2,969 matches
-
vorbesc cu ei. Și astfel Rick Diehl se trezi stând într-un restaurant, vizavi de o blondă elegantă, într-un costum de afaceri negru. Se prezentase drept Jacqueline Maurer. Avea părul scurt și un stil direct. Îi strânse mâna cu fermitate și îi întinse cartea ei de vizită. Nu avea mai mult de treizeci de ani. Avea corpul dur al unei gimnaste. Îl privea în ochi când vorbea și era foarte directă. Rick aruncă o privire pe cartea de vizită. Scria
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
Jacqueline Maurer avea un anumit exotism și o reținere personală care i se părea foarte provocatoare. Nu îi venea greu să se decidă să o angajeze. Voia să o revadă. La sfârșitul mesei, ieșiră afară. Ea îi strânse mâna, cu fermitate. Când veți începe? întrebă el. — Imediat. Astăzi, dacă vreți. Da, e bine, spuse el. — În regulă. Vă vom vizita sediul peste patru zile. — Nu astăzi? — Oh, nu. Vom începe astăzi, dar mai întâi trebuie să rezolvăm acea problemă delicată. Apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
Iar pentru asta mă rog, cu umilință, în numele lui Dumnezeu. Amin. Discursul avu efect, bineînțeles... întotdeauna avea. Bellarmino îl prezenta, în diverse variante, de un deceniu, și de fiecare dată împingea lucrurile puțin mai departe, vorbea cu ceva mai multă fermitate. Cu cinci ani în urmă, nu folosea cuvântul embrion. Acum o făcea, cu prudență și doar în treacăt. Punea bazele. Îi făcea să se gândească. Gândul la cei suferinzi îi făcea să se simtă stingheriți. La fel și ideea de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
meu, tată! — Încă mai este. — Nu și cu o maimuță în casă! Se duse la frigider să își ia o Coca Cola și se întoarse, încă suspinând. În clipa aceea intră mama ei. Nu este o maimuță, spuse Lynn, cu fermitate. Este un băiețel nefericit, care suferă de o boală gravă. — Da, mamă, sigur că da. — Du-te și caută singură pe Google. — Așa o să și fac! Suspinând în continuare, se duse la computer. Henry îi aruncă o privire lui Lynn
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
Billy se întoarse ca să o ia din nou la fugă, dar Dave îl prinse și îl izbi cu capul de un stâlp de semafor. Acesta zăngăni, la impact. Billy încercă să se întoarcă, dar era îngrozit. Dave îl ținea cu fermitate și îl izbi cu capul de asfalt. L-ar fi ucis, fără îndoială, dar sunetul sirenelor care se apropiau îl făcură să se oprească și să ridice capul. În clipa aceea, Billy lovi din picioare, reuși să se ridice și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
în față. Băiatul înțelese că nu mai putea rămâne și nu voia să facă o scenă. — La revedere, Gerard, spuse el. — La revedere, Jamie. Continuară să meargă. — Era amuzant, spuse Jamie. Da, dragul meu, era, zise Dolly, ținându-și cu fermitate mâna pe umărul lui. Intrând în grădină, Alex trecu mai întâi pe lângă zona piscinei. Era cea mai liniștită piscină pe care o văzuse vreodată. Nimeni nu stropea, nimeni nu făcea zgomot. Oamenii stăteau întinși la soare, ca niște cadavre. Exista
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
a întâmplat în vremurile noastre lui Girolamo Savonarola, care s-a prăbușit chiar în timpul orânduirilor noi întemeiate de el, de îndată ce mulțimea a început să nu mai creadă în el, iar el însuși n-a știut în ce fel să impună fermitate acelora care îl crezuseră, și nici să-i facă să creadă pe cei ce nu credeau. Așadar, profeții sau înnoitorii de acest fel întâmpină multe greutăți în acțiunea lor, și toate primejdiile care li se ivesc de-a lungul drumului
PRINCIPELE by NICCOLÒ MACHIAVELLI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/847_a_1586]
-
declarației de război către Rusia a puterilor occidentale, politica Austriei a devenit și mai hotărâtă, mai ales încheierea unui tratat defensiv cu Prusia, la 20 aprilie, și neutralizarea opoziției acesteia față de orice act ostil Sankt Petersburgului. Spre a-și demonstra fermitatea, Austria a început să mobilizeze trupe la hotarele Galiției și în Transilvania, punând în reală primejdie armatele ruse din Principate, ce riscau să fie atacate din flanc. Substratul acestor manevre a devenit limpede când Austria și-a dezvăluit adevăratele intenții
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
