27,370 matches
-
cîțiva lăstari tineri de stejar, cu frunze minunat colorate și lucioase. Toate înaintează plecat smerit, asemenea sălciilor plîngătoare, sfioase și imploratoare ca niște rugăciuni. Și vezi deasupra lor, fibrișoarele subțiri, înflorite, veșnic zbuciumate, ale parasinului purpuriu care își revarsă în valuri antenele aproape galbene, piramide albe de nourică de cîmp și de apă, coama verde a secărelei, penajul destrămat al păiușului numit spicul-vîntului, nădejdile viorii cu care se încunună primele vise și care se desprind pe fundalul cenușiu al inului, cînd
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
că romanticii (Bernardin de Saint-Pierre, Rousseau, Senancour...) dau dovadă de o "sensibilitate auditivă" deosebită 15. (48) La gura acestei căldări, de unde ți se desfășoară o priveliște largă, ecourile muntelui repetă neîncetat freamătul pădurilor din preajmă, înfiorate de vînt și vuietul valurilor ce se sparg de stînci, în depărtare...** B. de Saint-Pierre, Paul și Virginia, p. 288 (49) Valea este scăldată în aburi, începe să se întunece. Spre miazăzi, peste lac, este întinsă noaptea: uriașele stînci care îl închid sînt o zonă
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
rece și deasă, lumina zilei. Cele din urmă văpăi ale acesteia îngălbenesc numeroșii castani de pe stanele de piatră pustii; ele trec în lungi fulgerări pe sub săgețile țepene ale bradului alpin; pîrlesc fața munților; aprind zăpezile; învăpăiază văzduhul; și apa fără valuri, scînteietoare de lumină și împreună cu cerul, a ajuns să fie nemărginită ca și acesta, ba mai curată chiar, mai subțire și mai străvezie, mai frumoasă. Liniștea ei uimește, limpezimea-i amăgește, frumusețea fără seamăn, vaporoasă, transparentă, pe care ea o
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
zare; ideile sînt schimbate, senzațiile necunoscute, ai fost smuls din viața obișnuită. Și cînd umbra a acoperit această vale cu apă curgătoare, cînd ochiul nu mai distinge nici lucrurile unele de altele, nici depărtările; cînd vîntul de seară a ridicat valurile, atunci, pe la asfințit, capătul lacului stă singur luminat de-o palidă licăreală; dar tot ceea ce munții înconjură nu-i decît un hău de nedeslușit; și în sînul beznelor și al tăcerii auzi, de la o mie de picioare mai jos, frămîntarea
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
pe la asfințit, capătul lacului stă singur luminat de-o palidă licăreală; dar tot ceea ce munții înconjură nu-i decît un hău de nedeslușit; și în sînul beznelor și al tăcerii auzi, de la o mie de picioare mai jos, frămîntarea acelor valuri într-una repetate, care trec și nu contenesc, care s-aruncă furioase în stanele de piatră, care se sparg de mal, și ale căror zgomote romantice parcă răsună într-un prelung murmur în abisul de nedeslușit. În sonuri firea a
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
descriptorului prin intermediul detaliului "clar" sau "pitoresc": (75) Chiar deasupra plintei se află un șir (sau o bandă) în nuanțe de verde-ocru și roșiatice (sau roșu șters) pe care apare același motiv (friză?) de frunze de acantă desenînd o înșiruire de valuri învolburate. Cl. Simon, p. 9 În sfîrșit, acesta este rolul intervențiilor metalingvistice care întrerup o descriere pentru a semnala operația semiotică ce participă la crearea sa, sistîn-du-se astfel orice iluzie referențială. (76) Descrierea (compunerea) poate continua (sau poate fi completată
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
23-24), o anumită scenă marină, prezentată ca fiind "reală", se vădește a fi, de fapt, reprezentarea unei imagini, în timp ce tablourile (și alte figurații) pun în scenă subiectele lor, imaginile devenind personaje: (80) Pe fundul apei limpezi precum cristalul, unduind ușoare valuri de perle lucitoare, se pot vedea nenumărate stînci. Cele mai multe, sparte în cădere, au muchii drepte și ascuțite, de parcă cineva le-ar fi tăiat anume. Stau astfel împrăștiate pe o întindere destul de mare, precum ruinele unor temple, palate sau porticele unui
