26,373 matches
-
vrea? (firește, dincolo de plăcerea mai veche de-a descînta un șpriț). Păi, asta-i prost, că s-a rezolvat! Mai bine nu se ducea acolo... Nu-nțelegeam nimic. Păi, zice amicul, era să o omoare pe soacră-sa! Trebuie să fugă din orașul acela blestemat și conflictualizant! Și unde, dacă nu înapoi, la Teatrul "Bacovia", lîngă părinți?! Eu tot încep un nou spectacol, nu-l pot convinge pe director să-l reangajeze, fiindcă am mare nevoie de el?... Culmea, l-a
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
Carnetul roșu de partid!), a urlat la mine că să nu fac anarhie în teatru. M-am supus, fără voie. Nu știu cum s-a întîmplat: cineva a deschis televizorul și i-am văzut, uluiți, pe Caramitru și Dinescu urlînd "Tiranul a fugit! Sîntem liberi!"... Toți cei din distribuție s-au bucurat, au chiuit, s-au îmbrățișat și chiar au lăcrimat. Nu făceam excepție. Culmea culmilor, la ora 12,55 secretarul de partid (nu-i mai dau numele) a intrat sobru în sala
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
-l caut pe director. Secretara mă primește acră. Apoi, apare liderul trupei, Hans Linder, cu un surîs echivoc pe față și-mi spune că postul meu a fost... blocat, între timp. Rămîn perplex. Mă scol cu greu de pe scaun și fug la un telefon public. Sun la Direcția Teatrelor și vorbesc cu Mircea Rădulescu, un om cumsecade și un amic de nădejde; el îmi propusese să plec la Timișoara... Mircea sună și el, peste juma' de oră îmi spune să mă
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
că femeia aia nu era verosimilă! N-avea ce căuta la mine-n casă. N-o știam. Și nu înțelegeam de ce Mama Dracului i-am făcut toate poftele (se pare, minus una!). Cînd mi s-a făcut tare frică, am fugit pe stradă. Nu vroiam să mă găsească iar, dacă i-ar fi dat prin cap să revină! Am sunat la ușa dramaturgului I.D. Șerban, care stătea aproape, pe Eminescu. Era un confesor de nădejde al meu, in chestiuni amoroase. El
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
să reflectez... Știi ce te-a salvat? GENEROZITATEA! (atunci n-am sesizat că mă supraestima!). Dacă nu-i dădeai tot ce ți-a cerut, te lua pe tine! Că de-aia venise! Și de-aia te-a-ntrebat și dacă ești medic fuge de ăștia!... Banii, țigările, băutura, mătăniile te-au scăpat! Azi puteam fi la priveghi! Și bine că n-ai lăsat-o să se dezbrace: probabil, sub bluză era doar... scheletul! Și făceai stop cardiac! Iar ochiul roșu însemna sete de
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
coniac bun și cafele tari (trufandale, pe vremea aceea!). Cînd am ajuns în stradă, eram transpirați toți trei. Și de atunci, de cîte ori mă întîlnesc cu Ovidiu Moldovan, ne întrebăm unul pe celălalt: "Ai mai băut la ilegaliști?!". Apoi fugim în noapte, conspirativ, ca-ntr-un film de Francisc Munteanu... Goangele... lui Goangă Titlul nu caută calamburul cu orice preț; mi-am amintit de acest mare cîntăreț de operă și pedagog, deoarece a fost un exemplu paradoxal, amestec de geniu
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
de înrăit politruc: "...Echivoc ești tu, cu mă-ta! Eu am scris, clar, tovarăși, că am ales libertatea! Or, unde este adevărata libertate? La ăia? Nu tovarăși, la noi, pe meleaguri mioritice!"... Ședința a fost suspendată. Iar proaspătul patriot a fugit la o cîrciumă să continue sărbătorirea revenirii din putredul capitalism... Alt fapt eminamente comic s-a petrecut în teatrul frate al Timișoarei (cel german), chiar în vremea în care eu îmi luam, în mod neinspirat, transferul. Urma să sosească terifiantul
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
de mult! Regizorul tehnic dă telefon acasă la protagoniști să afle de aceștia nu au apărut încă în teatru, spre impacientarea onoratului juriu. Adevărul sosește crunt, exprimat nemțește, adică fără menajamente: reprezentația nu mai putea avea loc deoarece protagoniștii ei... fugiseră, cu o zi înainte, în Germania! Directorul teatrului a făcut o explicabilă criză de nervi, juriul a amenințat cu reclamații, teatrul a pierdut o mențiune sigură, viața culturală a Timișoarei s-a zgîlțîit o secundă. Dar după spectacolul Teatrului Maghiar
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
înainte, în Germania! Directorul teatrului a făcut o explicabilă criză de nervi, juriul a amenințat cu reclamații, teatrul a pierdut o mențiune sigură, viața culturală a Timișoarei s-a zgîlțîit o secundă. Dar după spectacolul Teatrului Maghiar (că ăștia nu fug din România!) și după cel al Naționalului, dar mai ales după masa copioasă de la Beregsău unde era cel mai mare complex porcin din România și după degustarea de la Recaș unde se putea bea o minunată cadarcă, în cantități nelimitate, arbitrii
