5,206 matches
-
politici și sociali. Oxelheim, Randøy și Stonehill (2003) admit existența unor avantaje de proprietate potențiale, care pot fi obținute, de exemplu, prin procesul de negociere. Ozawa și Castello (2003) suțin că avantajele de proprietate sunt tot mai dispersate în cadrul unei corporații, pe măsură ce ele sunt obținute tot mai mult la nivel de filiale. Rugman și Verbeke (2003) remarcă, de asemenea, o dispersie geografică în creștere a avantajelor specifice firmei (CTN-urilor). Reținând aceste argumente, conceptul transformării avantajelor de locație în avantaje de
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
IPP-urile specifice sunt regula jocului. Modalitatea de intrare contează în această privință 2. Deși de multe ori se desfășoară ca rezultat al negocierilor, nu este un concept al teoriei negocierii 3. În teoria negocierii, avantajele de tip O ale corporației îi întăresc poziția, forțând statul să cedeze cât mai multe avantaje de tip L. Eu susțin însă mai mult: că acele avantaje de tip L acordate sub formă de IPP-uri specifice sunt transformate de corporațiile transnaționale în avantaje de
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
de tip O ale corporației îi întăresc poziția, forțând statul să cedeze cât mai multe avantaje de tip L. Eu susțin însă mai mult: că acele avantaje de tip L acordate sub formă de IPP-uri specifice sunt transformate de corporațiile transnaționale în avantaje de tip O. La prima vedere, acest argument este contrar naturii avantajelor de proprietate, pentru că avantajul nu provine de la corporație direct, ci de la statul-gazdă. Totuși, această situație este validă doar la momentul t0. La momentul t1, în
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
mult: că acele avantaje de tip L acordate sub formă de IPP-uri specifice sunt transformate de corporațiile transnaționale în avantaje de tip O. La prima vedere, acest argument este contrar naturii avantajelor de proprietate, pentru că avantajul nu provine de la corporație direct, ci de la statul-gazdă. Totuși, această situație este validă doar la momentul t0. La momentul t1, în schimb, odată ce se încheie o înțelegere între stat și corporație, fostul avantaj de locație devine specific firmei, intern acesteia și rezultând (de fapt
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
acest argument este contrar naturii avantajelor de proprietate, pentru că avantajul nu provine de la corporație direct, ci de la statul-gazdă. Totuși, această situație este validă doar la momentul t0. La momentul t1, în schimb, odată ce se încheie o înțelegere între stat și corporație, fostul avantaj de locație devine specific firmei, intern acesteia și rezultând (de fapt, reproducându-se) din posesia și utilizarea sa exclusivă. Cu alte cuvinte, devine un avantaj de tip O, unic pentru firmă și generator de venituri. El rămâne astfel
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
literatura de specialitate a recunoscut deja existența unor avantaje de proprietate specifice unei anumite locații și dispersia avantajelor de proprietate la nivel de filiale. În plus, obținerea unor IPP-uri specifice într-o locație poate crește capacitatea și probabilitatea pentru corporația respectivă de a obține IPP-uri similare într-o altă locație. Nu este un activ transferabil, dar este un activ care poate fi reprodus, în funcție de anumite diferențe ale contextului local (un bun exemplu în acest sens este evoluția corporației LNM
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
pentru corporația respectivă de a obține IPP-uri similare într-o altă locație. Nu este un activ transferabil, dar este un activ care poate fi reprodus, în funcție de anumite diferențe ale contextului local (un bun exemplu în acest sens este evoluția corporației LNM Ispat, care a obținut induceri specifice de putere de piață în peste zece economii în tranziție în care a făcut achiziții). Calitatea și mărimea externalităților induse de activitatea corporațiilor depinde de motivația lor investițională, care la rândul său este
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
contextului local (un bun exemplu în acest sens este evoluția corporației LNM Ispat, care a obținut induceri specifice de putere de piață în peste zece economii în tranziție în care a făcut achiziții). Calitatea și mărimea externalităților induse de activitatea corporațiilor depinde de motivația lor investițională, care la rândul său este dependentă de avantajele de locație pe care le pot accesa (Narula, Dunning, 2000). IPP-urile specifice se pot dovedi favorabile sau nefavorabile pentru economia-gazdă, în funcție de tipul de investitor străin care
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
care la rândul său este dependentă de avantajele de locație pe care le pot accesa (Narula, Dunning, 2000). IPP-urile specifice se pot dovedi favorabile sau nefavorabile pentru economia-gazdă, în funcție de tipul de investitor străin care le primește. De exemplu, o corporație transnațională cu adevărat globală poate folosi IPP-urile specifice pentru a le integra în strategia sa competitivă globală. Astfel, filiala locală poate fi ridicată la standardele globale ale corporației până la momentul în care IPP-urile specifice expiră. La polul opus
