2,794 matches
-
apropie. Nu oprește. Alt taxi trece În viteză pe lângă mine, gol ca un dric. Sunt Înnebunită acum. Se apropie al treilea taxi. Îi ies În față ca să-l opresc. Taximetristul trage de volan ca să mă evite și-i văd prin parbriz fața lată de ciupercă turtită strigându-mi: —Vacă proastă, nu poți dracu’ să te uiți pe unde mergi? Stau pe bordură, plângând de frustrare și milă de mine Însămi, când se aude o mașină de pompieri venind În viteză pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
și resimt o stare generală de bunăstare și fericire. E o dimineață minunată, una dintre acele zile newyorkeze strălucitoare care te fac să te doară sufletul. Ploaia ireală de azi-noapte dă peisajului o claritate extraordinară, ca șters cu ștergătoarele de parbriz. Apropiindu-ne de Începutul lui Fifth Avenue, văd clădirile cartierului financiar tremurând sub strălucirea vagă și apoasă, rezultat al jocului umezelii, luminii și sticlei. 08.59: Firma Brokers Dickinson Bishop se află la etajul 21. Stomacul meu face un flic-flac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
se strecura pe sub un indicator de trecere interzisă. Am pornit motorul și eram pe punctul de-a o urma, dar soldatul care scotocea printre păpușile de plastic s-a Întors să zbiere la mine. — Acceso prohibido...! S-a aplecat peste parbrizul meu, mînjindu-mi geamul cu o mînă unsuroasă, și a salutat-o pe tînăra femeie, care tocmai cotea să intre În parcarea poliției aflată În spatele punctului de control. M-a privit de sus cu răceală, dînd din cap ca pentru sine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
-mi scot așchia din palmă, cînd privirea mi-a căzut pe lemnăraia carbonizată a casei Hollinger. În vreme ce Hennessy vorbea prin interfon cu șoferul spaniol al conacului, eu ședeam pe locul din dreapta, bucuros că Între mine și clădirea distrusă se aflau parbrizul mașinii și porțile de fier forjat. Arșița incendiului Încă mai părea să emane din carcasa măcinată, rămasă În vîrful dealului ca o arcă trecută prin foc de un Noe modern. Se vedeau grinzile acoperișului ieșind din partea de sus a zidurilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
vizionări unice și private. De-a ce vă jucați aici? am strigat la ei. Pentru numele lui Dumnezeu... M-am apropiat de ei, mînios că nu fuseseră În stare s-o salveze pe femeia agresată, și le-am bătut În parbrize cu pumnul bandajat. Dar șoferii porniseră deja motoarele. Una după alta, mașinile m-au ocolit și s-au Îndreptat către porți, În vreme ce femeile Își țineau mîna la tîmplă ca să-și ascundă chipul. M-am Întors la club și am Încercat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
de film profesioniști prin complex. O să lansez Întrebarea la club. — Las-o moartă cu profesioniștii. Nu-s așa flexibili ca amatorii. De fapt, chiar am În minte pe cineva anume. Se Întinse În față și dădu drumul la ștergătoarele de parbriz, curățînd resturile adunate În dimineața aceea pe parbriz. Părea să-și fi refăcut forțele, de parcă avusese nevoie să atingă pragul de jos ca să poată țîșni către suprafață. — O să fie un mare star, Charles. Și din Întîmplare locuiește chiar lîngă casa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
la club. — Las-o moartă cu profesioniștii. Nu-s așa flexibili ca amatorii. De fapt, chiar am În minte pe cineva anume. Se Întinse În față și dădu drumul la ștergătoarele de parbriz, curățînd resturile adunate În dimineața aceea pe parbriz. Părea să-și fi refăcut forțele, de parcă avusese nevoie să atingă pragul de jos ca să poată țîșni către suprafață. — O să fie un mare star, Charles. Și din Întîmplare locuiește chiar lîngă casa pe care ți-am găsit-o ție. Acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
fi fost niciodată de găsit În garderoba lui Frank - poate i-o Împrumutaseră din depozitele Închisorii. — Frank... ești liber. Slavă Domnului! CÎnd am ajuns În dreptul BMW-ului, am simțit cum mă năpădește iar vechea dragoste frățească. I-am zîmbit prin parbrizul Însemnat cu gîngănii strivite, pregătindu-mă, În timp ce deschidea portiera, să-l Îmbrățișez. Paula ieși din mașină, cu fața parcă ciupită din cauza luminii tremurătoare. Evita să mă privească. De pe locul din dreapta, Gunnar Andersson Își Întinse genunchii osoși, apucînd cu mîinile marginea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
