2,616 matches
-
schimbare și să înlăture ultimele obstacole. In stadiul de acțiune, terapeutul îl însoțește pe pacient în procesul de schimbare a comportamentului, de exemplu, sevrajul. Intărirea este, în acest stadiu, esențială. In stadiul de menținere, terapeutul propune strategii de prevenire a recăderii și explorează, în mod regulat, ambivalența, pentru a îndepărta eventualele îndoieli privind importanța schimbării efectuate. In stadiul de recădere, terapeutul lucrează în vederea dedramatizării situației și determină pacientul să se angajeze din nou în acțiune. In cadrul acestui stadiu, metodele sunt
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
a comportamentului, de exemplu, sevrajul. Intărirea este, în acest stadiu, esențială. In stadiul de menținere, terapeutul propune strategii de prevenire a recăderii și explorează, în mod regulat, ambivalența, pentru a îndepărta eventualele îndoieli privind importanța schimbării efectuate. In stadiul de recădere, terapeutul lucrează în vederea dedramatizării situației și determină pacientul să se angajeze din nou în acțiune. In cadrul acestui stadiu, metodele sunt utilizate pentru a diminua riscul evoluției spre o reluare completă a consumului de substanță. Principiile convorbirilor motivaționale Conform modelului
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
un raport colaborativ prost întocmit (absența autenticității). Istoria bolii: terapeutul trasează împreună cu subiectul drumul său în cadrul dependenței, astfel încât să identifice fazele evoluției sale (precontemplare, contemplare...). Este necesar să se determine perioadele de abstinență care vor servi drept suport pentru întărire. Recăderea nu trebuie stigmatizată, definită ca o simplă pierdere de vreme, căreia i se asociază o puternică componentă de culpabilitate. Tehnica istoriei bolii permite identificare cercurilor vicioase comportamentale în care se blochează subiectul. Avocatul diavolului: terapeutul prezintă inconvenientele (de a nu
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
dificultăți. Alianța terapeutică: alianța terapeutică situează la același nivel al realității terapeutul și pacientul său. Ea se realizează într-o ambianță cordială de empatie și de autenticitate Un exemplu de aplicare a metodelor: modelul lui Monti Terapiile de prevenire a recăderii sunt bazate pe învățarea socială și pe principiile condiționării operante. Modalitățile de lucru sunt centrate pe analiza funcțională a situațiilor de risc, astfel încât să se poată înțelege contextul consumului de alcool și consecințele acestuia. Individul învață să gestioneze situațiile vulnerabile
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
de comorbiditate, situație care ar explica, în parte, persistența efectului terapeutic după întreruperea tratamentului. Se observă, astfel, efecte pozitive asupra depresiei, asupra atacurilor de panică, a tulburărilor de somn, dar aceste rezultate nu sunt constatate în mod constant. Procentul de recăderi este mai ridicat atunci când este vorba despre asocierea alcoolo-dependenței cu tulburări anxioase decât în cazul altor comorbidități. Tratamentul specific tulburării anxioase nu pare să amelioreze eficacitatea manifestării tulburării legată de alcoolo-dependență. Concluzii In ultimii ani, terapiile cognitiv-comportamentale au realizat progrese
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
alcoolism este izolată și analizată. Terapeutul insistă pentru ca pacienta să devină conștientă de cercul vicios în care se plasează de fiecare dată. Figura 3. Cercul vicios al Soniei Primul pahar Abstinență Diferite perioade de Terapii Reluarea alcoolismului alcoolism Situație insuportabilă Recădere Fiecare perioadă de abstinență constituie obiectul unei întăriri din partea terapeutului și servește drept fundament pentru travaliul terapeutic. Sonia conștientizează faptul că se mișcă într-un cerc vicios și își stabilește poziția actuală (începutul terapiei). Ea își spune că ar fi
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
are un efect motivațional important asupra sa. La sfârșitul acestui travaliu terapeutic, voința de schimbare a Soniei în ceea ce privește alcoolul este identificată: ea se află în mod clar în stadiul de a acționa Ambivalența continuă să fie prezentă: ea știe că recăderea face parte din traseul subiectului alcoolo-dependent aflat în sevraj. Analiza funcțională a situațiilor de risc Primul travaliu terapeutic constă în stabilirea listei cu situațiile de risc de consum de alcool. Acest travaliu sub forma analizei funcționale permite subiectului să identifice
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
o zi care reprezintă situații de risc. Stabilirea calendarului zilnic al activităților poate constitui o sarcină atribuită. Terapie de grup Terapia de grup, stabilită pornind de la programul lui Monti, se desfășoară în jurul a două axe: afirmarea de sine și prevenirea recăderii. Terapia de grup este construită în același mod ca și terapia individuală: - primire, - trecerea în revistă a sarcinilor, - definirea temei ședinței, - travaliul terapeutic asupra temei ședinței, - definirea sarcinilor de realizat între ședințe, - feedback-ul ședinței. Temele sunt, în general, lucrate
