7,087 matches
-
și transformă portretul într-o imagine idealizată după canoanele clasice pentru proporții. Vor recompune formele noi elaborate într-o imagine nouă, creativă, dar, în același timp, anonimă. Va rezulta "o altă față" pentru un personaj ce participă la un carnaval imaginar. Al doilea grup: Folosește linia și culoarea ca elemente de bază. Linia: ca element decorativ pentru ornamentarea feței anonime (aici vor face o reflecție la folosirea în exces a fardurilor). Culoarea semnificativă pentru ilustrarea sentimentelor dorite. Imagine "Masca venețiană", Dahi
[Corola-publishinghouse/Science/1510_a_2808]
-
oasă", se ridicară vocile noastre. "Domnilor, exclamă individul (și își propti o clipă bărbia în piept de satisfacție), e o adevărată plăcere să ai de-a face cu intelectuali."" (Marin Preda, Cel mai iubit dintre pământeni) "Culpabilizarea intelectualilor pentru vini imaginare a fost o acțiune predilectă a regimului comunist. "Specificul intelectualului, ca om al spiritului, este acela de a gândi despre lucruri și de a fi răspunzător de soarta lor, scria B. Henri Lévy în Éloge des intellectuels. Intelectualul de fapt
[Corola-publishinghouse/Science/1510_a_2808]
-
Ideile se adună, ca într-un brainstorming, discuțiile le animă, iar eu simt că încep să-mi ardă obrajii, de bucurie și surescitare, de încântare și uimire. Tavi, Mariana și Lili (matematică) ne poartă de la teoria jocurilor la numerele complexe, imaginare, numere de aur, fețe combinatorice ale aceleiași invariante. Treptat, ideile prind contur, deși încă nu se întrevede nucleul ordonator. Plecăm toți acasă, sâmbătă seara, târziu, dar bucuroși, încărcați pozitiv, plini de speranțe. Barierele de comunicare și inhibițiile au căzut. Fiecare
[Corola-publishinghouse/Science/1510_a_2808]
-
cenușii (Holocaustul perpetuu) (2003), sau poezia trubadurescă, de celebrare a visului și a eternului feminin, ca în Dragoste la vârsta întâi, dragoste la vârsta a treia (2001), care cuprinde, totuși, multe versificări facile, ori, în fine, disponibilitatea umoristică, epigramatică din Imaginara paranghelie (2002). SCRIERI: Baladă pe rug, București, 1971; Motive istorice, București, 1973; Cercul perfect, București, 1979; Ștefăniță-Luminiță, București, 1981; Arborele de sânge, București 1986; Cartea cu ferestrele deschise, București, 1988; Coșmarurile din carcera comună, București, 1992; Dragoste la vârsta întâi
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289436_a_290765]
-
Coșmarurile din carcera comună, București, 1992; Dragoste la vârsta întâi, București, 1994; Revelații sacre, vol. I, București, 2001, vol. II, pref. Pan M. Vizirescu, Bacău, 2003; Dragoste la vârsta întâi, dragoste la vârsta a treia, postfață Gheorghe Grigurcu, București, 2001; Imaginara paranghelie, Târgu Jiu, 2002; Psalmul cenușii (Holocaustul perpetuu), Târgu Jiu, 2003. Repere bibliografice: Ion Al. Stănescu, Dicționar al oamenilor de cultură, artă și știință din județul Teleorman, Pitești, 1993, 135; Cristea, Teleorman, 604; Gheorghe Grigurcu, Un poet religios, R, 2003
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289436_a_290765]
-
ca la alergarea de viteză pe uscat (deasupra bărbiei, pentru că va depăși linia de plutire, pumnul va ieși din apă, fapt ce nu produce deplasare și va întârzia reluarea contactului cu apa) și nici nu va fi coborâtă sub linia imaginară a pieptului și umerilor (ca la alergările pe distanțe lungi de pe uscat). Conform autorului menționat, reperul de ridicare a pumnului în alergarea prin apă adâncă va fi cu câțiva centimetrii sub linia de plutire (nivelul apei, fig.nr.100), iar
Jogging de la A la Z by Alexe Dan Iulian / Alexe Cristina Ioana () [Corola-publishinghouse/Science/1592_a_3067]
-
