5,121 matches
-
putem compara diacronic și/sau sincronic. 2. Gemeinschaft und Gesellschaft Dar cel mai bine despre Tönnies poate "vorbi" doar Tönnies, așa că să ne apropiem direct de lucrarea sa, încheind astfel prima parte a demersului nostru. Așa cum vor face mulți alți gânditori mai târziu, Tönnies pleacă în analiza sa de la manierele în care termenii esențiali sunt utilizați în vorbirea curentă. Spunem comunitate de limbă, de credință, dar societate de lucru sau de călătorie. Comunitatea de proprietate ca asupra pășunilor, pădurilor, pământurilor, comunitatea
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
care includ factori structurali (demografic, factorul tehnic, infrastructura economică), factori culturali (valorile culturale, ideologiile), un rol aparte avându-l conflictele și contradicțiile prezente în societate. Toate acestea acționează în mod deosebit atunci când sunt structurate anumite condiții ale schimbării. La noi, gânditorii au identificat continuu momente cruciale, de răspântie, în care trebuia să facem alegerile potrivite și să ne înscriem pe căi care să-i ducă pe toți acolo unde toți doresc. Astăzi stăm în aceeași așteptare și analizăm mai mult derapajele
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
nu ajunseseră. Desigur, acest fapt a fost interpretat diferit, dar ca fapt se păstrează, iar consecințele, în contexul istoric cunoscut acum, sunt evidente. Dincolo de diferențele de opinii legate de drumul de urmat spre modernitate, nediferențierea comunitară este văzută de cei mai mulți gânditori drept un handicap profund. Pentru Cioran, nenorocirea noastră stătea în condiția de popor agrar. Cu toate valențele sale benefice, de bază biologică a unei națiuni, satul nu are o funcție dinamică, nu împinge înainte. "Vai de țara împânzită numai de
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
de obârșie orășenească. Orașele din răsăritul ortodox au fost cel puțin înainte de invazia civilizației niște simple sate hipertrofiate. Iar satul a rămas aci permanent creator, chiar și atunci când peste el s-au așternut puternice influențe străine" (Blaga, 1985: 219-220). Unii gânditori consideră că la noi între orașe și sate a existat de la începuturi o anumită tensiune. Cum orașele au fost întemeiate în imensa majoritate a cazurilor de străini, s-a instituit de la început o distanță semnificativă între aceștia și românii din
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
diferențe semnificative, fără a fi clar în analize care dintre ele ar fi fost cauza celeilalte. "Cât umbli prin orașele românești, prin toate straturile sociale, abia auzi două, trei vorbe românești". Imperativul îi era evident și lui Vulcănescu, precum și celorlalți gânditori. "Două Românii: sate, orașe. O alegere între ele se impune și azi, pentru că de ea atârnă totul. Dar cum să facem această alegere? În ce sens? Și cu ce riscuri? Vom vedea" (Vulcănescu, 1997: 123). Ei bine, istoria nu ne-
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
dispar la rândul lor. Totul se relativizează, cine strigă mai tare crede că are dreptate, orice facem și nu este interzis de lege este bun etc. Instituțiile împrumutate sunt nepotrivite. Parlamentarismul este o școală de corupți. Ca și la alți gânditori apare ideea nepotrivirii dintre tipul de stat și realitatea națională. Există legi încâlcite, într-o societate de oameni simpli. Și atunci, cel chemat să le aplice fie nici nu știe să le citească, dacă știe să citească nu știe unde
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
voi El. Și atunci, la ce să mai depui eforturi deosebite dacă tot este stabilită recolta conform unei rațiuni ce scapă omului? Maniera în care s-au sedimentat diferitele practici este prezentată de asemenea în maniere neechivoce și la alți gânditori. Cioran surprinde fixarea în zona practicilor apreciate pozitiv a celor care au drept rezultat sustragerea de la activități ce necesită dedicare, implicare. Nu există popor în lume care să facă o virtute din faptul de a nu munci. În România, tipul
