26,410 matches
-
centrată pe Front National (FN), condus de Jean-Marie Le Pen, acum împărțită în două tabere rivale. Această mișcare împărtășește multe dintre ideile despre suveranitatea națională, la fel ca și dreapta gaulistă, la care mai adaugă o respingere a valorilor republicane cheie precum egalitatea, fraternitatea și libertatea, dar și îmbinarea pozițiilor rasiste și xenofobe. Printre mșcările și partidele de dreapta ne-gaulistă, există multe care momentan sunt grupate sub stindardul Union pour la Démocratie Française (UDF), uniune înființată în 1978 de Valéry Giscard
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
încredere în ele. Scăderea puterii partidelor reprezintă și o consecință a modului în care generalul de Gaulle, cu ajutorul lui Michel Debré, a proiectat cea de-a Cincea Republică. Generalul era convins că rolul iresponsabil și autoritar al partidelor fusese factorul cheie care a dus la sfârșirea celei de-a Treia Republici prin înfrângerea Franței de către Germania în 1940, și la instabilitatea politică cronică din cea de-a Patra Republică. Sistemul semiprezidențial al celei de-a Cincea Republici a fost o modalitate
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
mici și mari. În final, Masson, un apărator înverșunat al egalității dintre sexe, a inclus în proiectul de lege o măsură pentru adoptarea sistemului parității sexelor în alegeri. Sistemul electoral regional Înființarea consiliilor regionale alese direct a fost un element cheie inovator al reformelor de descentralizare din 1982. Înainte de 1982, după cum am observat într-un capitol precedent, consilierii regionali erau aleși printr-un colegiu electoral care era format din deputații și senatorii din regiune, primarii din marile orașe, reprezentanții celorlalții primari
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
bugetul se adopta în mod automat în cazul în care nu era înaintat de către consiliu la timp. Dar, acest lucru s-a întâmplat în primul rând pentru a înfrânge scopul consiliilor regionale alese direct, atât timp cât controlul bugetului reprezintă un element cheie în luarea deciziilor regionale. Criticile aduse acestor defecte din proiectul electoral original al consiliilor regionale au determinat guvernul Jospin să reformeze sistemul printr-o lege înaintată în ianuarie 199943 în contextul oferirii unei a doua șanse reformelor de descentralizare. Această
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
ani ai reformelor de descentralizare. După 20 de ani, există semne de îmbunătățire concretizate prin adoptarea unei singure circumscripții regionale și a unei reforme a sistemului electoral pentru a evita fragmentarea și instabilitatea. Direcțiile electorale subnaționale și democrația O problemă cheie a științelor politice o reprezintă statutul alegerilor de la diferite niveluri. Democrația reprezentativă liberală s-a dezvoltat în contextul statului-națiune, iar legitimitatea democratică, legimitatea care derivă din "națiune" sau din "popor" este exprimată, mai întâi de toate, prin alegeri pentru parlamentele
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
rând, lunga perioadă a construirii statului-națiune care a început odată cu centralizarea Vechiului Regim, a continuat în timpul perioadelor napoleoniane și revoluționare și a durat până la înființarea celei de-a Treia Republici în 1871. După această interpretare, prefectul a jucat un rol cheie în crearea unui popor, a unui teritoriu, a unei limbi și a unui stat-națiune unit. Aceasta a fost urmată de o perioadă lungă și lentă de descentralizare politică (însă nu federalizare) prin democratizarea sistemului guvernului local în anii 1870 și
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
joc" care nu poate fi analizat în totalitate în funcție de învingători și învinși (chiar dacă ar putea exista învingători și învinși). În cadrul modelului interdependenței mutuale la care s-a făcut referire mai sus, prefectul și anturajul acestuia încă ocupă o poziție centrală cheie în aceea că, după cum a afirmat Pierre-Étienne Bisch, el însuși prefect, "l'ensemble de la vie administrative locale vit et s'organise... autour des préfectures" ("totalitatea administrației locale trăiește și se organizează... în jurul prefecturilor")27. Așadar, cum joacă prefectul acest rol
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
era folosită adesea pentru a substitui descentralizarea politică, și a constituit, de fapt, un instrument al dezvoltării teritoriale direcționată de la centru și al politicilor regionale din anii 1960 și 1970. Odată cu reformele din 1982, "la déconcentration" a devenit un aspect cheie al reformelor, un instrument al descentralizării politice și este privită ca parte integrantă a programului administrativ de modernizare. Până în anii 1990, aceasta evoluase la stadiul de "la réforme de l'État".35 Acest lucru implică un proces mult mai radical
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
în loc să aplice pur și simplu reformele într-o manieră de la vârf spre bază, abordarea acestuia avea la bază metoda experimentală și incrementalistă, destul de nouă pentru administrația publică franceză. În timpul acestei a doua etape, la déconcentration administrative a devenit un element cheie pentru această nouă abordare și era legată în mod clar de reformele de descentralizare din 1982. O circulară din 1989 înaintată de primul-ministru le cerea prefecților regionali să redacteze proiecte de administrație descentralizată (projets d'administration déconcentré) pentru serviciile locale
