr de sărbătoare. Naoko a deschis o sticlă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
totuși să înfig în el cele douăzeci de lumânări pe care le adusesem, le-am aprins, am tras perdelele, am stins luminile și atmosfera părea într-adevăr de sărbătoare. Naoko a deschis o sticlă de vin, am băut, am mâncat tort și am luat o cină frugală. Nu știu cum să-ți spun, dar mi se pare o prostie să împlinești douăzeci de ani. Eu nu sunt pregătită. Mă simt tare ciudat... de parcă m-ar împinge cineva de la spate. — Eu mai am șapte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
pe umerii ei goi, dar până la urmă mi-am pierdut orice speranță și m-am decis să mă scol. Pe jos rămăseseră de cu seară discuri, învelitorile lor, paharele, sticlele goale de vin și scrumiera. Pe masă trona jumătate din tortul deformat pe care îl adusesem. Privindu-le, aveam senzația că timpul s-a oprit în loc. Am luat lucrurile de pe jos și am băut două pahare de apă de la chiuvetă. Pe birou se afla un dicționar și un tabel cu verbele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
nedescris. Am ajuns chiar la țanc, pentru că în clipa în care ne-am așezat, a și început primul film. Prezenta povestea unei funcționare și a surorii ei, elevă de liceu, răpite de o bandă de sadici care le supuneau unor torturi oribile. Bărbații au pus-o pe cea mare să facă tot felul de lucruri îngrozitoare sub amenințarea violului surorii ei, dar fata s-a transformat rapid într-o masochistă înverșunată, iar cea mică s-a scrântit de la cele văzute. Era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
toate celelalte năvăleau după ea, iar eu mă simțeam incapabil să le stăvilesc. Aveam senzația că o ating pe Naoko cea îmbrăcată în pelerină galbenă de ploaie, curățind colivia păsărilor și ducându-le de mâncare. Îmi trecea prin fața ochilor imaginea tortului pe jumătate turtit și cămașa udă de lacrimile lui Naoko. De fapt, plouase și în seara respectivă. În iarna aceea m-am plimbat cu Naoko, îmbrăcată în haina din păr de cămilă. Își purta părul strâns cu o agrafă mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
nici poliția să nu fi reușit? Anton mi-a spus că a cercetat fiecare centimetru - chiar și-n bucătărie. Din păcate, a văzut doar câteva pahare de cristal, o plăcintă lăsată, și ceva care semăna cu o spatulă. — Cuțit pentru tort, l-am corectat. — Așa că, până la urmă, mi-am spus: „La naiba, dacă ăsta ar fi centrul lumii tale, unde ai ascunde ceva ce nu vrei să fie găsit - nici de clienți, nici de perieteni, nici de un ucigaș, nici măcar de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
Însă ea personal le ura. Le urâse Întotdeauna. Poate că dezaprobarea ei avea pe undeva legătură cu faptul că, Încă de pe când era doar o copilă, În fiecare an de ziua ei era obligată să mănânce exact același fel de tort - un tort În trei staturi, cu mere caramelizate (extrem de dulciă și glazură de frișcă cu lămâie (extrem de acrăă. Nu avea nici cea mai vagă idee de ce se așteptau mătușile ei ca tortul ăla să-i facă plăcere, de vreme ce tot ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
personal le ura. Le urâse Întotdeauna. Poate că dezaprobarea ei avea pe undeva legătură cu faptul că, Încă de pe când era doar o copilă, În fiecare an de ziua ei era obligată să mănânce exact același fel de tort - un tort În trei staturi, cu mere caramelizate (extrem de dulciă și glazură de frișcă cu lămâie (extrem de acrăă. Nu avea nici cea mai vagă idee de ce se așteptau mătușile ei ca tortul ăla să-i facă plăcere, de vreme ce tot ce scoseseră de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
era obligată să mănânce exact același fel de tort - un tort În trei staturi, cu mere caramelizate (extrem de dulciă și glazură de frișcă cu lămâie (extrem de acrăă. Nu avea nici cea mai vagă idee de ce se așteptau mătușile ei ca tortul ăla să-i facă plăcere, de vreme ce tot ce scoseseră de la ea când venea vorba de subiectul ăla era un pomelnic Întreg de proteste. Poate că uitau pur și simplu. Poate că de fiecare dată li se ștergeau din minte amintirile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
din minte amintirile ultimei zile de naștere. Era posibil. Familia Kazanci era Înclinată să nu uite niciodată poveștile altora, dar să le uite cu desăvârșire pe cele ale membrilor săi. Așa că la fiecare zi de naștere Asya Kazanci mâncase același tort și, În același timp, descoperise un lucru nou despre ea. La vârsta de trei ani, de pildă, aflase că putea obține aproape tot ce Își dorea dacă se punea pe plâns. Totuși, trei ani mai târziu, la cea de-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
făcut această descoperire, n-a prea știut ce să facă cu ea. Tot ce știa era că de acum Încolo nu mai putea fi sub nici o formă tratată ca un copil. Așa că a protestat: — Vă avertizez! Anul ăsta nu vreau tort! Cu umerii ridicați și mâinile În șolduri a uitat pentru o clipă că, de câte ori stătea așa, sânii ei plini ieșeau și mai mult În evidență. Dacă și-ar fi dat seama, ar fi revenit la poziția ei obișnuită, cu spatele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]