3,704 matches
-
10%) decât în cazul pleurectomiei/decorticare, dar pacienții cu pneumonectomie extrapleurală au risc mai mare de metastaze la distanță. Rata mortalității în cazul pleurectomiei/decorticării este de 1-2%, iar în cazul pneumonectomiei extrapleurale de 5% în centrele specializate, cu o morbiditate de 25-50% [52]. Studiile nerandomizate sugerează o îmbunătățire semnificativă a supraviețuirii fără boală în cazul pneumonectomiei extrapleurale față de pleurectomia/decorticare [36]. Procedurile cu potențial curativ încearcă să îndepărteze tumora cu „intenție curativă”, celulele reziduale microscopice fiind distuse prin terapia adjuvantă
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by CLAUDIU NISTOR, ADRIAN CIUCHE, TEODOR HORVAT () [Corola-publishinghouse/Science/92103_a_92598]
-
administra o doză mai mare de radioterapie postoperator. Figura 5.55. Mezoteliom pleural malign difuz. Aspect intraoperator (pericardoplastie cu plasă dual-mesh). Dezavantajele pneumonectomiei extrapleurale sunt următoarele: rezerva fiziologică mai mare necesară, incidența mai mare a mortalității (sub 5%) și a morbidității (25-50%), decât în cazul pleurectomiei/decorticare [60]. Principalele cauze de deces sunt insuficiența respiratorie, infarctul miocardic și embolia pulmonară. Complicațiile postoperatorii sunt reprezentate de: aritmii cardiace supraventriculare, hemoragie, pneumonie postoperatorie, fistulă bronho-pleurală (în special, pentru pneumonectomia extrapleurală dreaptă), empiem, chilotorax
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by CLAUDIU NISTOR, ADRIAN CIUCHE, TEODOR HORVAT () [Corola-publishinghouse/Science/92103_a_92598]
-
locale [52]. Hipertermia însăși este citotoxică. Ea crește eficacitatea citotoxică a medicamentelor și stimulează penetrarea profundă a acestora [52, 60]. Chirurgia citoreductivă asociată cu chimioterapia intrapleurală hipertermică (cisplatin, adriamicină) este fezabilă în tratarea mezoteliomului în stadiu precoce, cu rată de morbiditate acceptabilă și cu control loco-regional al bolii [7, 53]. În studiul lui Mattson nici una dintre modalitățile de tratament combinate nu previne creșterea invazivă locală sau răspândirea la distanță. Durata de supraviețuire a crescut de la 8 la 12 luni în cazul
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by CLAUDIU NISTOR, ADRIAN CIUCHE, TEODOR HORVAT () [Corola-publishinghouse/Science/92103_a_92598]
-
pericardică cu ser fiziologic betadinat, se plasează un tub de dren inferior și posterior de ventriculul stâng, tubul se exteriorizează prin contraincizie. Unii autori recomandă un al doilea tub de dren poziționat anterior de cord. Rata de succes depășește 90%, morbiditatea este de 10%, iar mortalitatea - 0 [14]. Desființarea spațiului pericardic prin procesul inflamator declanșat de tubul de dren, pare a fi principalul factor în prevenirea recidivei, un proces mai important decât fenestrarea propriu-zisă. Pericardoscopia Un obiectiv important în pericarditele maligne
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by CLAUDIU NISTOR, ADRIAN CIUCHE, TEODOR HORVAT () [Corola-publishinghouse/Science/92103_a_92598]
-
pericardoscopia este o procedură ce este în prezent aplicabilă, dar care este folosită rar în practică (dotare tehnică, training). Fenestrarea pericardo-pleurală Crearea ferestrei pericardo-pleurale prin toracotomie antero-laterală prin spațiul IV sau V intercostal stâng, datorită mortalității ridicate - 13% și a morbidității postoperatorii de 35-67%, nu își mai găsește justificarea. Aceeași fenestrare se poate face prin chirurgie toracică miniminvazivă, atingându-se obiectivele urmărite: tratarea sau profilaxia tamponadei cardiace, recoltarea de lichid în vederea examinării citologice și microbiologice, prelevarea de țesut pericardic pentru examen
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by CLAUDIU NISTOR, ADRIAN CIUCHE, TEODOR HORVAT () [Corola-publishinghouse/Science/92103_a_92598]
-
din pericard spre peritoneu (Wang, 1994) (citat de [14]). Pericardectomia Rezecția parțială sau completă a pericardului a reprezentat o procedură chirurgicală în tratamentul revărsatelor maligne, fiind realizată prin sternotomie sau toracotomie antero-laterală. Deși rata de succes este importantă - 83,3%, morbiditatea de 67% și o mortalitate de 13,3% face ca pericardectomia să aibă în prezent o indicație discutabilă [14]. Procedura poate intra în discuție în caz de insucces a altor procedee chirurgicale, când este preferabil a fi realizată pe cale miniminvazivă
