2,647 matches
-
elite luminate, în Transilvania anului 1750, se pun problemele națiunii, ale justiției, ale educației într-un climat de pluralitate identitară, care caracterizează în aceeași epocă dezvoltarea Moldovei și a Țării Românești. Marea diferență rezidă în apartenența Transilvaniei la un Imperiu habsburgic care se afirmă, și în dependența Moldovei și a Țării Românești de un Imperiu otoman care oferă puțin. Divergențele între două arii moldo-valahă și transilvană sînt lizibile în dominația slavonei care se perpetuează în Moldo-Valahia în interiorul unei biserici conservatoare și
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
care este și aceea a țărilor din Balcani aflate sub dominație otomană, însă înaintând spre autonomie și independență. În această istorie a Balcanilor există unii participanți, dacă nu controlați, cel puțin antrenați de interesele conflictuale ale marilor puteri rusă, britanică, habsburgică și otomană. Pe de altă parte, elitele moderniste din Moldova și Țara Românească construiesc o cultură de națiune, o cultură-oglindă a marii Națiuni inaugurale, și proiectează o nouă identitate, independentă, care alimentează pasiunile și capacitățile de luptă. Avatarurile raporturilor de
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
de diversiune în Principate... Eteria a intrat în legătură cu Tudor Vladimirescu din Țara Românească. Personajul este o figură bizară: de origine țăran liber, ridicat apoi la rangul de boier, între timp negustor îmbogățit, dispunînd de o rețea de relații în Imperiul habsburgic. Om de război, el s-a luptat cu turcii alături de ruși pînă în 1812, stabilindu-se la Viena în 1814. În 1820, Vladimirescu se afla în Basarabia și plănuiește insurecția împreună cu Eteria. Acordul dintre Ipsilanti și Vladimirescu pare realizat. Trupele
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
intervenție armată a rușilor în Transilvania. Această colaborare este însă zadarnică. Constituția promulgată în martie 1849 nu răspunde chemării de a crea un ducat românesc. Politica de colaborare a eșuat, iar neînțelegerile sînt dramatice. Revoluționarii naționaliști unguri fac față trupelor habsburgice, însă lancu însuflețit de un proiect social și național mobilizează țăranii din Munții Apuseni pentru a opune o rezistență îndîrjită trupelor maghiare. De partea sa, Bălcescu negociază cu forța pumnului un armistițiu pentru a salva idealul din martie 1848: revoluția
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
românismului. Or, viața trăită este complexă, în cadrul populației românești din Transilvania existînd dezbateri și divergențe. În ultimul deceniu al secolului XIX, viitorul politic, al românilor din Transilvania este nesigur. Puterea de atracție a Vechiului Regat este neînsemnată: pentru ardeleni, ordinea habsburgică oferă garanția supraviețuirii naționalității împotriva pericolelor expansiunii slavismului, a germanismului și a naționalismului maghiar iacobin, centralizator și asimilator. Cît despre patrioții din Basarabia, ei deplîng în 1907 faptul că au de a face, ca recurs împotriva rusismului țarist, cu un
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
să fie obiectivele majore ale întregii mișcări iar Mihail Kogălniceanu a fost prezent la fiecare din aceste evenimente punându-și inteligența, sufletul și întreaga putere în slujba țării. Și nu a fost ușor căci, marile imperii absolutiste ale vremii, țarist, habsburgic și otoman se bazau în politica lor de forță contra mișcărilor de eliberare din centrul și sud-estul Europei, pe armată, scut al regimurilor de ocupație militară impuse. Anglia care era cea mai mare putere industrială și colonială, apărătoare a integrității
MIHAIL KOGĂLNICEANU ŞI INDEPENDENȚA ROMÂNIEI ÎN ISTORIOGRAFIA ROMÂNEASCĂ by Mihaela Strungaru-Voloc () [Corola-publishinghouse/Science/1609_a_3012]
-
românilor, Rusia era forțată de împrejurări să și modeleze atitudinea după cea a Franței. Anglia aliata Franței în războiul Crimeii, apărătoarea integrității Imperiului Otoman, și a modificat ulterior poziția, integrându-se după congres grupului puterilor ostile unirii. Turcia și Imperiul Habsburgic au fost permanent împotriva realizării statului național român. Turcia era sigură românii vor lupta după unire pentru independență. Iată de ce cele două imperii s-au coalizat pentru a împiedica înfăptuirea României. Ca urmare, ele au susținut în Congres că 65
