2,777 matches
-
scurgă pe podea, spuse: N-am văzut nimic. Ăștia sunt morți, nu respiră! Sunt trupurile lor astrale, Mioara! Acum eu le predau ca să știe când vor fi vii, în viitorul lor trecut! răspunse Mihai. Și eu, eu ce sunt? întrebă Mioara Alimentară. Tu ești Nevie, Nemoartă, îi spuse Mihai. Ia-ți trenul și umblă. Din ușă, Mioara mai întrebă: Amicul tău, Gustav, unde e? Hm! spuse Mihai Dinu plimbându-se agitat și aruncând catalogul pe catedră. Se exprima așa cum fusese, era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
astrale, Mioara! Acum eu le predau ca să știe când vor fi vii, în viitorul lor trecut! răspunse Mihai. Și eu, eu ce sunt? întrebă Mioara Alimentară. Tu ești Nevie, Nemoartă, îi spuse Mihai. Ia-ți trenul și umblă. Din ușă, Mioara mai întrebă: Amicul tău, Gustav, unde e? Hm! spuse Mihai Dinu plimbându-se agitat și aruncând catalogul pe catedră. Se exprima așa cum fusese, era și va fi în toate trecuturile, prezenturile și viitorurile repetabile, nervos. Un nemernic! A știut întotdeauna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
nervos. Un nemernic! A știut întotdeauna să se fofileze. Dar acum i s-a înfundat, deși l-am avertizat de mii de ori s-o lase mai moale, doar o viață avem și noi o împrăștiem. Ce-a făcut? întrebă Mioara. Ceea ce mă așteptam! răspunse Mihai răspicat. S-a confundat cu un personaj încât s-a identificat cu el, înțelegi? Acum nenorocitul nu mai e el, e celălalt întru totul. Te pomenești că fentează în felul acesta și destinul și devine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
în noaptea înspăimântătoare a secolelor, Povestitorul, privind, se-ncețoșă în propriul său suflet intim, descărcând o scânteie de deșertăciune în celelalte dubluri încorporate. El, care nici nu se gândise vreodată să o inventeze, dar acum iată, viitorul îl obliga. Și Mioara, în timp ce duduia cu mașina pe drumurile reci, simți telepatic scânteia și combustia filosofiei se aprinse bolborosind ceva pe care, implicit, o gândise înaintea timpului, dedesubtul Pământului, Povestitorul: fiecare ceas e o undă a timpului, fiecare zi e și ea o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
o gândise înaintea timpului, dedesubtul Pământului, Povestitorul: fiecare ceas e o undă a timpului, fiecare zi e și ea o altă undă. Timpul e rotund și viața e o curbă închisă. Și transmise o undă electrică macazului de la Barboși. Iar Mioara, în loc să o ia spre viitorul prezent, își schimbă cursul spre înapoi, fără să se abată cu un gând, pentru că în toate dimensiunile coordonatele geografice sunt aceleași. Era anul 1997 și Mioara mergea pe 71 de ani. Atunci când ajunse la Paris
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
Și transmise o undă electrică macazului de la Barboși. Iar Mioara, în loc să o ia spre viitorul prezent, își schimbă cursul spre înapoi, fără să se abată cu un gând, pentru că în toate dimensiunile coordonatele geografice sunt aceleași. Era anul 1997 și Mioara mergea pe 71 de ani. Atunci când ajunse la Paris, într-o miercuri spre seară, după ce trecuse prin coșmarul celor două războaie mondiale, întâi al II-lea, prin anul nașterii sale, 1926, pe urmă prin primul Război Mondial, amândouă privite prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
Gara Centrală, la Aeroportul Orly am ajuns pe jos, de trei zile umblu; am fost și în Montparnasse; și în toate arondismentele, dar acum iată-l aici, puteți să mă ajutați, sigur că puteți, domnilor polițiști, vă rog, eu sunt Mioara Alimentară din Brăila, ROMÂNIA, da! La vamă am completat obositoarele chestionare așa cum cerea Regulamentul Poliției Franceze din anul curent 1855. Când au aflat că vin din Brăila, m-au tratat ca pe un oaspete ales, bucurându-se nespus că le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
îmbrăcate în haine de purpură, cu ochi de smarald și gheare de argint și șobolanii, cu haine de paradă pe care luceau decorațiile de clan, în centrul lor luminând muzica tristă a speciei, concentrată într-un semn runic pe care Mioara Alimentară îl descifră ca fiind un simbol exprimat printr-o gură larg deschisă, în fundul ei văzându-se o gură deschisă și o alta mai mică, adică o mulțime descrescătoare de guri de șoarece într-o gură deschisă de șobolan. Angoasa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
