2,941 matches
-
poezii, este cronologic al doilea volum din creația sa, care îi va aduce lui V. Voiculescu nu numai laurii unui premiu academic, ci și intrarea în 1920 în Societatea Scriitorilor Români. Era o confirmare a ceva! Eu mi-am lucrat cununa și pe de-a-ntregu-n mine, Și sufletul, în flăcări, fu singur meșter faur; Semeață, neatinsă de foc și mâini străine, S-a făurit în mine cununa mea de aur (Cununa de aur) sau Răzbunători, ne vom întoarce iară, Cum ne-am
Academia b?rl?dean? ?i Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83084_a_84409]
-
în 1920 în Societatea Scriitorilor Români. Era o confirmare a ceva! Eu mi-am lucrat cununa și pe de-a-ntregu-n mine, Și sufletul, în flăcări, fu singur meșter faur; Semeață, neatinsă de foc și mâini străine, S-a făurit în mine cununa mea de aur (Cununa de aur) sau Răzbunători, ne vom întoarce iară, Cum ne-am legat cu aspru jurământ... Și vom cădea la sânul tău, o, țară, Cum cazi, plângând, pe lespezi de mormânt ( O, Țară) Premierea în 1920 a
Academia b?rl?dean? ?i Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83084_a_84409]
-
Scriitorilor Români. Era o confirmare a ceva! Eu mi-am lucrat cununa și pe de-a-ntregu-n mine, Și sufletul, în flăcări, fu singur meșter faur; Semeață, neatinsă de foc și mâini străine, S-a făurit în mine cununa mea de aur (Cununa de aur) sau Răzbunători, ne vom întoarce iară, Cum ne-am legat cu aspru jurământ... Și vom cădea la sânul tău, o, țară, Cum cazi, plângând, pe lespezi de mormânt ( O, Țară) Premierea în 1920 a lui V. Voiculescu pentru
Academia b?rl?dean? ?i Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83084_a_84409]
-
ușă larg deschisă : " Sectorul 3". Pe unicul pat, sau mai curând postament, înconjurat de fel de fel de aparate, ieșind de sub cerșaful alb ca un lințoliu, apare capul ce pare doar de mărimea unui pumn, capul Dorei împodobit de o cunună albă ca și cerșaful. Gura îi este acoperită de o mică mască transparentă legată cu elastice verzi care se împlântă în obraji. Aparatul de perfuzie picură cu hărnicie un lichid transparent. Cabluri de diverse culori ies de sub lințoliu transportând spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
o halucinație sau poate a adormit și visează. Dar nu, este adevărat ! O femeie, al cărei chip nu îl poate desluși, șade acolo, în fața lui, într-o bizară atitudine rigidă. La început distinge doar o pălărie ca un fel de cunună aurie care îi înconjoară capul. Inele argintii de fum, de o perfectă formă rotundă, se ridică din locul în care trebuie că este gura și urcă spre plafon formând arabescuri de forme ciudate. Victor se simte dintr-o dată copleșit de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
mult spre tâmple, de o nedefinită culoare de ocean care atrage spre adâncimile lui. Victor e cuprins de un fior. Forma ochilor necunoscutei se asemăna atât de bine cu cea a ochilor Dorei, iar pălăria se dovedește a fi o cunună de păr de aceeași culoare cu al ei... Femeia și-a stins țigara, a zâmbit, un zâmbet larg, generos, care pare a fi și acesta geamăn cu zâmbetul Dorei, dar nu scoate nici un cuvânt. Mormanele de langustine stacojii din farfuriile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
Katz, Langston Hughes și Allen Ginsberg tradus în 50 de limbi. Între 1976 și 1978, S.H. Barkan a reprezentat SUA la Festivalul Internațional Serile de poezie de la Struga din Macedonia (fosta Iugoslavie). Tot acolo, în 1982, Nichita Stănescu a primit Cununa de Aur. De asemenea, rock-ul anilor '60-'70, mișcarea gay, grupurile hippy, narcomania, ideile absurde, critica socială, stilul de viață nonconformist erau ingredientele (sandviciurile) unei realități tumultuoase, pe care Stanley a cunoscut-o foarte bine. Această realitate "a alimentat
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
II Nici Munții Carpați ai răbdărilor mele nu-i lăsa, Doamne, să se macine-n stele C-atâta cât poate omul să ducă nici piatra nu ține nici apa nu-apucă III Durerea-i comună din nou ne adună în plânsă cunună Crâmpeie de țară Zvârcolire amară De toate acestea or fi cu putință întărește Doamne dreapta credință în Munte nemunte și-n Mare nemare Răzbat din adânc dorinți seculare LECȚIE DE GEOGRAFIE "De două mii de ani acest pământ din trupurile noastre
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
