2,956 matches
-
să-l sfideze pe tată, în sensul strict al cuvîntului. Cum? Ridicîndu-i persoana deasupra tuturor celorlalte. Învățătura lui este scoasă în afara oricărei critici, persoana lui în afara oricărei judecăți. Dematerializat cu totul, făcut nemuritor, transformat în personaj de legendă, desăvîrșit, infailibil. Metamorfoza este realizată de toți fiii care au uneltit împotriva-i. Ei își înconjură tatăl cu un sentiment de pietate și-l cinstesc de parcă s-ar afla printre ei. Înainte ca acesta să fie nemuritor, ei îl așază deja în Panteonul
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
epocii. În SF, autorul construiește "lumi posibile" plasate în timpuri viitoare, prezente sau trecute, paralele. SF-ul propune ficțiuni "mimetice ale virtualului*". Strategiile sale narative sunt aceleași cu ale romanului din literatura generală, chiar dacă le privilegiază pe acelea care facilitează metamorfozele și anamorfozele 2. Acțiunile personajelor sunt situate într-un mediu coerent, deși îndepărtat de al nostru. SF-ul propune o "enciclopedie suplimentară" pe care R. Saint-Gelais (1999) o numește "xeno-enciclopedie" și care se bazează pe luarea în considerație a rezultatelor
by Roger Bozzetto [Corola-publishinghouse/Science/946_a_2454]
-
cărui așteptări înclină mai puțin spre calitatea literară decât spre dorința de a trăi acea senzație de uimire, prezentă în ideile științifice uneori bizare, dar care îi fac să viseze, și în magia cuvintelor împrumutate dintr-o știință aflată în metamorfoză rapidă, care servește drept garanție imaginarului. Sunt înfățișate cuceriri galactice, realizate grație armelor terifiante, întâlniri cu diferite rase sau mutanți, călătorii printre stele gigantice și sori care apun pentru ultima oară. Se află acolo o dimensiune optimistă, megalomană, o imagistică
by Roger Bozzetto [Corola-publishinghouse/Science/946_a_2454]
-
adăugați, care capătă în ochii cititorului, în timpul lecturii, o anumită verosimilitate grație trimiterilor, apropiate sau îndepărtate, la știință sau cel puțin la vocabularul ei, la "cuvintele-ficțiune", apărute într-o tehnocultură. Originalitatea SF-ului constă în aceea că propune, printr-o metamorfoză a trimiterilor, un decalaj în raport cu lumea cunoscută, realizat prin diverse mijloace narative și strategii romanești, pe care totuși nu el le-a inventat. Scopurile vizate sunt mai multe. Ele merg de la simpla mirare la siderare, trecând printr-o eventuală repunere
by Roger Bozzetto [Corola-publishinghouse/Science/946_a_2454]
-
justifică selarii în formă de con de pin din Visul lui Kepler sau "marțienii" din Războiul lumilor, unde H. G. Wells explică forma lor de vampiri... ca să nu mai vorbim de seria Alien (Moisseeff, 2005). SF-ul a inventat, de asemenea, metamorfozele genetice, naturale sau artificiale, necesare pentru a-i adapta pe anumiți oameni (un nou stil de coloni?) la anumite planete unde forța gravitațională sau atmosfera ar fi fost un obstacol pentru colonizare (Blish, 1967). A imaginat creșterea capacităților de memorare
by Roger Bozzetto [Corola-publishinghouse/Science/946_a_2454]
-
de explicat, dacă nu și de scuzat, ceea ce ridică întrebări privitoare la funcționarea imaginarului în aceste texte, ținând totuși cont că ele erau citite și apreciate în ciuda acestor "bavuri". 2.4. Limitele imaginarului În locul imaginației, al jocului cu posibilitățile, al metamorfozelor sau anamorfozelor, cititorul are dreptul la simple reduplicări. Reperele lumii cunoscute nu sunt modificate decât punctual, în afară de câteva inovații lexicale cu conotații pseudoștiințifice care țin de "o imaginație științifică". În fapt, în aceste cazuri, imaginația pare destul de săracă. Ea se
by Roger Bozzetto [Corola-publishinghouse/Science/946_a_2454]
-