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
în funcție de tipul de investitor străin care le primește. De exemplu, o corporație transnațională cu adevărat globală poate folosi IPP-urile specifice pentru a le integra în strategia sa competitivă globală. Astfel, filiala locală poate fi ridicată la standardele globale ale corporației până la momentul în care IPP-urile specifice expiră. La polul opus, o corporație regională sau multilocală poate folosi IPP-urile specifice doar ca o sursă de extragere a unei rente de monopol. IPP-urile specifice afectează competiția locală, în funcție de stimulentele
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
cu adevărat globală poate folosi IPP-urile specifice pentru a le integra în strategia sa competitivă globală. Astfel, filiala locală poate fi ridicată la standardele globale ale corporației până la momentul în care IPP-urile specifice expiră. La polul opus, o corporație regională sau multilocală poate folosi IPP-urile specifice doar ca o sursă de extragere a unei rente de monopol. IPP-urile specifice afectează competiția locală, în funcție de stimulentele oferite. Cinci ani de monopol 4, transformarea datoriilor în acțiuni 5 la un
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
fi limitat și inovația va fi aproape exclusă câtă vreme avantajele de tip O pot fi asigurate prin alte mecanisme, mai ieftine. Inducerea de putere de piață poate deveni o capabilitate locală care să înlocuiască unele competențe de bază ale corporației respective. Tabelul 6.1 - Impactul politicilor aplicate de țara-gazdă asupra firmelor străine IPP-urile specifice reprezintă motivații investiționale importante pentru toate categoriile de corporații care investesc în străinătate, astfel: - pentru cele în căutare de piață, IPP-urile specifice oferă putere
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
putere de piață poate deveni o capabilitate locală care să înlocuiască unele competențe de bază ale corporației respective. Tabelul 6.1 - Impactul politicilor aplicate de țara-gazdă asupra firmelor străine IPP-urile specifice reprezintă motivații investiționale importante pentru toate categoriile de corporații care investesc în străinătate, astfel: - pentru cele în căutare de piață, IPP-urile specifice oferă putere suplimentară de piață (și, implicit, cotă de piață mai mare); - pentru cele în căutare de resurse, IPP-urile specifice contribuie la realizarea de economii
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
eficiență, IPP-urile specifice ajută la extinderea ciclului de viață al produselor mature, crescând astfel rata profitului, și reduc cheltuielile pentru inovare (deoarece substituie inovarea); - pentru cele în căutare de active strategice, IPP-urile specifice susțin procesul de învățare al corporației; un activ obținut datorită unui IPP poate contribui la acumularea de active similare în medii de afaceri comparabile. De asemenea, dacă privim (din perspectiva lui Rugman) corporația drept un mijloc de diversificare financiară, IPP-urile specifice pot fi considerate o
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
în căutare de active strategice, IPP-urile specifice susțin procesul de învățare al corporației; un activ obținut datorită unui IPP poate contribui la acumularea de active similare în medii de afaceri comparabile. De asemenea, dacă privim (din perspectiva lui Rugman) corporația drept un mijloc de diversificare financiară, IPP-urile specifice pot fi considerate o primă de risc. Importanța diferitelor stimulente pentru investiții a fost desconsiderată în unele studii recente. Erdal și Tatoglu (2002), într-un studiu despre Turcia, și Botriæ și
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
54%8 din fluxurile de investiții străine directe. Restul (aproape jumătate) poate fi atribuit unor factori mai puțin formali, mai greu de cuantificat, între care inducerile specifice de putere de piață joacă un rol crucial. Capitolul 7tc " Capitolul 7" Impactul corporațiilor transnaționale asupra statului-gazdtc "Impactul corpora]iilor transna]ionale asupra statului‑gazd\" 7.1. Balanța de plățitc "7.1. Balanța de plăți" Impactul investițiilor străine directe asupra balanței de plăți a unei țări variază în funcție de scopul investiției, de natura activității și
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
numai după ce investiția a devenit funcțională și/sau profitabilă; fluxurile externe care rezultă astfel sunt considerabile și lor li se pot adăuga fluxurile externe provocate de tehnica prețurilor de transfer. În afară de aceste considerente, mărimea și natura tranzacțiilor externe ale filialelor corporațiilor transnaționale sunt influențate de factori specifici fiecărei țări (mărimea pieței, decalajul tehnologic, stadiul de dezvoltare, alte avantaje de locație). Efectele activității CTN-urilor asupra balanței de plăți a unei țări pot fi directe și indirecte. Efectele directe pot fi determinate
