3,309 matches
-
semn al puterii. Cele patru vânturi ale Chinei antice erau simbolizate prin albastru (est), alb (vest), roșu (sud) și negru (nord). Cele patru zări ale aztecilor erau simbolizate prin culorile: roșu (est), albastru (vest), verde (sud) și galben (nord). O tulburătoare coincidență: cele patru vârste aveau aceleași culori simbolice atât pentru mayași, cât și pentru eleni: alb, galben, roșu, negru. Cele 5 elemente vedice erau simbolizate prin roșu (foc), galben (pământ), albastru (apă), verde (lemn), alb (fier). Culorile joacă un rol
Primii paşi în lumea fotografiei digitale by Florin Cătălin Tofan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91495_a_107361]
-
Palatul Regal. Dar, ridicând un moment ochii atunci când careta a ajuns În dreptul nostru, am observat o portieră fără blazon și, În cadrul ferestruicii, chipul unei copile, un păr blond pieptănat În zulufi și privirea cea mai albastră, mai limpede și mai tulburătoare din câte am văzut vreodată În viața mea. Ochii aceia s-au Întâlnit o clipă cu ai mei, apoi, purtați mai departe de mersul caretei, s-au Îndepărtat pe stradă În sus. Iar eu m-am Înfiorat, neștiind prea bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1860_a_3185]
-
Anna în timp ce-l privea pe autor cum își ridică pipa umezită de iarba dimineții. — Ce de timp a trecut... Cu ce treburi pe la noi? își mai veni în fire autorul și se avântă direct în subiect, de teamă ca frumusețea tulburătoare a Annei să nu-i trezească vreun fior căruia nu ar mai fi știut să-i facă față ca-n vremea primei apariții a romanului. — Cu ce treburi..., cu ce treburi..., chicoti Anna, întrezărind fiorul căruia autorul nu ar mai
Amintiri din casa scării by Laura Aprodu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1354_a_2721]
-
și înciudat la serviciu. La o privire mai atentă, era chiar supărat, deoarece fundul rotofei și doar pe jumătate ascuns de fusta scurtă al mamei lui Răducu îl binedispunea și îi umplea timpul petrecut în metrou cu imagini fierbinți și tulburătoare pe care oricum nu ar fi avut curajul să le povestească nimănui. De nevastă-sa să nu mai vorbim... Seara, când se întorcea de la birou, o găsea în capul străzii, aplecată pe geamul unei mașini oprite pe marginea șoselei sau
Amintiri din casa scării by Laura Aprodu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1354_a_2721]
-
convingerea că poți rătăci oriunde, oricât și oricum, că Dumnezeu a făcut lumea nu mai și numai pentru tine. Ei bine, eu am simțit deplin asta abia acum, în Florența. Nepăsătoarea libertate a flanării inconștiente printre comori zeiești, secole, unicate. Tulburătorul firesc al mariajului dintre vârstele lui Cezar, Nero, Traian și Giuseppe Armani. Dintre medievalitate și Fellini, Renaștere și Gucci, ghelfi, ghibelini și Franco Zeffirelli. N-am să în țeleg niciodată de unde atâta inefabil în atâta marmoră, atâta imponderabil în atâta
Ce mi se-ntâmplă: jurnal pieziş by Dan C. Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/580_a_1318]
-
că va trebui de acuma să mă pregătesc pentru cine știe ce încercări [...]. Apogeul vieții mele a fost la patruzeci de ani. Atunci am fost sus de tot, atât de sus cât mi-a fost dat să ajung. Lumea s-a schimbat tulburător, ce era sus e acum jos, ce era de valoare e acum gunoi [...]. Pentru mine, viața nu înseamnă contemplarea norilor, ci însăși munca mea, fără de care nu simt că trăiesc [...]. Am căzut la testul vieții [...]. Mă privesc acum: un om
Ce mi se-ntâmplă: jurnal pieziş by Dan C. Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/580_a_1318]
-