În poeziile de dragoste, iubita, natura și poemul se identifică în celebrarea continuă a „cultului poemului” (G. Călinescu), astfel încât întreg volumul constituie o veritabilă „mistică a poetului și a poeziei” (Pompiliu Constantinescu). Poeme de dragoste (1936) consacră dubla și rodnica metamorfoză a poemului în iubită, a iubitei în poem. Ea este „soră, prietenă, iubită”, „toamnelor logodnică”, „cântec”, „poemă lineară, perfectă și-armonioasă” (Îndoială). Erotismul ingenuu, adolescentin, uneori cu accente argheziene, capătă dimensiunile sacralității; apropierea „ne-carnală”, de multe ori imaginară, se
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285525_a_286854]
-
Ledo Ivo, Las Pistas, 1986; Yvan Goll, El Canal de Panama, Panama, 1988. Repere bibliografice: Ștefan Baciu văzut de critică, București, 1940; Călinescu, Ist. lit. (1982), 944; Constantinescu, Scrieri, I, 150-155; Gino Lupi, Novecento letterario romeno, Milano, 1965-1966, 175-176; Manolescu, Metamorfozele, 118-121; Micu, „Gândirea”, 623-628; Constantin Eretescu, De vorbă cu Ștefan Baciu. „Poezia în libertate”, RL, 1990, 18; Nicolae Manolescu, Fișă pentru o biografie poetică, RL, 1990, 24, 25; Alexandru Ruja, Poezia lui Ștefan Baciu, JL, 1990, 27; Scarlat, Ist. poeziei
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285525_a_286854]
-
Paraschivescu încă de la debut, este acum resimțită acut în forma unei desacralizări: „Nicăieri nu se-aprind focuri / pe comorile ascunse / și Făt-Frumos întârzie pe la fântâni / cu servitoarele Sfintei Vineri” (Povestea de-aseară); „Ave Maria / s-a deghizat în Mary Lou” (Metamorfoză); „Noe, iubitul meu Noe,/ tânărul meu amant arestat / la graniță de vameșii muți, / cine se mai întoarce / acum în locul tău / să mă ridice deasupra apelor” (Posibile aceste gări... ). I. scrie deseori o poezie voit frântă, alteori dorind evident a scandaliza
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287642_a_288971]
-
Ch. (n.t.). 26 Lucius Apuleius, n. Madaura (Algeria actuală), 125-170 a.C, scriitor, filosof, retor, magician și alchimist roman din școala platonică; cea mai cunoscută operă a sa este unicul roman în limba latină care ne-a parvenit integral, Metamorfozele sau Măgarul de aur (n.t.). 27 eu am consumat mai mult ulei de candelă (citind) decât voi vin (în limba latină) (n.t.). 28 Gorgias (485-373 a.Ch.), retor și filosof grec, discipol al lui Empedocle, considerat unul dintre
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
Colecția ACADEMICA 240 Seria Studii culturale și media Constantin MIHAI, doctor în Litere la Universitatea "Michel de Montaigne", (Bordeaux, Franța) și Universitatea din Craiova, cu o teză despre Gilbert Durand și metamorfozele antropologiei imaginarului. Lector universitar la Universitatea "Constantin Brâncoveanu" (Rm.Vâlcea). Specializat în istoria intelectuală interbelică românească și în antropologia Imaginarului, este autor al volumelor: Arca lui Nae. Perspective culturale asupra generației '27, ediția I-a (2004); ediția II-a (2014
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
de fenomene iconice care nu au o densitate egală. În același timp, dimensiunea simbolică a imaginilor nu poate fi asimilată unei supraabundențe a reprezentărilor. 2. Imaginea speculară Analiza psihanalitică înțelege stadiul oglinzii "ca o identificare", în sensul propriu al termenului: metamorfoza produsă de subiect când acesta își asumă o imagine al cărei efect este indicat de folosirea termenului de imago. Asumarea imaginii sale speculare de către ființă implică un caz exemplar: manifestarea matricii simbolice în care "eul se precipită într-o formă
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
