6,679 matches
-
Predoslovie la învățătură, 1794, București). 22 martie 1813: cutremur în zona Vrancea. 30 septembrie 1817: cutremur în Moldova și Dobrogea. 28 ianuarie 1821: “Vineri noapte spre sâmbătă, la ceasurile 8 din noapte, s-au cutremurat pământul de 2 ori... Vântul urla cu urlet tare.” 10 februarie 1821: “La 2 ore dimineața, s-a produs un cutremur de pământ foarte simțitor la Iași cu o scuturătură de 15 secunde la Kiev.” (Journal des debats). 17 septembrie 1821: “S-a simțit o scuturătură
SENZAŢIONALA CONSTATARE A UNOR RENUMIŢI SEISMOLOGI: ANIMALELE PREVESTESC CUTREMURELE! by VASILE VĂSÂI () [Corola-publishinghouse/Science/262_a_498]
-
o existență sigură, ceea ce îi rămâne este posibilitatea de a-și afirma libertatea prin orice mijloace. Apelul la onomatopee sau la metafora câinelui amintește poemele avangardei, doar că aici intenția nu este numai aceea de a epata: " Hai să ne urlăm libertatea/ Și să roadem ultimul os", Câini. Ultimul os este poate ultima iluzie sau aspirație, ultima hrană materială sau spirituală la care au acces revoltații, dar și damnații sau poate sublinia ambiguitatea existenței, refuz al normelor, al convențiilor, cel puțin
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
pe mare, scufundat împreună cu nava sa în timpul războiului, este scris într-un stil solemn, complex, abscons, este populat de prezențe misterioase, bântuit de fantomele de pe nava capitanului Ahab ce cutreieră apele din jurul insulei Nantucket, unde, în cimitirul quaker-ilor, vântul urlă în memoria lui Warren, iar oasele strigă după monstrul alb rănit, săltând aproape de balenierele lui Ahab în est. Poemul oscilează între o invocare a vărului dispărut și a altor marinari răpuși pe mare și alte prezențe misterioase, între care revenirea
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]
-
hamali”. Mediul surprins de el e cârciuma sordidă, unde „Toți bețivanii sunt murdari, soioși / Toți poeții au păduchi și sunt pletoși”. Mesajul tânărului scriitor e limpede: poeziile nu se mai scriu pe mătase și în odăi de lux, ci „Le urli când te întorci beat, târziu, sau în pivnița poliției le mângâi încet”. Spectrul morții (al războiului) domină un Carnet de campanie: „În evantalii de noroi, / moartea înșiră mărgele spre noi.” Bogat reprezentată este și erotica, pasional-carnală, dar și angelică, spiritualizată
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286855_a_288184]
-
dobitoace și paznicii lor. De data aceasta, fiara este trimisă ca un fel de avertisment împotriva celor care îl adăpostesc pe ucigașul Peleus. Descrierea nu mai lasă loc dubiilor privind modul în care cei vechi își reprezentau acest carnasier: Deci, urlând cu mare vuiet, îngrozește ținuturile vecine o dihanie mare, un lup. Din pădurile mlaștinii iese cu gura căscată, plină de spumă amestecată cu sânge închegat, cu ochii înotând într-o flacără roșie. Deși sfâșiat de turbare și de foame, totuși
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
galbenul orașului Palermno și roșul orașului Corleone. Tot din acea perioadă datează și apariția termenului Mafia. În tradiția locală se povestește că un soldat francez pe nume Droetto, a violentat o fată, iar mama ei, terorizata, a ieșit pe strada urlând: <<Ma-ffia, Mă ffia!>>, de fapt <<mia figlia, mia figlia>> (fața mea, fata mea). Strigatul a fost preluat și repetat de alți oameni din Palermo și s-a răspândit în toată Sicilia. A fost adoptat ca expresie pentru Morte Alla Francia
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
deținut politic și autorul capodoperei Adio, Europa!: „Cred în iertarea păcătosului. Cu condiția să se căiască. Nu cer tăierea capetelor celor care au încălcat norma de drept și norma morală, dar pretind să fie afișată pe ziduri crima lor și urlată la toate megafoanele. Ca să nu se mai repete”. Sau Monica Lovinescu, într-un episod al serialului Memorialul Durerii: „Sunt pentru iertare, dar ca să iertăm trebuie să știm pe cine iertăm”. Întrucât tocmai necăința călăilor este unul dintre motivele pentru care
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
Erosul este țigănizat, decăzut, mahalagizat (această țigănizare nu are nimic de-a face cu erosul gitan, hispanic, care este unul pasional). Așa cum cartierele de periferie ale marilor orașe au devenit niște mahalale, tot astfel sentimentele tari s-au mahalagizat, fiind urlate și scuipate în public, în versuri penibile și rizibile. Iubirea ori dragostea s-a preschimbat în amor și sex, fiind verbalizată în mod trivial și ieftin. Mahalaua a pătruns în suflete, întrucât mahalaua concretă, spațială, a provocat nașterea unei mahalale
