3,279 matches
-
lui Nicolae Labiș. Născut la Onești, la 19 noiembrie 1969, Alexandru Malin Tăcu debutează la 9 ani În revistă ,,Cronică”. Considerat un talent precoce - și În acest caz evoluția să lirica este similară celei a poetului din Malini, cu care, coincidență fericită, se Întâlnește, iată, si In prenume - Malin -, Alexandru Malin Tăcu are parte de o moarte stranie, rămasă și azi Învăluita În mister, cu numai câtva timp Înainte de a primi de la Ministerul de Interne pașaportul pentru plecarea definitivă În America
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
fost curmata de leucemie. Și, totuși...Tatăl său, Alex. Tăcu, fost deținut politic, salariat atunci la Combinatul de Utilaj Greu, poet el Însuși (Volumul ,,Omul interzis” i-a apărut tardiv, după decembrie 1989), intrigat de anume inadvertente dar și de coincidențe frapante, a Început să facă investigații privind Împrejurările care au premers decesul fiului și câteva stări ciudate ale internării și tratamentului efectuat În Spitalul ,,Sf. Spiridon” ale ultimei nopți de viață a lui Malin. Precizări absolut necesare: Alex. Tăcu făcuse
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
regimului. Din acel moment până În dat Alexandru Tăcu a fost obligat să se prezint zece În zece zile. În acea perioadă Malin Ț mod În care Îi era la Îndemână sistemului și anume printr-un accident „Întâmplător”. Locuința „La Matale” Coincidențe sau nu nenorocirile nu au Încetat să se abată asupra familiei Tăcu. Revoluția din 1989 i-a făcut pe toți cei aflați În opoziție până atunci să iasă În față cu speranța că schimbări majore nu aveau să Întârzie. Mulți
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
conținea decât citate puse cap la cap. Extrase din lecturile mai recente ale lui Belbo, le recunoșteam la prima vedere, câte texte asemănătoare cu astea citiserăm noi În lunile acelea... Erau numerotate: o sută douăzeci. Numărul nu era Întâmplător, sau coincidența era tulburătoare. Dar de ce acelea și nu altele? Acum nu pot reciti textele lui Belbo și nici Întreaga istorie a lui Belbo pe care ele mi-o readuc În minte decât În lumina acelui fișier. Prefir acele excerpte ca pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
la sticlă, ambalat, cred, dinainte de Înfrângerea de la Alamo”. L-am urmat. Abia Începuserăm să sorbim, când Gudrum intră și spuse că venise un domn. Belbo se plesni cu palma peste frunte. Uitase de Întâlnirea aceea, dar hazardul, câteodată, seamănă a coincidență premeditată. Din câte Înțelesese, individul voia să prezinte o carte care privea și Templierii. „Îl expediez repede”, zise, „dar susține-mă cu niște obiecții acute”. Fusese, bineînțeles, o Întâmplare. Și astfel am fost prins În plasă. 17 Așa au dispărut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
ca lumina zilei.” „Adică?” „Ultimul rând zice «de trei ori șase Înainte de sărbătoarea Marii Desfrânate». Și aici e un joc numerologic, pentru că suma internă a lui 1944 dă exact 18. Optsprezece este de trei ori șase, iar această nouă mirabilă coincidență numerică le sugerează templierilor o altă enigmă foarte subtilă. 1944 e anul În care trebuie să se Încheie planul. În vederea a ce? Păi, În vederea anului 2000! Templierii cred că al doilea mileniu va marca venirea Ierusalimului lor, un Ierusalim terestru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
numele meu și Întâlnirea de ieri Însemnate Într-un carnețel. Cred că suntem singura lor pistă. Ce să-ți mai spun, haidem”. Am chemat un taxi. Pe drum, Belbo mă apucă de braț. „Casaubon, poate o fi vorba de o coincidență. În orice caz, doamne-ajută, poate sunt eu cam complicat, dar prin părțile mele se spune « Întotdeauna-i bine să nu dai nume»... Era o piesă de Crăciun, În dialect, pe care mă duceam s-o văd când eram copil, o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
zise ea. Iar tu ești, firește, Ellie. Ce straniu, adăugă zîmbind. Ești Îmbrăcată exact ca mama. Tatăl lui Dan mă inspectă din creștet pînă În tălpi, apoi se uită la Linda și izbucni În rîs. — Doamne Dumnezeule! exclamă el. Ce coincidență extraordinară. — Știu, m-am strîmbat. Mă simt ușor ridicol, de parcă aș Încerca să fiu mai bătrînă cu zece ani. Nu, arăți foarte bine. E o ținută clasică. Mama ar fi Încîntată dacă m-aș Îmbrăca și eu ca tine. Îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
