4,981 matches
-
cu o drastică schimbare de stare sufletească, care anunță viitoarele creații Don Carlo și Aida. Mai este demn de notat că prima secțiune a uverturii crează o atmosferă de exotism care l-ar face invidios chiar și pe Ceaikovski, în baletul sau Spărgătorul de nuci. Verdi avea perfectă dreptate să se mândrească cu finalul operei care începând cu cele mai simple forme muzicale, câștigă în interes pe masura ce acestea se succed și se încheie pe fundalul unui discret apus de soare, lăsăndu-l
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
franceză era făcută de Charles Nuitter și Alexandre Beaumont. Modificările erau numeroase: aria Lady-ei Macbeth de la începutul actului I, dansurile și duetul dintre Macbeth și Lady Macbeth din actul III, corul exilaților și imnul final al victoriei constituie schimbări. Un balet a fost introdus pentru tabloul vrăjitoarelor. Schimbări au fost efectuate aproape peste tot in partitura, inclusiv un nou cor în actul IV. Scenă morții lui Macbeth cu aria respectivă a fost înlocuită cu un final coral Imnul Victoriei. Libretul a
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
versiune a operei sale din 1847 nu era inferioară varianței pariziene. Deoarece el a rescris aproape o treime din partitura originală, varianta nouă poate fi acuzată de o oarecare inconsistenta. Versiunea originală avea o anume unitate de stil. În lipsă baletului care consumă 9 minute și a altor elemente, în mod special aria Lady-ei Macbeth din Actul ÎI, La luce langue , partitura originală de 3 ore și 15 minute, este cu 15 minute mai scurtă decât partitura revizuită. Un plus pentru
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
partitura ariei La donna è mobile numai cu câteva seri înainte de premieră și a fost obligat să jure că nu va cânta sau fredona aria în afara repetițiilor. Premieră operei Rigoletto a avut loc cu casa închisă în aceași seară cu baletul Faust a lui Giacomo Panizza. Conducerea muzicală a fost încredințată dirijorului Gaetano Mares iar scenografia a fost asigurată de către Giuseppe Bertoja și Francesco Bagnara. Nopatea premierei a fost un enorm triumf, în mod special scenă dramatică a ariei cinice a
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
Borghi-Mamo (Azucena). Parțial pentru a asigura copyrightul Verdi a permis traducerea operei Îl Trovatore în limba franceză (Le Touvère) și ea a fost reprezentată la Operă din Paris în anul următor. Conform tradiției Verdi a fost obligat să adauge un balet (în actul III, un divertisment cu țigănci prezentat în fața soldaților Contelui de Luna). Calitatea remarcabilă a acestui balet a fost remarcată de către Charles Osborne care scria:“În acest balet Verdi s-a dovedit a fi un Ceaikovski al baletului italian
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
Touvère) și ea a fost reprezentată la Operă din Paris în anul următor. Conform tradiției Verdi a fost obligat să adauge un balet (în actul III, un divertisment cu țigănci prezentat în fața soldaților Contelui de Luna). Calitatea remarcabilă a acestui balet a fost remarcată de către Charles Osborne care scria:“În acest balet Verdi s-a dovedit a fi un Ceaikovski al baletului italian“. Continuând să laude muzică acestui balet, el declară că avem de a face cu ʺo muzică de balet
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
anul următor. Conform tradiției Verdi a fost obligat să adauge un balet (în actul III, un divertisment cu țigănci prezentat în fața soldaților Contelui de Luna). Calitatea remarcabilă a acestui balet a fost remarcată de către Charles Osborne care scria:“În acest balet Verdi s-a dovedit a fi un Ceaikovski al baletului italian“. Continuând să laude muzică acestui balet, el declară că avem de a face cu ʺo muzică de balet perfectă“. Verdi a mai operat câteva schimbări care vizau orchestrația în conformitate cu
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
un balet (în actul III, un divertisment cu țigănci prezentat în fața soldaților Contelui de Luna). Calitatea remarcabilă a acestui balet a fost remarcată de către Charles Osborne care scria:“În acest balet Verdi s-a dovedit a fi un Ceaikovski al baletului italian“. Continuând să laude muzică acestui balet, el declară că avem de a face cu ʺo muzică de balet perfectă“. Verdi a mai operat câteva schimbări care vizau orchestrația în conformitate cu gusturuile mai avansate din Franța și dând mai mult amploare
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
