4,039 matches
-
fost probabil tradusă din siriacă și e posibil să fi avut un original grecesc de sorginte alexandrină, sugerată chiar de autor. Modelul egipteano-alexandrin din epoca Ptole-meilor asimilase în parte gîndirea greacă și culminează în hermetism, fapt evidențiat atît de operele culte, cît și de tradiția populară. Ulterior, Tabla de Smarald a fost tradu-să în mai toate limbile cunoscute, iar acum o avem și-n limba română, tradusă din engleză, alături de Divinul Poimandres, de către Dan Dumbrăveanu și Alexandru Anghel. Este un text
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]
-
teoreticianul nu o înțelege. A acordat, în studiile sale, o mare însemnătate raportului dintre artă și știință, relevându-se ca un adversar al celor care susțineau incompatibilitatea acestora. O importanță deosebită acordă și folclorului, pe care îl consideră fundamentul literaturii culte. Într-un studiu despre basm, specie pe care o socotește rămășiță a miturilor primitive, el reliefează, în opoziție cu B. P. Hasdeu, rolul stării de veghe în geneza speciei. Deși S. avea un indiscutabil simț al limbii, numeroasele sale traduceri
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289967_a_291296]
-
la cea franceză, și să așeze astfel într-o lumină favorabilă și evoluția culturii românești. Ca și maeștrii săi, A.I. Odobescu și B.P. Hasdeu, prețuiește literatura populară, susține campania pentru culegerea și valorizarea ei, apreciază virtuțile modelului folcloric pentru literatura cultă. În calitate de cronicar dramatic, se arată deopotrivă preocupat de repertoriu, de interpretarea actoricească sau de gustul spectatorului, dar, folosind drept criteriu realismul, verosimilitatea, găsește o acoperire insuficientă pentru glosele lui, adesea mult prea binevoitoare, prea generoase. Când scrie el însuși teatru
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287597_a_288926]
-
gust fără mari pretenții îi răspundeau și calendarele pe care le-a întocmit, unde au apărut scrieri incluse ulterior și în volume. Astfel, P. mediază, ca și alți scriitori populari (I. Barac, V. Aaron), cunoașterea literaturii populare și a celei culte. Cărțile lui au avut o răspândire neegalată în epocă, fiind reluate în numeroase ediții, modificate, amplificate cu fiecare tiraj. O culegere de cântece de stea și cântări religioase, în care fuseseră introduse și un număr de poezii laice, apare în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288657_a_289986]
-
Profesorul VLADIMIR BUȚUREANU s-a născut la Iași (1895), și-a făcut studiile în orașul natal și perfecționarea la Paris. A fost elev al profesorilor Tănăsecu și Hortolomei. În 1929 devenea conferențiar, concomitent absolvind Conservatorul de Muzică. Era un om cult, iubea artele îndeosebi muzica, era calm, bun pedagog și didact. Corect până la severitate, dorea ca fiecare să promoveze după pricepere și îndemânare. Prof. Buțureanu a fost un operator talentat, elegant, fin, respecta țesuturile. Nu accepta ca o operație odată planificată
Datoria împlinită by Mihai Pricop [Corola-publishinghouse/Science/1391_a_2633]
-
boier scăpătat, inadaptabil, la unul din acei aristocrați arheologici și plini de ceremonii, care înfruntă mucegaiul anilor și pe care Cocteau l-a văzut în jurul împărătesei Eugenia de Montijo. Totuși, ceva nu admitea în toată această ipostază. Deși cu privirea cultă, rafinată, omul era foarte rigid în protocolul mersului său, ca sa fie un aristocrat pur sânge. În lăsarea în jos a fălcilor sale era o afectare rece. Nu puteai să nu te gândești atunci la unul din acei servitori bătrâni de
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