e Închis la Zarzuella, așteaptă procesul de mîine. (Se chinui să zîmbească sub strălucirea neonului defect.) Îmi pare rău, Charles, dar trebuia să te aducem aici. — De ce? Ce-nseamnă toate astea? Am privit În jur, Încercînd să deslușesc ceva prin parbrizele automobilelor parcate, crezînd În continuare că Frank ședea pe bancheta din spate a vreunei mașini de poliție fără Însemne. — E absurd - putem sta de vorbă la petrecerea de diseară. Nu... nu cumva să te duci la petrecere! spuse Paula, apucîndu-mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
după-masă. Toți știu. Totul e gata planificat - de-asta au Închis Clubul Nautico. Din spatele Paulei, suedezul, cu trăsăturile lui gotice abia descifrabile În aerul Îmbîcsit, aprobă iar, cu capul plecat. — Așa ceva e imposibil! - și am bătut mărunt cu pumnul În parbrizul Paulei. Am vorbit cu Crawford acum o oră. Nimeni n-ar fi putut să plănuiască nimic atît de repede. — Ei știu asta de cîteva săptămîni. Încercă să-mi potolească tremurul mîinilor, lipindu-și-le de piept. Vorbi clar, pe un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
De fapt, el nu cunoaște aproape deloc detaliile afacerii. — Atunci, cine le cunoaște? Mahoud și Sonny Gardner n-or fi visat toate astea singuri În pat. Cine-a pus totul la cale? Paula șterse pata lăsată de pumnul meu pe parbrizul ei. — Nu e vorba de o singură persoană. SÎnt toți amestecați, Împreună - Betty Shand, Hennessy, surorile Keswick și majoritatea celor pe care i-ai văzut la Înmormîntarea lui Bibi Jansen. — Dar de ce să vrea să-l omoare pe Sanger? Ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
cu ei, și-aveau dreptate. Mahoud a adăugat benzină În eter și iată-mă cu cinci morți pe conștiință. Se văzu că era supărată pe propria-i persoană cînd Își mătură părul de pe ochi și se privi rece În geamul parbrizului.) Am fost o proastă... Ar fi trebuit să ghicesc ce plănuiau ei de fapt. Dar eram sub vraja lui Bobby Crawford. El crease Estrella de Mar, iar eu credeam În el. După incendiu, am știut că oamenii o să continue să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
mîndria civică... M-am așezat În mașina lui Frank, cu mîinile pe volan, În vreme ce Andersson ridica mîna În semn de salut și urca rampa către lumina după-amiezei tîrzii ce răzbătea de afară. Paula stătea lîngă Jaguar, uitîndu-se la mine prin parbriz și așteptînd să-i răspund. Dar eu mă gîndeam la Frank și la anii copilăriei noastre petrecuți Împreună. Înțelegeam cum de căzuse sub vraja lui Crawford, convins de logica irezistibilă care Înviase din morți Clubul Nautico și orașul din jurul lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
cu acest individ atunci când va fi gata garajul. Între ei toți, numai Pablo avea o mașină serioasă, un Land Rover gigant, nou-nouț, care se vedea ca un tanc venind peste câmpuri. Când ploua, erau mlaștini care i se ridicau pe parbriz, însă nu păreau să-l încurce. Era scund și arăta caraghios când ieșea dintr-așa o mașină. — Cât te-a costat asta, prietene? întrebase dealer-ul de piscine. Bogăția Estului era la început, lumea nu-și dorea să se scalde
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
dar prin el învățase scurtăturile limbii, argoul și vorbirea de gang, ba chiar înjurăturile celor care îi veneau la garaj cu mașinile ferfeniță. Îl deschise la mijloc și îl desfășură larg, pe bordul mașinii, să citească anunțurile. Soarele dogorea prin parbriz și, așa, scăldat în lumină, încercă să parcurgă literele, dar, deodată, vederea i se umbri și apoi rămase în beznă, o secundă sau două, ca împins într-un puț. „Ăsta e un atac cerebral“, gândi brusc pe când literele din pagini
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
greutate care încearcă să ajungă la descoperirea pe care a făcut-o și nici unul nu a pus mâna pe ea. —Deocamdată. — Așa e, dar e destul de impresionant după părerea mea. Uri continua să conducă în tăcere, ștergătoarele mașinii măturând încet parbrizul din când în când. Aproape că nu scoteau nici un sunet. — Deci unde mă duci, domnule șofer? — Într-unul din puținele locuri din Ierusalim care e deschis toată noaptea. Și cu siguranță singurul care are calculator. Parcă mașina la capătul unei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
cu Uri, șerpuind cu hotărâre în sus, spre Ierusalim. Simți cum îi trosnesc urechile. Acum traficul era mai intens, dar încă departe de traficul urban obișnuit la o oră de vârf. —Shabbat, shabbat, spuse șoferul, gesticulând către peisajul de dincolo de parbriz. Orașul se golea pentru Sabat, care începea în seara aceea, la lăsarea întunericului. Și în curând îl văzu, pe când mașina urca pe strada Hativat Yerushalayim, zidul lung, masiv, ce marca granița de vest a Orașului Vechi. Nu era foarte atentă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
