11,725 matches
-
Emma de Normandia, sora Ducelui Richard al II-lea al Normandiei, i-a dus pe Eduard și pe fratele său Alfred în Normandia pentru a scăpa de invazia daneză din Anglia. După o încercare nereușită de a-l îndepărta de pe tronul Angliei pe Harold Picior-de-Iepure în 1036, Eduard se reîntoarce în Normandia. Nobilimea anglo-saxonă l-a invitat pe Eduard înapoi în Anglia în 1041 unde domnea fratele său vitreg, Harthacanute (fiul Emmei și al lui Knud cel Mare). După moartea acestuia
Eduard Confesorul () [Corola-website/Science/312678_a_314007]
-
se reîntoarce în Normandia. Nobilimea anglo-saxonă l-a invitat pe Eduard înapoi în Anglia în 1041 unde domnea fratele său vitreg, Harthacanute (fiul Emmei și al lui Knud cel Mare). După moartea acestuia la 8 iunie 1042 Eduard accede la tron. Eduard a fost încoronat la reședința regală Catedrala Winchester la 3 aprilie 1043.
Eduard Confesorul () [Corola-website/Science/312678_a_314007]
-
al II-lea, l-a displăcut pe Prințul de Wales și a avut un interes scăzut pentru nepoții lui. Cu toate acestea, în 1751 Prințul de Wales a murit pe neașteptate de la o leziune pulmonară și George a devenit moștenitorul tronului. El a moștenit unul dintre titlurile tatălui său și a devenit Duce de Edinburgh. Acum mai interesat de nepotul său, trei săptămâni mai târziu, regele l-a numit pe George Prinț de Wales (titlul nu este dobândit automat) În primăvara
George al III-lea al Regatului Unit () [Corola-website/Science/310537_a_311866]
-
ca favorizând miniștrii "Tory", care a dus la denunțarea sa de către "Whigs" ca un autocrat. Regele care era ostil aventurilor externe deoarece voia să instaureze o nouă politică internă și să restabilească puterea personală a regelui, imediat ce a urcat pe tron a dorit să oprească războiul cu Franța. Hotărât să-și aleagă singur miniștrii, George care îl ura pe William Pitt, l-a impus pe Lordul Bute, om cinstit, integru, dar prea puțin făcut pentru a guverna și despre care se
George al III-lea al Regatului Unit () [Corola-website/Science/310537_a_311866]
-
Union" din 1800, care a dus ca la 1 ianuarie 1801, Marea Britanie și Irlanda să se unească într-o singură națiune, cunoscută drept Regatul Unit al Marii Britanii și al Irlandei. George a profitat de ocazie ca să renunțe la cererea la tronul Franței, pe care suveranii englezi și britanici au menținut-o din timpul domniei lui Eduard al III-lea. S-a sugerat ca George să adopte titlul de "împărat al Insulelor Britanice", dar el a refuzat. În 1801, Pitt neputând obține
George al III-lea al Regatului Unit () [Corola-website/Science/310537_a_311866]
-
III-lea a fost înmormântat la 16 februarie la Castelul Windsor. George a fost succedat de doi dintre fiii săi: George al IV-lea și William al IV-lea. Ambii au murit fără să lase moștenitori legitimi în viață, lăsând tronul nepoatei lor, Victoria, ultimul monarh al Casei de Hanovra și singurul copil legitim al Ducelui de Kent. George al III-lea a trăit 81 de ani și 239 de zile și a domnit 59 de ani și 96 de zile
George al III-lea al Regatului Unit () [Corola-website/Science/310537_a_311866]
-
După moartea fratelui său, contele Balduin al VI-lea din 1070, nepotul de frate ale lui Robert, Arnulf al III-lea a succedat în comitat, cu sprijinul mamei sale, Richilde de Hainaut. Cu toate acestea, Robert a contestat succesiunea la tronul Flandrei și s-a răsculat împotriva lor. El a început să recruteze trupe în special în nordul Flandrei. Pe de altă parte, trupele lui Arnulf includeau personalități militare, precum contele Eustațiu al II-lea de Boulogne, Eustațiu al III-lea
Robert I de Flandra () [Corola-website/Science/324534_a_325863]
-
