5,033 matches
-
toți vrea să‑i facă fiii lui Dumnezeu și pe toți sfinții îi cheamă să alcătuiască un singur om desăvârșit. Căci unul este Fiul lui Dumnezeu, prin care noi toți, renăscuți în Duhul Sfânt, vrem să devenim un singur om desăvârșit și ceresc. Prooimion‑ul îndeplinește două funcții: captează atenția și bunăvoința cititorilor (auditori) și afirmă perenitatea și în același timp actualitatea mesajului profetic. Această perenitate, am văzut deja, decurge din teoria Logosului ca vector integrator, a cărui manifestare este spirituală
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
de evrei, va persecuta sfinții. Hipolit (57, 1) adoptă interpretarea parabolei „judecătorului nedrept și văduvei stăruitoare” de la Lc. 18,2‑5, propusă pentru prima dată de Irineu. Judecătorul este simbolul Anticristului, în timp ce văduva închipuie cetatea Ierusalimului, părăsită de „mirele cel desăvârșit și ceresc”. Cetatea Ierusalimului va cere dreptate și răzbunare de la un judecător pământesc, plângându‑se că „a fost nedreptățită de Cristos” (57, 1). Hipolit accentuează opoziția, esențială la Chiril al Ierusalimului, între Isus, împărat ceresc, și Anticrist, împărat pământesc. Acesta
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
nască, deoarece Biserica nu prididește să izvodească Logosul din inima ei, cu toate că lumea o prigonește. Și a născut femeia, zice, un copil de parte bărbătească, menit să păstorească toate neamurile, adică, L‑a născut pe Cristos, de parte bărbătească și desăvârșit, copil al lui Dumnezeu, Dumnezeu și om, pe care îl anunțaseră profeții și pe care Biserica, născându‑l mereu, îl arată tuturor neamurilor. Pruncul acesta al ei a fost răpit și dus în fața lui Dumnezeu și a tronului său, adică
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
numele apostolului „cel iubit”. Ce reprezintă deci, foarte exact, această carte pentru exegetul nostru? „Apocalipsa nu este în esență, pentru pannonian, o profeție despre vremurile din urmă care să completeze Evangheliile, prea puțin dezvoltate în acest sens: ea este revelația desăvârșită a sensului Scripturii prin însuși Cristos, prelungirea către toți creștinii a uimitorului privilegiu al ucenicilor de la Emmaus (Lc. 24).” Există trei momente esențiale ale istoriei revelației divine: încredințarea Vechiului Testament (Legea) poporului ales, prin Moise; deschiderea Vechiului Testament prin răstignire
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
sensului Scripturii prin însuși Cristos, prelungirea către toți creștinii a uimitorului privilegiu al ucenicilor de la Emmaus (Lc. 24).” Există trei momente esențiale ale istoriei revelației divine: încredințarea Vechiului Testament (Legea) poporului ales, prin Moise; deschiderea Vechiului Testament prin răstignire; revelația desăvârșită a mesajului Scripturilor în Isus Cristos, în calitate de judecător. Moise a fost cel care a scris și a pecetluit „testamentul lui Dumnezeu”; prin răstignire, Isus desface pecetea acestui testament, descoperindu‑i conținutul, pe tronul judecății: „Acum deci se arată chipul lui
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
cel mare al lui Dumnezeu și plămădit prin învățătura și preceptele lui Dumnezeu după chipul dreptății; și, așa cum odinioară a fost făcut din pământ, muritor și nedesăvârșit, ca să trăiască o mie de ani pe pământ, tot astfel și acum omul desăvârșit este format din această lume pământească, pentru ca, înviat de Dumnezeu, să fie stăpân al lumii pentru o mie de ani. Sfârșitul lumii și Anticristul sirian Omul ceresc se formează deja pe pământ, grație învățăturii creștine. Întâiul Adam, muritor și nedesăvârșit
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