ochi, văzu că nu era doar o bandă adezivă, deși era lipicioasă pe o parte. Era un plic mic, din plastic transparent, o versiune la scară redusă a celor pe care le folosesc administratorii de parcare ca să le pună pe parbrizele mașinilor să nu se ude amenzile. Maggie îl desprinse cu grijă de tăbliță. Apoi scoase din ea o bucată mică de hârtie pătrată, acoperită cu trei coloane ordonate, dar mici, de tipăritură. Prima era în ebraică, a doua în arabă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
un anchetator în viața lui e să dea de-o nebună ca asta! Culmea, tocmai pe mine m-a pocnit! Trânti nervos portiera și se adresă șoferului: ― Muzeul Chiusbaian. Tăcu multă vreme privind stropii de apă care se lățeau pe parbriz apoi se răsuci spre Azimioară și declară mocnit, îndesat, pe tonul unei sentințe fără drept de apel: ― Femeia asta o să mă bage în spital! Ascultă ce-ți spun! Parcă umblă cineva prin curte, șopti Ioniță Dragu. Florence clătină capul și
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
râdă și trânti portiera. Prinse în aer brațul cârnului care făcea exerciții de gimnastică. ― Ai grijă! Te ții după noi și fără exhibiții pe șosea. Nu vreau probleme cu șmecherii de la Circulație. Mașinile ― una albă și una roșie ― demarară. Pe parbriz, ștergătoarele ticăiau ritmic ca un ceasornic. La o fereastră, un bărbat cu nasul strivit de geam scruta cerul ud. " Vrea să știe dacă trebuie să ia umbrela" gândi Melania Lupu. Scoase motanul din poșetă și-i șopti la ureche: ― Drum
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
draperia. Ochii îi alunecară cu indiferență peste filele calendarului. Înregistră data abstract: o zi de la sfârșitul verii lui '44. * Un grup de civili cu puști mitralieră și brasarde tricolore la mâneci somă Mercedesul negru. Automobilul își mări viteza. Rafala pulveriză parbrizul și șoferul căzu peste volan. O șuviță de sânge se prelingea pe tâmpla lui Werther von R. Ultima imagine ― femeia cu grumaz alb și evantai ― se suprapuse peste celelalte. Zîmbi: " Nimeni... Pentru totdeauna... A nimănui..." Oamenii deschiseră portiera. Trupul colonelului
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
familiei ca o demonstrație clară a faptului că nu se pierduseră toate virtuțile rasei umane. Nu e același lucru să transporți o persoană într-o mașină, în liniște, cu meteorologia în repaus sau să fii nevoit să pui ștergătoarele de parbriz să lucreze ca nebunele ca să îndepărteze perdelele de apă care cădeau din cer. O problemă gravă, care avea să fie minuțios dezbătută de comisie, a fost aceea pe care a pus-o în fața ei întrebarea cum aveau să reacționeze la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
celor ce se retrag, dacă nu chiar, mai grosolan, s-o împiedice total. Ne găuresc cauciucurile mașinilor, spunea unul, Înalță baricade pe paliere, spunea altul, Blochează lifturile, sărea un al treilea, Pun silicon în încuietorile automobilelor, întărea primul, Ne sparg parbrizele, opina al doilea, Ne agresează când punem piciorul afară din casă, avertiza următorul, Îl rețin pe bunic ca ostatic, suspină un altul în așa fel încât te făcea să crezi că inconștient dorea acest lucru. Discuția continuă, tot mai aprinsă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
făcu pe comisar să ducă mâna la pistol și să gândească, Pentru orice eventualitate, profit de timpul de urcare cu liftul ca să-l armez. Taxiul se opri, Am ajuns, spuse șoferul, și exact în acel moment comisarul văzu, lipită de parbriz, o fotocopie a articolului. În ciuda fricii, neliniștile și temerile sale meritaseră. Atriul clădirii era pustiu, portarul absent, decorul era perfect pentru crima perfectă, lovitura de pumnal direct în inimă, bufnitura surdă a corpului căzând pe lespezi, ușa care se închide
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
cei doi Wilson și le mulțumim pentru ajutor. Al junior promite să mă țină zilnic la curent cu situația mașinii. Un drum abrupt de pământ, flancat pe ambele părți de păduri; teren accidentat; câte o creangă mai joasă care mătură parbrizul, în timp ce urcăm dealul până în vârf. Stanley se scuză pentru eventualele probleme pe care le-am putea avea la han. De două săptămâni muncește singur, încercând să pună totul în ordine, dar mai sunt încă multe de făcut. Intenționa să deschidă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]