3,454 matches
-
au tăgăduit cu hotărîre, mereu dați vina pe noi și la urma urmei ce atîta scandal? Ia nu ne mai bateți la cap! Se distrau grozav cînd cineva se frigea la tălpi și se arunca disperat În apă. Străinului Îi presărau drumul cu mucuri aprinse, dar străinul ieșea ud din bazin și uda totul pe unde călca, niciodată nu se fripsese, i se lipeau mucurile de talpă și tipul nici nu simțea, alerga mai departe, se urca iar la trambulină, zbura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
Vlăjganul era și el un izvor nesecat. Și pe deasupra știa să le spună În engleză; În engleză, folosindu-se de patruzeci și cinci de cuvinte, singurele pe care le mai știa ca urmare a unei bune educații, scăldate În whisky, presărate cu hohote de rîs. Împodobite cu clipe de tăcere pe care le Însoțea de gesturile potrivite ale mîinilor lui expresive, privindu-și palmele foarte des și exclamînd ah!, ce n-aș da să știu mai multe cuvinte! Cu toate astea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
lui. —Coriandru, spuse ea, triumfătoare. Lisa primi drept răsplată un alt zâmbet din partea lui. Gura i se curba puțin la colțuri... Și mai e busuioc, chimen și cimbru, indică el. Le poți folosi la gătit. Da, zâmbi ea. Le pot presăra peste mâncarea livrată la domiciliu. Nu avea rost să se prefacă în fața lui. Zilele în care era îndrăgostită lulea și abia aștepta să îi gătească alesului inimii sale erau de mult apuse. —Nu gătești? Ea dădu din cap. Nu am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
să întrebe într-un final. —Un vechi prieten. —E singur? — E căsătorit cu cea mai bună prietenă a mea. Deci ți-a plăcut articolul meu? întrebă Ashling brusc. Am spus că este în regulă. Lisa era nervoasă. Următoarele ei cuvinte presărau sare pe rană: — Cred că vom face o rubrică permanentă. Mai facem un articol despre cum să cunoști bărbați și pentru numărul din octombrie. Ce ai sugerat la prima noastră ședință? Să mergi la o agenție matrimonială? Călărie? Internet? Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
Nu, eu... oh... Discuția despre prăjiturele făcute în casă o neliniștea pe Ashling. Monica a deschis o cutie metalică de biscuiți, arătându-i prăjiturele cu forme ciudate, toate cu câte două aripi înfipte într-un moț de cremă. Crema era presărată cu sute și mii de chestii și, în timp ce Ashling lua o gură - o aripă, mai exact -, a descoperit că de fapt înghițea nodul pe care îl avea în gât. —Trebuie să merg în oraș, a anunțat Mike. Merg cu tine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
p. 43). Când povestește cum l-a ajutat pe tatăl lui să cucerească Gabii, el se arată încântat de această farsă : a fost o distracție nemaipomenită și, unde mai pui, ușoară, un simplu joc (II, p. 45). Expunerea antrenantă este presărată cu amenințări voalate la adresa lui Collatinus pe care îl pune în gardă că l-a cruțat intenționat cu ocazia înfruntării dintre romani și soldații din Gabii : eu nu-mi greșesc ținta (II, p. 44). Relatarea stârnește admirația lui Aquileus (mă întreb
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
ajuns pe strada Ganduxer, șoferul coti la dreapta și Începurăm lentul urcuș spre promenada Bonanova. Colegiul San Gabriel se Înălța În mijlocul unei pădurici, În punctul cel mai de sus al unei străzi Înguste și șerpuitoare ce urca dinspre Bonanova. Fațada, presărată cu ferestre enorme În formă de pumnal, avea profilul unui palat gotic de cărămidă roșie, suspendat În arcade și turnuri care se arătau peste coroanele unui pîlc de platani, În contururi de catedrală. Am lăsat taxiul să plece și am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
prescrisă? — Odihna se respectă singură. Eu sînt un om de acțiune. Iar dacă nu sînt eu aici, domniile voastre nu vindeți nici un catehism. Nesocotind sfaturile medicului, Fermín venea hotărît să se reintegreze la locul său de muncă. Avea pielea gălbuie și presărată cu vînătăi, șchiopăta rău și se mișca asemenea unei păpușe stricate. — Dumneata vei merge În pat chiar În clipa asta, Fermín, pentru numele lui Dumnezeu, zise tata, Îngrozit. — Nici pomeneală. Statisticile o dovedesc: mai mulți oameni mor În pat decît
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
cunoștea și nu-mi putea citi În suflet. M-am lăsat În voia ploii Înghețate, umblînd fără nici o țintă. Pășeam cu privirea În pămînt, purtînd după mine imaginea Nuriei Monfort, neînsuflețită, Întinsă pe o lespede rece de marmură, cu trupul presărat cu lovituri de pumnal. La fiecare pas, orașul se destrăma În jurul meu. CÎnd am ajuns la o răscruce de pe strada Fontanella, nu m-am oprit nici să mă uit la semafor. CÎnd am simțit vîntul izbindu-mă În față, m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