stăpân al lumii pentru o mie de ani. Sfârșitul lumii și Anticristul sirian Omul ceresc se formează deja pe pământ, grație învățăturii creștine. Întâiul Adam, muritor și nedesăvârșit, este prefigurarea ultimului Adam, adică a poporului creștin (populus christianus), nemuritor și desăvârșit. Analogiile nu se opresc aici. Lactanțiu identifică fragmente ale scenariului eshatologic în episodul exodului iudeilor. Astfel, sfârșitul lumii va fi un al doilea exod, la scară cosmică, prin care Dumnezeu liberabit plebem suam de graui seruitute mundi (7, 15): Întrucât
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
rigurozitate. Momentele de concentrare și de tensiune dramatică sunt contrabalansate de momente de destindere, de jubilare și de încurajare. Cateheza are o triplă intenție: de a educa, de a trezi sentimentul responsabilității, de a tempera. Chiril se dovedește un maestru desăvârșit nu numai în arta persuasiunii, ci și în cea a reconfortării, a încurajării (∉Φνς8γ4∀). Grosso modo, putem distinge în desfășurarea omiliei patru secțiuni importante, însoțite de o introducere și un epilog: Introducere Anunțarea temei: „Cele două veniri ale lui Cristos
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
replică Augustin, trebuie să subliniem două lucruri. Mai întâi, este cel puțin surprinzător că apostolii nu au fost considerați demni de a primi o descoperire încredințată profeților Vechiului Testament. Din ce motiv ar fi ascuns, așadar, Isus de „profeții cei desăvârșiți”, care sunt apostolii, ceea ce dezvăluise profeților veterotestamentari? În plus, în ce scop ar fi încredințat Dumnezeu profeților săi o descoperire lipsită de utilitate publică, de vreme ce o profeție ținută în secret nu are practic nici o valoare? De aici singura concluzie acceptabilă
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
de Ioan în Apocalipsă. De aici ideea că Biserica, loc al parusiei prezente a lui Cristos, este încarnarea acestei împărății a sfinților, ferită de orice atac din partea diavolului. Acesta își pierde orice putere de a acționa împotriva Bisericii ca împărăție desăvârșită a lui Dumnezeu. În schimb, el are deplină putere de a pricinui neajunsuri sufletului fiecărui creștin din care este alcătuită Biserica. Credincioșii sunt, așadar, în continuare supuși ispitelor Răului. „Adâncul” în care zace diavolul înlănțuit de Cristos, „arată”, în viziunea
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
a izgonit pe diavol din „omul lăuntric” al sfinților (20, 8, 2), îngăduindu‑i să acționeze exclusiv la nivelul „omului din afară”. Astfel putem defini Biserica‑Ciuitas Dei (Biserica ideală) ca pe un fel de „adunare generală” a „oamenilor lăuntrici”, desăvârșiți. Trebuie adăugat, la cele spuse până aici, că înlănțuirea diavolului nu constituie un eveniment bine delimitat, care ține de trecut, ci un întreg proces încă neîncheiat la care participă fiecare credincios prin faptele și hotărârile sale (20, 8, 2): Înlănțuirea
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
urmă reprezentând o abdicare de neiertat de la principiul creștin. Spre deosebire de Ciprian, donatiștii consideră Biserică un fel de hortum conclusum et fontem signatum interzis celui mai mic dintre păcătoși, iar autoritatea episcopului, personificarea perfecțiunii. Biserica cea adevărată este alcătuită exclusiv din desăvârșiți, adică din oameni fără pată din punct de vedere moral și spiritual. Păcătoșii sunt, așadar, excluși din această venerabilă și imaculată instituție, din pricina condiției lor. Idealul donatiștilor, ca al oricărei mișcări elitiste din epocă, rămâne martiriul, iar dușmanul lor necruțător
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
a sensului și a „adevărului”. Viziunea „evoluționistă” ar trebui deci complet abandonată, în folosul acestei viziuni dialectice, mult mai apropiată de cea propusă de fenomenologii religiilor. Ceea ce era considerat, până în prezent, o „etapă” a evoluției figurii Anticristului către forma sa „desăvârșită” este mai degrabă o versiune a mitului, la fel de încărcată de sens, la fel de completă și semnificativă ca și celelalte. Există, așadar, tot atâtea „mituri ale Anticristului” câte contexte în care el este inserat sau care îl adoptă. Dar, chiar și atunci când