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
palate sau porticele unui oraș cuprins de ape din care ai putea crede că vezi fragmente de frontoane, capiteluri și cornișe pe care alge verzi s-au prins demult și-acum plutesc, într-o parte și în alta, legănate de valuri. (81) Aruncînd des priviri în direcția cornului de lemn, trăgătorul deschide cartea cu imagini. Se uită la una din ele, care are scris în dreptul ei: fig. 20. Aproape de mal, stînci care ies din mare. Pe faleză se înalță un far
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
direcția cornului de lemn, trăgătorul deschide cartea cu imagini. Se uită la una din ele, care are scris în dreptul ei: fig. 20. Aproape de mal, stînci care ies din mare. Pe faleză se înalță un far cu ziduri negre, bătute de valuri cenușii. În stînga falezei, departe, la linia orizontului, se zărește o barcă cu pînze ce are catargul foarte înclinat. C. Însăși materialitatea cuvintelor A construi ficțiunea, ca parte esențială, plecînd de la însăși materialitatea (semnificantă și semnificată) a cuvintelor. Este știut
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
Or, este suficient ca elementul comparant, odată stabilit, să se extindă pentru a dezvolta o celulă narativă, adevărata producție a materiei romanești. Leçon de choses, de exemplu (p. 15 și 19), începe prin animarea imaginii descriptive a unei furtuni: (82) Valuri verzi, pietre violete, spuma, cerul aflat foarte aproape sînt trasate din linii subțiri ca niște virgule sau cornuri minuscule, aruncate la întîmplare. Departe, într-un tot în care parcă ușor viața palpită, abia de se distinge o masă de obiecte
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
mai mulți "apoi" și transformată de imperfect în simpla descriere a unei succesiuni de acte: (52) Acolo jos, bărbatul se mișca mai iute decît un cal de curse. Își făcea vînt împingînd cu cele două bețe. Ghețarul semăna cu niște valuri uriașe, ce coborau în trepte, iar pe deasupra lui bărbatul plutea întocmai unei păsări. Era îmbrăcat simplu și subțire. Își depărta ușor picioarele lungi. Le apropia. Lăsa bețele într-o parte. Își îndrepta ușor trunchiul spre stînga, apoi spre dreapta, apoi
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
să colind toate împrejurimile moșiei lui și am văzut de pretutindeni valea sub toate înfățișările ei: ici o bucată, dincolo în toată întinderea ei. Adesea, ochii îmi erau atrași în zare de frumoasa lamă de aur a Loarei, unde, printre valuri, pînzele desenau figuri fantastice, care fugeau, duse de vînt. Urcând o muchie de deal, am admirat pentru prima oară castelul Azay, diamant tăiat în fațete, încrustat în apele Indrului urcat pe piloți mascați de flori. Apoi am văzut într-o
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
1880; Jertfă. Gelozie, București, 1890; Doamna Kiajna (în colaborare cu N. Țincu), București, 1891; Scriitori, cetitori și critici, București, 1892; Căpitanul Ropotă, București, 1893; Rustice, I-IV, București, 1893-1894; Romanul căsniciei, București, 1898; Străin în țara lui..., București, 1900; Din valurile vieței, București, 1901; Tribunul poporului, București, 1903; Astra, București, 1905; Talpa iadului, Brașov, 1906; De pe urma beției, Brașov, 1906; Păcală argat, Brașov, 1907; Păcatele lui Gânju, Brașov, 1907; Povestea vorbei, Brașov, 1907; Măria sa, Ogorul, București, 1907; La gura văiei, București, 1908
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289111_a_290440]
-