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
sale. Ea percepe o amplificare a sentimentului său de eficiență personală, situație care îi redă încrederea în sine și îi revalorizează imaginea în proprii săi ochi. In cadrul grupului, ea constată și faptul că are o atitudine mai deschisă. Prevenirea recăderii Prevenirea recăderii este elementul esențial al terapiei. In cadrul grupurilor de prevenire a recăderii, interacțiunea permite utilizarea experiențelor personale pentru a oferi informațiile și tehnicile care trebuiesc cunoscute, cu scopul de a controla situațiile de risc și de a menține
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
percepe o amplificare a sentimentului său de eficiență personală, situație care îi redă încrederea în sine și îi revalorizează imaginea în proprii săi ochi. In cadrul grupului, ea constată și faptul că are o atitudine mai deschisă. Prevenirea recăderii Prevenirea recăderii este elementul esențial al terapiei. In cadrul grupurilor de prevenire a recăderii, interacțiunea permite utilizarea experiențelor personale pentru a oferi informațiile și tehnicile care trebuiesc cunoscute, cu scopul de a controla situațiile de risc și de a menține abstinența. Temele
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
redă încrederea în sine și îi revalorizează imaginea în proprii săi ochi. In cadrul grupului, ea constată și faptul că are o atitudine mai deschisă. Prevenirea recăderii Prevenirea recăderii este elementul esențial al terapiei. In cadrul grupurilor de prevenire a recăderii, interacțiunea permite utilizarea experiențelor personale pentru a oferi informațiile și tehnicile care trebuiesc cunoscute, cu scopul de a controla situațiile de risc și de a menține abstinența. Temele abordate sunt următoarele. Istoria bolii Schema generală de parcurs a subiectului alcoolo-dependent
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
apar fără legătură directă cu situația de reluare a consumului de alcool dar care, în urma analizei, se dovedește că au favorizat comportamentul inadecvat. In cazul Soniei, această temă este lucrată, de asemenea, în cadrul convorbirii individuale. Situația aleasă este aceea a recăderii din anul 2002, în timpul unei petreceri organizate împreună cu sora sa și cu noul său partener. Sonia își amintește că fiica sa era în custodia surorii sale. Aceasta tocmai întâlnise un bărbat pe care dorea să i-l prezinte Soniei. Ele
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
care prietenul surorii sale îi propune să bea un pahar. Ea și-a spus atunci: „Nu-i voi spune nu, în orice caz nu pentru un pahar...”. Sonia a băut acest pahar și, trei săptămâni mai târziu, a avut o recădere. Analiza funcțională demonstrează foarte bine înlănțuirea micilor decizii care au condus la consumul primului pahar de alcool. Activități gratifiante Activitățile gratifiante sunt utilizate pentru a face din abstinență un nou proiect de viață și pentru a avea ocupații plăcute în timpul
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
abordate privesc epidemiologia, asocierea alcool-tutun, consecințele alcoolismului cronic, alcoolul și medicamentele, alcool, anxietate și depresie. Atenția Soniei se dovedește a fi fluctuantă în cadrul acestor diferite ateliere. Atelier video Acest atelier permite ilustrarea diferitelor teme abordate în cadrul grupului de prevenire a recăderii. Atelier de ergoterapie Atelierul propune activități de grădinărit. Atelier de întâlnire cu asociațiile vechilor alcoolici In timpul primei ședințe, Sonia nu-și manifestă interesul pentru acest atelier. Ea se identifică cu parcursul celor care se manifestă în cadrul acestor ateliere doar
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
în tratamentul subiectului alcoolo-dependent. Importanța terapiilor comportamentale de cuplu a fost demonstrată. Terapiile comportamentale și cognitive iau în considerație ansamblul problemelor legate de dependențele alcoolice, din punct de vedere psihologic, emoțional și afectiv, comportamental și social. Ele insistă asupra prevenirii recăderilor și necesității de a dezvolta un nou mod de viață. In legătură cu acest aspect, ele reprezintă un tratament complet, care se integrează diferitelor situații de tratament (spitalizare, ambulatoriu) și medii de viață (familie, serviciu, viață socială). Ele sunt, deci
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
Lui Hubert i-ar fi plăcut să știe cum să se afirme mai repede, pentru a evita să o lase pe Carolyn să fie prea directivă: el ar fi vrut să învețe să spună „nu”. Identificarea item-urilor fragile (evitarea recăderii) Alungați ceea ce este natural, acesta va reveni în galop: terapeutul îi explică clar lui Hubert că el trebuie să-și alunge ideiile eronate și că vigilența trebuie păstrată. Dar asta nu înseamnă să-și imagineze că este bolnav și să
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