rămînea singură, plîngînd sau tremurînd În alcov. Apoi, cînd venea duminica, Sophie căuta cu disperare În ochii pălărierului vestigii ale femeii care tocmai dispărea, urmărindu-i cu nesaț devotamentul și amăgirea. Pălărierul nu vedea semnele de pe piele, tăieturile și arsurile presărate pe tot trupul ei. Pălărierul nu vedea disperarea din zîmbetul ei, din docilitatea ei. Pălărierul nu vedea nimic. Poate că de aceea i-a acceptat cererea În căsătorie. Încă de pe atunci presimțea că purta În pîntece copilul lui Aldaya, Însă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
și ai să-l ucizi. Jură-mi. Într-o dimineață, cu două zile Înainte să ajungă la Buenos Aires, Jorge s-a deșteptat și a constatat că patul lui taică-su era gol. A ieșit să-l caute pe puntea pustie, presărată cu ceață și cu silitră. I-a găsit halatul abandonat la pupa vaporului, călduț Încă. Siajul navei se pierdea Într-o pădure de cețuri purpurii, iar oceanul lucea liniștit, sîngeriu. Atunci a putut vedea că șirul de rechini nu-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
Miquel Moliner și-a Întors privirea pentru ultima oară și l-a văzut pe prietenul său Julián alergînd pe stradă În jos. Avea treizeci și șase de ani, mai mult decît sperase să trăiască. Înainte să se prăbușească pe trotuarul presărat cu cioburi Însîngerate, era deja mort. 9 În noaptea aceea, În timp ce Julián se pierdea În Întuneric, o dubă fără număr de Înmatriculare a venit la apelul celui care Îl ucisese pe Miquel. N-am aflat niciodată cum Îl cheamă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
și am văzut că ningea În continuare. Acoperișurile unei mari părți din Barcelona se zăreau Împestrițate cu alb și stacojiu. În zare se deslușeau turnurile școlii industriale, ca niște ace prin ceața aprinsă de ultimele raze de soare. Geamul era presărat cu promoroacă. Am scris pe sticlă, cu degetul arătător: Mă duc după Bea. Nu veni după mine. Mă Întorc repede. Certitudinea mă asaltase cînd mă trezisem, ca și cînd un necunoscut mi-ar fi șoptit adevărul În vis. Am ajuns
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
vedea. Am scrutat Întunericul impenetrabil asemenea apelor unui puț. Am tras adînc aer În piept și, aproape tîrÎndu-mi picioarele, am parcurs orbește distanța care mă despărțea de bibliotecă. Marele salon oval era cufundat Într-o penurie de lumină vaporoasă, presărată cu puncte de umbră proiectate de zăpada ce cădea gelatinos dincolo de ferestre. Am măturat cu privirea zidurile despuiate, În căutarea lui Fumero, care poate că era postat lîngă intrare. Din zid se desprindea un obiect, la nici doi metri În dreapta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
la sărăcuțul ăsta... Nu vrea decît să-l Îmbrățișezi și să-l mîngîi. Ți se rupe ini... Am urcat-o pe Rociíto Într-un taxi cu un bacșiș bun, iar noi am luat-o pe strada Princesa, care era pustie, presărată cu văluri de aburi. Ar trebui să te duci la culcare, pentru mîine, zise Fermín. — Nu cred că pot. Ne-am Îndreptat spre Barceloneta și, aproape fără să ne dăm seama, am Înaintat pe digul spargeval pînă cînd Întreg orașul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
Eu vreau să zic oamenii buni la inimă. Și nu te uita așa la mine. Pe mine nunțile mă Înmoaie ca pe-o cîrpă. Am rămas acolo, În brațele acelei liniști ciudate, catalogînd reflexe pe apă. În scurt timp, zorii presărară chihlimbar pe cer, iar Barcelona se aprinse de lumină. Se auziră În depărtare clopotele de la bazilica Santa María del Mar, care se ridica printre cețuri, de partea cealaltă a portului. — Crezi dumneata că Julián Carax mai e aici, pe undeva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
cu adevărat viața. Sănătatea, culoarea feței, dinții puternici, deși înnegriți, constituția lui robustă, vânjoasă, expresia lui preocupată din timpul dimineții, la serviciu și voioasă seara la cărți sau la Luminăția Sa, toate acestea contribuiau la succesele prezente și viitoare și presărau drumul vieții Excelenței Sale cu trandafiri. Generalul avea o familie înfloritoare. Ce-i drept, aici nu erau peste tot numai trandafiri, însă existau multe aspecte asupra cărora de mult începuseră deja serios și sincer să se concentreze principalele speranțe și scopuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