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
etapelor pedagogiei divine. Omul/omenirea se maturizează puțin câte puțin, urmând un anumit ritm; în împărăția de o mie de ani nu se vor afla decât sfinți, adică oameni îndumnezeiți, care au atins treapta ultimă a maturității lor spirituale (Adami desăvârșiți). Ca și păgânii despre care Irineu scrie (29, 1): „Păgânii, care nici n‑au ridicat ochii la cer, nici n‑au adus în vreun fel mulțumire Creatorului lor, nici n‑au voit să vadă adevărul, ci, întocmai unor șoareci orbi
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
primul capitol al evangheliei, „ereticii” propovăduiau nestingheriți existența unei tradiții ezoterice ca fiind adevărata tradiție creștină, paralelă cu cea bisericească. Ei afirmau că învățătura lor fusese dată de însuși apostolul care locuia ascuns într‑un loc cunoscut doar câtorva aleși („desăvârșiții”). În acest context, istoric și teologic, trebuie plasat și înțeles avertismentul autorului evangheliei, ulterior cuvintelor adresate de Isus lui Petru. . Aspetti del cristianesimo di età teodosiana. Il De consummatione mundi dello Ps. Ippolito, tesi di laurea, Facoltà di Lettere e
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
calmi și binevoitori, deviza romanului fiind, fără mari rezerve, dorința de implantare a lucidității într-un timp și într-un spațiu aflat în plenitudinea transformărilor. Scriitoarea ne prezintă o lume rânduită (în toată complexitatea ei genetică, educațională), dar nu și desăvârșită, precum o „carte de semne, un trepetnic” (Mircea Vulcănescu). Aflați în căsuța lor, la poale de munte, cei doi soți, Alexandra (Alek) și Mihai, își așteaptă oaspeții, pentru a petrece o vară de neuitat. Vestea morții lui Pierre (marea ei
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
și durere virtutea, să o avem sigură și nestrămutată. 3. A treia, ca înaintând în virtute, să nu ne îngâmfăm, ci să ne învățăm a ne smeri. 4. Pentru ca, după ce am fost ispitiți de păcat, să-l urâm cu ură desăvârșită. 5. Iar a cincea, care-i mai presus de toate, ca, devenind nepătimași, să nu uităm slăbiciunea noastră, nici puterea Celui ce ne-a ajutat<footnote Sf. Maxim Mărturisitorul, Capete despre dragoste, suta a doua, cap. 67, în Filocalia, vol
Ispitele şi păcatele în învăţătura Părinţilor filocalici by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/148_a_260]
-
318,319. footnote>. De multe ori, diavolul, ne spune Petru Damaschinul, „are obiceiul să atace sufletul cu ceea ce găsește în fața lui, fie cu bucurie și cu părere de sine, fie cu întristare și deznădejde, fie cu oboseală covârșitoare, fie cu desăvârșită nelucrare, fie cu lucruri și cugetări nelavreme și fără de folos, fie cu întunecime și ură nesocotită față de toate cele ce sunt<footnote Petru Damaschinul, op. cit., p. 204. footnote>”. Când vorbesc despre războiul de noapte, Părinții ne sfătuiesc ca, de suntem
Ispitele şi păcatele în învăţătura Părinţilor filocalici by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/148_a_260]
-
mult la astfel de oameni care trăiesc la aer liber. De aceea cei mai mulți omeni sunt deprinși cu deranjamente mici la stomac sau În intestine, și sunt mulțumiți, când nu simt dureri deosebite În aceste organe. Dar o digestie așa de desăvârșită, cum am descris-o, nu are nici o persoană Încărcată. Ea este bine Înțeles mai rea, când materiile străine sunt deja uscate, În acest caz ele produc În organele digestive arsuri regulate; constipația sau și diaree se pot ivi ca consecință