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by CLAUDIU NISTOR, ADRIAN CIUCHE, TEODOR HORVAT () [Corola-publishinghouse/Science/92103_a_92598]
-
SIS bine organizat are urmatoarele caracteristici: -acoperire generală -accesibilitatea populației la îngrijiri de sănătate sub aspect economic, geografic și temporal -performanța medicală (calitatea actului medical), satisfacția utilizatorilor și a furnizorilor -continuitatea îngrijirilor de sănătate pertinentă față de nevoi (servicii concordante cu morbiditatea și mortalitatea regională) -acces egal al tuturor indivizilor la îngrijiri -posibilitatea pacientului de a alege furnizorul de îngrijiri de sănătate, acceptabilitate socială largă a îngrijirilor furnizate -rentabilitatea sistemului responsbilitatea statului față de sănătatea publică Definiția Sănătății Nu există o definiție unică
Nursing general : note de curs by Solange Tamara Roşu, Mihaela Carmen Fermeşanu () [Corola-publishinghouse/Science/91817_a_93197]
-
34% și respectiv 7% [34]. EVALUAREA EFICIENȚEI DIVERSELOR TIPURI DE INTERVENȚIE TERAPEUTICĂ Rezultatele variatelor metode tratament ale CHC pot fi prezise de modele prognostice specifice. Astfel, în cazul pacienților propuși pentru rezecții hepatice severitatea insuficienței hepatice influențează major ratele de morbiditate și mortalitate postoperatorii. Absența hipertensiunii portale semnificative clinic (gradientul presional venos hepatic < 10 mm Hg sau prezența varicelor esofagiene), a trombocitopeniei și un nivel normal al bilirubinemiei pot prezice evoluția favorabilă postoperatorie [35]. Eșecul rezecțiilor hepatice se datorează cel mai
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Cristian Balahura () [Corola-publishinghouse/Science/92140_a_92635]
-
că rezecția ar trebui oferită tuturor pacienților cu tumori potențial rezecabile, indiferent de stadiu [5]. Devine evident că stabilirea indicației chirurgicale impune o analiză a fiecărui factor prognostic punând în balanță beneficiile îndoielnice ale unui tratament paleativ, în termeni de morbiditate și mortalitate [33]. STRATEGII CHIRURGICALE MARGINEA DE REZECȚIE Chiar dacă statusul marginii de rezecție nu a fost inclus în diferitele sisteme de stadializare ale CCI, importanța obținerii unei rezecții R0 este general acceptată [4], iar o margine chirurgicală pozitivă, chiar microscopic
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Bogdan Popescu () [Corola-publishinghouse/Science/92163_a_92658]
-
se impune extensia rezecției la tractul biliar extrahepatic, structurile vasculare hilare, vena cavă sau diafragm. De obicei un astfel de neoplasm se dezvoltă într-un ficat non-cirotic care permite executarea rezecțiilor extinse fără necesitatea embolizării venei porte. Ratele mortalității și morbidității în aceste cazuri ajung la 3-9% și respectiv 30-40% [33,45,51,69-71]. Decizia cu privire la dimensionarea adecvată a rezecției trebuie luată în funcție și de rezerva funcțională hepatică; algoritmul sugerat de Makuuchi a fost larg adoptat cu acest scop. Embolizarea
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Bogdan Popescu () [Corola-publishinghouse/Science/92163_a_92658]
-
mod activ la nivelul Registrului Regional de Cancer, permite analiza disociată a subsitusurilor hepatice (parenchimul hepatic și ductul biliar intrahepatic) și ale celor de tract biliar extrahepatic (veziculă biliară, duct biliar extrahepatic, ampula Vater), făcând astfel posibilă prezentarea datelor de morbiditate separat, pentru cancerul de veziculă biliară (VB), duct biliar intrahepatic (DBIH), duct biliar extrahepatic (DBEH), ampula Vater (AV), și duct biliar fără precizare (DB FAI) (tabelul 60). CANCERUL DE VEZICULĂ BILIARĂ - C23.9 În perioada 2008-2010, în Regiunea de NordVest
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Paula Szanto () [Corola-publishinghouse/Science/92150_a_92645]
-
HVS este ridicată încă din stadiile incipiente ale IRC, existând un paralelism între creșterea prevalenței HVS și reducerea funcției renale. Această prevalență este maximă la pacienții dializați. Prezența HVS la inițierea dializei constituie un factor de prognostic negativ atât pentru morbiditatea, cât și pentru mortalitatea cardiovasculară. Asocierea la HVS a altor anomalii ecocardiografice (dilatație ventriculară, disfuncție sistolică) amplifică enorm morbi-mortalitatea pacienților dializați. Ca urmare, identificarea și tratarea promptă și agresivă a tuturor factorilor corectabili (vezi tabelul III) implicați în geneza HVS