luat în brațe o fantasmă: trecutul, România lui Carol I și România interbelicului, țara bunicilor mei, apoi a tinereții părinților mei, a tinereții Monicăi și a lui Virgil. Acestei Românii i-am rămas fidel.“ Aceasta este pentru mine cea mai tulburătoare notație din jurnalul lui Gabriel Liiceanu, Întâlnire cu un necunoscut, 2010, pp. 294 ș.urm. Am citat cu (amarnică) voluptate, fiindcă rezumă starea multora dintre noi, atât în ceau șism, cât și - oroare! - în prezentul cel mai concret. Oare nu
Ce mi se-ntâmplă: jurnal pieziş by Dan C. Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/580_a_1318]
-
la 9 dimineața, m-am pomenit in vitat să intervin în direct, telefonic, la Știrile ProTV, despre Adrian Păunescu. Murise de câteva ore. Cu toate că știam de suferința lui de mai multe zile, m-am blocat. M-au invadat, brusc și tulburător, tensiunile și antinomia care ne-au separat cale de trei decenii, dar mai ales cohorta sentimentelor și gândurilor contradictorii - în chip de-a dreptul drăcesc îmbârligate - prin care s-a definit în mintea mea destinul acestei personalități deopotrivă harismatice și
Ce mi se-ntâmplă: jurnal pieziş by Dan C. Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/580_a_1318]
-
frumoasă / încât vechiul pensionar / se porni să roadă tapițeria / scaunului pe care ea a stat în autobuz / Când ea intră în casa fără nume / portarul își înghiți decorațiile / iar mecanicul sparse în dinți / cheia franceză...“ După care, recitind cu înfrigurare tulburătorul poem Unu, am măsurat drumul lui Ion Stratan între Nichita și Mazilescu: „În orizont se încălța cineva / Cineva îl lovea și-l crăpa. / Înăuntru mergea gheata mea. Încălțată în piatră și ea. / Am văzut și m-am încălțat în zi
Ce mi se-ntâmplă: jurnal pieziş by Dan C. Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/580_a_1318]
-
acestui articol, am reținut fluturașii elevilor de la liceul „I.L. Caragiale“ din Moreni, Dâmbovița, unde am fost pe 28 februarie. Dincolo de cele, multe, strict personale privind copilăria, preferințele, complexele, cărțile, iubirile și bâlbâiala mediatică a oaspetelui care eram, iată câteva interogații tulburătoare: Cum și cât ne poate vindeca literatura de traumele sufletești? Cum alegem între realism și SF? De ce domină azi genul fantasy și ce viitor poate avea SF-ul? De ce se caută cu precădere traducerile, și nu literatura română? Ce raport
Ce mi se-ntâmplă: jurnal pieziş by Dan C. Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/580_a_1318]
-
ghiară, am senzația că m-am întors... de la Budapesta! Mă simt confuz și golit. Și mă grăbesc să subliniez că văzusem relativ de mult splendoarea (de neuitat) a cuplului Mariana Mihuț - Marian Râlea din Plinta lui Pavel Sa naev, în tulburătoarea dramatizare a lui Yuri Kordonsky, 161 UMILIRE ȘI INDIGNARE LA OPERĂ derutant-captivantul Ivanov al lui Andrei Șerban și inconfor tabila Purificare a lui Petr Zelenka, în regia lui Alexandru Mâzgăreanu. Mă rog, eu nu judecăți estetice aveam de făcut, ci
Ce mi se-ntâmplă: jurnal pieziş by Dan C. Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/580_a_1318]
-
lui din Berlin sunt cea mai suculentă, complicată, excitantă, pe scurt: cea mai ispititoare imagine a îmbătrânirii din literatura noastră. Cu infinit mai multe arabescuri și capcane decât în cazul unor Ion Ghica, Alecsandri, Delavrancea, Vlahuță, Odobescu, Blaga... Și mai tulburător drăcoasă decât la Ion D. Sârbu. După eseurile dedicate epistolarului eminescian și celui cioranian, cutreierul hipnotic printre scrisorile unui Caragiale complexat de sărăcie și umilire aristocrată, îndrăgostit nărăvaș, ahotnic de putere și recunoaștere oficială, pliat ludico-parodic pe cele mai diverse