MIHAIL KOGĂLNICEANU ŞI INDEPENDENȚA ROMÂNIEI ÎN ISTORIOGRAFIA ROMÂNEASCĂ by Mihaela Strungaru-Voloc () [Corola-publishinghouse/Science/1609_a_3012]
-
Nicolae Vogoride a trecut la falsificarea listelor electorale pentru convocarea Adunării ad-hoc. Se declanșa astfel o largă mișcare protestatară. Franța, Rusia, Sardinia și Prusia au cerut anularea alegerilor falsificate, și efectuarea unor noi alegeri. Refuzul Imperiului Otoman susținut de Imperiul Habsburgic și Anglia, de a lua în considerare această cerere, determină puterile unioniste să rupă în iulie 1857 relațiile diplomatice cu Poarta. Pentru înlăturarea încordării externe, survenite în raporturile internaționale, și care putea să degenereze într-un nou conflict militar, pentru
MIHAIL KOGĂLNICEANU ŞI INDEPENDENȚA ROMÂNIEI ÎN ISTORIOGRAFIA ROMÂNEASCĂ by Mihaela Strungaru-Voloc () [Corola-publishinghouse/Science/1609_a_3012]
-
coeziune care să îi diferențieze de națiunile înconjurătoare. În același timp, proiectul națiunii multietnice nu se bucură, nici el, de cea mai mare popularitate. De-a lungul istoriei sale, Moldova a stat la granița unor imperii: roman, bizantin, otoman și Habsburgic și rus. Poporul Moldovei a trebuit să oscileze între acestea pentru a-și menține o independență fragilă. Cu alte ocazii, întrecerea pentru spațiul său a dus la dezmembrarea și împărțirea statului. Era imperiilor a deschis calea epocii națiunilor, iar întrecerea
„Poporul moldovenesc” şi „limba moldovenească” * De la anexarea țaristă la aniversarea a „650 de ani de la întemeierea Țării Moldovei” by Iulian Sînzianu () [Corola-publishinghouse/Science/91559_a_92365]
-
Cernovodeanu, The Taking Away of Bucovina (1775) and the Assassination of Grigore III Ghica of Moldavia aș Highlighted în English Diplomatic Reports of the Time, în "Revue Roumaine d'Histoire", Tome XXXIII, Juillet-Decembre, 3-4, 1994, p. 275-291; Mihai-Ștefan Ceaușu, Bucovina Habsburgica. De la anexare la Congresul de la Viena. Iosefinism și postiosefinism (1774-1815), Fundația Academică "A.D. Xenopol" Iași, 1998, p. 49 și urm. 17 În legătură cu motivația acelei anexări, nobilul (ambasadorul) venețian acreditat la Petersburg informa Senatul, la 24 noiembrie 1785, ca de mult
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
înțelegerea "medicamentului" născocit de Hitler pentru a "vindeca" națiunea și lumea, din perspectiva funcționalității sale ca atare. Să îi acordăm, prin urmare, în cele ce urmează, atenția cuvenită. În pragul celui de al Doilea Război Mondial și al prăbușirii imperiului habsburgic, Viena și adunarea sa parlamentară îi atrage, evident, lui Hitler, atenția, pe fondul suferinței personale cauzate de "alienarea determinata de sărăcie și confuzie, (în timp ce adăugirea mea) tânjea după un centru integrator"389. Viena, "orașul sărăciei, al prostituției, imoralității, coalițiilor, al
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
biroul de scris fotografii ale lui Dürer reprezentând Melancholia (1514) și Traumgeschicht (Povestea Visului, 1525). Ca în Memoriile lui Hadrian, alesese un protagonist homosexual sortit să dobândească faimă oricât de trecătoare prin manipularea puterii masculine: personalitatea filosofului-medic renascentist din epoca habsburgică a împăratului Carol V. În acea epocă, un asemenea om putea rivaliza cu monarhii și oamenii de stat. Tranziția de la Hadrian la Zenon a fost relativ lină, așa cum nota Yourcenar însăși în două seturi de comentarii pe marginea Pietrei filozofale
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
anticipând Supplex Libellus Valachorum Transsilvaniae (1791), inițiat de generația următoare. Acest document cerea respectarea celei de-a doua Diplome leopoldine, în care se promitea recunoașterea românilor ca a patra „națiune”, de aici decurgând drepturi istorice. În condițiile specifice din Imperiul Habsburgic, pătrunderea iluminismului a provocat o adevărată „Renaștere ardeleană”, cum a denumit-o D. Popovici. Izvorâte din iluminismul occidental, ideile propagatorilor acestuia în ținutul transcarpatic nu puteau fi atât de radicale ca ale celor ce le-au lansat în altă zonă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289563_a_290892]