de culoarea smântânii, m-am crezut În fața unui pedagog din noianul pe care ni l-a pus la dispoziție Sarmiento, profetul genial, de la care e absurd să cerem pedestrele virtuți ale prevederii. Dar plăcerea negrăită cu care a ascultat o cunună de triolets pe care-i dăltuisem din fuga condeiului În trenul-landou care unește moderna fabrică de zahăr din Jaramí cu ciclopica statuie dăltuită de Fioravanti În onoarea drapelului național mi-a dovedit că el era una din solidele valori ale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
bălțile întinse stăpânea pacea, numai din când în când trecea pe sus un freamăt de aripi sau un țipăt scurt, singuratic. Chiva mă aștepta, în rochia-i de stambă, în ghetele-i cu tocuri nalte, pieptănată strâns cu cosițele în cunună, cu ochii lucind. Cum mă alăturam de dânsa, zâmbetul îi lumina toată fața, și întindea spre mine amândouă mânile cu palmele întoarse, ca spre apărare. Nimeni nu bănuia nimic. Locurile bătute de pasul calului meu erau fără sate, fără oameni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
Măriuca. Naltă și subțirică, în catrință de lână, strânsă tare sub sâni cu brâu îngust, cu cămașă albă ca helgea, se strecura pe ușă și trecea fără zgomot prin iarbă, spre fântână. Cozile strâns împletite și le lega totdeauna în cunună. Era albă la obraz, parcă bolnavă, cu ochii triști. Odată l-am întrebat pe pădurar: — Ce are nevastă-ta, Voineo? Ia, ce să aibă? n-are nici pe dracu! Nu știi dumneata cum îi muierea? Ș-o urmărea cu ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
strujeni. Fata sta în picioare și Niță Lepădatu, mușcând din zahar, băgă de samă că e îmbrăcată cu cămașă albă, cu horboțele la mâneci și la guler, că pieptănătura i-i strânsă și lucie și cosițele groase îs așezate în cunună. Acuma parcă-i părea mai năltuță decât întăia oară, și mijlocul mai strâns de bârneața roșie. Ridică privirile spre obrazul ei pălit de arșița verii; ea îndreptă ochii căprii în altă parte. —Zaharul ista miroase a busuioc... vorbi Niță și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
dădea somnul foarte bine la undiță, altă dată șalăul. La vremea asta însă, începea să miște crapul. Bătaia în apa liniștită și joasă a lacului se isprăvise și peștele cel mare umbla iar după mâncare. Îndată ce soarele se urcă deasupra cununilor de sălcii, o lumină orbitoare împânzi bălțile. Cătră ora zece, căldura începu să devie copleșitoare. Crapul se arăta leneș. Tovarășii mei îmi dădură câteva explicații, din care puteam înțelege că, în unele zile frumoase, crapul trage deosebit de lesne la undiță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
ochii deschiși, cu un plus de fantezie care atingea uneori ridicolul. Mă visam astfel explorator sau mare aventurier. Am colonizat chiar o insulă, mi-am alcătuit un trib al meu, m-am declarat șef de trib, m-am împodobit cu cununi împletite din frunze de palmier și de laur, mi-am cioplit singur un însemn al puterii în formă de falus și chiar am fost pe punctul să institui o nouă religie și să deschid un templu, cu statuia mea înlăuntru
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
lui să fie de doi coți. Coarnele altarului să fie dintr-o bucată cu el. 3. Să-i poleiești cu aur curat, atît partea de sus, cît și pereții lui de jur împrejur și coarnele; și să-i faci o cunună de aur de jur împrejur. 4. Dedesubtul cununii să-i faci două verigi de aur de amîndouă laturile, în cele două unghiuri pentru punerea drugilor, care vor sluji la ducerea lui. 5. Drugii să-i faci din lemn de salcîm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85084_a_85871]
-
patru muchii, și înălțimea lui era de doi coți. Coarnele erau dintr-o bucată cu el. 26. L-a poleit cu aur curat, atît partea de sus cît și laturile de jur împrejur și coarnele. Și i-a făcut o cunună de jur împrejur. 27. Sub cunună a făcut două verigi de aur, pe care le-a pus în cele două unghiuri din cele două laturi ca să se vîre în ele drugii, care slujeau la ducerea lui. 28. A făcut niște
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85084_a_85871]
-
de doi coți. Coarnele erau dintr-o bucată cu el. 26. L-a poleit cu aur curat, atît partea de sus cît și laturile de jur împrejur și coarnele. Și i-a făcut o cunună de jur împrejur. 27. Sub cunună a făcut două verigi de aur, pe care le-a pus în cele două unghiuri din cele două laturi ca să se vîre în ele drugii, care slujeau la ducerea lui. 28. A făcut niște drugi din lemn de salcîm, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85084_a_85871]
-
