3,272 matches
-
că Antarctica se face bucăți? — Am auzit ceva de genul ăsta, spuse Weber. Ai citit asta în ziar? — No. La teveu. În zilele noastre, ziarele sunt prea pline de teoria conspirației. Peste câteva clipe, deveni din nou neliniștit. Ascultă. Ești psihiatru. Dă-mi voie să te întreb ceva. Cât de ușor i-ar fi unei actrițe foarte bune să... Karin se întoarse, supărată să-i găsească pe amândoi întinși de parc-ar fi fost într-o croazieră. Mark țâșni în sus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
aia încerci să mă distragi, spunându-mi că mai am doar două minute. Buza îi zvâcnea și ochii i se închideau, în fața dezamăgirii. Weber îi atinse umărul. — Vrei să mai încerci unul? Uite unul cu forme... —Fă-le tu, dom’ psihiatru. Ești om educat. Sunt sigur că poți să le dai de cap și singur. Clătină din cap, deschise gura și gemu. Atrasă de zgomot, o femeie apăru în cadrul ușii. Purta o fustă plisată roșie și o bluză de mătase crem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
capul în mâini. Mai bine o lăsăm pe mâine, ce zici? Mă doare creierul. Vino și mâine, dacă ai chef. Dar fără costum și geantă, da? Pe-aici suntem cu toții oameni buni. S-a făcut, spuse Weber. —Genul meu de psihiatru. Mark își azvârli mâna înainte, iar Weber i-o strânse. Weber o găsi pe Karin în sala de așteptare, așezată pe o canapea de vinilin verde închis, genul care putea fi curățată repede cu buretele, în caz de urgență. Ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
pune în pericol exactitatea testului de reactivitate a pielii. —Dumneavoastră sunteți șeful. Ea își netezi sprâncenele și se îndepărtă cu pas legănat. Mark era singur în camera lui și studia o revistă de culturism. Își ridică privirea și zâmbi. —Domnu’ psihiatru! Te-ai întors. Mai dă-mi-l o dată p-ăla cu tăiatul cifrelor și literelor. Acum sunt pe fază. Ieri nu eram pe fază. Își strânseră mâinile. Mark avea altă bluză, cu douăsprezece legi din Nebraska aflate încă în vigoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
Doctorul Haz o ține langa cu chestia asta. Dar el e băgat în toată treaba. Gagica i-o suge sau de-astea. Golit, Mark îl fixa pe Weber cu ochi imploratori. Credeam că pot să am încredere în tine, dom’ psihiatru. Weber își trecu degetele prin barbă. — Poți, spuse el, apoi tăcu. În plus, stărui vocea aceea mică, nu-i mai științific să urmezi explicația cea mai plauzibilă? În seara aceea, la MotoRest, cuvintele lui Sylvie erau ca mierea stoarsă din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
dar ieși imediat. Oh! S-ar putea să am nevoie de ajutor. Barbara clătină din cap. Nu mai spune, dragă. De data asta să lași prosopul pe tine, da? Mi-a spus „dragă“. Ai auzit-o, nu-i așa, dom’ psihiatru? O să depui mărturie la tribunal? Când ușa se închise din nou, Barbara se întoarse spre Weber. Îi susținu privirea: din nou, aceeași familiaritate intimidantă. —Puteți să notați, vă rog, că apetitul lui sexual nu pare deloc afectat? Weber își atinse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
biban. O avea și acum în minte, alergând de colo-colo pe plajă, urlând. Aceea fusese ultima oară. —Ești sigur că e legal? îl întrebă pe Mark. Mark se mulțumi să râdă. — Dacă ne leagă, iau eu vina asupra mea, domnu’ psihiatru. O să am grijă să rămâi cu obrazul nepătat. Pescuiau de pe mal, iar Mark înjura. Ar fi trebuit să fur barca aia nenorocită de la Rupp. Oricum, e și a mea. Dac-aș încerca s-o iau acum, probabil că m-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
sindrom anume, ci o ființă care improviza. Dacă nu făcea asta, atunci cronicarii aveau dreptate și tot restul vieții lui era o minciună. Între timp, Mark devenise placid ca un animal marin. Gusta aerul cu înghițituri mari. Știi ceva, domnu’ psihiatru? M-am tot gândit. Cred că eu și cu tine suntem cumva legați. Aoleu, nu-mi face fața aia de neurolog. Știi ce vreau să zic, Sherlock. Zic și eu: drumuri care se intersectează și toate chestiile astea. Ascultă. Mark
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
ani am citit, că și genialul Birlic ar fi fost spion! Ei și? Viața - ca și arta - merg Înainte, boieri ! Găsesc o confesiune a lui Dario Fo, de prin 1989, care mă pune pe gînduri : „Teatrul este cel mai bun psihiatru. Toate experiențele pe care le-am făcut cu bolnavi, fac parte dintre amintirile mele preferate de regizor”. Îi admir pe cei care pot face teatru cu actori inadecvați - bolnavi, deținuți, copii ai străzii ș.a. Eu abia mă descurc cu cei