în fundul ei văzându-se o gură deschisă și o alta mai mică, adică o mulțime descrescătoare de guri de șoarece într-o gură deschisă de șobolan. Angoasa ancestrală a acestui neam pândit de moarte de la -∞ până la +∞. Ceea ce o miră pe Mioara fu asemănarea celor două lumi, precum era sus, așa era și jos, adică rase diferite de rozătoare care viețuiau împreună, într-un conglomerat de orașe, țări, cetăți, triburi și continente, încât cel mai prost statistician putea să prevadă sfârșitul ronțăit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
rase diferite de rozătoare care viețuiau împreună, într-un conglomerat de orașe, țări, cetăți, triburi și continente, încât cel mai prost statistician putea să prevadă sfârșitul ronțăit al lumii în câțiva ani, dacă nu în șase, sigur în douăzeci. Înspăimântată, Mioara avertiză lumea de sus, care se întruni în Palatul Elysée în timp ce Napoleon al III-lea citea niște broșuri scrise de Mihail Gorbaciov care nu se născuse încă, dar își compunea din Laboratorul Morții destinul vieții lui de viitor Arhitect al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
scrise de Mihail Gorbaciov care nu se născuse încă, dar își compunea din Laboratorul Morții destinul vieții lui de viitor Arhitect al Demolărilor Globale, politicienii se dădeau cu capul de zid autoflagelându-se pentru lipsa ideilor salvatoare care veniră tot de la Mioara Alimentară. Nu divizăm nimic ca în trecut, spuse Mioara, pentru că viitorul din care venise era deja trecut la Paris, trăim prezentul care urma să schimbe lumea. Scopul lor nu e numai ronțăitul, ci și estetica lui. Să facem în așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
dar își compunea din Laboratorul Morții destinul vieții lui de viitor Arhitect al Demolărilor Globale, politicienii se dădeau cu capul de zid autoflagelându-se pentru lipsa ideilor salvatoare care veniră tot de la Mioara Alimentară. Nu divizăm nimic ca în trecut, spuse Mioara, pentru că viitorul din care venise era deja trecut la Paris, trăim prezentul care urma să schimbe lumea. Scopul lor nu e numai ronțăitul, ci și estetica lui. Să facem în așa fel încât să-i departajăm pe cei care ronțăie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
estetice. Și cum să cunoaștem noi care estetizează bine și care nu? se întrebau bieții politicieni, cu capetele pline de cucuie. Noi știm doar să politizăm și să polemizăm, altceva, nu! Te rugăm, salvează-ne Marrie Alimentaire, te rugăm! Și Mioara se închise cu topuri de hârtie, cerneală și stilouri, pentru a compune opera ce avea să distrugă pentru totdeauna dezechilibrul dintre specii. Așa că luă prima foaie și scrise cu majuscule: ÎNDREPTAR ORTOPEDIC DE ESTETICĂ. Întâi și întâi, a dat la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
deasupra. Au încercat muzicieni de deasupra și au văzut rădăcina grotescului din muzica de deasupra. Va să zică aici era rădăcina noastră! spuse Președintele Franței în fața parlamentarilor aduși în pijamale și papuci pentru a vedea în oglinzile filmate cu telefonul mobil al Mioarei, lumea răsturnată a ideilor și conceptelor care exultau otrava energiilor către suprafață. Și pe care noi o bem, o mâncăm, o respirăm, o defecăm și iar ne-o însușim. Deci noi ne mâncăm propriul nostru interior, un act de scatofagie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
interior, un act de scatofagie fără precedent spuse Președintele cu mâinile înfundate dezolant în buzunarele halatului de casă, singurul rămas nears cu țigara de foi din cele 3.548.000 de halate din garderobă. Domnilor, să luăm exemplul biblic! zise Mioara Alimentară. Să le-ncurcam limbile, ca în Babilon. Fiecare să chițăie pe limba lui, care le va aduce cu siguranță sfârșitul. Vă dați seama că aceia cu adevărat sensibili vor găsi un chițăit spălat de mâlul puturos al găselnițelor și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
seama că aceia cu adevărat sensibili vor găsi un chițăit spălat de mâlul puturos al găselnițelor și artificiilor artistice și vor face să curgă trilurile divinei estetici a sferelor. În muzică da zise Președintele dar în Politică? Excelență îi răspunse Mioara politica e un domeniu al algoritmului algebric și, din păcate, va trebui să creăm un Pericle pentru Politica pură. Vă promit că le voi cere sfaturi. În spatele nostru, la o întindere de mână, se află Antichitatea! Ea ne va îndruma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
până la cele mai limpezi pânze freatice, din care veneticii, imigranții, afaceriștii în tranzit sorbeau cu plăcere angoasele, măcinările, răstălmăcirile, cacealmalele, pamfletele, strofocările, refulările lumii de jos care, fiind asimilate, produceau ravagii cu izotopii radioactivității lor încât se înmulțiseră, așa cum sugerase Mioara, poeții pe cap de locuitor mai mult decât șeptelul. Poeții talentați se inspirau direct de la sursă: mâncau șobolani. În felul acesta, Statuia Perfecțiunii nu mai era văzută printre copaci, care-i creau umbre de mister și neliniști, ci era percepută