Ce mi se-ntâmplă: jurnal pieziş by Dan C. Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/580_a_1318]
-
pe care o traversa societatea românească. Caragiale le-a veștejit în registru comic și tragi-comic, în vreme ce Eminescu în cel tragic. Tușa discursului său este cert îngroșată, nedreaptă adesea, dar niciodată simplificatoare, iar mărturia sa este cea mai complexă, profundă și tulburătoare din câte s-au rostit vreodată despre ființa românească în cumpăna vremii. La fel ca și C. Rădulescu-Motru peste ani, Eminescu nu a respins direcția în care se orienta societatea românească, ci excesele gestuale și pripeala, fatal superficială, căutând mereu
Eminescu și modernizarea României by Mihai Dorin () [Corola-journal/Journalistic/15589_a_16914]
-
soția sa. Vacarmul mediatic pe cale (se opintea din greu) să se declanșeze - "Bătălia pentru viață a unui mare artist", "Legenda Iris trebuie să continue!", " 1.000.000 de mesaje de suflet pentru Cristi Minculescu" etc. - e stins de o profundă tulburătoare poveste de dragoste și devotament, care se poate citi dincolo de zgomotul știrii din "prime time" și al primei pagini de cotidian și tabloid; soția artistului, Rodica, donează vitala bucată de ficat, operația reușește: e dragostea unei femei pentru bărbatul ei
Rating și tiraj pe vii, bolnavi și morți by Ioan Holban () [Corola-journal/Journalistic/6944_a_8269]
-
intimităților, a tainelor, a pedepsei, bucuria mărturisirii iubirii au parte de o punere în pagină plină de anvergură și subtilitate din partea regizorului și de un impact vizual extrem de puternic. Decorurile, costumele și machiajul scenografului Helmuth Sturmer amplifică, într-o concepție tulburătoare, jocul cu travestiul, povestesc într-un limbaj amplu, luxuriant despre aristocrație și despre norme, despre forța unui costum, despre bogățiile detaliului, despre accesorii - peruci, bijuterii - despre spiritul unor convenții ale timpului și nu numai. Panouri pictate, mici budoaruri, costume cu
Parfum de femeie by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/3987_a_5312]
-
a fost chiar el. Nu-și pierde oare Mircea Sandu capul și lansează și el o invitație, nu de alta dar am văzut cu câtă promptitudine se acționează la o astfel de chemare. Din Jurnalul Național aflăm o nouă poveste tulburătoare a unui copil sărac, dar care ar face orice să învețe. Ghinionul fetei e că s-a născut în Buzău. Dacă era la București era blagoslovită de dărnicia PDL, care mai zilele trecute împărțea rechizite școlare cu o viteză demnă
Cum ar putea freca şi Mircea Sandu scările de la DNA () [Corola-journal/Journalistic/25137_a_26462]
-
cum scrii, se susțin singure, timpul fiind singurul judecător infailibil. „Numai personalități! Cred că eu nu sunt o personalitate. Lumea își va aminti de mine tot atât de puțin ca și de Proust." Fraza îi aparține lui Thomas Mann. Și ce este tulburător în forța acestei intuiții pe care o dă numai geniul e că, de pildă soldatul Svejk este mai popular decât Hans Castorp. Curgerea istorică decide. în devenirea ei, ce era dilatat la început se strânge, se usucă, și ce părea
Scriitoricești by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/6066_a_7391]
-
vedere, fabula mea are picioare de cronică". Precizarea din urmă e importantă și clarificatoare. La temelia romanului e o (sau și o) cronică de epocă, pe fundalul căreia se desfășoară trama sa, care e, și ea, autobiografică (așa cum reiese din tulburătorul său corpolent jurnal, publicat, în trei mari volume, între anii 1973-1977). Să notez elementul autobiografic și de cronică al romanului. După absolvirea liceului Sf. Sava din București (de unde s-a ales cu prietenia de o viață cu N.D.Cocea, I.G.