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
și pace. Adică o să te sun la birou o grămadă. Fiindcă îmi place ca toată lumea să știe că sunt și eu a cuiva. Atâta am învățat și eu din cei cincizeci de mii de dolari pe care i-am dat psihiatrului ăluia. Vreau să spun că ori de câte ori o să mă apuc de vreo treabă, o să simt nevoia să te sun - să-ți zic că te iubesc. Am fost coerentă? — Sigur că da. — Că, de fapt, așa și vreau să fiu: tare coerentă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
personalul unui spital orășenesc. Au preferat să ne înainteze nouă reclamația, și nu celor de la Departamentul Spitale, fiindcă un strălucit avocat din Bronx le-a spus că fiul lor e, de bună seamă, victima unei discriminări. Din discuția telefonică cu psihiatrul-șef al spitalului înțeleg că băiatul refuză să ingereze orice fel de hrană - o ia și o ține în gură ceasuri în șir, dar refuză să o înghită. Trebuie să le spun acestor oameni că nici copilul, nici ei nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
își dedica tot timpul fetelor, de care se ocupa, oricum, foarte mult din momentul când intraseră în viața ei. Mama, ai devenit pisăloagă, spunea Crăița, care o gratula pe bunica psihiatră cu acest epitet. Și ca o bună fiică de psihiatru ce era, Arm nu se putea abține să nu urmărească evoluția pe forum a documentatului „Dexter” ori a încăpățănatului „Dog”, a superinteligentului „Bătescu”, a glumețului „Paingu”, a unui hâtru „Titi Paracliseru”, a visătorului „Cerliber”, a seriosului „Makki” sau a altor
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
lui tot mai telegrafice și absența de pe forum și mess. Ar fi putut să-l întrebe direct, dar simțea că are nevoie de o certitudine, înainte de a discuta problema aceasta delicată cu el, așa că își sună mama care, ca medic psihiatru, îi răspunse prompt că da, sunt multe boli care te fac să îți folosești cu greutate degetele, precum boala Charcot Marie, leuconevraxita sau scleroza multiplă în plăci, paralizii, artrite, artroze... Pentru Arm totul deveni acum mai clar. Un lucru mai
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
de a nu fi dorit de părinții naturali răbufnește, prin nevroze, psihoze... Și cum ai avut curajul să faci pasul dacă știai toate astea?! Și încă două adopții! Le știam pentru că mama mea pisăloaga, cum îi spune Crăița e medic psihiatru și am avut discuții lungi pe această temă cu ea. Am fost și avertizată, am fost și ajutată, și apoi, să nu crezi că un copil pe care-l porți în pântece nu-ți poate face surprize și nu te
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
dar numai în idee. Amintirile sunt o mărturie esențială asupra mentalității tinerilor generoși de la finele secolului al XIX-lea, ai căror idoli erau materialiștii Moleschott, Vogt și Büchner, dar și Marx și Engels, Taine și Brandes în critică. Schopenhauer, Nietzche, psihiatrii sexologi Kraff-Ebing și Charcot sunt modelele lui Ibrăileanu în aforismele din Privind viața (1930). Solitarul și retractilul Ibrăileanu care, ca și Proust ă...î, primea vizite acasă numai după miezul nopții, așeza drept imperativ suprem al eticii sale delicatețea. Moralistul
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
una alteia creierul nebunului, ca pe o minge. Ardea acum mocnit, nu ca atunci, doar mâinile, care aveau un tremur continuu, aproape imperceptibil, și ochii, care aruncau din când în când scântei, îl trădau oarecum. Era clar că era ceea ce psihiatrii ar numi bolnav mental. Privindu-l, mi se părea că contemplu însuși răul, dar nu prin ființa firavă și îndoielnică a victimei acestuia, ci cel din spatele lui, care îi juca o festă. Simțind că mă lasă genunchii de emoție și
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
este bântuită de spirite amenințătoare, un criminal pune în scenă intriga din American Psycho, iar în oraș dispar tot mai mulți băieți de vârsta fiului său. Romancierul simte că un mare pericol se va abate asupra familiei lui, cu toate că soția, psihiatrii și politiștii sunt convinși că temerile sale sunt doar iluzii alimentate de grandomanie și consumul de droguri. Ca toate romanele lui Bret Easton Ellis, Lunar Park este o carte violentă, alertă, captivantă, străbătută pe alocuri de un surprinzător lirism și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2172_a_3497]