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
-i învăța în limba națională a citi și a scrie, deșteptându-i spre datoriile catehismului legii, și oareșce învățătură într-acea streină limbă prin care socotește că să va cuveni să auză tot cursul învățăturilor" (Golescu, 1963: 199). Mulți alți gânditori s-au raportat la această problemă a limbii naționale. Dacă în evoluția sa, conștiința de comunitate pleacă la Motru de la conștiința comunității de sânge, pentru a ajunge în final la cea a comunității de destin, etapa intermediară, a conștiinței comunității
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
o actualizeze în mod conștient. Credința lui Motru, derivată logic din însuși principiul răspunsului cultural specific unui anumit spațiu, era că bolșevismul, hitlerismul, fascismul, nu sunt marfă de export. Proiectul avea lacune sensibile care se evidențiază de fiecare dată când gânditorul se îndreaptă către modalitățile practice de a schimba ceva în țară. Deși pleca deseori de la identificarea corectă a problemelor, soluțiile nu erau convingătoare. El arată că burghezia nu era capabilă să sesizeze imperativele timpului și să potențeze cele necesare împlinirii
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
specializării proprii, Tudor Vianu aplică acest principiu problemei culturii populare. Organizarea acesteia ar trebui să fie făcută într-un sistem al comunităților culturale mai restrânse "crescute din anumite interese speciale și locale" (Vianu, 1998: 291). Descentralizarea, idee prezentă la mulți gânditori, nu poate fi decretată de la centru. Inițiativa trebuie să fie locală și abia apoi aceasta trebuie sprijinită de la nivel central. "În comunități restrânse și concrete se va lucra activ, metoda nu va fi niciodată pur expozitivă. Ea va consta din
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
care cunoștințele sunt ierarhizate prin prisma unor criterii esențiale. De acea M. de Montaigne scria „J’aime mieux une tête bien faite, qu’une tête bien pleine” (Prefer un cap bine făcut, decât unul foarte plin). Începând cu secolul XVI, gânditorii europeni s-au ridicat împotriva învățământului scolastic care avea în centru memorarea fidelă, mecanică, cât și cultivarea dogmatismului. Școala trebuie să aibă în centrul preocupărilor cultivarea gândirii, și nu simpla înregistrare de cunoștințe. Dezvoltarea memoriei rămâne necesară, în pofida enciclopediilor existente
[Corola-publishinghouse/Science/2106_a_3431]
-
critică interioară, ceea ce presupune o dezvoltare deplină a gândirii abstracte, un îndelung exercițiu al interpretării textelor. În această direcție este posibil un necontenit progres Ă dovadă că studenții la filosofie au a se lupta ani de zile cu textele marilor gânditori. Cu totul alta este situația în cazul când materialul este citit doar cu preocuparea de a-l memora, fără să existe străduința aprofundării înțelesurilor. Structurarea rămâne vagă, superficială, corelațiile sunt reduse și textul rămâne ca un corp străin în intelect
[Corola-publishinghouse/Science/2106_a_3431]
-
cunoașterii: spiritul și limbile clasice." (3) Ca o metaforă a reunirii contrariilor în mintea înțeleptului, concordia discors, a citirii-împreună, întîlnirea celor două lumi, Occident-Orient, îi va mai fi rezervată Spătarului, prin destin. Călătoria în China leagă, în aceeași persoană a gînditorului, granițele extreme ale Orientului (Imperiul rus și ancestralul Kitai) cu Occidentul. Aflate într-o vecinătate paradoxală, Rusia și China sînt unite prin granițe care le aruncă centrul la mii de leghe depărtare. Uriașe întinderi se opun cunoașterii reciproce, realității înseși
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
