4,159 matches
-
clasice, aristotelice. Nu poate fi indicat „genul proxim” al nici unuia; și, ca urmare, nici „diferența specifică” a fiecăruia nu poate fi lămurită în mod satisfăcător 6. Dar nu ne aflăm în fața unor fantome sau abstracțiuni; dimpotrivă, ceea ce desemnează ele ne inundă viața de zi cu zi, ni se fixează obsedant în conștiință, ba chiar ne invadează și somnul cu vise devorante și coșmaruri cvasirealizabile. De aceea, neinspiratele concepte sunt decriptate de analiști prin raportare la ceea ce ele caută să contrazică: realitatea
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
practic au fost științele experimentale și pozitive, în frunte cu fizica newtoniană. Temeiurile hiperrealității și hiperrealismului nu se află doar în performanțele televiziunii și internetului, ci în cataclismele care au lovit temeiurile cunoașterii în secolul XX. Realismul halucinant care ne inundă viața nu este doar trăire subiectivă a hiperrealității. Nu numai iluziile televizate, pastișele, reclamele, realitățile virtuale și comunicarea globală prin internet ne năucesc. Există cauze obiective. Științele, în ciuda progresului lor exploziv, au adus în lumea veacului XX spaime grave ale
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
și al condițiilor de amplasare în teren urmează aceleași principii ca în cazul canalelor înclinate. • Debușeele Apele colectate de canalele de coastă și valurile înclinate sau rigolele teraselor trebuie descărcate în debușee și conduse la emisarul principal, fără să se inunde terenurile plane de la baza versantului sau distruge drumurile și lucrările de artă. Debușeele sunt canale de descărcare a apelor de scurgere de pe versanți, orientate perpendicular pe curbele de nivel. Amplasarea și execuția unui debușeu trebuie să îndeplinească următoarele condiții: - să
amenajari pentru protectia si conservarea solului by BIALI GABRIELA () [Corola-publishinghouse/Science/83088_a_84413]
-
caracteristic podișurilor și dealurilor înalte. Aceasta se concretizează întro distanță nu prea mare Între gospodării, cu o vatră bine conturată față de tipul risipit, și cu o parte mică a terenului de subzistență în vatră (grădini cu pomi și vii care inundă, În timpul verii, tot peisajul cu verdeață). II.4.3. Textura străzilor Pentru majoritatea satelor este parțial dezordonată, parțial geometrică liniară. În Țibănești, jumătatea de nord a satului are o textură dezordonată în genere, cu excepția tentaculelor din NV și E, care
Consideraţii etno-geografice asupra procesului de locuire pe teritoriul comunei Ţibăneşti by Margareta Negrea Văcăriţa. () [Corola-publishinghouse/Science/669_a_1288]
-
există păduri și pășuni. Et.: ap. luncă d. slv. lonka. MÂNIOASA, teren arabil din Negoiești, situat în lunca Trotușului. Și acest toponim are legătură cu revărsarea râului la confluența a două părți din el, creând o insulă care era adesea inundată de « mânia » Trotușului, mai ales în sezonul de vară. Acest nume de loc reprezintă, de fapt, o metaforă toponimică. Et.: ap. mânios (adjectiv) d. ap. mânie (d. lat. mania ) + suf. adjectival - oasă (feminin, articulat). MUNTELE MIC, munte (1269 m. înălțime
LOCURI, NUME ŞI LEGENDE TOPONIMICE by ŞTEFAN EPURE () [Corola-publishinghouse/Science/1668_a_2940]
-
Suntem plătiți pentru munca noastră, iar noi plătim, de asemenea, pentru servicii și produse pentru impozite. Banii sunt fundamentali în încercările noastre de a ne trăi viața în mijlocul comunității. Nu reprezintă doar un mijloc rațional de schimb. Ei ne pot inunda de dorințe, invidie, lăcomie. Oricât ar fi de mulți, banii nu pot satisface pofta. Multe dintre problemele asociate cu munca sunt în legătură cu banii. Primul principiu al onoarei, inoculat în sufletul celui pe care-l educi, este că e rușinos să