Regatul Ungariei care a existat între 1920 și 1944, a fost monarhia condusă de regentul Miklós Horthy, care-l reprezenta în mod oficial pe regele ungar abdicat. Încercările regelui Carol al IV-lea de revenire pe tronul Ungariei au fost împiedicate de amenințările cu războiul din partea statelor succesoare ale Imperiului Austro-Ungar dar și de lipsa de sprijin din parte lui Horthy ("Vedeți și": Conflictul dintre Carol al IV-lea al Ungariei și Miklós Horthy). Regatul Ungariei a
Regatul Ungariei (1920–1944) () [Corola-website/Science/309735_a_311064]
-
fratele său geamăn și îl ucide, lupta dintre cei doi frați fiind văzută numai de un sfetnic (Virgil Flonda). Sfetnicul viclean îl recunoaște pe învingător ca rege și, cum între cei doi frați nu era nicio deosebire fizică, prințul preia tronul regelui mort. Cruciații se retrag învinși, iar prințul Herbert și cu cavalerul Norbert se duc la peșteră pentru a lua coroana, dar nu reușesc. Regina (Cornelia Pavlovici), care era în travaliu în timpul luptei, naște doi copii gemeni și apoi moare
Coroana de foc () [Corola-website/Science/312746_a_314075]
-
vrut să cucerească Grecia, dar a fost înfrânt la Marathon (490 î.Hr.). Moare înainte de a porni în a doua expediție împotriva grecilor, în anul 486 î.Hr., sarcina de a răzbuna onoarea persană fiindu-i transmisă fiului și urmașului său la tron, Xerxes I. Darius s-a născut în 550 î.Hr. ca cel mai mare dintre cei cinci fii ai lui Hystaspes și al Rhodugunei. Hystaspes a fost satrap de Bactria în 522 î.Hr., potrivit lui Herodot. De asemenea, potrivit lui Herodot, Darius a
Darius I () [Corola-website/Science/301555_a_302884]
-
ar fi fost ucis. Cu toate acestea, odată ce a traversat râul Aras, Cirus a avut o viziune în care Darius avea aripi deasupra umerilor și stătea deasupra Europei și Asiei. Cu toate acestea, Cambyses, fiul său a fost moștenitorul la tron. Cambyses l-a ridicat pe Darius din funcția de lăncier. În anul 522 î.Hr. regele Cambyses a fost rechemat din Egipt de o revoltă. El l-a condamnat la moarte pe fratele său Smerdis, pe care îl făcuse regent al
Darius I () [Corola-website/Science/301555_a_302884]
-
a condamnat la moarte pe fratele său Smerdis, pe care îl făcuse regent al unora dintre provinciile estice și pe care îl suspecta de neloialiltate. Între timp, un uzurpator se pretindea a fi Smerdis cel mort și ridica pretenții la tron. Întîmplarea făcea ca acesta să semene în mod uimitor cu fratele lui Cambyses. Cambyses se întoarce să-l pedepsească pe uzurpator, dar moare pe când trecea prin Siria. Urmașul de drept la tronul Persiei era Hystaspes, tatăl lui Darius, dar acesta
Darius I () [Corola-website/Science/301555_a_302884]
-
fi Smerdis cel mort și ridica pretenții la tron. Întîmplarea făcea ca acesta să semene în mod uimitor cu fratele lui Cambyses. Cambyses se întoarce să-l pedepsească pe uzurpator, dar moare pe când trecea prin Siria. Urmașul de drept la tronul Persiei era Hystaspes, tatăl lui Darius, dar acesta nu îndrăznește să-și asigure drepturile întrucât se temea de așa-zisul Smerdis. Darius însă conspiră împotriva uzurpatorului cu alți cinci membri ai aristocrației și reușește să-l ucidă. Prin această acțiune
Darius I () [Corola-website/Science/301555_a_302884]
-
certurile religioase și posibilitatea unor răscoale. În 517 î.Hr., din Egipt a plecat spre Asia Centrală, cucerind Horezmul, Belucistanul și Afganistanul. Valea Indului a devenit granița imperiului lui Darius I. Darius I a fost urmașul lui Cambyses al II-lea la tron. Imperiul său s-a extins la est către India. Imperiul persan era compus din 20 de provincii (numite satrapii), conduse de satrapi a căror principală sarcină era să prevină revoltele și să colecteze taxele. Țările supuse plăteau tribute în aur
Darius I () [Corola-website/Science/301555_a_302884]
-
luna octombrie 486 î.Hr. corpul său fiind îmbălsămat și înmormântat într-un mormânt săpat în stâncă care fusese pregătit pentru el de mai mulți ani. Sarcina de a răzbuna onoarea persană i-a fost transmisă fiului si urmașului său la tron, Xerxes I.
