2,572 matches
-
arată propriile defecte. (Calomnia derivă, În primul rând, din incapacitatea de a suporta meritele altuia: „Ce nu poți lăuda nu huli”.) „Oamenii Înțelepți trebuie să judece pe ceilalți așa cum ar dori să se comporte și ceilalți față de ei.” (Isocrate) Râde ciob de oală spartă. (Cine ironizează slăbiciunile sau defectele sufletești ale altora, fără să și le vadă și recunoaște pe ale sale, exprimă, de fapt, o incapacitate psihologică, sugestiv redată Încă din vechime de către Plutarh: „Omului nu-i este dat să
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
imense de realitate socială, psihologică, etc., astăzi oglinda aceasta, micșorată și tulbure, abia mai Înregistrează cîteva, disparate, “mișcări ale ființei interioare”. Problema este că, dacă Înainte asistam așadar la suprafețe mari de realitate oglindită, astăzi sîntem martorii unor grămezi de “cioburi” care reflectă același lucru (dar există un „același lucru”?). Dar nu aici locul acestei discuții. Funcția de identificare a romanului a scăzut, povestea, dacă despre ea este vorba, nu mai reprezintă pe foarte mulți. Limbajul Însă, da, Își păstrează funcția
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
imediate, sparte din loc În loc de ecrane ficționale cu trimitere liberă, dincoace de eu - dar niciodată dincolo. Eul, apoi. Literatura personală nu are povești - aceeași istorie a lui eu se desfășoară ca reflecție În orizontul sinelui său, spartă În miriade de cioburi care oglindesc toate același lucru: eul văzut de sine. Cei mai mari filosofi ai literaturii franceze sînt Descartes și Leibniz, primul clasic, al doilea baroc, primul inventator al eului, celălalt al oglinzii. De aceea literatura aceasta se ambalează În romane
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
trupuri/ putând lua înfățișare de copil,/ de bărbat, de femeie,/ sau chiar de animal sau de plantă". Efortul pare, până la urmă, inutil, peste toate textele ce decupează, uneori sincopat, frânturi ale căutării (inclusiv al unui sine aproape pierdut, risipit în cioburile unor oglinzi sparte sau ascuns în spatele unor ochelari fumurii -metafore ale deghizării, ale iluzoriului și deformării) bate un frison al zădărniciei, al alunecării cu o lentoare agonică spre neant, spre Mulțimea vidă. Spectaculos este însă modul în care (și prin
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
fi pline", mărturisește ea fără echivoc. La fel ca în Venezia profundis, Jocul cu cercuri se nutrește din aceeași obsesie a ambivalenței, grefată la rândul ei pe certitudinea Bivalenței universale: alfa omega, animus anima, real ireal ș.a. ("În caleidoscop,/ două cioburi diferit colorate:/ Eva și Adam// Rotind cilindrul cu oglinzi/ imaginile lor multiplicate/ trec dincolo de planul real/ Nu e întâmplătoare linia de hotar/ ambiguă, fragilă/ între realitate și ireal// Doar o rotire și nu știi visul/ de unde a început, unde se
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
pictat tabloul nemulțumirii și chiar al începutului de nevroză colectivă dintr-un text precum Iron Maiden sunt imposibil de cosmetizat: "Nu au decât să vuiască mâinile/ De stânci și înjurături ticăloase/ Pe buzele negre ale clopotului din Delfi/ Se auzeau cioburi melodioase/ Prin ceața târgului de sentimente/ Bocitoarele din umbra Pământului/ Ieșeau din izvoare să întunece lumea/ Caii fugeau speriați pe acoperișul cerului/ Ca tunetul fără sfârșit/ Pe marea întindere a uitării/ Trecea umbra fără trup a căpcăunului fosforic/ Cavalerul trac
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