proză de aventuri (precum cea care relatează „răpirea lui Nicolae Mavrocordat”) - este mereu complicată, cu conjecturi interesante, cu intersectări și supraetajări dibaci utilizate. Aceste structuri sunt neîndoielnic un act de adeziune la tiparele literaturii baroce, adeziune deloc surprinzătoare la un gânditor care își justifică nestatornicia unei existențe pline de meandre prin lipsa de substanță a demersurilor omenești, la capătul cărora nu se poate afla decât recluziunea - soluție pregnant barocă: „ci fiind vornic mare eu, Radul Popescu, în cinstea și în dragostea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288940_a_290269]
-
pornit la drum11, Constituția fără Dumnezeu, semnată de liderii celor 2512, Creștinismul, factor decisiv în istoria Europei 13 au observat cel mai mare neajuns al noii legi europene: ignorarea totală a rădăcinilor creștine ale Europei" (Bonțeanu, 2007, pp. 72-73). Un gânditor creștin, înainte de elaborarea constituției europene, spunea următoarele: Construcția unei case comune europene e și sarcina Bisericii, nu doar a Bisericii Catolice, dar și a celorlalte Biserici și confesiuni religioase din Europa. Principiile generale ale relațiilor dintre Biserică și Europa sunt
Biserica şi asistenţa socială din România by Ion Petrică [Corola-publishinghouse/Science/899_a_2407]
-
în privința asistenței sociale și chiar la nivelul unor țări din vestul Europei, țări în care, în mare parte, statul este declarat laic. Bineînțeles că la enunțurile împotriva importanței pe care o poate avea pentru societate gândirea socială a Bisericii și gânditorii care-și fundamentează principiile existențiale plecând de la o gnoseologie teologică au oferit câteva răspunsuri care contrazic cele expuse mai sus. Din punct de vedere sociologic, argumentele curente astăzi în științele sociale și politice în favoarea posibilității concrete ca gândirea socială creștină
Biserica şi asistenţa socială din România by Ion Petrică [Corola-publishinghouse/Science/899_a_2407]
-
Dumnezeu și presupune o angajare voluntară. Numai în slujirea semenilor se realizează deplin slujirea lui Dumnezeu (Stoina, 1985, p. 485). Cu toate că aceasta este înțelegerea profundă a caracterului social al Bisericii, adică slujirea lui Dumnezeu și a aproapelui, totuși există și gânditori care pun sub semnul îndoielii asemenea afirmații și prezentări ale învățăturii creștine. Durkheim, referindu-se la religie, o definește ca fiind "un sistem solitar de credințe și de practici cu privire la lucruri sacre, adică separate, interzise, credințe și practici care îi
Biserica şi asistenţa socială din România by Ion Petrică [Corola-publishinghouse/Science/899_a_2407]
-
criză. Chiar dacă protecția copilului se regăsește în asistența socială, credem că pentru rezolvarea unui caz vorbim de un ansamblu de științe care se intersectează în abordarea unei probleme majore a unui semen. Însă nu acele științe trebuie să primeze. Un gânditor român, Teodor Baconsky, într-un studiu interesant apărut în anul 2002, își punea câteva întrebări oarecum provocatoare: "Cum să armonizăm respectarea tradiției răsăritene cu procesul nostru de integrare europeană? Care este deontologia relațiilor etnico-religioase dintre majoritate și minorități? Cum putem
Biserica şi asistenţa socială din România by Ion Petrică [Corola-publishinghouse/Science/899_a_2407]
-
la protecția copilului) 4.1. Rolul Bisericii în viața popoarelor europene în perioada Evului Mediu Una dintre marile frământări ale ultimilor ani cu privire la Uniunea Europeană și la menționarea rădăcinilor creștine de formare a Europei a fost dată de emiterea Constituției europene. Gânditori, oameni politici, cercetători etc. au avut ca amendament la Constituția europeană tocmai faptul că europenii s-au dezis de originile creștine ale acestui continent. Cele mai multe reacții negative asupra Constituției europene au venit din partea țărilor est europene, unde statele nu sunt