parental. Poate că ar fi fost interesant să continuăm în această direcție în așa fel încât să susținem pacientul, să-l învățăm să-și controleze mai bine gândurile iraționale, uneori negative, pentru a-l feri mai mult de apariția unei recăderi. Insă terapia i-a permis să se situeze în prezent și să stabilizeze o sexualitate și o relație conjugală atractivă. Tratament individual/tratament de cuplu Problema de a ști la ce servește simptomul în cadrul cuplului ne permite să ne gândim
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
cuplu” poate optimiza șansele de vindecare pe termen lung deoarece aceasta permite aducerea la suprafață a unei suferințe mai profunde. Sigur, nu putem gândi în locul lui Carolyn, și nu este ea persoana care a apelat la terapie. Dar vindecarea (și recăderea) lui Hubert depinde de bunăvoința și de echilibrul lui Carolyn. Problema de a ști cui servește simptomul este esențială. Dacă terapia destabilizează cuplul, va putea acesta să redevină puternic sau riscă să se distrugă? Care este adevărata solicitare? De ce să
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
tratat printr-o abordare comportamentală. Tehnica cognitivă i-a permis să suprime surplusul de securitate și să regăsească un mod de viață familial și social mai agreabil. Tratamentul cognitiv a fost poate prea prudent și, pentru a preveni riscurile de recădere, ar fi fost profitabil să se consacre câteva ședințe suplimentare pentru schema de responsabilitate a doamnei Y care să conțină ideea că provoacă prejudicii celorlalți. Cu un program de minimum douăzeci de ore pentru fiecare tehnică. Cottraux și al., 2001
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
asupra problemelor proprii: grupul constituie, de asemenea, un factor de progres datorită efectului puternic de modeling. Mai mult de 30: depresie severă. De la 26 la 52: depresie severă. Ce este depresia, categoriile de tulburări depresive, cauzele depresiei, tratamentele posibile, prevenirea recăderii. Modul realizat după modelul Mirabel-Sarron, 2002. Peste 30: depresie severă. De la 26 la 52: depresie severă. La sfârșitul acestei ședințe, modulul comportamental este încheiat dar, pe parcursul terapiei, terapeuții îi chestionează pe pacienți în legătură cu evoluția planificării activităților lor, fiind atenți să
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
Fairburn, 1997 și 2003. Fairburn și Brownell, 2002. Treasure și al., 2003. Thompson, 2004. Celelalte terapii citate fac obiectul studiilor de validare. Fairburn și Wilson, 1993; Fairburn, 1997. Ea se desfășoară pe parcursul a opt ședințe. 30 până la 45% cazuri de recădere. O formă prescurtată de terapie cognitiv-comportamentală este eficientă la unii pacienți. Fairburn și Brownell, 2002. Este vorba, în majoritatea cazurilor, despre conflicte interpersonale sau despre dificultăți de adaptare asociate unui anumit moment al vieții; este vorba uneori despre singurătate, asociată
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
Marlatt și Gordon, 1985. Autorii acestui model insistă, de asemenea, asupra micilor decizii aparent fără importanță, fără legătură a priori cu consumul de substanțe și cu situația de risc, care conduc la consumul de alcool. Ei ajung astfel să privească recăderea ca făcând parte din procesul care are drept scop abstinența completă. Ellis, 1962. In acest caz, credințe care oferă calități particulare și indiscutabile produsului: "Cu alcool, pot vorbi mai bine...". Skinner, 1971. Conferința consensului, 2001. Textul precizează că "aceste tehnici
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
De exemplu, ea indică faptul că este inadecvat să se propună un sevraj unui pacient care se găsește în stadiul de precontemplare. Orice schimbare efectivă, chiar incompletă, trebuie valorizată. Conform lui Marlatt, este vorba despre o "cădere și nu o recădere" (a lapse not a relapse). Miller și Rollnick, 1991. Vezi capitolul 3. Este inutil să se încerce convingerea, forțarea subiectului: persuasiunea directă nu este eficientă pentru a rezolva ambivalența; ea amplifică chiar rezistența acestuia (Karno și Longabaugh, 2005). Percepția unei
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
să încurajăm speranța, oferind mai multe posibilități de tratament. Vezi capitolul 3. Dunn și al., 2001; Burke și al., 2003. Miller și al., 2003. Un pacient care realizează prea corect, prea rapid, prea ușor momentele sale de echilibru... Din contra, recăderea, "pasul greșit", permite identificarea situației, a emoției, a gândului (cu ajutorul unei analize funcționale) care a determinat această recădere și formează "suportul" unei modificări a strategiei de luptă. Vezi capitolul 3. Vezi capitolul 3. Monti și Rohsenow, 1999; Monti și al
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
al., 2003. Miller și al., 2003. Un pacient care realizează prea corect, prea rapid, prea ușor momentele sale de echilibru... Din contra, recăderea, "pasul greșit", permite identificarea situației, a emoției, a gândului (cu ajutorul unei analize funcționale) care a determinat această recădere și formează "suportul" unei modificări a strategiei de luptă. Vezi capitolul 3. Vezi capitolul 3. Monti și Rohsenow, 1999; Monti și al., 2002. Carroll și al., 2000. Balldin și al., 2003. Feeney și al., 2002. Wetzel și al., 2004. Barlow
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]