Despre muncă şi alte eseuri by Mihai Pricop [Corola-publishinghouse/Science/1398_a_2640]
-
utilizeze capitalul str)în și, tot mai mult, propriul capital, al)turi de propria fort) de munc), spre a produce bunuri care ar putea înlocui ,,producția britanic) pe piețele neutre ale lumii”. Ea ar putea, în cele din urm), s) ,,inunde” chiar și piețele occidentale cu ,,m)rci chinezești” ieftine, s) inverseze cursul investițiilor, și s) dobândeasc) ,,control financiar asupra foștilor s)i patroni și civilizatori” (1902, pp. 308 și urm., 313). Propriile acțiuni ale unei ț)ri imperialiste îi submineaz
[Corola-publishinghouse/Science/2255_a_3580]
-
Sf. Simeon Noul Teolog, Cartea discursurilor etice. Discursul 4 , p. 215. footnote>. Într-un paragraf din viața lui Simeon, scrisă de biograful său - Nicetas Stethatos - putem citi următoarea mărturisire: Atunci, în timpul rugăciunii, a fost umplut de o mare bucurie și inundat de lacrimi fierbinți (...) Și întrucât nu fusese inițiat în astfel de revelații, în spaima sa, striga cu mare glas: <<Doamne miluiește-mă>> (kyrie eleison)! În această lumină, a primit puterea de a vedea și (...) iată că din înălțimea cerurilor i-
EXPERIEREA LUMINII DUMNEZEIEŞTI LA SFÂNTUL SIMEON NOUL TEOLOG by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/141_a_174]
-
sfârșit, mult după aceea, după ce lumina s-a retras, s-a regăsit în trupul său și în interiorul chiliei sale, cu inima plină de o bucurie negrăită, în timp ce gura sa, cum am zis, striga: <<Doamne miluiește!>> (...) și întreaga sa ființă era inundată de lacrimi mai dulci decât mierea<footnote Pr. Juvenalie Ionașcu, Experiența rugăciunii lui Iisus în spiritualitatea românească, Editura Anastasia, 2001, p. 76. footnote>. În această mărturisire regăsim bucuria inimii Sfântului la vederea luminii suprafirești. Și în Imnul 49, Sfântul Simeon
EXPERIEREA LUMINII DUMNEZEIEŞTI LA SFÂNTUL SIMEON NOUL TEOLOG by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/141_a_174]
-
zonă, așa cum îl știu de multă vreme și pe vânzătorul bărbos plasat la capătul aleii, specializat în comerțul cu literatură legionară și ezoterică - New Age. Pentru zilele de pelerinaj, a gândit o scenografie specială : două reflectoare cu halogen, puternice, care inundă cu lumină crudă câteva rafturi confecționate ad-hoc pe care sunt expuse, în ordine, bestselurile spirituale ale momentului : jurnalul actriței Oana Pellea, Dan Puric, scrierile Părintelui Iustin Pârvu și ale Părintelui Arsenie Papacioc, literatură din lupta anticip și anti-avort, alături de cărți
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
îl ceartă. Blând îl ceartă. „Se supără Sfântul pe tine.” Iliuță învârte șapca în mâini și nu știe ce să mai facă, nici cu șapca, nici cu mâinile, nici cu el însuși. Iarăși tăcere grea. Mormântul Părintelui Arsenie Boca este inundat de crizanteme de toate culorile, flori de toamnă ca pentru o sărbătoare de toamnă. Cei veniți în pelerinaj aduc la rândul lor alte și alte flori, care îngroașă covorul de pe mormânt și de lângă. O simfonie a culorilor, impresionantă. Alte dialoguri
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
pe jumătate Dealul. I-am spus „linia cerșetorilor” deoarece aici sunt înșirați, ca mărgelele pe ață, zeci de cerșetori, care mai de care mai interesant și inventiv în expunerea infirmităților aducătoare de bani. După puțină vreme, am simțit cum mă inundă un sentiment extrem de plăcut, de securitate și protecție : a sta printre cerșetori te face cerșetor. Nimeni nu-ți mai pune la îndoială identitatea, gesturile de a nota într-un carnet ceva nu mai apar ca subversive etc. În cadrul unui pelerinaj