Gorki, Lepădăturile societății, București, 1921; Guy de Maupassant, Femeea plăcerilor, București, [1921]. Repere bibliografice: D.C. Ollănescu, „Rustice”, AAR, partea administrativă și dezbaterile, 1893-1894; Iosif Vulcan, „Romanul căsniciei”. „Străin în țara lui...”, AAR, partea administrativă și dezbaterile, 1900-1901; V. Cristeanu, „Din valurile vieței”, „Revista literară”, 1901, 18; G.I. Ionnescu-Gion, [„Amor criminal”], U, 1902, 33; A.D. Xenopol, „Din valurile vieței”, AAR, partea administrativă și dezbaterile, 1902-1903; Titu Maiorescu, „Tribunul poporului”, AAR, partea administrativă și dezbaterile, 1903-1904; Botez, Scrieri, 265-272; G.C. Ionescu-Șișești, „Măria sa, Ogorul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289111_a_290440]
-
Rustice”, AAR, partea administrativă și dezbaterile, 1893-1894; Iosif Vulcan, „Romanul căsniciei”. „Străin în țara lui...”, AAR, partea administrativă și dezbaterile, 1900-1901; V. Cristeanu, „Din valurile vieței”, „Revista literară”, 1901, 18; G.I. Ionnescu-Gion, [„Amor criminal”], U, 1902, 33; A.D. Xenopol, „Din valurile vieței”, AAR, partea administrativă și dezbaterile, 1902-1903; Titu Maiorescu, „Tribunul poporului”, AAR, partea administrativă și dezbaterile, 1903-1904; Botez, Scrieri, 265-272; G.C. Ionescu-Șișești, „Măria sa, Ogorul”, R, 1908, 9; P. Partenie, „La gura văiei”, R, 1908, 9; Mihail Dragomirescu, „Magistrații noștri”, CVC
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289111_a_290440]
-
cu caracter militar”, iar numărul acestora este destul de mare. Beletristica aparține totuși unor creatori „civili”. Se publică sau se reproduc poezii de Octavian Goga (La arme! Povestea Ardealului), St. O. Iosif, Alexandru Macedonski (Oh, suflete orb, Mănăstirea), Mihai Codreanu (Trece valul), A.C. Cuza, Radu D. Rosetti, Smara, Mihail Săulescu,Victor Eftimiu, Al. T. Stamatiad, Cridim (Christea N. Dimitrescu), Alfred Moșoiu, V. Demetrius, Al. Vlahuță, G. Coșbuc, Ludovic Dauș (Cerșetorul), George Murnu (În cimitir), Ion Al-George (Carmen), Zaharia Bârsan, Mihail Celarianu, Sofronie
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290572_a_291901]
-
dincolo de vreme, Cluj-Napoca, 1976; Virgule, Cluj-Napoca, 1978; Viața și opera lui Tiron B., vol. I: Iepurele șchiop, București, 1980, vol. II: Podul de gheață, Cluj-Napoca, 1982; Leul albastru, pref. Cornel Ungureanu, București, 1981; Câinele de fosfor, București, 1982; 9, postfață Val Condurache, Iași, 1982; Rezervația de pelicani, București, 1983; Galaxia Grama, București, 1984; Orașul îngerilor, București, 1985; Teatru, I-II, îngr. Valentin Silvestru, București, 1985-1987; Moara de pulbere, București, 1989; Dragostea e ca și-o râie, București, 1994; Dumnezeu în bucătărie
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288929_a_290258]
-
Noi, cu care prilej s-a constituit și Liga Internațională pentru Educația Nouă, cu revista "Pour l'Ere nouvelle". În 1924 a avut loc un nou congres internațional al educației noi (Montreux, Elveția), la care au participat reprezentanți ai primului val și cei care vor deveni practicieni și teoreticieni de primă mînă ai celui de al doilea val ROGER COUSINET și CELESTIN FREINET. Un an mai tîrziu, a fost creat, din inițiativa lui AD. FERIÈRE, și P. BOVET și a altor
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
Ere nouvelle". În 1924 a avut loc un nou congres internațional al educației noi (Montreux, Elveția), la care au participat reprezentanți ai primului val și cei care vor deveni practicieni și teoreticieni de primă mînă ai celui de al doilea val ROGER COUSINET și CELESTIN FREINET. Un an mai tîrziu, a fost creat, din inițiativa lui AD. FERIÈRE, și P. BOVET și a altor entuziaști reprezentanți ai educației noi, Biroul Internațional al Educației (B.I.E.), pentru asigurarea unei documentări mondiale asupra problemelor