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
deveniseră plăcute, fiind precedate de șuetele noastre. Mircea era conștient de valoarea sa și, observînd că are un nivel de trai superior mie, mă invita să comand ce doresc, fără să-mi număr banii el plătea. Cînd rămîneam în pană, fugea pînă la atelier și vindea o pînză. Revenea și chefuiam discret, cu batog de morun și whisky rar, pînă seara, tîrziu. Era mereu sobru. Nu l-am văzut rîzînd. Dar povestea lucruri tare interesante, cu șarm! Uneori îl suspectam că
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
de-atunci, dar după-amiaza aceea brăileană îmi șade bine întipărită în memorie, nu știu de ce! Piesa se numea Asta-i ciudat! Și fusese montată, în orașul de pe malul Dunării, de un regizor fără strălucire, dar cu un destin spectaculos (grec fugit din patria natală și, printre altele, căsătorit, prin deceniul șapte, cu văduva lui... Lucrețiu Pătrășcanu!). După reprezentație, a urmat masa, la restaurantul de pe colț: eram cel mai tînăr invitat! MRP, la final, a trecut printre noi și, însoțit de nevastă
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
ori... Hm, ce-nseamnă istoria! N-am mai știut nimic de el, o vreme, pînă într-o zi cînd, montînd iar în B. nu știu ce spectacol, fostul director acum doar actor a-nceput să-l înjure pe... Pedro! Ce se-ntîmplase: ex-directorul, fugind în balcon, în 22 decembrie, și-a tras certificat de... revoluționar. Certificatul aducea mari avantaje, printre care scutirea de impozit și călătorii gratuite cu trenul. Dar cînd s-au pus în discuție, la București, certificatele contestabile, Pedro al nostru, care
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
mi-a povestit, în fix 30 de minute, ceea ce avea voie, din viața lui de după experiența actoricească: existență spectaculoasă la maximum! Risc enorm, atunci, în 16-26 decembrie...oameni care cădeau în jurul lui... a vorbit, personal, cu Ceaușescu, la telefon... a fugit apoi în Grecia, de frică... ascuns într-o mănăstire (în primele luni ale lui '90, s-a ordonat chiar lichidarea lui susținea omul meu)... în fine, azi e directorul unei firme mixte celebre; subalternii lui cîștigă 50 de milioane (lei
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
șoricei treceau pe lîngă perete, din dreapta, spre stînga. Oripilat, am încercat să adorm, dar cu lumina aprinsă, să-i pot vedea, la o adică. N-am așteptat mult: peste juma' de oră treceau, în aceeași formație, din stînga în dreapta... Am fugit la recepție și am făcut o criză. Recepționera, calm-ironică, n-a găsit altceva să-mi spună decît: "Ei și ce, vă mănîncă?!"... Sigur că nu mă mîncau, dar nu-s obișnuit să am asemenea colocatari. Mi-am făcut bagajul, am
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
a putut ghici și care îi este dat actorului să-l spună"; Încrederea în tine poate însemna și modestie"; "Trebuie să înveți să citești în palma scenei"; " O idee, chiar genială, nerealizată scenic, e un dușman de care trebuie să fugi"; Rețeta, în teatru, nu duce nicăieri"; "Dragostea nefericită e și ea utilă"... E un conglomerat de senzații, experiențe, amintiri inedite, verdicte șocante și idei artistice nonconformiste acest minunat volum de dialoguri teatrale. * Cîte tragedii, cîte drame, cîte ticăloșii se petrec
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
concepția!" (ciudat: noi sîntem obișnuiți invers!); "Vă lipsește școala englezească de teatru. Nu știți să treceți cuvîntul electric, de la unul, la altul, să fie între voi un fluid"; nu cuvîntul trebuie să fie expresiv, ci ceea ce se întîmplă sub cuvînt; Fugiți de dialog! Teatrul de dialog e demodat!"; secretul spectacolului e ca în fiecare scenă să se întîmple altceva decît se așteaptă spectatorul; din Fantomă se preling picuri de lapte-var; e o ființă în descompunere; un actor pierde un pantof și
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
ziua Tovarășei, cam odată cu Tovarășul, poate n-ar strica să programăm o piesă care se joacă cu succes pe scenele din întreaga Românie încă de prin '65, COMEDIE CU OLTENI!... Vai, știți ce rîde lumea la asta?!... Jenel apucă să fugă înainte ca scrumiera de pe biroul celui de-al treilea om în județ să-l lovească. Și cum la barza chioară Dumnezeul acelor ani făcea cuib, liderul teatrului local scăpă și de destituire secretarul cu propaganda fiind mutat la București. Adică