cu țigănci prezentat în fața soldaților Contelui de Luna). Calitatea remarcabilă a acestui balet a fost remarcată de către Charles Osborne care scria:“În acest balet Verdi s-a dovedit a fi un Ceaikovski al baletului italian“. Continuând să laude muzică acestui balet, el declară că avem de a face cu ʺo muzică de balet perfectă“. Verdi a mai operat câteva schimbări care vizau orchestrația în conformitate cu gusturuile mai avansate din Franța și dând mai mult amploare finalului operei, care în versiunea originală se
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
balet a fost remarcată de către Charles Osborne care scria:“În acest balet Verdi s-a dovedit a fi un Ceaikovski al baletului italian“. Continuând să laude muzică acestui balet, el declară că avem de a face cu ʺo muzică de balet perfectă“. Verdi a mai operat câteva schimbări care vizau orchestrația în conformitate cu gusturuile mai avansate din Franța și dând mai mult amploare finalului operei, care în versiunea originală se termnină brusc. Câteva dintre aceste modificări au fost preluate și utilizate în
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
grandoarea serbării (O splendide feste!). O parte din mulțimea care participă la bal poartă mască, printre ei Elenă, Arrigo și Procida. Monforte apare și ia loc în scaunul de onoare după care ordona începerea serbării. Aceasta se deschide cu un balet, (Cele 4 anotimpuri), în care zeul Ianus își face o intrare festivă pentru a prezenta Anul Nou. Dansuri strălucitoare se succed evocând iarnă înghețată, dulceața primăverii, vara leneșa și în sfârșit, printr-o bacanala, toamna. După un cor destul de scurt
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
fie realizată în stilul grand-opéra. Opera este o lucrare de mare întindere, pe durata a cinci acte și cu un subiect istoric având o intensă culoare dramatică. Contrar voinței lui, Verdi a fost obligat să introducă în actul III un balet de largi proporții: Cel patru anotimpuri pentru a ține cont de obiceiurile din Franța la acel moment. Verdi nu știa că același libret mai fusese oferit de Scribe și lui Donizetti care compusese o operă cu titlul Ducele de Albă
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
monta opera în Octombrie 2013 cu Marină Poplavskaya (Hélene) , Bryan Hymel (henri) și Erwin Schrott (Procida), la pupitrul dirijoral aflându se Adriano Pappano. Versiunea I vespri siciliani în care Verdi a eliminat 30 de minute din varianta 1855/1856 (un balet impus de către opera pariziana), a fost reprezentată în Italia sub numele Giovanna de Guzman doar de nouă ori. După 1861, în era post unificare, operă va reveni la numele inițial și va fi cântată exclusiv în limba italiană. Premieră britanică
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
din creația lui Schiller, compozitorul nu a încercat să urmărească mai fidel textul și parfumul original al piesei scriitorului german. Verdi a compus o operă a cărei întindere echivalează cu Îl Trovatore și La Traviata luate la un loc, un balet central de 22 de minute fără de care o operă nu putea fi considerată grandopéra și a participat la toate repetițiile, timp în care a rescris pasaje din partitura, pentru a răspunde pretențiilor unor cântăreți extrem de dificili și temperamentali - totul fără
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
cu greu ar mai fi capabil să o recunoască: 1. Paris 1866-67 A. Opera în 5 acte în limba franceză așa cum a fost compusă pentru Paris Opéra în 1866. B. Opera în 5 acte, dar în formă redusă cu un balet, așa cum a apărut la repetiția în costume din 24 Februarie 1867. Din material a fost eliminată confesiunea Prințesei Eboli către Elisabeta înainte de aria Don fatale și scenă din închisoare. C. O operă și mai scurtă, desi tot în 5 acte
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
398 3. Milano, Scală, 1884 F. O revizie atotcuprinzătoare, dimensionata la 4 acte, partial cuprinzând muzică nouă bazată pe revizuirea libretului francez care a fost tradus în italiană. Actul I a fost eliminat, la fel ca si bălul mascat și baletul care fusese inclus anterior în actul III. Marile duete dintre Carlo și Posa, Posa și Filip, Carlo și Elisabeta diferă substanțial de formele lor inițiale. Același lucru s-a petrecut cu scenă revoltei și cu finalul operei. 4. Modena 1866
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
cu un act I de dimensiuni reduse. Premieră franceză a operei Don Carlo a avut loc pe 11 martie 1867. Auditoriul francez se aștepta la un spectacol grand opéra în stil Meyerbeer, cu o scenografie grandioasă, costume scumpe, anasambluri elaborate, balet și scene cu mulțimi numeroase. Don Carlo nu este nici pe departe o cârpăceala. Cu această operă Verdi a făcut un mare pas înainte spre înălțimile geniului sau, catre Aida, Otello și Falstaff. Una din marile inovații ale operei o