să-ți mai aduc unul? Încă nu e timpul pierdut să plec. Aș putea clătina din cap și să zic nu, pentru că trebuie să merg acasă, din cauza dădacei și chestii d-astea, dar a fost minunat să te Întîlnesc, ce coincidență, sînt convinsă că o să ne mai vedem, ai grijă de tine. Pa. Cred că Încă aș mai putea să fac asta, aș putea rosti cu mare ușurință cuvintele, dar, În loc de asta, Încuviințez printr-o mișcare a capului și zic: — Mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
rîndul meu să-i dau un ghiont. — Mai ales cu Charlie Dutton, zic, Încercînd să mă apăr și mă Întorc spre Fran. Vreți să fiți atît de buni și să nu mai aduceți vorba de el? Apropo, dacă printr-o coincidență de dimensiuni cosmice se Întîmplă să pice la restaurant În seara asta și să ne găsească acolo, eu o să plec. Bine? Doar așa, ca să știți. — La dracu’, mi-ai dejucat Întreg planul diabolic, rîde Marcus. — Liniștește-te, spune Fran luîndu-mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
la poliție, dar nu s-a făcut nici o arestare. — Crezi că poate una din bandele astea rasiste l-au dilit pe colorat? Întreabă Gus. Amanda Drummond tresare. Toal pare obosit. Asta n-o putem ști. Se poate să fie o coincidență. Oricum, incidentul probabil că Îi stăruia În minte tipului pe când urca treptele spre North Bridge. Și mai surprinzător În cazul ăsta că n-a fost deloc prudent. Toal se uită la noi așteptând o reacție, dar nimenea nici măcar nu râgâie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
cum dispăruse criminalul dintr-o cameră din care nu era posibil să ieși. Capitolul II - Ascultă muzică... - Nu ascult muzică! Se întâmplă ca muzica să fie pornită. Atât. - Muzică zici? mormăi Lon Sellitto pășind în dormitorul lui Lincoln Rhyme. Ce coincidență! - Pare să aibă apetit pentru jazz în ultimul timp, explică Thom corpolentului detectiv. Trebuie să mărturisesc că până și eu sunt surprins. - După cum spuneam, reluă Lincoln Rhyme pe un ton arțăgos, lucram și se întâmplă să se audă muzică pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
în ultimul timp, explică Thom corpolentului detectiv. Trebuie să mărturisesc că până și eu sunt surprins. - După cum spuneam, reluă Lincoln Rhyme pe un ton arțăgos, lucram și se întâmplă să se audă muzică pe fundal. Ce vrei să spui prin coincidență? Cu ochii în monitorul LCD poziționat în fața patului lui Rhyme, tânărul și pirpiriul ajutor, purtând o cămașă albă cu o cravată roșie lată și o pereche de pantaloni bufanți, spuse: - Nu este adevărat - nu lucrează. Doar dacă nu cumva a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
Lon. Treci la subiect. - Am un caz foarte bizar. Un cadavru a fost găsit acum o jumătate de oră la Școala de Muzică. Mi-ar prinde bine un ajutor din partea ta. Școala de Muzică. Iar eu ascultam muzică. Ce mai coincidență! Sallitto îi făcu un scurt rezumat: studentă ucisă, făptașul a fost aproape prins, dar a scăpat în ultimul moment printr-o ieșire pe care nimeni nu a reușit să o găsească. Muzica avea legătură cu matematica. Rhyme, un om de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
fi desigur interpretată ca semnul unei mari intimități, dar de fapt se aplică aproape oricărui om de pe planetă. Nici personajul de ficțiune John, nici Cheryl, nu aveau copii, dar amândoi aveau pisici, pasiune pentru tenis și părinți divorțați. Iată câte coincidențe! O potrivire cu adevărat de poveste... E aproape timpul, gândi el. Deși nu e nicio grabă. Chiar dacă poliția ar fi pe urmele sale, oricum nu s-ar aștepta să facă vreo mișcare până la ora patru; și e abia două. Ați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
Mintea Ameliei Sachs făcuse una din asocierile acelea amuzante: auzind zgomotul electronic al sirenelor de la vreun vehicul de intervenție rapidă, se gândise că sunetul părea să vină din direcția casei acestuia. Bineînțeles că nu era așa, hotărî ea. Prea multe coincidențe. Dar apoi realiză că luminile intermitente, roșu cu albastru, se vedeau dinspre Central Park West, zona în care casa lui Rhyme era localizată. Ei, haide, încercă ea să se liniștească, de vină e doar imaginația ta, alimentată de amintirea imaginii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
mânia bunei cuviințe este tăcerea...Purtăm blugi strânși pe corp, un tricou foarte scurt, lăsînd abdomenul plat să mi se vadă, fără pic de celulită și adidași originali, lucru rar pentru vremea aceea. Dar poate era doar o chestiune de coincidență bizară, rezultată din obligația de a împărți un spațiu închis cu persoane pe care nu le cunoști, lucru destul de riscant pentru un viitor agent secret; s-ar fi putut să fii forțată și silită să dai informații, unde pleci, ce