și ideologie în România comunistă, Mioara Anton, Bogdan Crețu & Daniel Șandru (coord.) Datoria împlinită, Mihai Pricop De la presa studențească în comunism la presa postcomunistă, Sorin Bocancea (coord.) Evadări în lumea liberă, Adrian Marino Exil în propria țară, Constantin Ilaș (coord.) Imaginar cultural și social. Interferențe, Horia Lazăr Incertitudinile prezentului, Gustave Le Bon Însem(i)nările magistrului din Cajvana, Luca Pițu Jurnal londonez, Dumitru G. Danielopol Jurnal parizian, Dumitru G. Danielopol Luciditate și nostalgie, Dan Ciachir Luminătorii timpului, Liviu Pendefunda Mărturisiri din
[Corola-publishinghouse/Science/84934_a_85719]
-
se prezintă fără trăsături individuale de tipul rasei, sexului, clasei, fără a-și cunoaște talentele sau infirmitățile și fără să știe ce poziție vor urma să ocupe în societate. Rawls argumentează că, atunci când încheiem pacturile sociale în situație de egalitate imaginară, în spatele "vălului ignoranței" încercăm inevitabil să-i protejăm pe cei slabi gândindu-ne că și noi putem fi în locul lor227. Două principii reies din contractul formulat ipotetic în spatele vălului. Aceste principii ale justiției statuează că a) fiecare persoană să aibă
Filosofia sistemelor normative: dreptul şi morala by Raluca Mureşan [Corola-publishinghouse/Science/1443_a_2685]
-
vicepreședinte. În 1914, ajunge director administrativ al Adunării Deputaților, funcție transformată, după război, în cea de secretar general al Cancelariei Parlamentului, în care a rămas până la pensionare (1939). În 1914, B.-V. alcătuiește două „scrisori”, intitulate Politică, adresate unui personaj imaginar, Mache Dumbrăveanu. Cu acest prilej, își exprimă pentru întâia oară dezacordul cu politicianismul, pe care îl critică, deocamdată blajin, exagerând rolul social al oamenilor de știință și al artiștilor. În următorii doi ani, trimite la „Flacăra”, „Europa”, „Universul”, „Adevărul”, îndemnuri
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285867_a_287196]
-
expiră pe nara stângă.; - apoi se inspiră tot pe nara stângă.; - ciclul se reia - 10 respirații; Exercițiu la perete (respirație în efort) - persoana aleargă pe inspir; - apoi blochează aerul și pe apnee face un efort (împinge cu mâinile un perete imaginar); - apoi se expiră lent, în timp ce se merge lent; Exercițiu pentru masajul nărilor - se face un inspir în 3 timpi; - urmează apoi o apnee; - se expiră pe nas în mod zgomotos, în jet de aer; Exercițiu pentru oxigenarea creierului și a
Refacerea: sursa performanței by Silviu Șlagău; Mariana Costache () [Corola-publishinghouse/Science/91782_a_92326]
-
trebui să se încerce reprezentarea formulelor (de exemplu “brațul meu este foarte greu” ) sub formă de senzații vizuale sau auditive; nu gândim o idee sau o comandă, ci o vedem, o auzim; ne vom lăsa absorbiți de viziunile și reprezentările imaginare ale diverselor comenzi cuprinse în formula exercițiului. Nu trebuie însă să ne cramponăm de formule, ci se va da frâu liber imaginației, chiar dacă aparent se capătă senzația îndepărtării de la formula tip. i. Problema formulării exercițiului diferă de la autor la
Refacerea: sursa performanței by Silviu Șlagău; Mariana Costache () [Corola-publishinghouse/Science/91782_a_92326]
-
face să alunecăm în ea, ne cheamă spre un miraj. Din obstacol, transparența a devenit acum instrument: de acum încolo, zeul pe care-l semnalează se află în noi, nu în afara noastră, în îndepărtarea cerească, dar din punct de vedere imaginar, diferența este neînsemnată. Teatrul îi vitrifică personajele, arta limpezește lumea, literatura se străduiește să purifice și să aerisească obiectul prin limbaj pentru ca, prin ele, noi să putem regăsi în mod estetic propriul nostru adevăr transcendental, pe scurt, pentru a insera
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