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
prevalat. Opera a fost curând reprezentată în mai multe țări, în versiuni și limbi diferite, dar nu s-a stabilizat în repertoriu până în anii 1920-30. Versiunea italiană a operei s-a reprezentat la Covent Garden. Primul act a fost eliminat, baletul la fel și cu greu se poate spune că o scenă a rămas nemodificata. Nimic din aceste modificări nu au fost aprobate de Verdi. Cea din urmă revizuire a operei a fost în 1884, cănd opera a fost adusă la
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
Sân Francisco în 1986 și 2004. O versiune în 5 acte prezentată de Sarah Caldwell cu Compania de Operă din Boston în 1973 a conținut părți care nu au fost prezentate cu ocazia premierei de la Paris (dar care totuși omite baletul „La Pelegrina“). Versiunea franceză INTEGRALĂ (fără tăieturi) a fost reprezentată la Hamburg State Opera în 2001 sub baghetă lui Ingo Metzmacher, apoi a fost înregistrată pe DVD la Staatsoper în Vienna (2004) sub baghetă lui Bertrand de Billy și la
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
deschisese gustul publicului pentru subiectele exotice. Operele lui Godmark și Massenet, Regina din Saba, respectiv Le Roi de Lahore, sunt rezultante tipice din creația lui Meyerbeer. Acestei tendințe îi aparține și opera Aida cu deosebirea că tot materialul muzical, inclusiv baletul din actul ÎI, este conceput într-o unitate strânsă și logica cu subiectul. Aida se bucură de marea calitate că este o operă din care nu poate lipsi nici măcar o singură măsură. În ultima analiza, operă Aida rămâne cea mai
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
și Boito la care Pierre Gaillard, directorul operei, a contribuit cu o versiune personală pentru Cântecul salciei - spre iritarea lui Verdi. Cu multă diplomație Boito l-a convins pe Verdi că totuși aceasta este acceptabilă. Mai rămăsese chestiunea cu odiosul balet care încă mai era obligatoriu la Grand Opéra. Verdi și Boito au decis în sila să incorporeze acest balet în actul III, după sosirea ambasadorului Veneției, singurul moment din spectacol în care se aducea un deserviciu minim desfășurării dramei. De la
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
lui Verdi. Cu multă diplomație Boito l-a convins pe Verdi că totuși aceasta este acceptabilă. Mai rămăsese chestiunea cu odiosul balet care încă mai era obligatoriu la Grand Opéra. Verdi și Boito au decis în sila să incorporeze acest balet în actul III, după sosirea ambasadorului Veneției, singurul moment din spectacol în care se aducea un deserviciu minim desfășurării dramei. De la inceput Verdi simțise că monumentalului concertato (conform disposizione scenica) din actul III îi lipsește claritatea și limpezimea: cele două
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
facultățile individuale, iar nu pe cele capabile de universal. De aceea, fiecare obține doar o reprezentare inevitabil diferită de a celorlalți referitoare la divin. Adusă la zi, parabola nu s-ar mai sfîrși însă cu o păruială, ci cu un balet de zîmbete politicoase. Fiecare e liber să își reprezintă elefantul cum vrea, cum poate, așa cum i se pare. Tradițiile spirituale, în schimb, concep un om a cărui libertate se împlinește tocmai prin experiența interioară a obiectivității divinului, prin participare la
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1740]
-
să depășească granițele disciplinarității și limitele mediilor de comunicare, nu confirmă, prin evoluția ei, observația lui Bremond care consideră că orice tip de mesaj narativ, oricare ar fi procedeele expresive, spune o poveste care se lasă transpusă în scene de balet, pagini de roman, scene de film sau teatru, fără să piardă din proprietățile esențiale. Cercetarea narațiunii nu a considerat dintotdeauna că citim cuvinte, vedem imagini, descifrăm gesturi și urmărim, dincolo de ele, o poveste. Din acest motiv, Marie-Laure Ryan crede că
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2198]
-
un strat de semnificație autonom, orice tip de mesaj narativ, oricare ar fi procedeele expresive folosite spune o poveste care poate fi transpusă fără să piardă din proprietățile esențiale. Subiectul unei povești poate servi drept punct de plecare pentru un balet, pentru subiectul unui roman, pentru o scenă de teatru sau film. Citim cuvinte, vedem imagini, descifrăm gesturi și dincolo de ele urmărim o poveste, de fiecare dată aceeași. Chatman mai observă însă că în etapa postclasică a naratologiei, teoreticieni precum Barbara
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2198]