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
pedagogia instituțională înseamnă educația nouă plus, mai ales, o mai deschisă cunoaștere a implicațiilor psihanalizei în explicarea psihologiei copilului și a fenomenului educațional (30, pp. 22-49). De aceea, aceiași autori consideră că reprezentanții pedagogiei instituționale alcătuiesc cel de-al treilea val al educației noi. Din moment ce s-a adoptat altă denumire pentru teoria sa, înseamnă că noul "val" seamănă puțin cu cele anterioare. Să clarificăm, așadar, conceptul de "pedagogie instituțională". Dacă, așa cum au relevat cercetările de psihologie socială, mediul formează individul, înseamnă
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
explicarea psihologiei copilului și a fenomenului educațional (30, pp. 22-49). De aceea, aceiași autori consideră că reprezentanții pedagogiei instituționale alcătuiesc cel de-al treilea val al educației noi. Din moment ce s-a adoptat altă denumire pentru teoria sa, înseamnă că noul "val" seamănă puțin cu cele anterioare. Să clarificăm, așadar, conceptul de "pedagogie instituțională". Dacă, așa cum au relevat cercetările de psihologie socială, mediul formează individul, înseamnă că nu putem schimba ceva în comportamentul unei ființe umane fără a transforma componentele structurale ale
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
teorii, important pentru educator nu este ceea ce transmite, ci tipul de relații pe care reușește să-l instaureze și care condiționează accesul elevilor la cunoaștere. Deși avea "mici insule de nondirectivitate" (Lobrot), educația nouă, din perspectiva celui de-al treilea val, este prea mult ancorată în "tehnici pedagogice"; ea nu punea în discuție sistemul instituțional al educației, nu mergea pînă acolo încît să instituie generalizarea nondirectivității. Conceptul de "pedagogie instituțională" este considerat chiar de pedagogii francezi ca deosebit de ambiguu, chiar impropriu
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
nu găsim nimic care să amintească de ideile marxiste cu privire la educație, așa încît pedagogia instituțională nu poate fi integrată în pedagogia marxistă. Cu trecerea timpului, pedagogia instituțională s-a distanțat foarte mult și nu în sens pozitiv de ideile "primului val" al educației noi. Cu toate acestea, ținînd seama de criticile pe care C. Rogers și reprezentanții pedagogiei instituționale le-au adresat școlii contemporane, de entuziasmul cu care unii dintre ei ca Oury și Vasquez lucrează cu o anumită categorie de
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
decenii va trebui să ofere elevilor posibilitatea de a cunoaște și lega într-o structură unitară nu numai trecutul și prezentul, ci și viitorul societății în care trăiesc. În cealaltă operă a lui Alvin Toffler, destinată problemelor viitorului Al treilea val se face precizarea că, începînd din 1955 omenirea a intrat într-o nouă perioadă, aceea a societății informatizate, caracterizată prin răspîndirea minicalculatorului. Dacă în perioada anterioară, în societatea industrială (1700-1955) viața oamenilor era dominată de modelul oferit de fabrică (standardizare
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
Programe de învățămînt pentru educația permanentă?, traducere de Leon Țopa și Ioana Herseni, E.D.P., București, 1981; GEORGE VĂIDEANU, Educația la frontiera dintre milenii (pp. 179-199). 9. ALVIN TOFFLER, Șocul viitorului, Editura Politică, București, 1973. 9 bis. ALVIN TOFFLER, Al treilea val, București, Editura Politică, București, 1983. 10. J. NAISBITT, Megatendințe, Editura Politică, 1989. 11. G. MIALARET, Les sciences de l'éducation, P.U.F., Paris, 1976. INDICE DE NUME A ACHIM, M., 290, 291 ADLER, A., 217, 236 ADLER, M. J.
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]