amplu spațiu acordă autorul ironiei și umorului românesc ca trăsături ale spiritului autohton, învederate în porecle, onomastică, hazul de necaz al supraviețuirii și comuniunii, al temperării orgoliului și riscului de a mitiza. Exemple din folclorul literar, dar și din literatura cultă, vin să ilustreze multiplul rol al umorului în viața comunității românești, lipsa aceluia fiind resimțită aproape ca un defect moral. Pagini de o frumusețe "științifică" scrie Dumitru Stăniloae despre dor și omenie la români, citând versuri ale bardului popular, legende
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
vară, lecturi de iarnă, în ciuda unor regretabile greșeli de corectură, este cartea unui distins prozator și poet (id est a autorului ce scrie despre cărți în cunoștință de cauză) și totodată a criticului simpatetic Barbu Cioculescu, unul dintre cei mai culți intelectuali ai vremii noastre, probă stând fandările, arabescurile, virtuozitatea și noblețea floretei sale stilistice. Gelu Ionescu Războiul de șaizeci de ani În ciuda titlului mai mult sau mai puțin sugestiv, dar deloc comercial, și a faptului că din cele 376 de
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
special dedicată copiilor și adolescenților, după cum nu există nici o lirică sau o proză exclusiv feminină sau erotică. Om de bibliotecă, enciclopedist, Iuliu Rațiu trece în revistă aproape toate producțiile literare, din cele mai vechi timpuri până în zilele noastre, orale sau culte, datorate geniului marilor civilizații, începând cu "Epopeea lui Ghilgameș", "Mahabharata", "Iliada și Odiseea" și terminnd cu operele unor Cervantes, Kipling, Sadoveanu, Tudor Arghezi, Elena Farago, Octav Pancu-Iași, Gellu Naum, Mircea Sântimbreanu, Marin Sorescu ș.a. Mituri și zei, eroi civilizatori, martirii
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
în care aristocratul tradițional se împărtășește alături de țăran din cultura populară). La Sadoveanu e vizibilă, în schimb, latura semicultă, de obicei ironizată, a unei specii de graniță: care preia din poezia populară formule fixe și versificație, dar urmează și modele culte, pe care le vulgarizează. Categoriile "impure" - în acest caz, e vorba de un fenomen de mixtură între oralitate și scris - au fost în genere neglijate de folcloriști. Altminteri, pentru o analiză a raportului dintre scris și oral, dintre o cultură
Scrisori by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/16595_a_17920]
-
pentru copii din a doua jumătate a secolului al XVIII-lea pînă in imediata contemporaneitate, dar cu trimiteri și la literatura de colportaj din Evul Mediu, din Renaștere sau din secolul al XVII-lea, cînd ia naștere în Franța povestea cultă. Este un festival de idei, imagini, nume, și discrete referințe bibliografice, în care intră într-o aparentă ordine alfabetică - subîntinsă însă de o coerență de ansamblu, de relaționări și trimiteri - scriitori consacrați sau redescoperiți, ilustratori celebri sau uitați, editori, pedagogi
Fabuloasele cărți dedicate literaturii pentru copii by Muguraș Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/2991_a_4316]
-
locat(ă) departe e foarte posibil să nu fii la curent cu anumite jargoane dâmbovițene" (doizece.ro); "văz că ai acumulat argouri mioritice" (romania. emiweb.org). Devierea semantică reprezentată în acest caz de concretizare mi se pare inacceptabilă în limba cultă, în care există posibilitatea de a folosi pentru accepția respectivă sintagme - cuvînt argotic, termen de argou, cuvînt din jargon - și chiar derivate: argotism(e). Ceea ce nu înseamnă că fenomenul nu trebuie consemnat și analizat cu atenție în limba populară: unde
Argouri și jargoane by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/12006_a_13331]
-
cea de-a doua, într-un minulescianism avant la lettre. Și încă, în aceeași ordine de idei: Rică și Zița vorbesc cu greșeli fiindcă țin cu tot dinadinsul să folosească un jargon pretențios și neologistic. Spre deosebire de Veta, ei se cred culți. Caraghioslâcul este al abuzului de franțuzisme neasimilate, unele luate din scris - Ťm-am transportat în localitateť -, excesiv literare. Jupân Dumitrache și Ipingescu greșesc, la rândul lor, reproducându-l pe Rică din gazetă, altminteri limbajul lor e popular, colorat și pitoresc. Ce