Darius I () [Corola-website/Science/301555_a_302884]
-
moștenitoare grație intervenției Luisei Carlotta. Don Carlos și familia acestuia s-au opus schimbărilor în linia de succesiune și au trebuit să părăsească țara. Ferdinand al VII-lea a murit la scurt timp, la 29 septembrie 1833. La ascensiunea pe tronul spaniol a Isabelei a II-a, în vârstă de trei ani, sub regența reginei Maria Christina, Infantele Francisco de Paula a fost dezamăgit că nu a fost inclus în noul guvern. La trei luni după moartea lui Ferdinand al VII
Infantele Francisco de Paula al Spaniei () [Corola-website/Science/322485_a_323814]
-
Henriette a avut și doi frați gemeni vitregi din a doua căsătorie a tatălui ei cu Prințesa Hermine de Anhalt-Bernburg-Schaumburg-Hoym: La vârsta de 17 ani, s-a căsătorit cu Prințul în vâstă de 18 ani, Leopold al Belgiei, moștenitor al tronului, la 22 august 1853. Leopold era cel mai mare fiu în viață al regelui Leopold I al Belgiei și a soției lui, franțuzoaica Louise de Orléans; Marie Henriette a fost cumnata Charlottei a Belgiei, viitoarea "împărăteasă a Mexicului" și verișoară
Marie Henriette de Austria () [Corola-website/Science/320788_a_322117]
-
Winston Churchill pentru probleme arabe, la Ministerul Coloniilor al Marii Britanii. În zadar. Proclamat rege al Siriei în martie 1920, Feisal a fost detronat de francezi în iulie, în timp ce britanicii nu au reacționat. În 1921, britanicii îl aduc pe Feisal pe tronul Irakului, care rămâne sub dominație britanică în următorii zece ani. Între timp, fratele său Abdullah este instalat ca emir al Transiordaniei, alt protectorat britanic. În 1924, Hussein este forțat să abdice de la conducerea Hijazului, fiind înlocuit de ibn Saud, șeful
T. E. Lawrence () [Corola-website/Science/307302_a_308631]
-
duhov"” (Poșta duhurilor), apoi „"Zritel"” (Spectatorul), care, împreună cu revistele lui N.I. Novikov, combăteau abuzurile autocrației, sistemul iobăgist și militau pentru dreptatea socială și apărarea culturii naționale ruse. În această perioadă, înfricoșată de urmările răscoalei lui Pugaciov (1773 — 1775), care zdruncinase tronul din temelii, precum și de ecoul primei revoluții franceze (1789), Ecaterina a II-a renunțase la falsul ei liberalism, trecând fățiș la aplicarea unei politici de aspre represalii împotriva „liber-cugetătorilor”. Ca urmare a acestei politici, mulți fii ai Rusiei, oamenii înaintați
Ivan Andreevici Krîlov () [Corola-website/Science/309370_a_310699]
-
-se totodată de muzică și pictură. Cei care l-au cunoscut mai îndeaproape au lăsat numeroase mărturii despre talentul lui multilateral, despre cunoașterea aprofundată a limbii franceze și italiene, precum și despre excepționalele sale aptitudini pedagogice. În 1801, după urcarea pe tron a lui Alexandru I, fabulistului i se acordă dreptul de a reveni în capitală. În 1805 îl găsim la Moscova, iar un an mai tîrziu se stabilește definitiv la Petersburg, unde începe perioada gloriei sale literare. După opera „"Bogătașul Ilia