actantul central, un înger pe acoperiș(ul fierbinte?), își dezvăluie pornirile ucigașe, distrugând cu voluptate noua grădină a desfătărilor perverse, rod al unei puteri nu mai puțin malefice. Din acest punct de vedere, demersul poetic pare unul întregitor; poemele reunesc cioburile unei existențe vizând, cu obstinație, recuperarea totului, inclusiv a celui individual, poetic. Doar că maniera de lucru nu presupune transcrierea transparentă a filonului realist biografic, ci învestirea lui cu un coeficient semnificativ de mysterium fascinans. Nu numai evenimentele capitale traversate
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
baza descrierilor: (73) Pe faianța tăiată în forme hexagonale, spartă în mai multe locuri (în altele parcă sfărmată) stau împrăștiate, printre bucăți de mortar, fel de fel de obiecte sau ce-a mai rămas din ele (bucăți de lemn, cărămizi, cioburi de sticlă spartă, balamalele scoase de la vreo fereastră, un sac gol din doc, mototolit, o sticlă răsturnată goală, de culoare verde, pe care se-așezase un praf alb, pe dinăuntru zărindu-se, pe-o parte, o crustă vineție de tanin
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
trecătoare... Când viața întreagă este înaintea noastră?... GELU (tulburat de această dăruire exaltată a ei, o privește totuși cu un zâmbet neînduplecat): A fost un vas scump dintrun cristal „fără pată“, fără pereche și vasul acesta stă înaintea noastră în cioburi. Știu că adeseori și cioburile pot fi reunite la un loc, dar nu mai e vasul dintâi... MARIA: Suntem oameni... putem greși... Ne iubim, dar suntem oameni. GELU: Doi inși care se iubesc cu adevărat nu mai sunt oameni... MARIA
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
înaintea noastră?... GELU (tulburat de această dăruire exaltată a ei, o privește totuși cu un zâmbet neînduplecat): A fost un vas scump dintrun cristal „fără pată“, fără pereche și vasul acesta stă înaintea noastră în cioburi. Știu că adeseori și cioburile pot fi reunite la un loc, dar nu mai e vasul dintâi... MARIA: Suntem oameni... putem greși... Ne iubim, dar suntem oameni. GELU: Doi inși care se iubesc cu adevărat nu mai sunt oameni... MARIA: Ba da... ba da... sunt
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
de față, aportul soluțiilor tehnice la protejarea școlilor, a elevilor și a angajaților lor. Să luăm un exemplu simplu: spargerea geamurilor. Una dintre problemele existente în unele școli este aruncatul cu pietre în ferestre, copiii riscând să fie răniți de cioburi când, din motive bugetare, geamurile nu sunt securizate. Soluția, puțin costisitoare, este lipirea pe geam a unei folii colante, care să rețină, la nevoie, bucățile de sticlă. Nu mă opun a priori nici sistemelor rezonabile de filtrare la intrări sau
by Éric Debarbieux [Corola-publishinghouse/Science/1097_a_2605]
-
Să adăugăm și faptul că pentru cineva care frecventează cabinetele de cartomanție, scenariul oniric îl trimite adesea la prezicerile ce i-au fost făcute. Visul stabilește în acest caz legătura dintre experiența prezentului și mesajul cărților. A sparge, a ciobi Cioburile corespund unui simbolism evident. Nu este așadar nevoie să ne pretăm la o analiză prea aprofundată pentru a înțelege ceea ce ascund imaginile onirice respective. Un obiect care se sparge sau este spart de cel ce visează reprezintă teama sau dorința
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
aprofundată pentru a înțelege ceea ce ascund imaginile onirice respective. Un obiect care se sparge sau este spart de cel ce visează reprezintă teama sau dorința unei rupturi, a unei întreruperi, a unei cezuri într-o relație sau în viața subiectului. Cioburile au însă și o calitate: dezvăluie fragilitatea, deci umanitatea persoanei. Aceasta nu este de piatră. Poate fi cuprinsă de emoții, poate intra în empatie cu cei din jur. Castrare Castrarea intervine ca un substitut simbolic al morții. Conform abordării psihanalitice