și se reconstruiau episoade narate de mitologia greco-romană și de istoria romană; ulterior au fost repetate și de alți împărați și au fost celebrate îndelung cu prilejul jocurilor de la Corint, după cum se poate citi în cartea a X-a a Metamorfozelor lui Apuleius (125-170). Din paginile autorilor păgâni și creștini cunoaștem și subiectele preferate în cadrul acestor celebrări: nelegiuirea Pasifaei care, în lascivitatea ei, s-a expus taurului; a lui Attis care și-a mutilat organele genitale; a Danaidelor și Dircelor care
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
sau a practicii într-o problemă de actualitate, aceasta fiind noua paradigmă, cu conturarea și a unui nou model, acceptat apoi, ca rezultat al cercetărilor, descoperirilor, experiențelor reale. Ea ar fi ca o reașezare conceptuală asupra realității, care cere o metamorfoză esențială, conceptuală și aplicativă, prin cercetare, ca o transformare conștientă, un nou model interpretativ exemplar, care include scopuri, aspirații, dorințe, valori, teorii, cunoștințe. Și nu poate fi un simplu curent teoretic la modă în pedagogie, cu marcarea etapelor de criză
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
viață de om nu e decât o neîncetată răsădire, un fel de-a se Îngropa tot timpul În alte pământuri. Te Îngropi cu fiecare demers, te Îngropi Într-o prietenie, Într-o fidelitate, Într-o idee, În așa fel Încât metamorfozele vieții tale nu sunt altceva decât strămutările și metaforele ei”. (Creație și frumos În rostirea românească, 1973). Μ Cei care vor să trăiască numai În desăvârșire, numai În puritatea gândului și a simțirii, s-ar putea să pățească precum acei
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
operei literare, o componentă foarte importantă, bineînțeles, fără de care opera beletristică nu poate exista. Din punctul de vedere adoptat aici, textul nu presupune cu necesitate ipostaza de operă, ci tinde doar spre ea. Finalitatea acestei tendințe este consecința declanșării unei metamorfoze, având ca obiect limba textului"42. Prin urmare, semnul incluziunii care se impune a fi stabilit între text, ca proces, și operă, ca finalitate, este tocmai înțelegerea textului ca necesitate a sa de a tinde către un nivel superior, devenind
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
poetic, văzut ca stâlp al modernității, am încercat o stabilire inițială a unei relații text-operă, văzută ca fiind una ascendentă: "textul nu presupune cu necesitate ipostaza de operă, ci tinde doar spre ea. Finaliatea acestei tendințe este consecința declanșării unei metamorfoze, având ca obiect limba textului"3. Identificarea acestuia cu poezia însăși vine dintr-o suspendare a alterității: "Nu este chiar o chestiune naivă de a ști de ce limbajul poetic se comportă ca și cum n-ar urmări să asigure trecerea mesajului de la
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
literară", 51 (1976). Manolescu, Nicolae, Sufletul meu lepădat de trup, în "România literară", 37 (1979). Manolescu, Nicolae, Despre poezie, București, Editura "Cartea Românească", 1987. Manolescu, Nicolae, În ateliere va fi de acum întuneric, în "România literară",19 (1991). Manolescu, Nicolae, Metamorfozele poeziei. Metamorfozele romanului, Iași, Editura Polirom, 1999. Manolescu, Nicolae, Generație literară, în "România literară", nr. 2 (2000). Manolescu, Nicolae, Literatura română postbelică, I, II, Brașov, Editura Aula, 2001. Manolescu, Nicolae, Despre poezie, Brașov, Editura Aula, 2002. Manolescu, Nicolae, Cum se
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
1976). Manolescu, Nicolae, Sufletul meu lepădat de trup, în "România literară", 37 (1979). Manolescu, Nicolae, Despre poezie, București, Editura "Cartea Românească", 1987. Manolescu, Nicolae, În ateliere va fi de acum întuneric, în "România literară",19 (1991). Manolescu, Nicolae, Metamorfozele poeziei. Metamorfozele romanului, Iași, Editura Polirom, 1999. Manolescu, Nicolae, Generație literară, în "România literară", nr. 2 (2000). Manolescu, Nicolae, Literatura română postbelică, I, II, Brașov, Editura Aula, 2001. Manolescu, Nicolae, Despre poezie, Brașov, Editura Aula, 2002. Manolescu, Nicolae, Cum se debuta la
