4,784 matches
-
sept Indicațiile clasice pentru această intervenție includ: obstrucția nazală prin deviația importantă a septului nazal; puseuri frecvente de rinite, sinuzite, otite, când o deviație înaltă poate jena drenajul sau împiedică aerarea trompei Eustachio; cefaleea nazală sau epistaxisul iritativ, când o creastă septală comprimă un cornet; în cadrul rinoplastiilor; cale de abord al sinusului sfenoidal sau al hipofizei; înaintea unei timpanoplastii pentru siguranța aerării. Contraindicațiile sunt: vârsta (adolescenți sub 16-17 ani sau 46 bătrâni peste 55-60 ani); rinitele atrofice, ozenă; starea generală alterată
ASPECTE DE ALERGOLOGIE ŞI IMUNOLOGIE ÎN PRACTICA MEDICALĂ by LILIANA VEREŞ ,CORNELIA URSU () [Corola-publishinghouse/Science/301_a_586]
-
decolare subpericondromucoasă în spațiul de clivaj de aceeași parte; transfixia cartilajului patrulater; decolare subpericondro-mucoasă de partea opusă; rezecția septului cartilaginos cu ajutorul cuțitului Ballanger (respectând o porțiune superioară și anterioară de 5 mm), a septului osos cu pensa Brünings și a crestei septale cu dalta și ciocanul; repoziționarea septului pe linia mediană; sutură la linia de incizie; tamponament nazal anterior. Se pot înregistra o serie de incidente și accidente: la anestezie: lipotimii, grețuri, vărsături, tahicardie, cefalee (puseu hipertensiv); în timpul operației: nu se
ASPECTE DE ALERGOLOGIE ŞI IMUNOLOGIE ÎN PRACTICA MEDICALĂ by LILIANA VEREŞ ,CORNELIA URSU () [Corola-publishinghouse/Science/301_a_586]
-
metabolice folosite pentru degradarea catecolaminelor, efectele lor sunt relativ prelungite (4-6 h). Diferențele de potență și de durată dintre agenți pot fi eliminate prin ajustarea dozelor și/sau a schemelor de administrare. Calea preferată de administrare este inhalatorie, pentru că aceasta creste selectivitatea bronșică a acestor agenți și permite bronhodilatația maximă, la un minim de efecte secundare. Acest fenomen este valabil nu numai în tratamentul de întreținere, ci și în tratamentul obstrucției acute severe. În trecut, se obișnuia, în tratamentul crizelor severe
ASPECTE DE ALERGOLOGIE ŞI IMUNOLOGIE ÎN PRACTICA MEDICALĂ by LILIANA VEREŞ ,CORNELIA URSU () [Corola-publishinghouse/Science/301_a_586]
-
totală a proliferării de celule T. * Sarcoidoza este raportată ca apărând după terapia cu IFN α pentru hepatita C. Unele studii sugerează că însăși infecția cu hepatita C poate crește riscul de sarcoidoză, dar mai probabil tratamentul cu IFN α creste interferonul si IL-2, stimulând formarea granulomului. *Granulomul poate să dispară cu consecințe minime și totuși fibroza pulmonară survine la 20-25% din pacienții cu sarcoidoză. Patogenia fibrozei pulmonare în sarcoidoză rămâne neclară. Matrix metaloproteinazele, în special 8 și 9 au fost
ASPECTE DE ALERGOLOGIE ŞI IMUNOLOGIE ÎN PRACTICA MEDICALĂ by LILIANA VEREŞ ,CORNELIA URSU () [Corola-publishinghouse/Science/301_a_586]
-
parfum, trusa de machiaj, fuste cît mai scurte, bluze decoltate, armele obișnuite ale unei sirene, pe care nu le folosește doar s-o admire altele ca ea. Odată, pe cînd părinții erau plecați, a prins-o cu un băiat cu creastă de reptilian pe jumătate așezat pe ea. Roșii la față, ea cu părul zburlit și bluza descheiată, el cu o mînă cu care mîngîia cuvertura patului, ca și cum asta-i fusese ocupația favorită în ultima jumătate de oră, cercetarea materialului și
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
drăguță femeie din lume. Tipa a încercat să dea noroc cu el, iar el i-a ignorat mîna întinsă. Ea nu s-a supărat și a vrut să-i zburlească tunsoarea. Marcu s-a ferit în ultima clipă. Avea o creastă din păr, pe care i-ar fi stricat-o. Însă chiar dac-ar fi fost tuns chilug, tot n-ar fi lăsat-o pe aia. Așa se poartă acum? Frumos. Au să plîngă fetele după el. Așa port eu. Oare
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
și o apucă Într-acolo. Brandan, Între timp, o zbughise Îndărăt. Silueta unei femei apăruse În cadrul ușii, luminată de o rază a lunii. Dante Îi văzu lămurit părul, lung și despletit pe spate, alb precum o cascadă de gheață pe creasta unui munte. Între timp, Brandan dăduse fuga În spatele altarului, În loc să alerge spre sacristie. În partea aceea nu avea nici o cale de scăpare, se gândi priorul, Îndreptându-se și el Într-acolo cu intenția de a-i reteza orice posibilitate de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
al infinitului. în albastrulLa un moment dat, ajunse într-un loc abrupt, se așeză pe margine, își aprinse o țigară , contemplând imensitatea mării și a munților . Peisajul era fermecător . În depărtare se vedeau golfulețele ascunse , cu casele lor modeste . O creastă de deal acoperită cu brazi pitici îi împiedica puțin vizibilitatea și nu putea acum vedea decât acoperișul plat al unei vile , precum și firul subțire de fum care se rotocolea deasupra acoperișului . Avu un sentiment straniu de regret la început , că