La răspîntie de veacuri by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17299_a_18624]
-
de afaceri, de transport și turism, servicii sociale, cursuri de instruire pentru șomeri și angajați, sprijin pentru Î. M.M. -uri, reabilitare a unor clădiri și școli, urmând ca investițiile totale să atingă un miliard de euro. Unul din cele mai tulburătoare filme și cu mare putere de exemplu de urmat este cel care se referă la obiectivul ales drept cel mai reprezentativ pentru zona Regiunii pentru Dezvoltare Vest, de către echipa condusă de irlandezul Peter Hurley. Este vorba despre „Complexul de sport
Agenda2005-48-05-senzational4 () [Corola-journal/Journalistic/284435_a_285764]
-
s-a înapoiat la destinatar. În special legătura afectivă a lui Proust cu tinerii Bibești se manifestă cînd știrea îmbolnăvirii Elenei ajunge la urechea sa. Decesul prematur al principesei îi produce scriitorului un veritabil "eveniment al inimii", atestat și de tulburătoarele epistole adresate lui Anton, "în care durerea pe care o exprimă depășește într-atît supărarea destinatarului, încît acesta citindu-le aproape că se crede obligat să uite de propria durere pentru a-l consola pe consolator", conform aprecierii unui mai recent
O carte somptuoasă (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/8400_a_9725]
-
română și crizele ei, despre destinul totuși nefast al unuia din cei mai apreciați prozatori de după 1990, despre aventura eșuată a scenaristicii, despre ușurința de a trăi și dificultatea de a scrie. Acestea din urmă, în special, oferă prilejul unei tulburătoare mărturisiri: „Dacă s-a schimbat pentru mine ceva de când am luat premiul Academiei. N-am decât să rememorez și să rezum totodată, dat fiind că și așa m-am lungit. Deci: în decembrie 2008, cu două săptămâni înainte de a lua
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/6398_a_7723]
-
mai ales prin conținutul lor, care se referă la problemele revistei și ale colaborărilor cu aceasta. În afară de cei o sută de semnatari, al o sută unulea, Marta Petreu însăși, a ales pentru începutul acestei antologii o scrisoare de-a dreptul tulburătoare, adresată președintelui U.S. din 1990, Mircea Dinescu. Este scrisoarea unui "scriitor exilat în meseria de profesor de liceu": Cum spuneam, lucrez din 1980, ca profesor de liceu. Nu știu dacă vă puteți închipui ce a însemnat asta: săptămâni cu peste
O "carte-Apostrof" by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/16751_a_18076]
-
pot avea când vor. Dincolo de ea rămân și trăsături individuale: un Cărtărescu glumeț și în pană de poeme, suprasolicitat de reviste în 1990, Andriana Fianu prezentă cu scrisori personale sau în scrisorile celorlalți, întotdeauna simpatică și simpatizată, un Marian Papahagi tulburător ("Dante? Vine de la Roma." - și n-a mai venit), un Livius Ciocârlie rafinat și afabil ca întotdeauna. Scrise între 1990 și 1998, scrisorile conturează și un fel de istorie în fărâme a acestor ani postdecembriști, începând cu lipsa plicurilor din
O "carte-Apostrof" by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/16751_a_18076]
-
înțeleg). Conceput astfel precum un "imperativ categoric", eticul se manifestă în calitatea unui instrument rațional sui generis, care intră în impact cu misterele ultime, evident, fără ambiția vană de-a le dezlega, însă cu cîștigul poetic al revelării unor ambiguități tulburătoare, a unor complexități bulversante. în nevăzut bîntuie puteri demoniace, uneori cu neputință de disociat de cele divine. La etajele insondabile ale existenței, binele și răul par a se întîlni, a se mixa în pasta unei ininteligibilități din punctul de vedere
Ethosul Anei Blandiana by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/12087_a_13412]
-
în legătura cu ea, numai teorii. Victime ale datoriei, și ale unui bun-simț neîntrecut decât de luciditate, își imaginează frânturi dintr-o viață care n-o să fie niciodată pentru ele. Sunt mame urmărite de spaime puerile, dar cu atât mai tulburătoare, fiice împlinindu-și, cu devotament și cu milă de anii lor care se duc, ultimele obligații, soții ispitite, o clipă, să calce strâmb, dar rămânând, ce credeați?, lângă soții lor care le cumpără TV cu circuite integrate. Figuri care țin
Exerciții de fericire by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/2505_a_3830]