2,741 matches
-
fals și aparent nobil pretext unui comportament cu adev]rât egoist. Ins] a c]uta cu tot dinadinsul un motiv egoist în orice (și chiar a inventa unul, dac] e imposibil) este o soluție inacceptabil]. Unii oameni g]sesc justific]rile egoiste mai credibile decât cele lipsite de egoism, deoarece tr]iesc cu convingerea c], în adâncul s]u, orice om este egoist. Dar, în ciuda numeroaselor dovezi ce demasc] acest tip de comportament (și cu care ne-au obișnuit Marx și
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
fapt, ei nu disting o leg]tur] clar], explicit] între a face ceea ce este corect și a face ceea ce este bine (a ajunge la un rezultat bun - în teoria consecințialist]). Dup] cum spune Fried (1978, p. 9)... faptul c] urm]rile finale sunt pozitive nu garanteaz] corectitudinea acțiunilor care le-au produs. Aceste dou] aspecte nu sunt doar diferite din punct de vedere deontologic, ci mai mult decât atât, corectitudinea este anterioar] binelui. Pentru a acționa corect, subiecții trebuie s] se
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
sau comparative. Din punct de vedere deontologic, minciună nu este un fapt greșit în baza consecințelor negative aferente unor situații particulare sau generale, ci prin ins]și natura ei, așa încât ea r]mane un fapt greșit chiar și atunci când urm]rile pe care le-ar putea produce sunt pozitive. Perspectivele deontologice, spre deosebire de cele consecințialiste, nu sunt fondate pe o abordare imparțial] a intereselor și a bun]st]rii celorlalți. Cerându-ni-se a nu face r]u unui om nevinovat, chiar
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
vedere moral fâț] de ale noastre. Au fost aduse numeroase critici poziției imparțiale consecințialiste pe motivul c] acestea afecteaz] sau diminueaz] libertatea individului. Atâta vreme cât aspir]m la o viat] în virtutea propriilor noastre principii, nu putem trata interesele, planurile și preocup]rile personale de pe o poziție de neutralitate, ca și când ele s-ar num]ra printre multe altele aparținând altor indivizi (aspect ce ține de doctrina consecvențialist]). Dimpotriv], trebuie s] le acord]m o mai mare important] pentru simplul motiv c] sunt ale
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
de vedere teoretic este posibil] transformarea interdicțiilor în formul]ri afirmative - de exemplu: „S] nu minți” în „spune adev]rul” sau: „S] nu asuprești pe cei nevinovați” în „ajut]-i pe cei neajutorați” -, deontologii sunt de p]rere c] formul]rile afirmative nu sunt echivalente sau dependente de cele negative. Deși este evident c] a minți și a nu spune adev]rul sau a face r]u și a nu ajută pe ceilalți sunt acțiuni care produc aceleași consecințe și sunt
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
toare. Apelurile la „înțelegerea moral] obișnuit]”, la „morală comun]” sau la „bunul-simț etic” nu pot constitui dovezi teoretice plauzibile în favoarea unei doctrine etice, chiar dac] aceasta se bucur] de o origine distins] și îndelungat]. Intelectualitatea contemporan] respinge imaginea și mișc]rile universului așa cum sunt prezentate acestea în înv]ț]turile P]rinților Bisericii. Sunt, de asemenea, respinse și ideile c]lug]rilor, ale preoților și ale clerului, în general, care au dominat morală în perioada ei timpurie (și care conținu] s
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
este valabil acest lucru și în cazul ascunderii adev]rului în mod intenționat? Este, de asemenea, neclar motivul pentru care condiția respectului nu include și respectul pentru acele persoane care se bucur] de bun]stare sau motivul pentru care încerc]rile consecințialiștilor de maximizare a bun]st]rii și minimizare a r]ului sunt considerate a fi incompatibile cu respectul fâț] de alte persoane. În lipsă deținerii unei averi minime, care include chiar și viața proprie, omul nu poate acționa în calitate de
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
oamenii obișnuiți” sunt de p]rere c] ar trebui s] fac] ceea ce au promis c] vor face, dar numai datorit] faptului c] au promis. Ins] ei nu se gândesc la aceste datorii morale că la o suit] de consecințe. Urm]rile acțiunilor lor se reg]sesc în viitor, dar ei cerceteaz] cu prec]dere trecutul (promisiunile pe care le-au f]cut). Exemplul este urm]torul: s] presupunem c] ați promis s] îndepliniți o sarcin] simpl] - ați promis s]-l luați
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
admise de c]tre adepții teoriei: 1) Orice probabilitate a unei opțiuni, orice direcție pe care ar urma-o lumea ca rezultat al unei opțiuni f]cute, are o valoare determinat], deși poate c] nu în funcție de unicitatea să, de st]rile de valoare realizate aici: gradul de determinare rezult] din starea de fericire a lumii, în care libertatea este respectat] și natura prosper]; valoarea determinat] nu va fi unic], de vreme ce ponderile dintre acest tip de st]ri nu sunt stabilite în