AGENT SECRET, CODRIN by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83872_a_85197]
-
sever și chiar impacientat, însă nu așa stăteau lucrurile. Spiritul pe care-l întrezăream la el era cel al lui Șanticler, și când spun asta mă refer la vioiciunea și agerimea masculină, la mușchii tari și încordați, la sângele din creasta smucită, ostentativă, țanțoșă și strălucitoare, de deasupra penajului lunecos și splendid. Ah, însă mai sunt și altele de spus, după ce am făcut această comparație. Nu e un lucru rău, însă asta este. Omenirea nu are acel gen de simplitate - nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
existență, spațiu după spațiu. Vântul purta fumul fabricilor și ne aflam într-un orășel industrial - un câmp de luptă, cimitir, crater de gunoaie, pârlit de la oțelul topit și violet, cu munți de anvelope dezumflate, cenușă ce se înălța ca o creastă de spumă în fața unui vapor cu aburi, întinderi de cutii în care dormeau cei bătuți de soartă gen Hooverville*, focuri împotriva molimei, vestitoare de război, o încununare clocotituare a tuturor prădăciunilor și incendiilor din timpul Moscovei lui Napoleon. Marfarul a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
responsabilitatea mea; și trebuia să am grijă să se simtă bine. Simon mi-a spus să-i cumpăr o pereche de ochelari fumurii. Ziua era geroasă, era vânt și senin, valurile se adunau unul peste altul din marea verde, căpătând creste albe când se spărgeau de stâncile din Outer Drive. Și apoi am ajuns la hotelul acela mândru, cu liniile sale greoaie de Jupiter și marmura lui înaripată, care parcă năzuia să întruchipeze alte și alte figuri, punând în valoare o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
în munți. Și apoi îți dădeai seama că oriunde era întuneric se auzea acest sunet al insectelor, continental și emisferic, iar și iar, ca o maree, continuu și dens ca stelele. CAPITOLUL XV Cu ce clasă am pornit! Eram pe creasta cea mai înaltă a plăcerii. Aveam tot norocul în dragoste pe care ni-l puteam dori și care era poate îmbunătățit de diferențele dintre noi, căci în anumite feluri Danae sau Flora la Belle Romaine nu mi-ar fi putut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
dintre cele mai înalte locuri pe care le puteai zări cu ochiul liber, pe un țanc de piatră, era o cascadă. Uneori era învăluită într-un nor, însă de obicei se zărea doar bura stropilor, mai străvezie decât aerul, deasupra crestelor copacilor. Mult mai jos erau pini, formând colți triunghiulari pe solul povârnit; și apoi urmau copaci și flori tropicale, precum și centura de piatră fierbinte pe care sălășluiau șerpi și porci sălbatici, căprioare și acele iguane gigantice pe care venisem să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
prea tare contribuția lui la conversație, deși trebuie să recunosc că părea a fi dintr-o altă categorie decât restul găștii. Nu reușeam să trec peste aerul lor straniu. Persoana care ședea lângă el părea să posede un fel de creastă de os exact pe mijlocul țestei, iar dosul palmei lui semăna cu scobitura tălpii altcuiva - albă, îngroșată și cu alură de mort. Și apoi, Nettie Kilgore. Și după aia Iggy, cel cu ochii roșii. Și apoi un tip în secret
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
de ceva și nu înțelegeam care e motivul. Thea a început să-și piardă și ea răbdarea. Ratarea lui Caligula și faptul că fusesem un asemenea idiot încât să îl îndemn pe bietul Bizcocho să se avânte de pe culmea unei creste o dezamăgise îngrozitor. Cu nerăbdarea și îndrăzneala care o caracteriza, îi venea foarte greu să înghită faptul că trebuia să fie ținută pe loc de incompetența mea după ce întreprinsese un asemenea lucru, îl plănuise și reușise să controleze animalul. Thea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
față. Aveam probleme cu bujia, dar s-au rezolvat rapid și am pornit-o spre Dunkerque și Ostend. În locul în care englezii au fost atât de rău bătuți că orașul a rămas în ruine. Pe ruine se înălțau barăci Quonset. Creasta apei străvechi semăna cu cenușiul blănii de lup. Apoi, pe plaja prelungă, valurile se spărgeau albe; se fărâmițau în bucățele. Am văzut acest spectru de mânie albă venind din cenușiul sălbatec și între timp am luat-o în grabă spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