Câteva constatări by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/7470_a_8795]
-
un loc, pe seama câtorva particulare imponderabile. Chiar destul de întins fiind, citatul ar merita oferit fără croșete: "Finețea vocabularului critic întregește adesea impresia de agreabilă și ludică subiectivitate. ŤDesigur că N. Iorga și G. Ibrăileanu exagerau în rău. Nu toată clasa cultă românească este galomană, ci o pătură subțire a clasei suprapuse, care se piquait de lectureť, scrie undeva Ș. Cioculescu. Aici expresia franceză de la urmă sugerează că el nici măcar nu disprețuiește prea tare pretinsa galomanie. Amfibologia e prezentă adesea, când Ș
Câteva constatări by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/7470_a_8795]
-
prima vedere, romanul lui Gabriel Chifu, Relatare despre moartea mea este o combinație între șaradele epico-narative ale lui Dumitru Țepeneag (din ciclul romanesc început cu Hotel Europa sau din mai recentul roman La Belle Roumaine) și On the Road, romanul cult al lui Jack Kerouac. Pe un fundal cât se poate de extins în spațiu și timp (din România "epocii de aur" până în Canada zilelor noastre și în principalele capitale ale Europei unite), romancierul reușește performanța ca, în numai 233 de
Manual de supraviețuire by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8813_a_10138]
-
jumătate a secolului al XX-lea, impunerea artificială a limbajului birocratic caracteristic discursului politic totalitar în toate zonele vieții publice, presiunea cenzurii și a controlului de tip polițienesc au redus considerabil diferențele stilistice existente între variantele deja constituite ale românei culte. Pe acest fundal de monotonie a "limbii de lemn" generalizate s-a proiectat spectaculoasa redescoperire a diversității, după 1989. în momentul de față, riscul entropiei e reprezentat de generalizarea limbajului familiar: spațiu al experimentului, al expresivității inovative, dar și al
Diversitate stilistică... by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/16539_a_17864]
-
Muguraș Constantinescu Cunoscut autor al unor studii și lucrări despre ospitalitate, al unui celebru volum despre basmul cult, tradus și la noi, Alain Montandon, membru în Institutul Universitar din Franța, profesor la Clermont-Ferrand și director al unui important centru de cercetare, a publicat recent la editura pariziană Autrement, o surprinzătoare carte intitulată Sărutul. Este vorba despre o adevărată
Alain Montandon - Sărutul sacru by Muguraș Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/11465_a_12790]
-
neamului, și, trăind în mijlocul ororilor războiului, departe de cei dragi, sunt copleșiți de „dor și jale”, simțăminte care trimise în „cărți” spre satul lor, capătă forma versului. Ele constituie, de fapt, o specie literară intermediară între lirica populară și cea cultă: „cartea în versuri” (scrisoarea sau epistola în versuri), „cărțile de pe front”, cărora le-a dat strălucire artistică George Coșbuc în O scrisoare de la Muselim-Selo, respectând întocmai structura narativă a acestora. Antologia lirică Dor și jale nu este numai o carte
Prima monografie despre Creangă by Ion Buzași () [Corola-journal/Journalistic/3158_a_4483]
-
prima operă a lui Emil Precup, o „scriere de tinerețe”, datând din perioada studiilor universitare din Germania. Este o monografie de tip clasic, structurată în două părți mari: viața și opera. Partea introductivă prezintă raporturile, dintre literatura populară și cea cultă, reiterând aserțiunea romanticilor potrivit căreia literatura adevărată își trage seva din folclor. Viața lui Creangă, până la absolvirea Seminarului de la Socola este un rezumat al Amintirilor din copilărie, ceea ce este o eroare de percepție literară și nu declarat documentară. Prezentarea operei