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
determinate prin identificarea tranzacțiilor legate de activitatea lor și reflectarea acestora în balanța de plăți pe partea de credit (+) sau de debit (-). Walters și Blake (1992) identifică surse de conflict între statul-gazdă și statul de origine, pe marginea impactului activității corporației transnaționale asupra balanței de plăți a ambelor țări. Cadrul conflictual schițat astfel este interesant, dar se cuvine să reamintim că interesele statului de origine nu corespund neapărat cu interesele corporației (vezi și capitolul 5). Nici nu ar avea de ce să
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
între statul-gazdă și statul de origine, pe marginea impactului activității corporației transnaționale asupra balanței de plăți a ambelor țări. Cadrul conflictual schițat astfel este interesant, dar se cuvine să reamintim că interesele statului de origine nu corespund neapărat cu interesele corporației (vezi și capitolul 5). Nici nu ar avea de ce să corespundă, întrucât capitalul CTN poate aparține unor acționari din mai multe țări, iar țara în care corporația își are sediul (țara de origine) e posibil să nu fie deloc reprezentată
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
cuvine să reamintim că interesele statului de origine nu corespund neapărat cu interesele corporației (vezi și capitolul 5). Nici nu ar avea de ce să corespundă, întrucât capitalul CTN poate aparține unor acționari din mai multe țări, iar țara în care corporația își are sediul (țara de origine) e posibil să nu fie deloc reprezentată în structura acționarilor. Putem face câteva observații interesante dacă relaționăm gradul de integrare al filialei de plățile efectuate de aceasta către statul-gazdă. Astfel, filialele care joacă rolul
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
însă apela la furnizori locali care folosesc bunuri de import, contribuind astfel la creșterea importurilor. Un alt efect important asupra balanței de plăți vine din ponderea activelor externe nete în masa monetară din economie. Fluxurile de capital rezultate din activitatea corporațiilor transnaționale influențează decisiv nivelul ratei de schimb și, ca urmare, prețul și volumul bunurilor tranzacționate. Dar probabil cel mai important efect indirect este contribuția investițiilor străine directe la formarea capitalului intern care impulsionează la rândul său creșterea economică prin multiplicatorul
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
ce cunosc constrângeri legate de economisire. Aliber (1993) a subliniat că diferențele între ratele naționale de capitalizare reprezintă un determinant al investițiilor străine directe, precum și al fluxurilor de investiții de portofoliu. Ozawa și Castello (2001) susțin că acest efect al corporațiilor asupra statului-gazdă conduce la stimularea „creșterii pe datorie”3. Efectul activității corporațiilor transnaționale asupra balanței de plăți ar trebui relaționat, susține Dunning (1993), cu situația care s-ar fi creat în lipsa activității CTN-urilor. Dunning propune măsurarea „efectului net” prin
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
între ratele naționale de capitalizare reprezintă un determinant al investițiilor străine directe, precum și al fluxurilor de investiții de portofoliu. Ozawa și Castello (2001) susțin că acest efect al corporațiilor asupra statului-gazdă conduce la stimularea „creșterii pe datorie”3. Efectul activității corporațiilor transnaționale asupra balanței de plăți ar trebui relaționat, susține Dunning (1993), cu situația care s-ar fi creat în lipsa activității CTN-urilor. Dunning propune măsurarea „efectului net” prin diferența dintre tranzacțiile externe efective datorate activității CTN-urilor și tranzacțiile externe
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
măsurarea „efectului net” prin diferența dintre tranzacțiile externe efective datorate activității CTN-urilor și tranzacțiile externe care ar fi avut loc în lipsa activității acestora. Acest calcul este însă discutabil și conjunctural, acuratețea sa depinzând de validitatea scenariilor economice imaginate în lipsa corporațiilor transnaționale. Să analizăm câteva exemple, dintre cele mai diverse, privind efectele CTN-urilor asupra balanței de plăți. Una din primele lucrări pe această temă, rămasă și astăzi de referință, aparține lui Lall și Streeten (1977), care au analizat influența a
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
ale celor 6 țări care le găzduiau, și anume: Columbia, India, Iran, Jamaica, Kenya și Malaysia 4. Cu excepția Kenyei (unde s-a constatat un ușor efect pozitiv, datorat, se pare, nereprezentativității filialelor studiate în această țară), efectele directe ale activității corporațiilor transnaționale asupra balanței de plăți au fost negative (între -11,7% în India și -55% în Iran), în bună măsură din cauza dependenței de importuri a sectorului analizat. S-a constatat, de asemenea, că plățile datorate capitalului străin depășeau nivelul investițiilor
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]