-
dat fiind că anumiți așa-ziși experți posedă, grație celor mai rudimentare manuale, o asemenea viziune detaliată și precisă a adîncimilor personalității mele, m-am străduit cît am putut, Întreaga mea viață, să le dau cu flit - mă refer la psihiatri. Această aversiune e cît se poate de firească, mi se pare, dacă luăm În considerare faptul că, printre alte efecte lamentabile induse de condiția mea, se numără și nevoia aproape patologică de a mă ascunde sau, În cazul În care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
de pământ, atingându-i ușor timpanul. Din zgomotele lor fine deduse că dimineața ajunsese la prânz cu prospețimea ei obișnuită. UMBRA LUI ZAHAREL Sunt umbra lui Zaharel, adică diavolul din el sau personalitatea lui patologică, cum obișnuiesc să mă numească psihiatrii - cu toate că acești inși glumeți și cultivați nu știu nimic sau știu prea puțin despre noi diavolii, la fel de puțin cum știu despre ei înșiși. Acum am devenit șomer, căci Zaharel a fost scos pe tușă ca „preot“. Amândoi avem un prisos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
curățenie și să-și gătească singur, iar atunci când o să se întoarcă, o să-i tragă ea o bruftuluială pe tema păpușii ăleia. Păi, nici nu era ceva normal! Poate că Henry ar trebui să se ducă să se consulte la un psihiatru. Sally zicea că tot el îi propusese și ei o chestie absolut înfiorătoare. Asta nu făcea decât să demonstreze că nu puteai să ai încredere în nimeni. Și tocmai Henry, dintre toți oamenii de pe lume! Nu și-ar fi închipuit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
cap în loc să stau aici și să mă las insultat. Inspectorul Flint îl studie meditativ. — Chiar vrei să faci așa ceva? întrebă el. — Ce să fac? — Să te cauți la cap. Ai fi dispus să te supui unei examinări făcute de un psihiatru calificat? — De ce nu? zise Wilt. Orice, numai să mai treacă timpul. — Așadar, de bunăvoie, din câte-am înțeles. Nimeni nu te silește s-o faci, dar dacă vrei tu... — Ascultă, inspectore, dacă un consult la un psihiatru mă va ajuta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
făcute de un psihiatru calificat? — De ce nu? zise Wilt. Orice, numai să mai treacă timpul. — Așadar, de bunăvoie, din câte-am înțeles. Nimeni nu te silește s-o faci, dar dacă vrei tu... — Ascultă, inspectore, dacă un consult la un psihiatru mă va ajuta să te conving că nu mi-am omorât soția, voi fi extrem de încântat să-l fac. Puteți să mă puneți și la un detector de minciuni. Puteți să băgați în mine câte droguri ale adevărului vreți. Puteți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
încântat să-l fac. Puteți să mă puneți și la un detector de minciuni. Puteți să băgați în mine câte droguri ale adevărului vreți. Puteți să... — Nu-i nevoie de nici una dintre treburile alea, zise inspectorul și se ridică. Un psihiatru ca lumea va fi cu totul suficient. Și dacă ai impresia că poți să scapi dacă ești declarat vinovat dar nebun, las-o baltă. Gagiii de-aici știu când o faci pe nebunu’ ca să scapi basma curată. Flint se îndreptă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
Domnul MacArthur se ridică. — O să regretați ce-ați făcut acum, zise el și coborî până la cantina studenților ca să scormonească după niște mizerii despre domnul Morris. — Fără teste, spuse hotărât Wilt. Sunt înșelătoare. — Așa credeți? întrebă dr. Pittman. Dr. Pittman era psihiatru practicant la spitalul Fenland și profesor de psihologie criminală la universitate. Nici faptul că, din pricina unui defect oarecare, umbla cu capul înclinat într-o parte nu-l favoriza. — Mie mi se părea absolut evident, spuse Wilt. Dacă îmi arătați niște
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
ucis-o pe doamna Wilt, femeia aia trebuie să-i mulțumească lui Dumnezeu că a scăpat. Doisprezece ani de căsnicie cu omul ăsta... Iisuse Hristoase, nici nu pot să mă gândesc... — Păi, tot nu am progresat cine știe ce, zise inspectorul după ce psihiatrul plecase, nu înainte de a-și exprima opinia, conform căreia, deși Wilt avea mintea unui iepure de câmp intelectual, el, dr. Pittman, nu putea spune cu mâna pe inimă că profesorul suferea de nebunie criminală. Rămâne să vedem ce ne aduce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]