Prima monografie despre Creangă by Ion Buzași () [Corola-journal/Journalistic/3158_a_4483]
-
a fost acordată numai unor artiști de peste hotare, părea că avea ca subtext îndemnul adresat tuturor de a pleca mai întâi din țară dacă vor ca, ulterior, să se bucure de cea mai înaltă apreciere. Și, cum Ministerul Culturii și Cultelor nu i-a băgat în seamă, în ocazii anterioare și pe artiștii dansatori și coregrafi, ei au rămas, între alți confrați, singurii nerăsplătiți și financiar, că tot au salarii mici și mai nou li s-a spus că vor fi
Evenimente din lumea dansului by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/15051_a_16376]
-
artei lui portretistice și ale eseurilor lui. Discipolul acesta al lui Alain este, în fond, ca și maestrul său, un moralist." (p. 202). Iar modelele declarate ale autorului nostru (Paul Zarifopol și G. Călinescu îndeosebi, pentru care are un adevărat cult) reconfirmă formația sa culturală și filiația spirituală. Îmi place foarte mult modul în care Al. Paleologu rezolvă spinoasa problemă a vechiului și noului artistic, reflectându-le critic în succesiunea lor istorică. Pe de o parte, el își declară franc antipatia
Confortul intelectual by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/8753_a_10078]
-
metaforă, nu rațiune sau știință”4. Paradoxal, toată această gândire de dincolo de rațiune, care făcea apel la existentul irațional al umanității, peiorativ numit de unii superstiție, magie sau maladii ale spiritului, rămâne sora vitregă a filosofiei instituționalizate (să-i spunem cultă, ca o reamintire a celei oculte), cele două discipline având același tată, pe filosoful Aristotel. Numai că una este Cenușăreasa, iar cealaltă fiica mereu prezentă la baluri și dezbateri televizate. Una figurează civilizația, progresul și se adresează rațiunii, cealaltă a
Originile oculte ale fanteziei by Radu Cernătescu () [Corola-journal/Journalistic/3428_a_4753]
-
vorba lui Lucretius 8, mai adânc în umbra lucrurilor. Ea a înflăcărat imaginația Apusului cu promisiuni despre existența unui secret al secretelor. Dar poate fi mitul un punct de pornire credibil pentru o istoriografie cu pretenții de obiectivitate? Răspunsul filosofiei culte va fi, indubitabil, nu! Căci din perspectiva omului condamnat la rațiune, toată această filosofie istoric marginală și conceptual volatilă nu poate fi decât încă un altar în paragină dedicat zeilor păgâni. Sunt zeii uitați astăzi de coruperea monistă a tradiției
Originile oculte ale fanteziei by Radu Cernătescu () [Corola-journal/Journalistic/3428_a_4753]
-
de determinări și mistere. O abordare istoricistă a acestei discipline atât de volatile, de consistența emoției artistice, se va lovi mereu de imposibilitatea de a alcătui o succesiune de logomahii și revolte față de filosofii anteriori, cum înțelegea Rorty istoria filosofiei culte. Căci, din perspectiva surorii ei oculte, istoria nu este decât un drum al cenușii, o continuă eviscerare de mister a unui destin divin aruncat pe rugul rațiunii comune. Din acest deșert se aude strigătul disperat al lui Rorty, care cheamă
Originile oculte ale fanteziei by Radu Cernătescu () [Corola-journal/Journalistic/3428_a_4753]
-
un drum al cenușii, o continuă eviscerare de mister a unui destin divin aruncat pe rugul rațiunii comune. Din acest deșert se aude strigătul disperat al lui Rorty, care cheamă postmodernitatea la canonizarea filosofului necunoscut, poate ultima soluție a filosofiei (culte și oculte, deopotrivă), de a nu mai privi filosofia dintr-o vale a istoriei, ci de pe muntele unui luminos viitor. Căci, spune profetic Rorty, „nu ne putem descurca fără eroi! Avem nevoie de piscuri de munte spre care să ne
Originile oculte ale fanteziei by Radu Cernătescu () [Corola-journal/Journalistic/3428_a_4753]