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
1972... Mai tîrziu, o prietenă vîrstnică mi-a confirmat pitorescul marelui scriitor. Era un mare iubitor de viață, de cărți, de conversații subtile, dar și de femei frumoase, mîncăruri alese și vin bun. Prietena de care vă vorbesc, Cătălina, actualmente fugită la Paris, a avut prilejul să se numere printre sutele de vestale iubite de Eftimiu. Într-o zi moșul o cheamă... tocmai la Sofia, unde se află la o ședință a PEN Club-ului! Îi trimite bani de drum. Acolo
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
și al femeii... iar în grădina botanică a familiei Bisignano există anumite ciuperci mirosind a mușchi care iau naștere în mijlocul unor turme de animale; dar dacă unul își face nevoile, ele dispar de-acolo și se nasc în altă parte, fugind de mirosul urât. Din pricina situației ce se crease, Abatele n-ar șovăi să-l dea pe mâna Inchiziției; acum în mânăstire nu mai e pic de liniște, biblioteca rămâne deschisă până târziu, cărțile pline de praf și roase de molii
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
pe Dumnezeu acoperindu-l de ignoranță. După câeva zile, cu mâinile legate precum un pușcăriaș, Tommaso a fost dus la mânăstirea din Altomonte. Patru inși îl însoțeau cu ordinul expres de a-l snopi în bătaie dacă ar încerca să fugă sau să comunice cu cineva pe drum. Nu-și întoarse privirile înapoi, dar Starețul su siguranță spiona plecarea lui, drept care Tommaso strigă: Oaia molipsită pleacă, n-o să mai aveți pe cine mulge. VIII La Altomonte a dat de o vrăjmășie
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
diabolic: dacă ar fi stat mai mult timp la closet, era întotdeauna cineva care să-i zică să se grăbească, iar dacă se refugia în fundul grădinii, doi sau trei călugări veneau numaidecât să-i țină de urât. Se hotărî să fugă. Să reziste în acel loc ar fi însemnat să renunțe la tot și să devină unul din mulțimea de călugări tembelizați de îngânarea și repetarea la nesfârșit a acelorași rugăciuni. Era călugărul Luigi ce zicea mereu aceleași fraze, sau fra
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
repede o baie caldă, o să-ți treacă oboseala și o să poți să-mi povestești ce-ai mai pătimit. În timpul cinei, Tommaso se însenină cât de cât și gazdele au putut în fine să asculte povestea fugii și peripețiile călătoriei: Am fugit de la mânăstirea din Altomonte fără să cer binecuvântarea cuiva. Starețul, invidios, de trei ori mai ignorant și afurisit, îi convinsese pe toți: prezența mea acolo era veșnic iscodită. Nu mai întâlnisem până atunci o ființă atât de nemernică și răutăcioasă
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
i-a dat de știre Baronului care n-a putut să nege, drept care Tommaso a fost ridicat și dus în subteranele secrete imperiale. "Vor fi aflat de vizita mea la Secta regelui și a tarantulelor" se gândea Tommaso uitând că fugise acum câteva luni dintr-o mânăstire fără să fi înștiințat pe cineva asupra faptei sale. Tommaso, fugind din locul sacru pentru a te adăposti în casa unor prieteni, ai păcătuit în contra învățăturii lui Dumnezeu și a autorității Bisericii. Noi ne-
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
și dus în subteranele secrete imperiale. "Vor fi aflat de vizita mea la Secta regelui și a tarantulelor" se gândea Tommaso uitând că fugise acum câteva luni dintr-o mânăstire fără să fi înștiințat pe cineva asupra faptei sale. Tommaso, fugind din locul sacru pentru a te adăposti în casa unor prieteni, ai păcătuit în contra învățăturii lui Dumnezeu și a autorității Bisericii. Noi ne-am întrunit pentru a lua în discuție comportamentul tău și ne-am convins că ești vinovat, dar
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
merge, dau mereu peste cineva gata să mă înfunde și să mă strivească. Tommaso pronunțase aceste cuvinte cu resemnare, ca și cum ar fi fost vorba de o cugetare; se simțea vânat, și asta cu toată îndârjirea. Da, se contrazisese cu stareții, fugise dintr-o mânăstire și, poate acasă la familia Tufo, îi bârfise oleacă pe spanioli..., dar aici era departe de puterea castiliană. Nu contează politica, nici spaniolii și nici francezii: este vorba de religie. De pildă, se pare că a fost
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]