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
nuanțare pe măsură în proverbe, spiritul lor nu pare cu mult diferit de acela din Fiziologul medieval: "Cuvânt de lup. Lupul easte gadină rea și stricătoare și fură. Și, deaca nu află hrană, el mearge unde easte o răspântie și urlă acolo și stri[gă] mult. Și fac și ei rugă cătră Dumnedzău și dzic așea: "Doamne, tu ne-ai făcut și ne-ai lăsat să nu paștem iarbă, ce ne-ai dat mâncare să mâncăm". Și aude Dumnedzău ruga lor
[Corola-publishinghouse/Science/84995_a_85780]
-
acest motiv, LUPUL reprezintă uneori un simbol al animalității în genere și chiar al "naturii" lucrurilor, cum se întâmplă în cunoscutul textem 2018 (Lupu-și schimbă părul, dar năravul ba367) sau în alte solidarități sintagmatice ale limbii române, precum 1990: Urlă alăturea cu lupii ("Trebuie să urmăm voințele, gusturile și datinile oamenilor în mijlocul cărora trăim, deși nu le aprobăm") ori 2019: Cel ce-n lume lup se naște / Tot ca lupul va trăi. Totodată, e de semnalat că urletul și alte
[Corola-publishinghouse/Science/84995_a_85780]
-
agresorul, dinpropria dorință de a nu rămâne copilul fără tată, mama mea a rupt tăcerea definitiv. Calvarul a continuat cu uși sparte, lucruri sustrase din casă, mers la poliție săptămânal, urmăriri ca în filme în care copiii formau lanț și urlau "Cristina fugi, fugi!". Drama directă s-a încheiat cu un ordin judecătoresc de restricție, după o oarecare tentativă de răpire, dar cea indirectă, hărțuirea verbală la telefon, a avut un traseu lung, însoțit de coșmaruri în care fugi de mănânci
[Corola-publishinghouse/Science/84956_a_85741]
-
sfânt. Înălțimea cugetărilor te lovește peste ochi: gândești la cele cerești, dar nu pierde din vedere realitatea. Căci de unde ești poți cădea mai rău. Atenție, pe acest versant lumina intră în întunericul unei păduri, în bezna în care se aud urlând fiarele sălbatice ale pădurii sălbatice. Care fiare? Acelea pe care crezi că le-ai ucis în carnea ta, în trupul tău. Au fost numai legate, nu ucise. Câtă vreme ești încă în trup, chiar dacă ai ieșit din lume, o iei
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
în carnea ta, în trupul tău. Au fost numai legate, nu ucise. Câtă vreme ești încă în trup, chiar dacă ai ieșit din lume, o iei cu tine în celulă, în chilie, în pustie, în peșteră, și lumea, ca o fiară, urlă și mușcă din cugetul tău, tocmai pentru că te-ai oprit, crezând că ai biruit-o, că ai scăpat de ea. Începe bătălia cu fiarele pădurii. Toate tabără, toate intră hoțește în lumina atenției tale să te hărțuiască, să te obosească
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
Ostașii, uitânduse la superiorul lor, un tânăr subofițer, au pus armele la picior. Munteanu umbla în uniformă, încins și înarmat cu pistol, dar n-a avut curaj să facă și crimă căci martorii nu îi erau favorabili. A început să urle, blasfemiind, înjurând și amenințând cu moartea pe toți legionarii. Atunci s-a cutremurat Aiudul de bătăi în toate ușile celulelor. Trifan și Marian au fost trimiși disciplinar la Brașov, iar Munteanu a cerut mână liberă să acționeze asupra legionarilor; aproape
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
refugiul pe care aveam să-l facem de la Aiud la Alba Iulia, între liniile de bătaie, pe unul din tancurile sovietice care înaintau pe șoseaua spre Turda, era Tarnovski: încins cu un stindard roșu, saluta cu pumnul strâns și își urla victoria. Valeriu nu mai avea nevoie să-și apere poziția. Între anii 1941-1944 Valeriu Gafencu, împreună cu alte mari suflete: dr. avocat Trifan Traian, avocat Marian Traian, Anghel Papacioc, viitorul părinte Arsenie, preot Vasile Serghie, Schiau Ion, Pascu Constantin, Mircea Nicolau
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
la o parte legionarii și se făceau că discută între ei, da’ să-i audă și Voinescu. „Mă, să-l lăsăm aici toată noaptea”. Da’ altu’: „Nu, îl ducem întâi să-l batem și după aia!”. Voinescu, când a auzit, urla, dom’le, de credeai că rupe carne din el. „Lăsați-l mă, săracu’, că are copii!”. Pe urmă au venit la el. „Ai copii, Voinescule?” „Am, să trăiți, fie-vă milă!” „Mă, Voinescule, legionarul ăla avea copii?” „Da, să trăiți
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