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
an mai târziu. Până în primăvara anului 1981 nu s-au făcut racordările la curent electric și gaze, ceea ce a obligat pe primii locatari ai noului bloc să petreacă o iarnă în frig și întuneric. Care este situația actuală? Subsolul este inundat din mai multe motive: nivelul subsolului este mai jos decât cel al sistemului de canalizare, apa de canalizare scurgându-se în subsol; nu există posibilități de scurgere a apei din subsol pentru că această parte a clădirii nu a fost prevăzută
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
de a scrie, explică fascinația, nu și nedomolita, bolnăvicioasa atracție sexuală. Dezamăgitoare literar e semnificația limitată a supliciilor sufletești ale Anei, cu efecte fiziologice dezastruoase, dar ducând la o succesiune banală de certuri și împăcări, separări „definitive” și recuperări disperate. Inundat de eseism, Drum de foc dezvăluie experiența conjugală a Anei Stavri cu alt soț, Filip Nazarie, anterioară cu un deceniu celei din Pontiful, nu fără evocarea primei căsătorii, cea cu Ion, ori deconspirarea câtorva amoruri paralele, „ocazionale”. Dar personajul care
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289841_a_291170]
-
tot mai puțini oameni fac parte dintre cei cu care ai conviețuit trecutul tău. Cobor spre drumul dinspre Cotul Miculinți, un drum nenorocit, dar atît de aproape de sufletul meu. Dealurile par mai mici, văile mai puțin conturate și satul mai inundat de vegetație. După numai un sfert de oră de la călcarea pragului casei în care m-am născut, apare Tudor Dîmboc, un bătrîn trecut de opt decenii. Rămăsese acum, după ce Vasile Alistar și-a făcut bagajul, cel mai înțelept om din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
cazul. Ponor era într-o vervă de zile mari. Cum vă spuneam, eu scriu exploziv. Acumulez luni, chiar ani și deodată explodez. Nu mai sînt stăpîn pe mine, scriu de parcă aș fi doar un instrument de scris. Ideile curg șuvoi, inundă văi, munți, continente... Da, este adevărat, confirmă un confrate. Deci, de la un timp simt că am bostanul plin și că este gata să reverse... Să fete diamantul... Da, exact, ăsta-i cuvîntul. Am hotărît să plec trei zile la munte
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
acolo. Lîngă Neamț... dar atunci n-a putut... făta nimic. Băusem prea mult și eu cînd beau, nu prea... Sigur, nu prea. Nici noi nu prea... cînd bem. Ei bine, era un timp superb. O toamnă din alea, cînd culorile inundă pădurea. Era cald și eu preferam să lucrez afară, pe o terasă intimă. Știu, unde beam noi... Da, pe terasa aia. Nu-i așa că te inspiră? Nouă ne spui? Cu vederea aia spre munți, în vale pîrîul și la dreapta
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
uciși în țara vecină. Pornim tăcuți în procesiune prin micuțul Sant'Oreste. Pe marginea ferestrelor sînt puse fețe de masă curate. Containerele de gunoi de pe traseu sînt învelite în folii de plastic. Mici altare, în nișe străvechi ale unor case, inundate de flori, opresc procesiunea și sfîntul părinte îngenunchează ca să ridice rugă lui Iisus. De la ferestre se aruncă petale de trandafir de către gospodine. Ninge gros cu flori peste noi și se așterne covor gingaș pe care nu mă îndur să calc
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