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91913_a_92408]
-
ale VS, afectând în mai mică măsură grosimea pereților VS și a septului interventricular [Wizeman et al., Nephron, 1993]. Conform datelor existente, prezența anemiei în momentul inițierii dializei reprezintă un factor independent de predicție a spitalizărilor ulterioare, contribuind major la morbiditatea pacientului dializat. Ca urmare, deși terapia cu EPO este costisitoare, cheltuielile de ansamblu cu pacienții dializați ar scădea prin reducerea costurilor spitalizării [Powe et al., 1994]. Sunt necesare precauții în terapia cu EPO la anumite populații de pacienți? Răspunsul la
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91913_a_92408]
-
predialitice sunt de 13-14 g/dl, iar la pacienții dializați, în absența dilatației ventriculare, de 11-12 g/dl. Controlul eficient al anemiei renale cu EPO determină regresia parțială (în medie cu 18%) a anomaliilor structurale cardiace, cu impact major asupra morbidității și mortalității pacienților dializați. Alte metode care pot determina regresia hipertrofiei ventriculare stângi: hemodializa neconvențională în practică, nefrologul se confruntă adeseori cu un control deosebit de dificil al hipertensiunii arteriale, al stării de hiperhidratare cronică și, în unele cazuri, al anemiei
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91913_a_92408]
-
30% față de nivelul inițial), a capacității de efort și a controlului tensional. După 6 luni de DPCA, 94% dintre pacienți au fost clasificați în clasele NYHA I și II. Supraviețuirea la 12, 18 și 24 de luni, având în vedere morbiditatea importantă, a fost rezonabilă: 94, 80 și 64%. Aceasta sugerează faptul că dializa peritoneală ar trebui aleasă ca modalitate de elecție în terapia pacienților cu uremie și insuficiență cardiacă congestivă. Dializa peritoneală versus hemodializa Masa VS pare mai redusă la
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91913_a_92408]
-
cu scăderea valorilor tensionale. Monitorizarea automată ambulatorie a tensiunii arteriale s-a dovedit un instrument extrem de util pentru caracterizarea corelației valorilor tensionale cu modificările structurale ecocardiografice. Astfel, valorile tensionale obținute prin monitorizare automată au o valoare predictivă net superioară în privința morbidității și mortalității cardiovasculare atât la pacienții cu hipertensiune arterială esențială, cât și la pacienții uremici. Tensiunea arterială medie îndeosebi cea sistolică obținută prin monitorizare ambulatorie se corelează de asemenea mult mai bine cu hipertrofia ventriculară stângă decât TA clinică, atât
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91913_a_92408]
-
severitatea leziunilor ischemice determinate angiografic [Mark et al., 1994]. Prognosticul leziunilor coronariene decelate angiografic este mai puțin caracterizat la pacienții uremici, astfel că există mai puține date concludente pe care să se bazeze deciziile terapeutice. Din motive de suprasolicitare, costuri, morbiditate crescută și de incertitudini legate de managementul pacienților asimptomatici, sunt foarte rare clinicile nefrologice, chiar în țări cu un sistem medical foarte dezvoltat, care să efectueze la toți pacienții potențial transplantabili cateterismul cardiac. Nu există studii care să compare rata
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91913_a_92408]
-
prognostic nefavorabil post-by-pass. în aceeași idee a fost efectuat un studiu care a urmărit caracterizarea incidenței insuficienței renale acute (IRA) postoperatorii; după chirurgia cardiacă, IRA severă survine la 1-5% dintre pacienți și reprezintă un predictor important și independent asociat cu morbiditatea și mortalitatea perioperatorii. Factorii de risc ai apariției IRA post-by-pass coronarian. Într-un studiu prospectiv [Chertow, 1998] cuprinzând 43.642 de pacienți care au suferit by-pass coronarian sau intervenție chirurgicală valvulară în perioada 1987-1994 a fost evidențiat un risc global
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91913_a_92408]
-
diselectrolitemiilor. V.4. Valvulopatiile cardiace Anomaliile valvulare sunt frecvente la pacienții cu insuficiență renală cronică terminală (IRCT), având drept cauze calcificările distrofice ale inelului și ale foițelor valvulare. Ele pot determina disfuncții valvulare semnificative, ce reprezintă un factor important de morbiditate și mortalitate cardiovasculare. Epidemiologie Calcificările valvulare se întâlnesc la 28-52% dintre pacienții uremici, mult mai frecvent decât la non-uremici. Prevalența lor crește cu vârsta și cu vechimea pacienților în dializă [Mazzaferro et al., 1993; FernÆndez-Reyes et al., 1995; Ribeiro et