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
pe dușmani „ca pe vasul unui olar” ca în „textele de blestem” egiptene care conservă un ritual (magic?) atestat în timpul dinastiilor a XIII-a și a XII-a (secolele XIX-XVIII î.C.) în care numele regilor dușmani era scris pe cioburi de argilă (ostraca) ce erau distruse, un gest simbolic care anticipa sau de-a dreptul cauza înfrângerea; un caz analog îl întâlnim în Ier 19,1 ș.u. În Ps 110,1 regelui îi revine locul de onoare lângă tronul
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
mai simplu termopan, În consecință și cel mai ieftin, este o structură care are următoarea componență: - două foi de geam (sticle), de aceeași dimensiune, tratate termic (pentru a nu se sparge cu ușurință; În caz de spargere se dislocă În cioburi care nu sunt tăioase); - un distanțier aflat Între cele două foi de geam, un fel de „coroană” metalică, turnată perimetral celor două foi, care asigură separarea spațiului „prizonier” Între foile de sticlă plus „coroana” metalică, de spațiul aflat În exteriorul
Creativitate şi modernitate în şcoala românească by Doina-Cătălina COZARIUCIUC () [Corola-publishinghouse/Science/91778_a_93119]
-
adiacent să propună o decrispată arhitectură "modernă" (mai precis: post-Art Deco) de felul celei pe care același arhitect nu, dar mulți dintre colegii săi români o profesau deja de peste un deceniu prin Bucureștii emancipați din jurul Parcului Bonaparte. Ca într-un ciob holografic, în ezitările lui Marcu se pot străvedea ambiguitățile unei arhitecturi cu mai multe viteze, precum cea interbelică din România. Or, arhitectura, împreună cu pandantul ei localizator -urbanismul - sunt oglinzi mai degrabă fidele ale societății care le generează. Iată pentru ce
[Corola-publishinghouse/Science/85066_a_85853]
-
primele secunde ale filmului prin transformarea unei svastici negre - acum „acvila” e roșie. Ambulanța-dric, scăpată de sub control, glisează la vale și lovește o mașină roșie. În paralel, privind totul de sus, de la o fereastră, Theodorescu își taie venele cu un ciob, după care se împușcă. Îmi amintesc discuțiile dintre spectatori după vizionare : „Ai văzut, domne, svastica s- a făcut cioară roșie, e comunismu’, și mașina aia roșie e Partidu’ lovit de Securitate ! Nebunu’ ăla era nea Nicu, ce mai ! Aplaudau ăia
Filmul surd în România mută: politică și propagandă în filmul românesc de ficţiune (1912‑1989) by Cristian Tudor Popescu () [Corola-publishinghouse/Science/599_a_1324]
-
și cu un psihologism de duzină, combinat cu exigențe ale „demascării” disoluției morale a burgheziei, proprii rețetarului realismului socialist. SCRIERI: Aripi, București, 1953; Diminețile patriei, București, 1959; Întâlnire de seară, București, 1965; Răscrucea vârstelor, București, 1966; Dincolo de aparențe, București, 1968; Ciob de univers, București, 1969; Exodul umbrelor, București, 1969; Cântec pe toate cuvintele, București, 1972; Cer și pământ, București, 1974; Culorile sufletului, București, 1974; După concert, București, 1976; Dimineața împlinirilor, București, 1978; Nopțile nu vin din afară, București, 1979; Poeme din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288774_a_290103]
-