pe seama lui Hegel, Derrida pe seama lui Heidegger: Nevoia de a desface aceste tapiserii poate fi considerată o răzbunare a omului de rând pe indiferența preoților față de marea fericire a celor mulți"183. Iată și motivația lui Kundera: "Romanul este produsul imaginar al indivizilor. El este teritoriul unde nimeni nu posedă adevărul absolut, nici Anna, nici Karenin, dar unde fiecare are dreptul să fie înțeles"184. Rorty găsește, totuși, un punct comun lui Kundera și lui Heidegger: amândoi sunt dușmanii tradiției occidentale
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
care efectuează această despărțire este, fără nici o îndoială, cuvântul. Cuvântul, în cazul de față, nu este numai un instrument de ruptură, dar se substituie uneori amintirii, lăsând amprente pe memorie, uneori atât de lizibile, încât putem deduce, pe o hartă imaginară a sentimentelor, locul faliei, rupturii, locul marelui canion"362. De aceea, ca și Eminescu, dar ca și Evanghelistul (iar în secolul al XX-lea, Heidegger), Nichita Stănescu are cea mai înaltă concepție despre cuvânt. El a înțeles pe deplin de ce
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
vizeaz? o civiliza?ie ra?ionalist? ?i progresist?. Aceast? dubl? ancorare ideologic? a Europei din secolul al XIX-lea, simptomatic? pentru cultura să pluralist?, abundent? �n forme, caracterizeaz? demersul unui Schinkel, care picteaz? mai multe imagini romantice ale unor catedrale imaginare (1813-1815) sau care propune pentru biserică Friedrich-Werdersche (Berlin, 1821-1830) o versiune �n stil clasic ?i o altă derivat? din goticul german al secolului al XIV-lea, pe care o va construi �n final din c?r?mid?. De fapt, Schinkel
Arhitectura în Europa: din Evul Mediu pînă în secolul al XX-lea by Gilbert Luigi [Corola-publishinghouse/Science/892_a_2400]
-
să-l invadeze. La sfârșitul acestei analize discriminative putem constata că principalele axe evocate în mod obișnuit în psihopatologia oricărei depresii se regăsesc în perioada acestui travaliu psihic caracteristic adolescenței. Întâlnim atunci într-adevăr: - axa pierderilor, fie ele reale sau imaginare, fie că acestea implică obiectul sau relația cu obiectul; - axa agresivității și culpabilității generată de aceasta; - axa narcisismului și a revenirii asupra sistemului ideal de valori. Aceste tensiuni psihologice comune travaliului psihic al adolescenței și psihopatologiei depresiei explică, după părerea
[Corola-publishinghouse/Science/1929_a_3254]
-
lipsă de înțelegere și de neputință. În prezent, apariția unei relații amoroase readuce în discuție echilibrul investițiilor, o constrânge pe Élisabeth să facă o alegere imposibilă (a fi alături de mama sa sau alături de prietenul său) și reactivează sentimentul de culpabilitate imaginar din copilărie. Dorințele de a se separa de mama sa erau resimțite în mod dureros ca fiind vinovate: într-adevăr, Élisabeth își făcea reproșuri de a o fi abandonat pe mama sa, de a nu mai fi alături de ea în
[Corola-publishinghouse/Science/1929_a_3254]
-
Ții minte că Minos trebuia să-i sacrifice lui Poseidon taurul superb trimis lui de zeu din adâncul mării? Parșivul! Refuzând să-l mai dea înapoi, și-a furat practic darul, căzu Ondine pe gânduri. Trees cochetă mai departe cu imaginara situație evocată: − Ce se întâmplă când o parte din misterul tău încă neîngrădit de forme îți năvălește în lumină prin privirea unui artist primit în ospeție intimă? Ei, bravo lui dacă revine din voiajul ăsta șamanic cu o capodoperă! Dar
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
you did". Era roșie ca focul și privise în sală, nu la el, când rostise cuvintele incriminatoare; trăia în fața publicului, încarnată pe scheletul privirii lui, cotând în permanență nivelul de audiență al vieții ei și locuind, practic, pe un ecran imaginar de televiziune hămesit de feedback pozitiv. Cuvintele spune sincer fâlfâiseră degeaba prin aer, fără a găsi în final o ușă la care să bată - o despărțitură eficace între spațiul public și cel privat; anacronice, fuseseră supte de deschiderea nelimitată a