tot mai deschis manifestată de a considera instituția carantinală ca fiind intrată în desuetudine, Babeș se declara partizan fervent al acestei instituții. Într-o faimoasă comunicare prezentată, în 1894, la Congresul internațional de medicină de la Roma, el își susținea cu fermitate convingerile: Aceste carantine constituie pentru persoanele suspecte o măsură de apărare eficace, științific îndreptățită, care, deși stânjenește într-o oarecare măsură relațiile [interumane], trebuie părăsită numai atunci când poate fi înlocuită printr-o alta, tot atât de eficace". Babeș condamna fără echivoc tactica
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
Brigit i-a făcut cu ochiul șmecherește, gest pentru care și-a mobilizat toți mușchii trupului. Asta ca să fie și mai elocventă și ca tipul să priceapă. Probabil că te-ai săturat de discursurile astea, i-a spus ea cu fermitate. Tipul, un italian tânăr și deloc urât, a dat din cap, ca și cum ar fi fost amețit. Singurul plus pe care-l avem eu și prietena mea e că nu suntem splendide, așa că ne-am gândit să fructificăm chestia asta la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
să învețe să mănânce orice li se pune în față. —înțeleg perfect, am spus eu cu drăgălășenie. Sunteți îngrijorat din cauza anorexicilor și bulimicilor. S-ar putea supăra când ar vedea mâncarea mea specială. Nu, Rachel, mi-a răspuns Billings cu fermitate. Sunt îngrijorat din cauza ta. Din cauza mea? îngrijorat din cauza mea? De ce Dumnezeu? — De ce? am întrebat încercând să-mi păstrez tonul politicos. Pentru că, deși în principiu ești dependentă de droguri, e posibil să ai relații nesănătoase și cu alte substanțe, mâncarea sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
te bagi direct în pat! mi-a ordonat ea. Poate înainte aș putea merge la solar sau la un masaj, mă gândeam eu plină de speranță. —Mai întâi n-aș putea...? am întrebat. —în pat, m-a întrerupt ea cu fermitate. Ceai, apoi în pat. Ești obosită și nu vrem să te îmbolnăvești. Era complet anapoda ca într-o sâmbătă seara, la ora șapte, să fiu în pat. Pe mine nu mă prindeai în pat la ora aia decât dacă nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
ea? —Bea, mi-a spus Brigit indicându-mi foarte curtenitoare paharul cu băutură. Plecăm. Nu, am protestat eu cu voce scăzută, dar foarte hotărâtă. Vreau să stau. Trebuie să stau să-i văd... Nu, mi-a tăiat-o Brigit cu fermitate. în nici un caz. Nu e bine pentru nimeni. Și asta să-ți fie învățătură de minte. Data viitoare când întâlnești un bărbat sexy și drăguț ca Luke Costello, nu ți-o mai trage cu el. Crezi că e sexy și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
anilor șaptezeci? l-a salutat Brigit pe Luke. —Returul anilor șaptezeci, a replicat Luke. —Cocoașa anilor șaptezeci, a ripostat Brigit. —Infractorul anilor șaptezeci, a reușit s-o-ntoarcă Luke. —Borseta anilor șaptezeci, a riscat Brigit. Nu, a intervenit Luke cu fermitate. Ai trișat. Luke și Brigit se înțelegeau foarte bine. Ceea ce uneori îmi făcea plăcere. Iar alteori nu-mi făcea plăcere. Linia de demarcație era foarte subțire. Era bine, dar nu prea bine. Apoi am făcut ce făceam de fiecare dată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
am spus, negăsind altceva de zis. Colonelul își dădu pe gât whisky-ul. Era un bărbat înalt și slab, la vreo cincizeci de ani, cu mustață pe oală și părul cărunt. Avea ochi albaștri spălăciți și o gură lipsită de fermitate. Îmi aminteam de la întâlnirea anterioară că are o față prostească și că e mândru de faptul că, zece ani înainte de a fi ieșit din armată, juca polo de trei ori pe săptămână. — Mă tem că doamna Strickland n-are chef
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
reveniseră la normal și nimeni n-ar fi putut să spună că doar cu puțină vreme în urmă fusese zguduită de o emoție atât de puternică. XXVI A doua zi l-am mutat pe Strickland. A fost nevoie de multă fermitate și de încă și mai multă răbdare pentru a-l determina să vină, dar de fapt era prea bolnav ca să opună vreo rezistență eficace rugăminților lui Stroeve și hotărârii mele. L-am îmbrăcat în timp ce el ne blestema și ne înjura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
vizită în ziua aceea. Doctorul era un omuleț cu barbă, în halat alb și maniere destul de degajate. În mod evident privea cazul doar ca pe unul dintr-o mie, iar pe rudele îngrijorate drept o pacoste care trebuia tratată cu fermitate. Mai mult decât atât, pentru el afacerea era absolut banală. Pur și simplu, o femeie isterică se otrăvise după ce se certase cu iubitul. Asta se întâmpla mereu. La început a crezut că Dirk este pricina dezastrului și a fost inutil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