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
camera aceea micuță pe care o iubisem atât de mult, Naama nu răspunde, eu mă rostogolesc dezamăgită pe scări, mă prăbușesc peste cutia lui poștală, Naama Korman, scrie acolo, nu mai este nimic de făcut, nu sunt eu, doar o coincidență care nu spune nimic. Mă îndrept încet spre casă, roțile mașinii se învârt sub greutatea vieții mele pustii, ce cântărește mai greu, o plasă plină cu fulgi sau una plină cu fier, nici una nu este mai grea decât plasa goală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
vreo patru, cinci volume. Acum câțiva ani îți exprimai dorința de a scrie un roman scurt, Figuranții (interesant titlu). Ai început să lucrezi la el? A.B.: Nu, pentru că între timp titlul a fost dat. C.Ș.: Cum așa, o coincidență? A.B.: Nu mai știu. Dar mi s-a întâmplat un lucru asemănător și cu Laurențiu Fulga. Eu am publicat un fragment cu titlul „E noapte și e frig, seniori”, iar lui i-a apărut mai târziu o carte cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2257_a_3582]
-
venit din Europa de copii. Și chiar printre prietenii mei cei mai buni, nu vorbesc de dușmani, lăsăm dușmanii la o parte, vorbim de prietenii mei sută la sută, chiar printre ei au apărut idei din acestea. Problema centrală este coincidența între studiile ebraice și statul Israel: au devenit prea strâns legate. Prin urmare, atunci când te afirmi în străinătate, e ca și cum ai spune: „Da, poți faci treabă bună și în altă limbă, și în alt fel”. Desigur, nimeni nu mi-a
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
alegere mult mai adâncă: urbanism sau ruralism. Din punct de vedere teoretic, putea să spună: problema satului este o problemă, iar politica de astăzi e alta. El n-a făcut însă distincția asta. I s-a părut că descoperă o coincidență între politica-politică, politica mică, și politica culturală, pe care el a înțeles-o prin vizorul religiei. Cine vrea să vadă geneza viziunilor lui și transformarea uneia în alta, asta să încerce. E o ipoteză pe care nu o pot descrie
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
la început sau spre mijloc, așa ceva. Iată un scenariu foarte simplu: eu scriam despre Golem, el se interesa de magie exact atunci. Mai mult: pe mine mă interesau Golemul și Renașterea, tocmai scriam capitolul respectiv. A fost un fel de coincidență, să spunem, că am început amândoi să ne ocupăm de extaz în același timp. Pot să înțeleg cum am ajuns eu la magie, pentru că în manuscrisele despre Cabala extatică am găsit și material magic, dar nu am avut timp să
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
vorbind, nu prea sunt. Nu cunosc pe nimeni la Ierusalim sau în tot Israelul care să se ocupe atât de mult de extaz și magie - în afară de mine. Și nici în străinătate nu erau prea mulți. Asta mi se pare o coincidență care trebuie să aibă un fel de explicație. Dar nu înțeleg explicația! Mă gândesc adesea la posibilele elemente și experiențe comune. De exemplu, când eram copil, am văzut la mânăstirea Neamț practici din care atunci n-am înțeles nimic. Acum
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
după părerea mea: nu a văzut nici un stâlp. Dar asta nu contează acum. Pentru el, a fost o experiență veritabilă. S.A.: În plus, o experiență cunoscută și în alte culturi din regiunea carpatică și subcarpatică. Cum ar fi această incredibilă coincidență, dacă e o coincidență, cu practicile înregistrate de misionarul catolic Bandinus XE "Bandinus" printre ceangăi. M.I.: Da. Nu cred că din punct de vedere istoric e așa de important dacă fondatorul hasidismului a vorbit sau nu a vorbit cu ceangăii
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
a văzut nici un stâlp. Dar asta nu contează acum. Pentru el, a fost o experiență veritabilă. S.A.: În plus, o experiență cunoscută și în alte culturi din regiunea carpatică și subcarpatică. Cum ar fi această incredibilă coincidență, dacă e o coincidență, cu practicile înregistrate de misionarul catolic Bandinus XE "Bandinus" printre ceangăi. M.I.: Da. Nu cred că din punct de vedere istoric e așa de important dacă fondatorul hasidismului a vorbit sau nu a vorbit cu ceangăii și românii din regiune
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]