2,721 matches
-
al. 2). 106 Art. 67 din noul Cod civil prevede că "nici o persoană nu poate fi supusă experiențelor, testelor, prelevărilor, tratamentelor sau altor intervenții în scop terapeutic sau în scop de cercetare științifică, decât în cazurile și condițiile expres și limitativ prevăzute de lege". 107 A se vedea art. 65 din noul Cod civil. 108 A se vedea art. 68 din noul Cod civil. 109 A se vedea art. 69 din noul Cod civil. 110 Declarația menționată a fost adoptată prin
Actul juridic civil by Elena Iftime [Corola-publishinghouse/Science/907_a_2415]
-
avea prioritate reglementările internaționale, cu excepția cazului în care Codul civil ar conține dispoziții mai favorabile. Legile care derogă de la o dispoziție generală, care restrâng exercițiul unor drepturi civile sau care prevăd sancțiuni civile se aplică numai în cazurile expres și limitativ prevăzute de lege. Dacă legea nu prevede se vor aplica uzanțele, iar în lipsa acestora, dispozițiile legale privitoare la situații asemănătoare, iar când nu există asemenea dispoziții, principiile generale ale dreptului. 2. Repere istorice privind regimul juridic al societăților comerciale Societățile
Dreptul societăţilor comerciale by Maria Dumitru [Corola-publishinghouse/Science/1418_a_2660]
-
prezumție de comercialitate a societății respective, pentru determinarea comercialității caracterul lucrativ al societății se utilizează prezența riscului de a câștiga sau a pierde din afaceri de către întreprinzător. Legea restricționează formele sub care se pot asocia persoanele fizice sau juridice indicând limitativ și imperativ, în art. 2 din L.S.C., cele cinci forme juridice pe care le poate îmbrăca o societate comercială și anume: societatea în nume colectiv, societatea în comandită simplă, societatea în comandită pe acțiuni, societatea pe acțiuni, societatea cu răspundere
Dreptul societăţilor comerciale by Maria Dumitru [Corola-publishinghouse/Science/1418_a_2660]
-
De asemenea, judecătorul delegat va fi obligat să se pronunțe asupra existenței interesului intervenientului în formularea și susținerea cererii sale de intervenție nemaiputându-se limita în această situație doar la aspectele de legalitate. Posibilitatea judecătorului-delegat care are competențe strict și limitativ prevăzute de L.S.C. de a se pronunța asupra cererilor de intervenție a generat și generează o practică contradictrie, existând oficii ale registrului comerțului care resping de plano ca inadmisibile asemenea cereri de intervenței. Înmatricularea se efectuează în 24 de ore
Dreptul societăţilor comerciale by Maria Dumitru [Corola-publishinghouse/Science/1418_a_2660]
-
efectele clasice ale nulității, repunerea în situația anterioară, manifestarea ex tunc și lipsirea de efecte a actelor subsecvente actului nul sunt înlăturate. Practic, regimul juridic al nulității consacrat de L.S.C. se caracterizează prin aceea că: a) intervine numai în cazurile limitativ prevăzute de lege; b) nu are efect retroactiv; c) poate fi acoperită, poate fi remediată. S-ar putea spune că legătura dintre conceptul clasic de nulitate sancțiune de drept civil care vizează actele juridice care au fost încheiate cu nerespectarea
Dreptul societăţilor comerciale by Maria Dumitru [Corola-publishinghouse/Science/1418_a_2660]
-
a fost definită ca fiind o sancțiune judiciară aplicabilă societăților comerciale constând în intrarea în lichidare a societății 123. Astfel, potrivit art. 56 din L.S.C. nulitatea unei societăți comerciale (și nu a contractului de societate) poate interveni numai în cazurile limitativ indicate în text de lege. Aceste cauze sunt identice cu cele cuprinse în Directiva nr. 2009/101/CE, în art. 12. Textul european interzice legiferarea oricăror cauze care aduc atingere ființei societății, "cauze de inexistență, nulitate absolută, nulitate relativă sau
Dreptul societăţilor comerciale by Maria Dumitru [Corola-publishinghouse/Science/1418_a_2660]
-
putea stipula, prin actul constitutiv, că asociații pot lua din casa societății anumite sume pentru cheltuielile lor particulare. e) Exercitarea de către creditorul personal al asociatului a opoziției împotriva hotărârii de prelungire a duratei societății. Sa discutat problema caracterului enunțiativ sau limitativ al enumerării cauzelor de excludere în condițiile în care excluderea este văzută ca o sancțiune firească pentru refuzul conlucrării, când aceasta este imputabilă asociatului sau pentru o conduită ce nu respectă coordonatele interesului social. Problema este de a ști dacă
Dreptul societăţilor comerciale by Maria Dumitru [Corola-publishinghouse/Science/1418_a_2660]
-
divizare și nu a societăților care au decis să participe la această procedură. Având în vedere finalitatea nulității fuziunii sau divizării, regimul juridic al nulității derogă de la principiile nulității actelor juridice de drept comun 287. Cauzele de nulitate sunt reglementate limitativ de art. 251 alin. (2) din L.S.C. Astfel, de la data realizării sale fuziunea, respectiv divizarea, poate fi declarată nulă doar dacă nu a fost supusă controlului de legalitate al judecătorului-delegat sau dacă hotărârea uneia dintre adunările generale care au votat
Dreptul societăţilor comerciale by Maria Dumitru [Corola-publishinghouse/Science/1418_a_2660]