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
în mod necesar determinat] de valorile prognozelor sale. Important nu este s] produci bunuri, ci s] r]mai cu mâinile curate. O ultim] precizare asupra teoriei nonconsecințialiste, r]mânând tot în sfera formal]. Adepții teoriei susțin c], împreun] cu st]rile care trebuie mai curând respectate decât promovate, agenul va fi mereu în poziția de a cunoaște cu exactitate dac] o opțiune va avea sau nu una dintre st]rile respective. Confruntat fiind cu o valoare cum ar fi aceea a
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
tot în sfera formal]. Adepții teoriei susțin c], împreun] cu st]rile care trebuie mai curând respectate decât promovate, agenul va fi mereu în poziția de a cunoaște cu exactitate dac] o opțiune va avea sau nu una dintre st]rile respective. Confruntat fiind cu o valoare cum ar fi aceea a respectului sau a loialit]ții, voi ști întotdeauna dac] o opțiune dat] va aparține sferei uneia dintre cele dou] valori. Premisa de sigurant] se poate aplica, în general, unor
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
s] le acord]m întâietate, astfel încât s] ajungem s] credem c] oamenii nu au voie s] își cheltuiasc] banii sau economiile destinate achizițion]rii unui lucru. Consumul prestabilit poate promova la rândul s]u bun]starea. În acest caz, preocup]rile trebuie s] se manifeste cu prec]dere în sensul determin]rii lacunelor de cunoaștere și a dorințelor contradictorii, pentru a face posibil] eliminarea condițiilor de utilitate bazate pe preferințe în favoarea celor bazate pe interese. Cu alte cuvinte, este vorba despre
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
materiale sunt uniformizate. Dup] cum am afirmat anterior, formula utilitarist] ne oblig] la însumarea utilit]ților individuale ale persoanelor implicate. Criticile aduse de-a lungul timpului au avut în vedere compararea utilit]ților care fac obiectul acestei însum]ri. Abord]rile recente pun accentul pe caracterul impersonal al reuniunii utilit]ților. În acest sens, un lucru util r]mane util, indiferent dac] ne aparține nou], rudelor noastre, vecinilor sau unor înfometați etiopieni. În perspectiva utilitarist], datoria individual] și cea colectiv] este
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
și Alasdair MacIntyre. În 1958, Anscombe afirmă c] noțiuni precum morală (datoria moral], obligația sau datoria în general) ar fi de neînțeles în zilele noastre. Perspectiva asupra lumii care d]dea sens acestor noțiuni și-a pierdut influență, ins] urm]rile ei au continuat s] se resimt], generând principii cum ar fi acela de „a acționa nu în scopul satisfacerii unei dorințe personale, ci pentru c] așa se cuvine din punct de vedere moral”. Anscombe a considerat aceste teorii ca fiind
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
teoria virtuții, desi las] acesteia un larg domeniu de influent]. vii. Esențialismul O chestiune similar] este aceea dac] toate virtuțile sunt excepționale datorit] conexiunii lor cu un țel (telos) unic și dominant al naturii umane. Aceast] problem] provine din încerc]rile de a readuce în actualitate teoriile neoaristotelice asupra virtuții, care susțin c] scopul adev]rât este acela al unei vieți perfect cinstite. Pentru a r]spunde la aceast] chestiune, trebuie s] ne întreb]m mai înainte (așa cum au f]cut-o
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
Națiunilor Unite și, mai apoi, Convențiilor Europene. îi. Analiza drepturilor În timp ce unii întâmpin] cu bucurie extinderea drepturilor omului, alții privesc r]spândirea acestor idei că pe o proliferare nodorit] a unei noțiuni care poate fi, ori suspect], ori superflu]. Întreb]rile existente la aceea vreme cu privire la acest subiect sunt o provocare la adresa sensului noțiunii. Pentru a face fâț] provoc]rii, este necesar], în primul rând, o analiz] satisf]c]toare a drepturilor, iar în al doilea rând, o justificare pentru folosirea
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
țâț juristul H.L.A. Harț - 1976 -, validitatea normelor legale înseși este în sine o alt] chestiune, care ar trebui s] fie stabilit] urm]rînd dac] acestea sunt compatibile cu principiile înscrise în constituția sau legea drepturilor națiunii sau, în ț]rile care nu au o constituție scris], f]când apel la jurisprudenț] și la precedentul juridic.) Exist] multe exemple de drepturi pur legale, care adesea doar chestiuni de calificare tehnic], dar incluzând, de asemenea, o important] categorie a drepturilor de a