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91913_a_92408]
-
metabolismului fosfocalcic și de unii factori de risc aterogeni. Cel mai adesea sunt afectate valva mitrală și cea aortică. Ele se pot complica, uneori, cu disfuncții valvulare (stenoză aortică, insuficiență mitrală) severe, semnificative hemodinamic, ce reprezintă o cauză importantă de morbiditate și mortalitate. Prevenirea acestor calcificări și a progresiei lor către disfuncții valvulare se realizează prin controlul factorilor de risc: hiperfosfatemia, hipercalcemia, hiperhidratarea, anemia. Evaluarea ecocardiografică periodică și profilaxia endocarditei infecțioase sunt obligatorii. Protezarea valvulară trebuie luată în considerare la toți
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91913_a_92408]
-
acest nivel al disfuncției apare anemia renală, hiperhidratarea devine evidentă, se înregistrează o rezistență crescândă la terapia diuretică, iar controlul tensional devine dificil. în plus, se acumulează factori ai microinflamației (proteina C reactivă, fibrinogen, interleukine), care contribuie de asemenea la morbiditatea cardiovasculară crescută observată la acești pacienți. Ca urmare, o rată a filtrării glomerulare mai mică de 50 ml/min trebuie considerată un important marker al prognosticului cardiac negativ la pacienții cu disfuncție sistolică. Nu trebuie însă neglijat faptul că pacienții
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91913_a_92408]
-
episoade repetate de decompensare cardiacă; doar 25% dintre cei care nu au prezentat această complicație în momentul intrării în programul de substituție cronică a funcției renale au suferit decompensări cardiace ulterioare [Harnett et al., 1995]. Ca urmare, pentru a minimiza morbiditatea cauzată de ICC în cursul terapiei de substituție a funcției renale este necesară în primul rând tratarea agresivă a factorilor de risc pentru insuficiența cardiacă congestivă la subiecții cu boală renală cronică, deci mult înainte de inițierea dializei sau de efectuarea
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91913_a_92408]
-
unor agenți patogeni agresivi și frecvența unor situații clinice particulare, cum ar fi prezența unor proteze valvulare sau pacienți cu imunodepresie, determină frecvent recursul la intervenție chirurgicală. Cu toate că nu toate cazurile de endocardită evoluează defavorabil, prognosticul este caracterizat printr-o morbiditate și mortalitate crescută. DEFINIȚIE Infecția țesutului valvular sau a endoteliului cardiovascular, de către o varietate de agenți patogeni, constituie endocardita infecțioasă [1]. Cu toate că endocardita afectează de cele mai multe ori valvele cardiace, ea se poate manifesta și ca o endarterită (de exemplu, în
Tratat de chirurgie vol. VII by BRÎNDUŞA ŢILEA, HORAŢIU SUCIU, IOAN ŢILEA () [Corola-publishinghouse/Science/92079_a_92574]
-
valvelor prostetice în acest interval. De asemenea, virulența germenilor de spital și terenul pacienților (insuficiență renală sau alte complicații care necesită acces vascular prin catetere) accentuează necesitatea unor strategii de prevenire. Deși EPV a fost diagnosticată prompt și tratată chirurgical, morbiditatea și mortalitatea au fost foarte mari. S. aureus și infecțiile asociate îngrjirilor de sănătate au fost constatați ca factori predictivi independenți de mortalitate intraspitalicească. Factorii predictivi de mortalitate sunt reprezentați de complicațiile bine cunoscute ale EPV: bacteriemie persistentă, insuficiență cardiacă
Tratat de chirurgie vol. VII by BRÎNDUŞA ŢILEA, HORAŢIU SUCIU, IOAN ŢILEA () [Corola-publishinghouse/Science/92079_a_92574]
-
momente diferite - Contaminant tegumentar comun cultivat din cel puțin o hemocultură recoltată de la un pacient cu un cateter intravascular - Antigen pozitiv din sânge (Hemofilus influenzae, Steptococcus pneumoniae, Neisseria meningitidis sau Streptococ de grup B). Infecțiile de cateter sunt asociate cu morbiditate, mortalitate și costuri crescute. Sunt complicații care se pot preveni și care produc în SUA 11 decese în fiecare zi. Conform Quality & Safety Research Group al Universității Johns Hopkins din Baltimore, SUA, [28] următoarele intervenții scad semnificativ riscul infecțiilor de
Tratat de chirurgie vol. VII by BRÎNDUŞA ŢILEA, HORAŢIU SUCIU, IOAN ŢILEA () [Corola-publishinghouse/Science/92079_a_92574]