care îi văzusem la sosirea noastră în Gherla: Livinski, Pușcașu, Mărtinuș, Stoian, Popa Țanu și Romanescu. Deodată au închis ferestrele și au tăbărât asupra noastră toți cei ce ne înconjurau; ne loveau cu bâte, cu bocancii, cu pumnii, strigând și urlând, ca o dezlănțuire a furiilor asupra noastră. Nu aveai timp să te aperi și nici nu puteai. Nu știu și nici nu pot să spun dacă ceea ce am văzut atunci era o realitate sau o închipuire a minții mele. Mi
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
unde cei chinuiți aveau în fața lor tot felul de bucate, gustoase, aromitoare și mult plăcute la vedere. Vrând să mănânce, când duceau lingura la gură, mâinile le înțepeneau din cot și nu puteau ajunge nici măcar la buze cu ea. Atunci urlau de necaz și se zvârcoleau de sărea iadul în sus. Dracul care îl adusese pe Ițic acolo a trântit ușa și a zăvorât o. Ca la noi, am intervenit eu. Mai rău, a zis el, și dracul s-a culcat
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
mâinile când le ducem la gură?, i-a replicat cel de lângă el. Ia și tu, să vezi poți să mănânci?. Lui Ițic îi lăsa gura apă, înșfăcând și el bucata de friptură, i-a înțepenit mâna și a început să urle mai tare decât toți ceilalți. Vezi, eu sunt prost sau tu? Ițic se retrase lângă perete, închise ochii, se gândi puțin, apoi spuse vecinului: Măi, ia să vedem noi, dacă îți dau eu ție și tu mie ni se mai
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
-l azvârli afară: Cum de am greșit și te-am băgat în camera de suplicii a creștinilor? Treci la jidanii tăi! Deschizând altă ușă, îl azvârli pe Ițic acolo. Și aici era același supliciu ca în camera creștinilor. Toți jidanii urlau că nu puteau duce bucatele la gură. Atunci Ițic zise: Măi proștilor, eu am fost într-o cameră unde toți erau creștini și aveau același supliciu ca și voi. Le-am dat ideea să ne servim unul pe altul și
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
în acceleratul Vatra Dornei București, pendulat prin vagoanele pline, oameni lăfăiți în aer greu, țiganii scandalagii dintr-un capăt de hol, a venit controlorul, v-a despărțit, v-a scos pe unul din veceu, l-ați bătut pe acolo și urla, în compartiment femei, copilul între ele, bunici, nepot mare în colț, rînduiți, jocurile sînt făcute, cîte un gît de apă, cîte stații pînă la Focșani? bunicul veteran de război, insignă, tinerele trecute prin Anglia țigănească, una tulbură vorbele cu țigănisme
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
stîlpul de susținere, din cozorocul de metal scurge apăsarea pe loc, acceleratul Timișoara Iași golește gara, în sens invers vagoanele-cisternă, biciclete, repetiții de domnișori fără somn în vacanță, cei ai locului dorm ori au alte traiectorii, precise, răcoarea nopții, îți urlă copilul în brațe, bluza neagră nu are mîneci, nici guler, foaie de ceapă! vreau să o ajut, că merge în partea mé și e de culoarea mé, de unde, că n-ai tenul ei întunecat, îi cumpăr un pahar de votcă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
gențile, zîmbește, Ruginoasa șosea cu pantă, castelul după lanțuri de becuri colorate, trei perechi de tineri lunecă, la fiecare fata cu țigara între degete, îți dau scînteile pe geaca roz! nașă, noi te-am lăsat singură ca să bem și am urlat la ieșire, ne-ai auzit! luna unica existență, și prezervativul "Cosmopolitan" a început să dea sfaturi cum să urmărești zilele ca să faci copii! INTERVENȚIE ÎN TEXT Omenirea prin alte sexe, cel de străduințe la copii, cel cu omorîtul, începînd cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
platitudinea artă prezența în lunecușul Sîntimbru Ciuc/Csíkszentimre, satul de dinainte are și biserică ortodoxă, încheagă național confesional. Ora 15,26, în personalul Miercurea Ciuc Mărășești, în gara Miercurea Ciuc, ies toate cum trebuie și atunci minunea că ies, toate mărturisesc și urlă la fel de statice de dinamice! frază de control, zăpada lîngă vagon se topește încremenită pînă la primăvară, Cioc-cioc-cioc la uuușa meaaa! în secuime tineretul tot cu manelele, fredonăm, graiul unguresc, ăștia mai mari, păi are șase-șapte copii! catedrala catolică prea mare
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
concert și speram ca așa să mai găsim o bucată de carne în plus (știți, coada întotdeauna e mai grasă). Cred că s-a întâmplat pe la ora 14 și ceva după-amiaza, căci ieșeam de la masă relaxați când a început să urle sirena. M.N.: Eu știu că de dimineață când am plecat în oraș nu am observat nimic, dar în momentul în care am ieșit de la Dalles și am luat-o pe jos în intenția de a merge undeva la masă, nu
[Corola-publishinghouse/Science/84991_a_85776]