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
p. 623. 122Alex Ștefănescu, Istoria, p. 402. 123***, Dicțíonarul general al literaturii române, p. 297. 124Nicolae Manolescu, Literatura română, p. 272. 125"Ineditele de la sfârșitul culegerii arată, fără tăgadă, preponderența acestei formule de lirism aspru, polemic. Trebuie să admit că metamorfoza mă ia, cum se zice, prin surprindere și găsesc greu punțile de legătură cu poezia anterioară a Blandianei". Nicolae Manolescu, Literatura română postbelică, p. 274. 126***, Dicționarul general al literaturii române, p. 296. 127Ibidem, p. 262-265, "Calitate de martor". 128Ibidem
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
sectei sînt falsuri, dar păcăleala este motivată de intenții bune. Atunci cînd Profetul este ucis, Savantul și Polițistul, aghiotanții lui, decid, Împreuna cu fiul Profetului, să-l Înscauneze pe acesta ca reîncarnarea tatălui pentru a-i convinge pe adepți că metamorfoza este posibilă acum. Planul cronologic secund al romanului, cel ai cărui eroi sînt neo-umanii, confirmă realizarea dezideratului și justifică minciuna: da, atunci a fost o păcăleală, dar acum e o realitate; În fond, minciuna n-a făcut decît să grăbească
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
valorilor barbare care au cauționat cele mai mari genocide din istorie: era limpede, rolul literaturii nu era acela de a educa. Literatura nu trebuie supraestimată. S-a dovedit că puțini scriitori au fost În stare să anticipeze dinamici societare și metamorfoze mentale majore. și chiar dacă au reușit, ca Dostoievski În Demonii, de pildă, ideologia s-a dovedit o armă mai puternică. Literatura s-a mulțumit să Însoțească și să Îmbogățească un imaginar, colectiv și individual, fără să-i schimbe structura și
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
supravegherea. Travestirea ține, cel mai adesea, de strategie. Dacă vrei să supraveghezi, să spionezi, să cercetezi în voie, trebuie să-ți schimbi înfățișarea, uneori și sexul, să accepți roluri subalterne - proceduri necesare, frecvente în asemenea cazuri. Travestirea implică, așadar, o metamorfoză observată de către spectatori, metamorfoză ale cărei forme de manifestare, mai mult sau mai puțin evidente, depind de opțiunea regizorală. Unii regizori se mulțumesc să marcheze „transformarea” doar prin câteva semne, tocmai pentru a sublinia artificiul procedeului; alții, dimpotrivă, sporesc detaliile
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
reprezentativi, veritabilă galerie simbolică a societății, se dedau unor perverse practici sexuale, fără să le treacă prin cap vreodată că nimeni nu se poate sustrage supravegherii ochiului unic, neobosit și omniprezent, al patroanei. Prin această „panoptizare”, Genet operează o veritabilă metamorfoză carnavalescă: libertățile pe care și le ia fiecare „client” răstoarnă complet imaginea și comportamentul propriu funcției sale în câmpul social. Asistăm, firește, la o liberalizare a moravurilor, dar, în același timp, „bordelul este o închisoare”. Iar Doamna Irma se străduiește
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
o dezvoltare dialectică a ceea ce numim esența poeziei. Lucrarea de față s-a născut și dintr-un sentiment de dezaprobare, generat de atitudinea unor profesori din liceele noastre în raport cu fenomenul poetic actual. Descumpăniți în fața sensurilor schimbate în lumea cuvintelor, în fața metamorfozelor petrecute în viața metaforelor și a simbolurilor, și rezistenți la ce este nou, predau capitolele destinate poeziei actuale cu rezerve și cu multă prudență. Maria PAVNOTESCU Experiențe poetice și valori în evoluția liricii contemporane Fenomenul poetic actual nu este cristalizat
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]