spiritul pur - aceste creaturi micuțe, cu temperatura normală a corpului de vreo 60 de grade“. Probabil că, asemenea lui John Buchan, păsările ți-au inspirat și ție multe gânduri emoționante; nu mă îndoiesc că ți-ai amintit că „Sitarul cu creastă aurie, care are un stomac cât un bob de fasole, traversează Marea Nordului! Ploierul-fluierar, care se înmulțește în regiunile nordice atât de îndepărtate încât doar vreo trei oameni i-au văzut cuibul, își petrece vacanțele în Tasmania“. Ar fi prea frumos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
Audubon. Le-am spus unde să-l așeze. După ce au ieșit am tăiat sfoara cu care erau legate planșele și am început să le înșir pe lângă perete: furtunarul, primulgul, ciocănitoarea cu aripi aurii, papagalul de Carolina, tanagra stacojie, bufnița cu creastă. Obiectele atât de bine cunoscute, scoase de la locurile lor, mă impresionau neplăcut, ca și cum îmi aduceam vag aminte că cineva a murit. Din hol se auzea vocea Antoniei dând instrucțiuni muncitorilor. De unde venea tristețea mea? Trecând cu privirea peste desene, incapabil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
să-și înalțe capul, se răsucea și se întorcea. Văzu (așa cum, desigur, mai văzuse și altădată) felul în care creștea părul lui George, întocmai ca al lui Brian, numai că George și-l ascundea purtând o cărare care-i despărțea creasta. Îi făcea întotdeauna plăcere lui Gabriel să observe asemenea lucruri. Îi mai plăcea și că-l putea urmări fără știrea lui, precum și faptul că, ori de câte ori executa o întoarcere, mâna lui George atingea peretele bazinului chiar sub picioarele ei. Dispărea aproape
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
cascadele, ca să viziteze un oraș-fantomă (lui Hattie îi plăceau orașele-fantomă); urcaseră cu mașina într-un loc foarte înalt, de unde, înconjurați de șiruri întregi de alte mașini, priviseră la imensele coame de munți acoperite de zăpadă, care se iveau îndărătul altor creste înzăpezite și îndărătul cărora se ondulau alte întinderi de zăpadă, până în depărtările albe în care ochiul nu mai putea desluși. (John Robert ura automobilele dar, fiind californian prin adopțiune, era nevoit să conducă o mașină.) Margot, și mai târziu Pearl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
în mod tradițional, a lor. Hattie și Pearl porniseră, sfioase, de-a lungul țărmului și, probabil, descoperiseră și ele o ascunzătoare, pentru că nu mai erau de văzut. Tom și Emma își căraseră rucsacul pe niște stânci dinspre uscat, ale căror creste dințate, încercuind un gol la mijloc, alcătuiau un fel de cetate. Adam și Zet o zbughiseră în mare, dând să se apropie de valurile ceva mai îndepărtate, până la care trebuiau să calce și să alunece pe bolovanii capitonați cu alge
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
să caute fără tragere de inimă, scormonind nisipul zgrunțuros cu vârful piciorului. După un timp, se așeză pe marginea stâncii și începu să se uite la marea de un albastru închis, cu o crustă lucioasă de parcă ar fi fost emailată. Crestele valurilor erau albe, tivite cu spuma spulberată de vântul care se întețise și se răcise. Cerul însorit, pe care pluteau acum câteva fuioare de nori aurii, căpătase o tentă de albastru nordic, care lui Tom îi plăcea. Se simțea din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
nu o mai făcuse până atunci; îl urmărea cum plutește, pe urmă și-l cocoța pe umăr și iar îi dădea drumul, îndemnându-l să înoate. Era minunat! Valurile deveniseră din ce în ce mai înalte și-l plesneau cu mai multă forță, iar crestele erau șfichiuitoare. Se profilau întunecate pe cer, pentru că soarele intrase pe după un nor. Iar vântul, pulveriza stropi de spumă rece, înțepătoare. Adam înghițise cam multă apă și, dintr-odată, nu-l mai văzuse pe Zet. Începu să-l cheme, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
să strige de spaimă, striga, striga, și înota, înota. Cu un minut înainte cățelul înota pe lângă el, și acum pierise ca înghițit. Valurile se bombau și se ridicau înalte cât niște coline, astupând complet zarea. Adam, săltându-se peste vâltoarea crestelor, încerca să scruteze hăurile dintre talazuri, întunecoase și înfricoșătoare și văduvite de un cățel pierdut. Cascada de spumă împrăștiată de vânt îl orbea. Epuizarea îl prinse în gheare, odată cu jalea, remușcarea, groaza, dorul chinuitor după prețioasa făptură pierdută. Speranța îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
ramurile și trunchiul unui copac bătrân, până la o gaură dintr-o anumită stâncă, în care se putea strecura, ținându-se cu mâna de o creangă, și din care, sărind pe câteva „trepte“ naturale, ajungea direct la apă. Se dezbrăcă pe creasta stâncii, (din acel loc nu putea fi văzut din casă), împăturindu-și cu grijă toate hainele, de parcă se pregătea pentru un ritual. Se agăță de copac și se lăsă jos, apoi, proptindu-se de stâncă, dibui cu piciorul gaura care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]