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
foarte în acord cu ceea ce forurile Uniunii așteptau să audă. În măsura posibilului, obiectivul fusese atins; mai departe începea întoarcerea la lumea familiară lor, ceea ce ar fi putut la fel de bine spune și nomazii după sâcâitorul joc de-a oglinda. Podul imaginar dintre cele două grupuri, cu ideea căruia cochetaseră la început, îi împingea acum hotărât înapoi, de cele două părți ale sale, și pe unii, și pe alții. Despărțirea fu scurtă și zgârcită în formalități. Mai-marele gazdelor primi o carte de
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
în seamă, obligate să facă anticameră, o serie de crize ar trece, poate, de la sine; pur și simplu puterea lor de constrângere s-ar uza cu timpul. Ieșirea dintr-o epocă se propulsează tocmai prin isteria stârnită de sfârșitul ei imaginar. Profeția sfârșitului se împlinește numai pentru că e luată în serios. Atunci Ian se lansă într-una din explorările sale favorite: − E drept că suntem o civilizație a nerăbdării, definită de impetuozitatea juvenilă a unui Alexandru Macedon. Uite, multă vreme chinezii
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
valorii. În minte i se învârtea un disc din copilărie cu Olandezul zburător, ascultat obsesiv de tatăl ei. Când izbucnea furtunos corul umbrelor și vocea fantomei tuna "sieben Jahre sind vorbei"6, tatăl închidea ochii, plonjat în delirul unei făptuiri imaginare ce-și așteptase până la exasperare realizarea. Cândva, îi destăinuise că numele de Ondine se inspira din opera wagneriană: tatăl ar fi dorit-o purtătoarea eroului înspre izbăvire, călăuzitoarea lui afară din învolburata nedeterminare. Cu alte cuvinte, Ondine era valul bun
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
flautist într-o orchestră de provincie, așteptând zadarnic șansa intrării în lumea muzicală a primei scene. Înaintea audițiilor decisive tracul îl descompunea, lăsându-l complet epuizat la susținerea probei. Pentru că valul cel înălțător întârziase atât la întâlnire, îl ajutase el imaginar să "se" ivească, dedicându-i singurul său copil ca pe un legământ al rămânerii credincioase în așteptare până la moarte. Treu sein - a fi fidel - se numea boala de care suferise el cronic până la handicap. Așteptase deșănțat de rigid o formă
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
întinde imperios de nevoiaș înspre femeia de alături - un căuș al penuriei ultime, tremurător și deznădăjduit, un umil golf uman, în care se legăna majestuos la ancoră marele vid. Se opri în loc jenat și-și îndreptă spatele de o încovoiere imaginară: deși perfect vertical, se descoperea chircit la marginea umbroasă a femeii, cu ochii în pământ, cerșind cu nerușinare pietrăria ei prețioasă. În curbura întinsă implorator către ea bălteau străveziu toate lucrurile jinduite rămase lui deocamdată neatinse. Îl neliniști până la panică
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
Apoi, există În general o neîncredere În fantezie și o prețuire exagerată a rațiunii logice, a raționamentelor. Dar, s-a constatat că gândirea, deducțiile riguroase nu permit un progres real decât dacă fundamentează rezultatele unor construcții sau ale unor operații imaginare. Nici matematica nu poate progresa fără fantezie. Aceasta atitudine sceptică, observată atât la oamenii simpli, cât și la cei cultivați, și-ar putea avea originea În existenta unor indivizi cu imaginație bogată, dar comozi, leneși, care nici nu-și fac
CREATIVITATE ŞI PROGRES TEHNIC by GEORGE ŞTEFAN COMAN () [Corola-publishinghouse/Science/711_a_1012]