Știința expresiei figurii sau Manualul unei noi diagnoze pentru cunoașterea stărilor de boală Întocmit pe baza cercetărilor și descoperirilor proprii de Louis Kuhne by Louis Kuhne () [Corola-publishinghouse/Science/842_a_1737]
-
Spirit Mare și să pierzi pe străzilellll umbrite de platani din cartierul Versulețelor Simpatice, de palmieri în zona rezidențială Bilețel Galant și a Răvașului Dulcilor Cuvinte. Ieșeai din localitate pe Șoseaua Sincerității și treceai prin cătunele numite Inimă Generoasă și Desăvârșita Cinste, prin satele cu oameni gospodari numite Generozitate, Respect pentru a ajunge la un drum numit Exactitate pe care, urmându-l, la Orașul Bunătăți ajungeai. Ce complicații fără rost în Epoca de Aur,când era suficient să te pătrunzi de
[Corola-publishinghouse/Science/1502_a_2800]
-
Maestrul Chirescu îl cunoștea bine pe Aurel Mihăilescu, pe care l-a lăsat la catedra de muzică a Gimnaziului fălticenean, în locul său, în 1922, când s-a mutat la București. 185 Sebastian Mihăilescu, învățător, născut la Dolhasca, în 1867. Orator desăvârșit, scriitor de talent, autorul volumului Urieșii. Culegător de folclor, socotit - alături de Artur Gorovei, Mihai Lupescu și Pavek Herescu, unul din ctitorii 126 2 Suceava, 12 ianuarie 1978 Mult Stimată Domnișoară Mihăilescu, Am primit cu bucurie acest semn de viață de la
CORESPONDENȚĂ FĂLTICENEANĂ by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/699_a_1142]
-
la scrisoarea prin care anunțați găsirea pălăriei D-lui Arhip 208. Întâmplarea, mai mult decât hazlie cu pălăria, arată de bună seamă că va trebui să mai trecem pe la Dv., care alături de soția Dv., v-ați dovedit a fi gazde desăvârșite. Ne-am simțit bine la Lămășeni, reușind să ne deconectăm de urbanismul care uneori îți macină nervii. Ce mai lucrați? Sunt convins că aveți ale alte planuri pe agendă și că le veți duce la capăt cu perseverența și spiritul
CORESPONDENȚĂ FĂLTICENEANĂ by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/699_a_1142]
-
Cu sensibilitatea ce v-am desprins-o, ați înțeles desigur acum, după ce le ați citit - pentru ce nu mă pot despărți de ele, de aceste două caiete. Știu, e firesc să fie păstrate laolaltă cu mărturiile „universului ei mirific” (ce desăvârșită și cuvenită prețuire îi restituiți peste ani!) - totuși, alături de pagini ce pot interesa prin valoarea de documente ale vremii - sunt multe, foarte multe scrise, numai pentru ea însăși, cu frământări ce nu le-am cunoscut nici eu decât târziu, abia
CORESPONDENȚĂ FĂLTICENEANĂ by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/699_a_1142]
-
eventuale precizări. Sunt sub impresia vizitei primite și a convorbirei avute cu matale, care mi-a procurat o deosebită plăcere. În afară de extrasele care vor parveni cât de curând, rămân la dispoziție cu orice va fi posibil din partea noastră. Dorim reușită desăvârșită acțiunei întreprinsă de Matale, în ampla manifestare literar artistică din Fălticeni. O dată cu cele mai bune urări de fericire și noroc, primește, Domnule Dimitriu și expresiunea afecțiunii mele. Roland Hârlescu 3 București, 30.9.1972 Mult iubite Domnule Dimitriu, Îmi îngădui
CORESPONDENȚĂ FĂLTICENEANĂ by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/699_a_1142]
-
echilibrez! Toate stările de panică din ființa mea se evaporă, se dizolvă imediat! Reușesc tot mai ușor să înlocuiesc stările de panică cu stări de armonie, calm și echilibru! Sunt din ce în ce mai echilibrat și mai sigur pe mine! Păstrez un calm desăvârșit și un echilibru perfect în orice situație! ALCHIMIZAREA STĂRILOR DE SUPĂRARE Veștile proaste, un subiect aprins de discuție, atitudinea ostilă a cuiva, anumite evenimente tragice din viața de zi cu zi, toate acestea, ne pot induce atunci când nu suntem suficient
Momentele zilei : oportunităţi de vindecare şi armonizare a inimii şi a minţii : exerciţii practice by Moisoiu Mihai () [Corola-publishinghouse/Science/91878_a_92803]