subțire care slujeau ca podoabă; izmenele de in subțire răsucit; 29. brîul de in subțire răsucit, lucrat la gherghef, și de culoare albastră, purpurie și cărămizie, cum poruncise lui Moise Domnul. 30. Au făcut apoi și placa de aur curat, cununa împărătească sfîntă, și au săpat pe ea, cum se sapă pe o pecete: "Sfînt Domnului." 31. Au legat-o de mitră sus, cu o sfoară albastră, cum poruncise lui Moise Domnul. 32. Astfel au fost isprăvite toate lucrările locașului cortului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85084_a_85871]
-
sublim, te chem să îl trăim. Tu-nțelegeai copile și-atunci destul de bine De ce unii părinți plecau în țări străine, Visam zilele mai bune, o viață cât mai bună Să-ți cadă stele-n păr, pe cap să porți cunună. Departe mi-a fost gândul de-a vrea să te rănesc, Am vrut cât pot mai bine cu drag ca să te cresc, Să nu lucrezi din greu la orice patronat Să fii tu însuți șef, descurcăreț, bogat. Când am plecat
Regăsirea by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91647_a_107362]
-
fi disociată de întrebarea adresată dublului său, Cerșetorul: „Tu ești tu sau ești eu?”, întrebare ce are, în Drumul Damascului, rolul avut de întrebarea „Cine e acolo?” în Hamlet. În fața Cerșetorului nebun, ce apare pe drum purtând pe cap o cunună de lauri, Necunoscutul se întreabă iarăși: „Ăsta-i un om viu sau o fantomă?”. Răspunsul îl dă Doamna: „E un mesager al trecutului”. Astfel, în lumea umbrelor moderne, istoria personală a individului - istorie marcată de apăsătoarea povară a trecutului - este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
lucru, ci de toaletă, poetul latin tocmai se ușurase și acum se privea în oglindă. „Laurii lui Vergiliu” îi căzuseră până la sprâncene. Arăta destul de comic, chiar vulgar. Îi mai lipsea doar cana de bere din mână. Ridică ceva mai sus cununa, dar încă nu se declară mulțumit. Îi mai lipseau doar vreo doi centimetri până la perfecțiune. „Lasă-ți fruntea liberă. Să se vadă bine ce fel de om ești.” Își potrivi „laurii lui Vergiliu” puțin deasupra frunții, după dorința mamei. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
recunoști întotdeauna femeia aia și numai pe aia. Hmm! Hai s-o spunem altfel!... Mmm!... Satiri, pani, silvani... Pa-pam, pam, pa-pam... Da, ține-o tot așa!... Satiri, pani, silvani... Toți aproape-mi se adună... Păstrează ritmul!... Lauri... Nu, fără lauri!... Cununa... Da... Cununa de iederă să-mi pună... Risipiți prin odăi, invitații se odihneau pe fotoliile cu tapisserie Aubusson, pe scaunele aurite sau între pernele divanurilor și canapelelor din preajma sobelor svelte, cu teracota albă modelată în ghirlande și scene pastorale. Fete
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
femeia aia și numai pe aia. Hmm! Hai s-o spunem altfel!... Mmm!... Satiri, pani, silvani... Pa-pam, pam, pa-pam... Da, ține-o tot așa!... Satiri, pani, silvani... Toți aproape-mi se adună... Păstrează ritmul!... Lauri... Nu, fără lauri!... Cununa... Da... Cununa de iederă să-mi pună... Risipiți prin odăi, invitații se odihneau pe fotoliile cu tapisserie Aubusson, pe scaunele aurite sau între pernele divanurilor și canapelelor din preajma sobelor svelte, cu teracota albă modelată în ghirlande și scene pastorale. Fete și flăcăi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
în lume nu este bună și duioasă ca o dulce mamă.” Femeia mamă este importantă în familie și societate datorită virtuților ei. Femeia, soție și mamă, prin muncă cinstită, viață aleasă, dragoste deplină și devotament conjugal, devine pe drept cuvânt „cununa bărbatului” ( Solomon ) . Femeia, soție și mamă, care naște și crește copii și apoi educați îi dăruiește 18 societății poate fi numită mama neamului omenesc, căci datorită mamei se perpetuează ființa omenească. Din viața ei izvorăște viață și se formează lumea
OMAGIU MAMEI by Ioan Costache Enache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1070]
-
vor zice: "Treceți la Tarsis, bociți-vă, locuitori ai țărmului! 7. Aceasta este cetatea voastră cea veselă, care avea o obîrșie veche, și ale cărei picioare o duceau să locuiască departe. 8. Cine a luat această hotărîre împotriva Tirului, împărțitorul cununilor, el, ai cărui negustori erau niște voievozi, și ai cărui tîrgoveți erau cei mai bogați de pe pămînt? 9. Domnul oștirilor a luat această hotărîre, ca să rușineze mîndria a tot ce strălucește, și să smerească pe toți cei mari ai pămîntului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85106_a_85893]