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
privit] ca fiind valid] pentru multe națiuni și culturi, si c] ar trebui m]car s] aib] potențialul de a obliga guvernele s] remarce importantă constrângerilor morale. iv. Pro și contra drepturilor Acestea fiind spuse, ne putem întoarce la întreb]rile specifice menționate mai devreme: 1) Cine sau ce anume poate avea un drept? Diferiți scriitori au sugerat o varietate de criterii referitoare la felul în care putem încadra o entitate într-o categorie acoperit] de protecția drepturilor. O distincție în
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
le-ar redacta dinainte pentru a se supune lor, oricare le-ar fi poziția ulterioar] în viat]. Asemeni lui Locke, Rawls susține c] ei se vor supune unor condiții de bâz] ale libert]ții și unei egalit]ți calificate. Justific]rile contractelor sociale ins] par a avea nevoie de un angajament anterior drepturilor pe care caut] s] le justifice. Aceast] obiecție este evitat] de teoriile care bazeaz] drepturile pe utilitate. J.S. Mill ofer] o justificare în acest sens în eseul s
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
în calcul și aspecte care țin de constrângerile de mediu, precum poluarea și degradarea solului. Trebuie spus c] o parte, dac] nu cea mai mare parte a ajutorului oferit, este orientat] în mod direct c]tre dezvoltarea economic] din ț]rile mai s]race, scopul s]u nefiind reducerea s]r]ciei extreme. Asistență oficial] este constrâns] de faptul c] reprezint] un transfer bilateral interguvernamental sau un transfer multilateral: guvern-agenție ONU-guvern. Trebuie respectate, într-o anumit] m]sur], dorințele guvernului ce
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
al doilea rând, din moment ce planetă nu poate suporta creșteri masive ale populației f]r] producerea unor catastrofe ecologice care îi vor afecta pe toți, națiunile bogate au dreptul s] își ia în calcul propriile interese și s] ignore restul. Provoc]rile sunt consistente, dar nu este clar faptul c] dezvoltarea „real]” alimenteaz] creșterea populației. Exist] mai multe dovezi în direcția concluzion]rii faptului c] odat] atins un grad de dezvoltare de bâz] - ofert] adecvat] de alimente, asigurarea s]n]ț]ții
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
și de resurse suplimentare pe care le poate utiliza în vederea reducerii s]r]ciei în alte state care nu au aceste resurse. Forță argumentului nu este sl]bit] de acceptarea faptului c], în practic], serviciile publice și private din ț]rile bogate nu vin în întâmpinarea nevoilor oamenilor, iar guvernele și oamenii bogați din statele s]race nu își utilizeaz] la maxim capacit]țile. O alt] remarc] este relevant] aici. Trebuie s] ne pese de cei mai puțin fericiți din cadrul propriilor
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
atât dovezile empirice sau, cât și cele practice au rolul lor. Spre exemplu, oponenții exploat]rilor miniere argumenteaz] c] acestea polueaz] râurile, otr]vesc fauna acvatic], pun în pericol specii de animale și dezechilibreaz] ecosistemele. Aceast] împotrivire fâț] de exploat]rile miniere are la bâz] argumente empirice, argumente care expun consecințele prezente și viitoare ale acestei acțiuni. Mulți susțin]tori contest] argumente empirice amintite mai sus, iar unii consider] c], deși aceste argumente sunt adev]rate, exploat]rile miniere trebuie s
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
fâț] de exploat]rile miniere are la bâz] argumente empirice, argumente care expun consecințele prezente și viitoare ale acestei acțiuni. Mulți susțin]tori contest] argumente empirice amintite mai sus, iar unii consider] c], deși aceste argumente sunt adev]rate, exploat]rile miniere trebuie s] continue. Stabilirea faptelor nu garanteaz] rezolvarea lor. Argumentele venite în sprijinul acestor realit]ți sunt valide, au sens, doar într-un anumit context, iar eventualele divergențe nu fac decât s] genereze estim]ri diferite cu privire la acțiunile care
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
într-un anumit context, iar eventualele divergențe nu fac decât s] genereze estim]ri diferite cu privire la acțiunile care necesit] a fi întreprinse. Dorințele, preferințele, țelurile și principiile, inclusiv cele morale, creaz] contextul. Un ecologist poate dori s] afle dac] exploat]rile miniere sunt nocive mediului deoarece el urm]rește protejarea mediului sau consider] c] distrugerea mediului acestuia greșit] din punct de vedere moral. Principiile morale nu trebuie s] fie cuprinse în mod obligatoriu în contextul evaluativ: anumite persoane pot fi amorale
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]