-mă, ai să regreți. Fă cum îți spun. ― De ce? Pentru care motiv te împotrivești așa? ― Sânt convinsă că e mai prudent. Mâine, da, poți să faci ce vrei. Lasă măcar să treacă o noapte... Înțelegi? Din vorbele ei se desprindea atâta fermitate încît, pentru a le nesocoti, trebuia să opun o tărie de care nu dispuneam. M-am supus, deși toată ființa răscolită mă. Îmbrâncea să fac exact contrariul. ― Ai dreptate, i-am spus neconvins, e mai cuminte s-o văd mâine
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
Și așa și făcu, însă nu fără să nu mai privească și în urmă, câteodată. Tocmai din acest motiv - și revenind la subiect -, readucându-și în memorie cele pățite în trecut cu vârf și cu îndesat, el își luase cu fermitate îndemnul serios de a acționa mereu singur, dorind doar să tacă și să facă, adică să facă pe cont propriu - purtarea aceasta îl caracteriza cel mai bine pe el și era cea mai apropiată de sufletul său. Și, la urma
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
conform metodelor non-A. Numai astfel, putea să spere că va domina această situație unică - să se afle în posesia unui corp care nu era al lui. Gosseyn oftă adânc. Se simțea, în mod curios mai bine. Se hotărâse. Cu fermitate și cu o cunoaștere suficientă a limitelor poziției sale. Timpul, evenimentele puteau adăuga alte aspecte planului său, dar cât timp era "întemnițat" în sistemul nervos al lui Ashargin, antrenamentul trebuia să treacă pe primul plan. Nu avea cum să fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
mai trage de timp. - Prezic Victoria sigură a lui Enro peste trei luni. Gosseyn își ascunse surprinderea. - Vezi realmente Victoria? Ezitarea fu atât de neînsemnată încât Gosseyn, mai apoi, se întrebă dacă nu și-o închipuise. - Perfect, zise celălalt cu fermitate. Asta era imposibil de acceptat, dat fiind că creierul secund nici nu intra la socoteală, în această evaluare. Po-sibilitatea unei foarte admisibile minciuni îl făcu din nou sarcastic pe Gosseyn: - Nici o neclaritate? - Niciuna. Avu loc o întrerupere datorată lui Leej
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
numele Secoh. Aproape tot atât de rapid. Aduse cu un gest normal dar prompt levierul la zero și înapoie placa Nirenei. Se simțea cât se putea de calm și în apele sale. Corpul lui Ashargin, liniștit, accepta aceste violențe evidente cu o fermitate de bun augur. - Succes! îi spuse Nirena. Reprimă o dorință a lui Ashargin de a-i spune unde se ducea și nu pentru că Enro nu va afla în câteva minute, dar era de părere că, dacă i-ar menționa destinația
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
dragă. Avea el viziunea unei galaxii întregi în extaz în fața imaginii videofonice a criptei zeului Adormit? Așa spera Gosseyn. Secoh puse jos furculița și cuțitul și-și așeză mâinile pe masă. Arătau fine și sensibile, dar aveau în ele și fermitate. Zise în sfârșit cu amabilitate: - Băiatul meu, nu vreau să te descurajez. Poziția dumitale este anormală. Aș fi fericit să-ți dau personal instruirea primară de bază, iar grație elasticității puterilor mele discreționare, gândesc că aceasta ar putea include și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
mesaj forței complexe: - Ordonă încetarea atacului! Repetă de mai multe ori, așteptând ca ordinul să fie reluat de roboperator, dar acesta continua să transmită schimburile între creierele roboților exteriori navei. Trimise un al doilea mesaj: - Întrerupe orice contact! ordonă cu fermitate. Robotul navei spuse vag că toate elementele, în afară de unul singur, erau scoase din luptă, și fără cea mai mică mențiune a ordinului, adăugă: - Concentrați-vă asupra recalcitrantului. Gosseyn apăsă levierul și opri similizarea după cinci minute-lumină. După șaisprezece secunde, reluă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
a spus: - Stai, Sandu, liniștit și ascultă-mă. Am să-ți vorbesc. Aveam să capăt, în sfârșit, explicația purtării ei și-mi dam seama că acea explicație nu poate să-mi producă nici o bucurie. Mi-a pus întrebarea care, prin fermitate și prin neobicinuință că venea din partea ei, a despicat aerul și a izbit în ureche ca un ciocan. - Ce ai de gând să faci cu mine? Încercai o paranteză care ar fi diminuat înțelesul vorbelor rostite, ar fi lungit conversația
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]