Ivan Andreevici Krîlov () [Corola-website/Science/309370_a_310699]
-
secolului XVII. Dar rolul său militar, strategic rămâne foarte important prin implicarea garnizoanei turcești în acțiunile desfășurate în alte zone de interes pentru Poarta Otomană. Puternica garnizoană va fi mereu prezentă în confruntările dintre partidele nobiliare ardelene, dintre pretendenții la tronurile Țărilor Române. Vreme de peste o sută de ani Cetatea și orașul cunosc un permanent du-te-vino de oști, căpetenii (inclusiv sultanul), de suite militare sau nobiliare, solii străine. La Timișoara s-au refugiat și au căutat să obțină sprijin militar diferite
Istoria Timișoarei () [Corola-website/Science/301437_a_302766]
-
de ani Cetatea și orașul cunosc un permanent du-te-vino de oști, căpetenii (inclusiv sultanul), de suite militare sau nobiliare, solii străine. La Timișoara s-au refugiat și au căutat să obțină sprijin militar diferite căpetenii nobiliare filo-turce, care râvneau la tronul Transilvaniei. Tot de aici încercau să primească ajutor și unii pretendenți la tronul Țării Românești și chiar al Moldovei. Ca reședință de vilayet (elayet), Timișoara va fi unul dintre cele mai importante centre ale stăpânirii otomane și un punct-cheie în
Istoria Timișoarei () [Corola-website/Science/301437_a_302766]
-
sultanul), de suite militare sau nobiliare, solii străine. La Timișoara s-au refugiat și au căutat să obțină sprijin militar diferite căpetenii nobiliare filo-turce, care râvneau la tronul Transilvaniei. Tot de aici încercau să primească ajutor și unii pretendenți la tronul Țării Românești și chiar al Moldovei. Ca reședință de vilayet (elayet), Timișoara va fi unul dintre cele mai importante centre ale stăpânirii otomane și un punct-cheie în această parte a Europei. În 1594, Banul de Lugoj-Caransebeș, Gheorghe Pantelici declanșează o
Istoria Timișoarei () [Corola-website/Science/301437_a_302766]
-
al Danemarcei, Suediei și Norvegiei a murit în ianuarie 1448. Moartea lui a dus la destrămarea uniunii celor trei regate; Danemarca și Suedia au mers pe căi separate. La 1 septembrie 1448, contele Christian de Oldenburg a fost ales la tronul vacant danez, ca regele Christian I. El a fost descendent al regelui Eric al V-lea al Danemarcei, prin cea de-a doua fiică, Richeza. Inițial tronul a fost oferit de "Statsraad" celui mai preominent lord danez, ducele Adolf al
Christian I al Danemarcei () [Corola-website/Science/322589_a_323918]
-
separate. La 1 septembrie 1448, contele Christian de Oldenburg a fost ales la tronul vacant danez, ca regele Christian I. El a fost descendent al regelui Eric al V-lea al Danemarcei, prin cea de-a doua fiică, Richeza. Inițial tronul a fost oferit de "Statsraad" celui mai preominent lord danez, ducele Adolf al VIII-lea de Schleswig-Holstein, dar (fiind destul de bâtrân și fără copii), el a refuzat și l-a recomandat pe nepotul său. Între timp, Suedia l-a ales
Christian I al Danemarcei () [Corola-website/Science/322589_a_323918]