-
la joc. Anomaliile calitative în comunicare se manifestă prin: - folosirea unui limbajul verbal sărac și neacompaniat de limbajul nonverbal;incapacitate și eșec în inițiere și susținerea conversației;- limbajul este stereotip și repetitiv, cu utilizare de cuvinte și fraze neînțelese; - jocul limitativ este sărac. Patternul de comportament se manifestă stereotip, repetitiv, sărac în activități și interese prin: - preocupări și interese anormale în conținutul lor și în intensitatea cu care se manifestă; - aderență exagerată pentru rutine și ritualuri proprii; - comportament motor stereotip și
Modalităţi educaţional - terapeutice de abordare a copiilor cu autism by Raţă Marinela () [Corola-publishinghouse/Science/91883_a_93198]
-
naturale rationis. Revelația creștină nu este o completare a vederii naturale. În teoria sa despre ontologia cunoașterii, Petre Țuțea dezvoltă principiile teologiei apofatice, oferind un răspuns eficient celor care nesocoteau Tradiția Bisericii Ortodoxe. Spre deosebire de teologia catafatică care utilizează metoda afirmațiilor limitative, restrictive, teologia apofatică promovează "distanța cea de netrecut și mântuitoare". Nu este vorba de un agnosticism, întrucât tocmai datorită acestei necunoașteri, printr-o intuiție primordială și simplă, se poate accede la cunoaștere, dincolo de orice înțelegere. Prin urmare, teologia apofatică sau
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
facă apel exclusiv la interioritatea autorului, ignorând factorii extraliterari și propunând o literatură a însingurării și a non-apartenenței, o literatură care își este suficientă sieși, care nu comunică cu exteriorul. Aceste trimiteri la o literatură a interiorizării dezvoltă o percepție limitativă a conceptului de literatură a unui anumit spațiu; în fapt, reducerea tuturor dimensiunilor noii literaturi la conceptul de originalitate, nu numai că anulează existența (și) în plan teoretic a unor coordonate spațiale, dar are repercusiuni și asupra perceperii uneia sau
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
dublul modulului, iar cele din partea de sus reproduc de trei ori modulul. Toate aceste relații simple sporesc stabilitatea și diminuează tensiunea. Rolul cadrului ar trebui menționat în relație cu ceea ce am discutat în capitolul anterior. În compoziția lui Albers, funcția limitativă a marginii este practic absentă. Modelul repetitiv al pătratelor înscrise ar putea continua la infinit și delimitarea spațiului, constituind la un moment dat chiar unul dintre pătrate, nu l-ar întrerupe ca atare. Cadrul nu se suprapune spațiului pictural asemenea
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
ÎNCHISE ALE VIEȚII Definiție și cadru În Psihologia Morală, situațiile Închise ale vieții corespund, Întro mare măsură, cu ceea ce K. Jaspers a descris, În planul conștiinței, sub numele de situații-limită. Ca și situațiile-limită, situațiile Închise ale vieții au un caracter limitativ. Ele Închid persoana În planul trăirii sale interioare, fiind astfel legate de sentimentele personale, de natură egoistă. Sentimentele personale, cu un caracter strict individual, Își au originea În egoismul individului. Ele pot fi comunicate de către individul respectiv celorlalte persoane, sau
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
sufletesc și În câmpul conștiinței, ca sentimente morale. O Încercare de a clasifica situațiile Închise este posibilă numai prin raportarea lor la tipurile de sentimente care le generează. În felul acesta, remarcăm existența unei corelații Între sentimentele egoiste și stările limitative ale individului, după cum urmează (P. FoulquiéĂ: aă Orgoliul, reprezentând tendința individului de a se autovaloriza, dorința de afirmare În raport cu ceilalți, nevoia de a ieși În față, de a se impune. bă Mândria, reprezentând vanitatea, sentimentul atașării față de stări lipsite de
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
În cazul În care omul acceptă durerea și face eforturi pentru a o suporta, aceasta dobândește semnificația unui act de Încercare. În orice situație Însă, durerea asociată suferinței face parte din categoria situațiilor-limită descrise de K. Jaspers. Fiind o situație-Închisă, limitativă a vieții, omul dorește să suprime durerea, să scape de ea. El nu dorește ca medicul să-i spună adevărul despre natura și cauza durerii sale, pentru că din punct de vedere psihanalitic omul asociază durerea cu boala, pe care o
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
revenirea la starea inițială, ca soluție de consolare, așa cum putem vedea În cazul fiului rătăcitor. Suferința și durerea sunt solitare În planul existenței umane. Ele au o dimensiune ontologică și se Înscriu În situațiile Închise ale vieții individului, fiind condiții limitative ale acestuia ca persoană, dar și a vieții sale, ca posibilitate de desfășurare și Împlinire. Suferința și durerea sunt compensate numai prin iubire și Înțelegere În plan moral. În plan medical, ele sunt Înlăturate prin mijloacele terapeutice existente (anestezice, tranchilizante
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