vor alătura. Georges se plimba și el prin amintiri. Într-un tîrziu, rupe tăcerea. Am avut un cîine extrem de inteligent și de loial. Cînd lipseam, nu mai mînca. N-am putut să-l salvez. Ochii lui Georges devin triști și inundați de lacrimi. Săracu', te înțeleg. Privește în altă parte. Nu-i tulbur momentul și tac. Peste un sfert de ceas trecem la ale noastre și încet dar sigur revenim cu picioarele pe pămînt. A fost o seară minunată. Georges a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
adună, din locuri doar de el știute, puțină umezeală. Versanți arși de incendii devastatoare stau mărturie mută a unor dureri trecute. Șoseaua șerpuiește cu nonșalanță printre munți de stîncă, printre sate de-o vîrstă cu Zeus, printre văi irigate și inundate de un verde crud, buratec. Apoi urcă și se apropie de templul lui Apollo, asediat de autocare și mașini din toată lumea, venite acolo pentru a vedea o minune. Turiști conduși de ghizi nemiloși, care sub un soare de 37oC la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
nu este real și că iluziile te fac fericit fără a fi fericit. Plecasem în ziua aceea din insula Brännö Rödsten cu convingerea că nu voi mai revedea soarele de acolo în asfințitul sîngeriu din Marea Nordului, mare pe care o inunda cu generozitate și delicatețe. Îmi luasem rămas bun definitiv de la Ingela Märtensson, de la casa ei, de la insula ei, de la șoferul celor două mașini de pe insulă, hăzosul Dennis Sture, de la cele două capre și șase oi ale bogătanului care deținea colosala
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
ne tîrîm sub niște tufe mai răsărite. Dumnezeu ne-a salvat, dar cîte o bilă de gheață tot își mai făcea drum spre trupurile noastre înghețate... Se așterne tăcere și asistența ne privește cu respect. O undă de simpatie ne inundă aproape imperceptibil sufletele. Olandezul întinde o mînă cu timiditate și o așează pe mîna mea. Copiii lui dorm în pace și eu am senzația că-mi sînt puțin obligați. O seară plăcută între trei nații diferite. Poveștile olandezului sînt seci
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
merg la toaletă... Mă uit după el. Tremură și-mi face plăcere. Romul a rămas nebăut și furculița înfiptă într-o bucată de carne. Mă las pe spătarul scaunului și izbucnesc în rîs. Charanga a primit liber și sala este inundată de muzica ce-ți face inima să vibreze. Amicul meu a șters-o, să dea raportul. Necazuri latino-americane S-a trezit numai pe jumătate, pe la ora două noaptea. Era transpirat și setea îl chinuia, dar nu îndeajuns să-l determine
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
San Juan Evangelista Isla de la Juventud, pe urmele Amiralului poți ajunge la "cele peste 150 de insulele", botezate de Columb "Jardin de la Reina" grădina reginei, descoperite la 15 mai 1494, tărâmuri de vis, scăldate de apele verzi-albastre ale Mării Caraibilor, inundate în vegetație luxuriantă, paradis al turiștilor din întreaga lume. Cine ești dumneata, domnule Columb, și ce-ai făcut în urmă cu 500 de ani? A fost "Amiral del Mar Oceano" și a descoperit "Lumea Nouă"! A mai descoperit ceva: oul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1571_a_2869]
-
mea. Odată mă dusese la Mircești. Rețin de atunci imaginea Ceahlăului, care se vedea foarte clar și neașteptat de mare. Cred că era toamnă, când atmosfera limpede sporește vizibilitatea. Și chiar pe acolo, prin fața Hanului trecusem prin apă, fiindcă Siretul inundase șoseaua. Timpul dedicat pauzei de odihnă sfârșindu-se, am urcat pe bicicletă pentru a ajunge acasă. Am descălecat la urcușul mare, cu care începe județul Neamț. Dacă aș fi avut altă bicicletă, altfel ar fi fost... De la sensul giratoriu spre
Periplu pe bicicletă by Mihai Ştirbu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1781_a_92271]