N. Rusu, „Întâlnire de seară”, LCF, 1966, 12; Mircea Vaida, „Întâlnire de seară”, ST, 1966, 8; B. Mihai, „Răscrucea vârstelor”, LCF, 1967, 12; Matei Alexandrescu, „Dincolo de aparențe”, VR, 1969, 2; Mircea Filip Leteanu, „Dincolo de aparențe”, ATN, 1969, 2; Nicolae Florescu, „Ciob de univers”, IL, 1969, 8; Florin Manolescu, „Exodul umbrelor”, RL, 1969, 50; Ion Lotreanu, „Cântec pe toate cuvintele”, RL, 1972, 45; Dan Medeanu, „Cântec pe toate cuvintele”, CNT, 1973, 6; Dim. Rachici, „Cer și pământ”, O, 1974, 30; Ioan Adam
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288774_a_290103]
-
inima Bisericii Creștine, țintind în ceea ce este esențial în dogma creștină. Astfel condiția sine qua non a bisericii lui Christos de a fi unică și universală impusă de întemeietorul ei, a fost pur și simplu bulversată, spărgând biserica în „nenumărate cioburi naționale”, exact cum s-a întâmplat și cu biserica orientală. Mai mult ca atât, Luther a nesocotit și chiar a desființat Apostolatul de origine divină compus din episcopi și preoți, a căror linie descendentă reprezintă continuarea misiunii apostolice a sfinților
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
mai frustrantă pentru omul avizat al timpurilor noastre, sau cel puțin cu o minimă pregătire, pregătire ușor de realizat astăzi în era informaticii. Și dacă adevărata Biserică a lui Hristos (infailibilă, unică și universală) nu se regăsește în nici una din cioburile desprinse din biserica primară, care sunt cauzele care au condus la această situație? Cu acuratețea omului de știință, pentru care descoperirea cauzei ce se află la originea unui fenomen este un deziderat, Paulescu și-a propus și a reușit nu
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
trecere nașterea, nunta, înmormântarea. În Bucovina, copilul, care vine pe lume, a avut "casa" lui, astfel că, a treia zi după naștere, moașa ia casa și locul în care s-a aflat copilul, păstrate, până atunci, într-o oală sau ciob, pune trei fire de piper, trei de tămâie, trei de usturoi și se îngroapă într-o "bortiță" sub prispă și tot în acel loc unde s-a îngropat casa se aruncă și apa în care s-a spălat prima oară
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
Națională dar eu l‐am întâlnit pe Dimitrie Tarază în perioada 1955 - 1958 la Muzeul Vasile Pârvan - clădirea comună cu Teatrul, dar cu intrarea din strada opusă, vis a vis de Tribuna lul vechi - unde o făcea pe restauratorul. Selecta cioburile, le trata chimic, le asambla ca să iasă oala, ulciorul ori strachina cărora le stabilea data nașterii... Era un taciturn. Fusese, probabil, lovit de prea multe, ca să aibă încredere și să vorbească ori cui... * În fotografia de mai jos: La 22
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
dar apoi urmaseră trei ore de liniște. Cei doi fotografi se ridicaseră În capul oaselor În zori, la prima lumină care lăsase să cadă peste toate un văl cenușiu, și atunci Olvido privise În jur, la fațadele caselor pustii, la cioburile de cărămizi și sticlă răspândite În țărână, și vorbise, fără să i se adreseze lui Faulques, ca și cum ar fi recitat cu glas tare gândurile În care fusese cufundată. E mai mult o chestiune de imaginație decât de optică, zisese. Apoi
[Corola-publishinghouse/Science/2117_a_3442]
-
traseu montan, dimineața, când roua nu s-a uscat sau după ploi, când umiditatea este încă prezentă pe sol); risc foarte mare de leziuni la nivelul tălpii, datorită prezenței pe suprafața de alergare a pietricelelor, cuielor, sârmelor sau chiar a cioburilor de sticlă, care uneori pot fi mascate de iarbă sau nu pot fi evitate atunci când sunt observate prea târziu; Sinteza diferitelor surse din literatura de specialitate, reviste și surse web de profil ne-a permis să evidențiem următoarele indicații, pentru
JOGGING De la A la Z by Alexe Dan Iulian () [Corola-publishinghouse/Science/1593_a_3043]