și care configurează situațiile Închise ale vieții individuale. Ele sunt imprevizibile și inevitabile, fiind prin aceasta integrate existenței umane ca posibilități de a fi ale acesteia. Prezența lor schimbă viața, omul și destinul său. Alături de ele, se Înscrie, ca situație limitativă a vieții, și chinul. Chinul este suferința produsă de o nedreptate sau de un păcat comis de individ, În raport cu normele juridice sau moral-religioase ale societății, suferința ce-l frământă pe individul care a comis un act reprobabil pentru care se
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
al lipsei de perspectivă, când nu mai aștepți nimic de la viață. Este sentimentul care te face să te simți inutil În fața propriilor tăi ochi. Este o prăbușire, asemenea unei paralizii a vieții sufletești și morale. 3. Izolarea Aceasta este situația limitativă predominant formală. Este separarea mea de lume, de semenii mei. Izolarea este fie o retragere narcisistă aleasă de mine, fie o claustrare pe care mi-o impun alții. Ea reprezintă Însingurarea, pierderea contactelor și Îngustarea comunicării, atât cu mine, cât
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
legea morală din mine” o impune persoanei mele, deși aș vrea să mă eliberez de sub imperiul acesteia. Se poate desprinde din cele de mai sus faptul că, indiferent de formele sale sau de situațiile În care apare, chinul este forma limitativă absolută care Închide complet existența umană, fără nici o posibilitate de evadare. Este condamnarea la suferința perpetuă. Viața chinuită este o viață condamnată, lipsită de sens, iar cel care este obligat să o suporte nu se gândește decât la felul În
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
Închise ale vieții. Ea este deschiderea, eliberarea totală, absolută a individului, experiența transcendenței. Mai mult chiar decât atât, creștinismul oferă perspectiva escatologică a fericirii, proiectată dincolo de lumea aceasta, În Împărăția lui Dumnezeu, ca o continuitate a vieții, considerată ca existență limitativă, Într-un spațiu atemporal, În care existența este deschisă și eternă, prin anularea oricăror limite. Semnificația fericirii ca experiență Fericirea este o aspirație interioară a omului. Ea este dată de caracterul limitativ, Închis al vieții, În special pe plan temporal
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
ca o continuitate a vieții, considerată ca existență limitativă, Într-un spațiu atemporal, În care existența este deschisă și eternă, prin anularea oricăror limite. Semnificația fericirii ca experiență Fericirea este o aspirație interioară a omului. Ea este dată de caracterul limitativ, Închis al vieții, În special pe plan temporal, pe care persoana dorește să-l depășească. Ea caută să iasă din durata vieții, depășind În felul acesta, ca aspirație interioară, perisabilul. Omul nu poate accepta ideea Închiderii existenței odată cu moartea. Sentimus
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
este o corelație directă. Orice situație de viață va marca persoana respectivă. Din acest motiv, considerăm că este incomplet să se vorbească despre situații-limită sau situații Închise ale vieții fără a se avea În vedere faptul că În aceste circumstanțe limitative ale vieții este afectată Însăși persoana umană. Situațiile-limită Închid persoana, angajând-o În totalitate În tematica situației respective, obligând-o să accepte, dincolo de voința sa, această situație, sau să adopte o soluție de depășire a crizei. Limitele situațiilor Închise se
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
Încrederea și forța morală pierdută. Prin oferirea speranței și a Încrederii persoanei aflate În suferință, terapeutul devine imaginea arhetipală a salvatorului. Prin prestigiu și autoritate, el oferă pacientului acel suport moral care Îl va ajuta să se elibereze din constrângerile limitative impuse de existența suferinței, a bolii, a vinovăției etc. Orice suferință fiind resimțită În planul interior al sufletului, actul terapeutic va trebui să acționeze ca o pătrundere interioară În persoana bolnavului, având ca scop restaurarea acestuia. Pătrunderea În intimitatea unei
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
relație de intimitate dintre persoana umană și persoana divină, dintre om și Dumnezeu. Rugăciunea, practica isihastă, extazul mistic, toate reprezintă o deschidere interioară a persoanei umane În plan sufletesc și spiritual. Este un act de transcendență, o depășire a umanului limitativ și o unire cu divinitatea. Ea este o experiență ontologică și spirituală unică. Prin rugăciune Eu intru În relație cu divinitatea, pe care o primesc În interioritatea mea. Această Întâlnire dintre om și Dumnezeu este un act de unire mistică
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
din starea de a fi singur. Eu descopăr, percep starea mea de singurătate, În primul rând În plan formal-extern, prin absența sau prin pierderea relațiilor, a contactelor mele cu celelalte persoane. În mod egal, eu mă descopăr Însingurat În condițiile limitative ale vieții, atunci când sunt privat de libertate, când sufăr, În cazul unei boli grave, cronice sau incurabile, În preajma morții etc. Această Însingurare Îmi dă sentimentul că sunt abandonat, că sunt lăsat pradă unui destin crud, ostil, pe care nu-l
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]