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
și de a implica acești utilizatori. Reformele au fost dirijate de elitele de la nivelurile național și local și au fost influențate de factori externi precum noile direcții din cadrul reformei de management public și de cererile formulate de Uniunea Europeană. Un factor cheie în deciderea modului în care politica și administrația vor funcționa, îl constituie sprijinul financiar spre care ne îndreptăm în continuare. Capitolul 8 Responsabilități și resurse financiare Introducere Descentralizarea politică și deconcentrarea administrativă sunt nesemnificative și nu vor genera o autonomie
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
resurse financiare Introducere Descentralizarea politică și deconcentrarea administrativă sunt nesemnificative și nu vor genera o autonomie locală autentică până când autoritățile locale nu vor deține resursele necesare pentru a-și exercita responsabilitățile care le sunt atribuite. Resursele financiare constituie un element cheie printre diferitele tipuri de resurse care sunt necesare și care includ și resursele constituționale, legale și umane. Articolul 9 al Cartei Europene pentru Autoguvernare 1 spune că "autorităților locale li se va oferi, în cadrul politicii economice naționale, dreptul de a
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
s-a menționat mai sus, acestea se pot împărți în trei categorii: (i) resurse proprii impozite locale, taxe și împrumuturi; (ii) granturi central-guvernamentale care fie sunt alocate anumitor scopuri, fie sunt folosite la discreția autorităților locale; (iii) fonduri europene. Problema cheie a autorităților locale o reprezintă măsura în care autoritățile locale dețin controlul asupra creșterii și utilizării acestor surse diferite de fonduri. Ca regulă generală, autonomia locală este mai ridicată când, pe de o parte, există un nivel mai ridicat al
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
locale (compensations d'exonérations et de dégrèvements législatifs).31 Împreună totalizează aproximativ 55 de miliarde de euro/an. Cu excepția granturilor compensatoare, granturile directe se împart în două categorii: (i) granturi de operare și (ii) granturi de investiții capitale.32 Problema cheie cu privire la autonomia locală o reprezintă măsura în care aceste granturi sunt alocate anumitor scopuri sau dacă reprezintă granturi generale sau bloc, asupra cărora autoritățile locale dețin controlul total în limitele stabilite de lege. Este evident că doar al doilea tip
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
la baza sistemului UE. Am putea observa în mod deosebit, recunoașterea constituțională a principiului subsidiarității. Chiar dacă nu face parte din Constituție, principiul corolar al subsidiaritații din guvernarea UE este acela al parteneriatului, iar acest lucru reprezintă în prezent un element cheie al politicii publice franceze, în principal prin intermediul abordării contractuale a planificării care presupune parteneriate între stat și autoritățile locale, cu precădere regiunile, dar și cu asociațiile intermunicipale. Noua abordare contractuală presupune și parteneriate între asociațiile intermunicipale și regiuni. Natura radicală
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
culese într-un raport încredințat Comisiei europene antifraudă (Olaf) de firma Pricewaterhouse Coopers (Pwc). Cercetarea a urmărit costurile corupției în opt țări diferite ale Uniunii europene (Italia, Franța, Țările de Jos, Lituania, Ungaria, Spania, Polonia, România) și în cinci sectoare cheie ale contractelor publice, precum construcția străzilor și autostrăzilor și a resurselor de apă. „Nu există dubiu că vorbim despre o problemă serioasă”, a comentat Algirdas Šemeta, comisar pentru fiscalitatea în UE, adăugând: „Fiecare proiect public lovit de corupție este un
Corupţia by Lorenzo Biagi () [Corola-publishinghouse/Science/100970_a_102262]
-
Alberto Vannucci par avantajoase: în țara noastră „scenariul este deci acela al unei corupții încă larg răspândite și cel mai adesea nepedepsite, într-un context de neîncredere generalizată față de onestitatea întregii clase conducătoare. Noua „corupție” prezintă apoi un alt element cheie de continuitate față de cea descoperită la începutul anilor ’90. Este încă o corupție sistemică, în care conduitele, stilurile, mișcările actorilor implicați, apar încadrate în modele prefixate, urmând reguli codificate. Apar încă în vigoare - întocmai ca în istoriile dezvăluite de Mani
Corupţia by Lorenzo Biagi () [Corola-publishinghouse/Science/100970_a_102262]
-
iată-ne în centrul inimii corupte a omului religios: este unul care „preferă realismul a mai puțin față de promisiunea a ceva mai mult”. Promisiunea este piatra de temelie a credinței evreiești (Abraham este omul care se încredințează radical unei promisiuni), cheia istoriei mântuirii, așa cum este Cuvântul lui Isus, unde promisiunea Împărăției este fundamentală, până la a asuma o dinamică nouă, o tensiune nouă: aceasta este deja inaugurată dar încă nerealizată pe deplin. Și iată că această corupție religioasă implică anestezierea acestei tensiuni