Biserica şi asistenţa socială din România by Ion Petrică [Corola-publishinghouse/Science/899_a_2407]
-
organizării puterilor publice la nivel național, regional și local; Uniunea caută să promoveze o dezvoltare echilibrată și durabilă și asigură libera circulație a persoanelor, mărfurilor, serviciilor și a capitalurilor, precum și libertatea de stabilire"5. Ceea ce de fapt atrage atenția celor mai mulți gânditori este că aspectele legate de creștinism și de valorile creștine care au contribuit enorm la dezvoltarea civilizației și culturii europene nu sunt deloc menționate în această lege fundamentală a Uniunii Europene care este Constituția europeană. Pot fi menționate aici disputele
Biserica şi asistenţa socială din România by Ion Petrică [Corola-publishinghouse/Science/899_a_2407]
-
religiozitate, potrivit studiilor efectuate, este destul de ridicată, procentul acesta de 38%, cel mai ridicat dintre cele trei variante de răspuns la relația preot-DGASPC, este unul surprinzător. Înseamnă că trebuie luat în calcul și celălalt aspect și anume ceea ce afirma un gânditor român despre religiozitatea la români, care susținea și "calitatea" superstițioasă a acestei religiozități. Graficul 17. Existența locului de rugăciune în DGASPC pentru zona Moldova În ceea ce privește locul de rugăciune în DGASPC pentru zona Moldova, există următoarele valori: 38% există biserică, capelă
Biserica şi asistenţa socială din România by Ion Petrică [Corola-publishinghouse/Science/899_a_2407]
-
, stil universal, inclus parțial și în alte stiluri, chiar în cele principial opuse (baroc, manierist, romantic), cultivat uneori programatic și constituit în curent artistico-literar. Productiv și în literatura română, c. ar concretiza, după unii gânditori și poeți (Mihail Dragomirescu, Lucian Blaga, Ion Pillat, Tudor Vianu, Vladimir Streinu ș.a.), o propensiune structurantă a psihicului românesc. Aceasta se exprimă în întreaga creație artistică națională, începând cu cea populară și cea de expresie religioasă și de caracter istoric
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286294_a_287623]
-
se bazează pe doi stâlpi principali: credința în Dumnezeu și o societate democratică. Dar până la îmbinarea acestor două elemente, după sfârșitul celui de-al doilea război mondial a fost nevoie de mai mult de un secol de activitate a unor gânditori, în colaborare sau în contradicție cu ideile Vaticanului. J.-D. Durand subliniază cu multă acuratețe faptul că nu se poate vorbi de un sistem doctrinar definitiv și monolitic, însă există mai multe idei care unesc decât cele care despart în
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
că nu se poate vorbi de un sistem doctrinar definitiv și monolitic, însă există mai multe idei care unesc decât cele care despart în programele partidelor creștin-democrate. Acestea se datorează amestecului de influențe din Evanghelie, Sfinții Părinți, textele papilor, ale gânditorilor și ale politicienilor din secolele XIX XX, din personalism, popularism, ideile filosofiei protestante aplicate mai ales în economie, dar și din curentele laice, republicane, din liberalism sau socialism democratic. Activitatea magisteriului pontifical a fost extrem de importantă pentru formațiunile creștin-democrate, mai
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
internaționalism personalist. Deși el a refuzat ideea unui partid care să pretindă că se trage din creștinism, totuși creștin-democrații îl consideră unul dintre inspiratorii doctrinei lor, ca un continuator al catolicismului social din secolul al XIX-lea. Cel mai mare gânditor al democrației creștine a fost Luigi Sturzo, întemeietorul Partidului Popular Italian în 1919 și al popularismului. A fost preot în Sicilia, fiind exilat din Italia de fasciști. Dacă ar fi să rezumăm curentul căruia i-a pus bazele, trebuie să
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]