-
independența acestuia și începutul dezmembrării sale definitive. Austria era convinsă că un stat românesc creat în vecinătatea sa, asemănător Piemontului din Italia, va polariza pe românii din cuprinsul Imperiului, va reprezenta un nou și puternic element de disoluție a monarhiei habsburgice și un primejdios precedent. Tratatul de pace de la Paris (1856) prevedea organizarea unor Adunări adhoc cu rol reprezentativ și consultativ. Până la alegerea noilor domni, conducerea Principatelor a fost încredințată unor caimacami (= locțiitor de domn) care trebuiau să organizeze alegerile pentru
DIALOGURI ISTORICE by Anton Laura Mădălina, Ichim Simona Gabriela, Teodorescu Ada, Chirilă Oana, Ciobanu Mădălina, Mircia Mianda Carmen, Ciobanu Denisa () [Corola-publishinghouse/Science/91751_a_93228]
-
din 1859 a început în 1857.” În această perioadă permegătoare realizării Micii Uniri, atitudinea Austriei a oscilat între menținerea separării Principatelor Române și anexarea acestora. De exemplu, în anul 1858, împăratul Austriei, Francisc Iosif, propunea unirea Principatelor Române în cadrul Imperiului Habsburgic. Dar, treptat ideea anexării a fost părăsită în favoarea menținerii separării celor două Principate. Austria se pronunța împotriva unirii Principatelor Române deoarece noul stat ar fi fost mai greu de dominat și un obstacol mai mare în calea tendințelor sale de
DIALOGURI ISTORICE by Anton Laura Mădălina, Ichim Simona Gabriela, Teodorescu Ada, Chirilă Oana, Ciobanu Mădălina, Mircia Mianda Carmen, Ciobanu Denisa () [Corola-publishinghouse/Science/91751_a_93228]
-
plin proces de afirmare a națiunilor. Calea sinuoasă spre modernizare și integrare în circuitul economic și politic european urmată de societatea românească, amplu prezentată în istoriografia noastră 1, a fost în strânsă corelație cu evoluția chestiunii orientale, în care Imperiul habsburgic și Imperiul rus, mai ales, s-au înscris în competiția pentru moștenirea omului bolnav al Europei, cum i se spunea Imperiului otoman, aflat pe panta ireversibilă a declinului general. În confruntarea dintre Imperiul rus și Imperiul otoman, Principatele Române s1
ACCENTE ISTORIOGRAFICE by Gheorghe Enache () [Corola-publishinghouse/Science/791_a_1721]
-
țării, pe piața externă - așa cum am mai menționat - nu era rentabilă, datorită cheltuielilor suplimentare de transport, debușeul de vite din zonă prezenta un deosebit interes pentru negustorii străini și autohtoni, care obțineau mari venituri prin exportul vitelor îndeosebi în Imperiul habsburgic. Între negustorii străini, armenii erau cei mai activi; la 1831 erau menționați pe moșia Belcești, Ion Hranos, Petre Șufaru zis Pișta Lazăr, și Vartan Sorocan, care, prin condiția juridică de sudiți (supuși străini, n.ns.), beneficiau de protecția statului austriac
ACCENTE ISTORIOGRAFICE by Gheorghe Enache () [Corola-publishinghouse/Science/791_a_1721]
-
de o pregătire polivalentă, în spiritul enciclopedismului vremii, în artă, literatură și limbi străine. Orientarea umanistă îi resuscită tradiția latinistă și nostalgia obârșiilor romane, făcându-l să aleagă Italia drept patria desăvârșirii sale spirituale. Străbate orașele lombarde, aflate sub stăpânire habsburgică, călătorește până la Neapole și la ruinele Pompeiului și face o temerară descindere, evocată memorabil, în craterul Vezuviului. La Roma aprofundează, între 1808 și 1812, studiul Antichității și al culturii neoclasice, cunoaște arheologia, arhitectura și istoria artelor, deprinde artele plastice în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285464_a_286793]
-
cu otomanii, el s-a definit tot timpul ca apărător al creștinătății, fiind văzut ca un mare războinic religios transnațional de către populațiile din Balcani oprimate de turci. Campaniile lui purtate ca membru al Sfintei Ligi creștine, alături de Vatican, Spania, Imperiul Habsburgic, statele germane, ducatele Toscanei, Mantovei și Ferrarei, Transilvania și Moldova au fost numite de istoricii europeni Ultima cruciadă - acesta este și titlul sub care Mihai Viteazul a rulat în Spania, Franța și Italia în anii ’70. După cucerirea Transilvaniei, Mihai