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
însemnat nimic dacă sus, în cenacluri, nu s-ar fi divizat operele pe curente, influențe, moșteniri, răstălmăciri, încătărămate în reguli, încopciate în stiluri, bătute în cuie pe genuri și încadrate în tipare. Trebuie să-i pun capăt acestei stufoșenii! zise Mioara Alimentară. Parcă aș acționa în gol și aș vorbi în reluare. Trebuie să le arăt cine sunt! Și Mioara lansă marele frig pe care-l purta în suflet. Tot frigul ei îl oferi lumii în care venise, ca să-l topească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
reguli, încopciate în stiluri, bătute în cuie pe genuri și încadrate în tipare. Trebuie să-i pun capăt acestei stufoșenii! zise Mioara Alimentară. Parcă aș acționa în gol și aș vorbi în reluare. Trebuie să le arăt cine sunt! Și Mioara lansă marele frig pe care-l purta în suflet. Tot frigul ei îl oferi lumii în care venise, ca să-l topească în forja dragostei și să-l transforme în sabie fierbinte. Cu care să decapiteze șerpii vicleni și îmbuibați ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
dragostei și să-l transforme în sabie fierbinte. Cu care să decapiteze șerpii vicleni și îmbuibați ai minciunii. Și Parisul deveni teatrul marii rebeliuni în numele trezirii conștiinței. Spaniolii uitaseră lecția dată de Cervantes și își închinau viața luptelor cu taurii. Mioara trebuia să trezească prin frig sufletele moleșite de căldură. Și astfel Mioara primi o muncă de apostolat împotriva conceptelor integrate în Dogmă, care vorbesc despre iubire în formule chimice. Ea va arăta că oamenii sunt altfel de cum s-a crezut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
șerpii vicleni și îmbuibați ai minciunii. Și Parisul deveni teatrul marii rebeliuni în numele trezirii conștiinței. Spaniolii uitaseră lecția dată de Cervantes și își închinau viața luptelor cu taurii. Mioara trebuia să trezească prin frig sufletele moleșite de căldură. Și astfel Mioara primi o muncă de apostolat împotriva conceptelor integrate în Dogmă, care vorbesc despre iubire în formule chimice. Ea va arăta că oamenii sunt altfel de cum s-a crezut până atunci, ca posesori a unor forțe încă neștiute. Numai ieșind din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
răul nu au legătură cu starea de bine sau cu umbra sa. Tot ceea ce putea ea să facă stă în puterea oricui, cu deosebirea că Marrie Alimentaire era trezită la viață, pe când întreaga omenire dormea profund. * * * Povestitorul o privea pe Mioara cum își expunea clipele importante ale vieții. Mai avea câteva cuvinte de trăit și trebuiau umplute cu existență. Nu o putea lua ca pe o carte neterminată. Și pentru că, întotdeauna aproape de final, există un efort ciudat pentru viață, el trebuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
ale vieții. Mai avea câteva cuvinte de trăit și trebuiau umplute cu existență. Nu o putea lua ca pe o carte neterminată. Și pentru că, întotdeauna aproape de final, există un efort ciudat pentru viață, el trebuie să fie uluitor de energic. Mioara, în fața oglinzilor, își vedea viața, 357 de imagini, 357 de cadre. Se privea ca pe ceva străin. Un nor colorat însoțind-o din copilărie. Ăla trebuie să fie Mitică, le spuse ea musafirilor din Sala Oglinzilor. El există și nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
Flacăra începu să pâlpâie, semn că uleiul se sfârșește în candelă și nu-i veni să creadă, dar așa era! În oglinzi se desfășura viața așa cum nu o gândise, toate pârtiile erau pline de schiori. De-aici încolo până la sfârșit Mioara deveni toată o amintire. Corul cânta în octava a IV-a sub Do central, ceea ce însemna că romanul se apropia de sfârșit. Își închipui cartea vieții ei pe un raft. Îmbrăcat în Mozart, Dumnezeu i-o citea. Și iată-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
Legală Județean Brăila Nr. din 10.06 anul 19 ... Raport de constatare medico-legală Autopsie Subsemnatul dr. Rodica Crasas, medic specialist/primar din cadrul SJML Brăila, având în vedere adresa nr.1949 a Poliției Brăila, am autopsiat la data de... cadavrul numitei Mioara Alimentară de 71 ani din Brăila, (născută la Zagna Vădeni) găsită decedată la data de... în apele Fluviului Siret. Constatări: A. Examen extern Cadavrul este al unei persoane de sex feminin, cu talia de 170 cm, țesutul musculo-adipos normal dezvoltat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]