Corupţia by Lorenzo Biagi () [Corola-publishinghouse/Science/100970_a_102262]
-
doctrinală, limbaj propriu și mod particular de a proceda”. Întreaga distincție între păcat și corupție se bazează pe această determinare inedită a corupției, ca un rău ce se califică prin faptul că a devenit un habitus. Termenul aristotelic hexis, cuvânt cheie al paideei greco-latine, pentru a indica cum virtuțile (dar e valabil și pentru vicii) se dobândesc cu practica, familiaritatea, prin care se configurează totalitatea dispozițiilor, proprii umanității subiective și care dau naștere fie modalităților de a fi ale persoanei fie
Corupţia by Lorenzo Biagi () [Corola-publishinghouse/Science/100970_a_102262]
-
este interesat de modalitatea în care sunt prezentate actele politice. În acest sens, comunicarea politică are un rol eminamente mistificator, modificând, reinterpretând evenimentele politice, evitând asumarea unor adevăruri sociale, prin apelul la eufemism, metaforă, omisiune etc.; d) intenționalitatea este factorul cheie al comunicării politice: fiecare manifestare discursivă din spațiul politic vizează suscitarea unor atitudini particulare publicului receptor. Definind "un spațiu în care se relaționează discursurile contradictorii a trei actori care au legitimitatea de a se exprima în mod public asupra politicii
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
de evaluare a condițiilor politice, economice și sociale); * caracter orientativ (crearea unei identități pentru o poziționare în spațiul politic); * caracter pragmatic (orientează modul de acțiune și de gândire al receptorilor)62. Descrierea limbajului politic se face de cele mai multe ori în cheie peiorativă, în strânsă legătură cu termeni precum manipulare și mistificare. Politica recurge la limbaj pentru a-și face cunoscută ideologia, dar mai ales pentru a-și consolida poziția, pentru a-și legitima actele și pentru a crește numărul adepților. Vizând
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
ani, notează Hilary Putnam, aceasta nu s-a întâmplat pentru că ei și-ar fi pierdut interesul pentru marile întrebări ale filosofiei, ci tocmai pentru că ei sunt încă interesați de aceste mari întrebări, și au ajuns la convingerea că limbajul deține cheia rezolvării (sau dizolvării) lor într-o modalitate satisfăcătoare"95. În aceste condiții, reflecția în marginea propriului instrument de comunicare nu echivalează cu renunțarea la marile probleme ale ființei, ci cu încercarea de a explicita, de a identifica cuvintele și sensurile
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
punct de vedere sintactic, textul este format dintr-o înșiruire ordonată de semne lingvistice, guvernată de o serie de reguli combinatorice 111. Din această perspectivă, analiza sintactică a limbajului politic are în vedere: identificarea unităților de conținut (topoi tematici, cuvinte- cheie); caracterizarea structurii de profunzime, prin definirea relațiilor logico-formale dintre unitățile de conținut; stabilirea ponderii diverselor raporturi sintactice (de coordonare, respectiv de subordonare), în vederea surprinderii modului specific de organizare a actului discursiv; precizarea gradului de coeziune și identificarea mecanismelor de realizare
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
de suprafață, rolurile argumentative asumate de locutori: asentiment, confirmare, adeziune (bine spus, ai dreptate, exact, foarte bine, natural, adevărat, normal, perfect etc.); rectificare sau reformulare: adică, anume; respingere: dimpotrivă, din contra. Eufemism și comunicare oblică în limbajul politic Un element cheie în analiza pragmatică a limbajului îl constituie competențele discursive ale interlocutorilor. Din punct de vedere al competenței generale de comunicare, aceasta include trei dimensiuni: dimensiunea referențială (a domeniului abordat), dimensiunea situațională (a normelor și tipologiei discursive) și dimensiunea textuală (micro
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
statului român 389 ș.a. O pondere însemnată în vocabularul eminescian o au expresiile în limbi străine: latină, franceză, germană, engleză, italiană, greacă ș.a. Din punct de vedere al ocurenței, pe primul loc se află expresiile latinești, care apar în momente cheie ale argumentației jurnalistice, pentru a ilustra afirmațiile gazetarului: ab antique, ad acta, ad absurdum, ad hoc, ad hominem, ad infinitum, ad interim, ad libitum, ad litteram, ad oculos, ad referendum, ad rem, ad valorem, anticipando, bellum omnium contra omnes, qui
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
în fenomenul de co-producere a semnificației intervin: intențiile jurnalistului, strategiile convenționalizate, care fac posibilă recunoașterea intenției gazetarului de către cititor, contextul social specific, identitatea participanților, relațiile de status, cadrul larg socio-cultural (credințele și valorile, doxa, elementele de interdiscurs etc.). Un concept cheie în abordarea pragmatică a limbajului politic eminescian este contextul comunicativ care înglobează, într-o accepție amplă, atât datele de natură lingvistică (vecinătăți lingvistice, strategii discursive, dimensiune intertextuală), cât și pe cele de natură extralingvistică (politica editorială a publicațiilor la care
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]