să nu moară și să nu îmbătrânească niciodată. În provincie, toate doamnele, măcar cele care îl citiseră, erau încântate și entuziasmate. Farmecul narațiunii, originalitatea tratării personajului principal, această lume seducătoare, analizată cu atâta finețe și, în sfârșit, toate amănuntele fascinante, presărate în carte (de pildă, cel privitor la împrejurările utilizării succesive a buchetelor de camelii albe și roșii), într-un cuvânt, toate aceste minunate detalii și romanul în întregime produseseră aproape un cutremur. Cameliile erau foarte la modă. Toată lumea cerea camelii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
apariția unui monstru preistoric care a devastat New York-ul. [...] Încă nu pot fi sigur ce am reținut din acest flux neîntrerupt. Sunt sigur că am înregistrat câteva incidente care au avut loc în film și câteva personaje din reclamele publicitare presărate de-a lungul episoadelor peliculei în ceea ce a ajuns să mi se pară - peste toate aceste disparități bizare - un unic și iresponsabil flux de imagini și sentimente” (2003, 92). Este probabil și paragraful cel mai des citat și, poate, cel
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2349_a_3674]
-
m-ar interesa deloc și mi-ar părea stupid să scriu o carte de fapte fără o viziune de reformă. O critică severă a României nu trebuie să fie compensată însă de o utopie. Drumul României în viitor nu este presărat cu trandafiri. O mie de ani am călcat pe spini și vom mai călca încă multă vreme. Limitele României le cunosc prea bine. Vrem să știm totuși până unde se poate întinde ea, atât în forma ei lăuntrică, cât și
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
bucuriile și necazurile În fața reporterei Gloria Lăcătușu, autoarea cărții ,,Zăpezile calde”, apărută În 1979 la Editură Junimea din Iași, până În zilele lui 2004 când același animator cultural - Alex Tăcu - cerea statului român, prin justiția să, despăgubiri pentru ,,viața furată”, pare presărată de discontinuități. Ele, Însă, devin explicabile dacă Îi cunoaștem viața, lui și a familiei sale, pas cu pas, si mai ales dacă ținem seama și de poziția de cap de familie, de necesitatea luptei lui și pentru existența. Alexandru Tăcu
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
ieșit din comunism, am nimerit Într-o anarhie morbida - mafiotocrația. Organele de urmărire penală refuză sistematic să ancheteze cauzele morții fiului meu, deși am indicat ministerului Justiției numele asasinilor, timpul și locul faptei. Mă simt ,,lucrat” pentru cartea ,,Omul interzis”, presărată cu caricaturi oportuniste, care parazitează rațiunile statului de drept și fertilizează reziduul heteroclit În principiile Reformei. Operațiunea Venus ne interzice accesul la Justiție, unde dreptatea este luxul celor puternici și bogați. Noi defilam prin fața Crucii și Bibliei magistrale, ca niște
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
fi decât paradoxală. Oricât de trivial e ma terialul, originalitatea exprimării este singura care contează. Piso a observat bine. Totul a ajuns un potop de vorbe mie roase, agreabil rotunjite. Acțiunea și discursul se confundă de parcă ar fi o prăjiturică presărată cu semințe de mac și susan. — Doresc cu fervoare, înalță în acest moment glasul Calpurnius Piso, ca nobilii noștri să nu aibă în casele lor nimic mai demn de admirat decât portretele strămoșilor, pe care visez să le aud lăudându
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
de persoane de noapte, cu care pasagerii, în vagoane de dormit convenabile, pot fi dis de dimineață în localitatea dorită, câștigând astfel timp. Terenul pe care trecem acum e destul de ondulat cu un relief asemănător celui de la Câmpina. Regiunea e presărată cu ferme, cu locuințe și grajduri așezate în mijlocul terenului cultivat. În acest stat se cultivă plante intensive, foarte multe zarzavaturi, fructe, în special mere și plante furajere. Statul New-York are o populație urbană deasă, de aceea se produce foarte mult
30.000km prin SUA. 1935-1936 by Prof. dr. Nicolae Corn??eanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83483_a_84808]
-
Zagreb, specialitate ce o făcuse la Ithaca. Casa-vilă Sanderson era tipic americană. E construită însă din cărămidă. La parter e un living-room sufragerie, un birou, bucătărie. La etaj, două dormitoare și baie. E situată pe o colină cu vegetație bogată presărată din loc în loc cu alte vile. Ceea ce dă o impresie aparte de larg spațiu și libertate este lipsa - ca în toată țara de altfel - a împrejmuirilor. Garduri vii simple, joase, sau șiruri de flori delimitează proprietățile înlocuind gardurile costisitoare. Nu
30.000km prin SUA. 1935-1936 by Prof. dr. Nicolae Corn??eanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83483_a_84808]