Filmul surd în România mută: politică și propagandă în filmul românesc de ficţiune (1912‑1989) by Cristian Tudor Popescu () [Corola-publishinghouse/Science/599_a_1324]
-
politică și religioasă a românilor din Transilvania, început oficial încă din 1366, a fost desăvârșit. În aceste împrejurări, românii au încercat să își depășească condiția de inferioritate prin acceptarea ofertei venite din partea curții de la Viena, după integrarea Transilvaniei în Imperiul Habsburgic în 1691, de convertire a clerului ortodox la catolicism. Trocul prevedea promisiunea elevării statutului clerului unit la nivelul celorlalte confesiuni recepte, în schimbul acceptării a patru puncte ale dogmaticii catolice: recunoașterea papei; acceptarea doctrinei filioque (Purcederea Sfântului Duh și de la Fiul
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
memorii colective ce avea să devină memoria națională a neamului românesc. Necesar de subliniat este faptul că pe tot parcursul secolului al XVIII-lea s-a derulat procesul de constituire a unei identități naționale premoderne integrată regimului feudal al ordinii habsburgice. Națiunea română pentru a cărei emancipare politică se căzneau cărturarii ardeleni elaborând demonstrații istorice ale originii latine și continuității etnice era gândită în cadrul premodern al sistemului de "națiuni politice". În mentalul politic al vremii - străin de noțiunea mult mai târzie
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
cadrele catolicismului. Refractari la a primi propaganda reformată ce folosea în interesul său "diabolica" invenție a tiparniței pentru a-și împrăștia "ereziile", românii au rezistat întru ortodoxie. Aceasta era situația în momentul în care Transilvania a fost asimilată în Imperiul Habsburgic la sfârșitul secolului al XVII-lea. În mozaicul confesional al spațiului transilvănean, catolicismul - religia de stat a imperiului - aproape că dispăruse. Confruntându-se cu obstinația nobilimii maghiare și a celorlalte națiuni recunoscute de a-și conserva privilegiile feudale și autonomia
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
Filoanele gândirii naționaliste își fac apariția în cultura transilvană imediat după inaugurarea secolului al XIX-lea. Ioan Budai-Deleanu, în 1804, avansează ideea anexării Țării Românești și Moldovei de către Transilvania și încorporarea lor într-o formațiune politică unită aflată sub conducerea habsburgică (Georgescu, 1991, p. 117). Propunerea ardeleanului Budai-Deleanu venea în trena ideii lui Naum Râmniceanu, lansată în 1802, de recreare a vechii Dacii într-un stat unitar. Aceste propuneri incipiente de unire politică a etnicilor români într-o singură formațiune statală
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
3. Producție de carte românească în țările române, 1766-1830 Sursa: calcule proprii după A. Drace-Francis (2006, pp. 76-77, Fig. 1.7 și Fig. 1.8). Axa verticală reprezintă numărul de cărți în limba română publicate în Principatele dunărene și Imperiul Habsburgic Dinamica producției de carte românească de până la Regulamentele Organice, defalcată în categoriile religios-secular, indică același trend secularizant (vezi figura de mai sus). Demnă de remarcat este ascensiunea lentă dar crescândă în ritm constant al tipăriturilor cu conținut laic, care reușește
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
a patra). Istoricește, Țările Române au evoluat în cadre distincte de statalitate. Numitorul politic comun împărtășit de toate cele trei țări române pe durata secolului al XVIII-lea consistă în statutul lor de state vasale (suzeranitate otomană în principatele dunărene, habsburgică în Transilvania începând cu 1699, respectiv în Bucovina din 1774). În Moldova și Țara Românească, regimurile fanariote instalate în 1711, respectiv în 1716, dincolo de înăsprirea dominației otomane, au precipitat eforturile de centralizare a autorității statale. În special începând cu deceniul
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]