4,917 matches
-
când și-a pierdut-o pentru câteva minute. Mareșalul Antonescu a avut o carieră plină de succese și de împliniri, dar și de amărăciuni și de decepții, sfârșind după cum se cunoaște prin a fi condamnat la moarte și executat în pușcăria Jilava, tot de românii lui. Incepând cu septembrie 1940 a petrecut perioada cea mai tragică din viața lui, până la ajungerea în fața plutonului de execuție. Cineva scria: în calea eroului totul devine tragedie. Întradevăr!-tragedia prăbușirii granițelor ,tragedia refugiaților, a masacrelor
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
fapte umane, am putut ajuta pe mulți oameni căzuți în necazuri. Am învățat multe lucruri bune și am avut relații cu oameni de o categorie superioară. Cunosc însă multe cazuri după 1990 în care găinari de duzină, care au făcut pușcărie pentru diferite motive de huliganism, furtișaguri, violuri, bătăi, ori crime, sau alte infracțiuni, cică au fost "urmăriți de colonei de securitate" și închiși pe nedrept, iar massmedia noastră i-au popularizat, amplificându-le reclamele, transformându-i în eroi. Cei care
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
împodobit cu ce se găsea la îndemână. Învățătorul Gheorghe Pastoiu a fost dat în judecată pentru profanare de religie și, dacă n-ar fi avut un avocat bun la Curtea de Apel din Iași, ar fi făcut 3 luni de pușcărie. Preotul catolică insistă și Pastoiu e mutat disciplinar la Școala Lunca. Norocul luncașilor și a celor din jur! Ajunsă la Lunca - Filipeni, Gheorghe Pastoiu se pune pe muncă: studiaz după orele de școală, se instruiește permanent și poartă discuții interesante
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
regimurile dictatoriale, totalitare, iar cadrelor didactice li se cereau să rezolve și problemele de ordin socialeconomică și cultural. De asemenea, s-a pusă accent tot mai mare pe factorul politic, din cauza căruia mulți oameni nevinovați au făcut ani grei de pușcărie. Cât timp a fost director Gh. Postoi, el și alți învățători din subordinea sa, erau preocupați mai mult de probleme de învățământ: instrucția și educația. Pe lotul colar elevii erau învățați să fie buni agricultori, iar în orele de clasă
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
URSS, în 12 septembrie 1944. Partidele „istorice” PNL și PNȘ au fost constrânse să-și înceteze activitatea, să se autodizolve, presa lor a încetat să mai apară, toți opozanții au fost reduși la tăcere, fiind condamnați la ani grei de pușcărie. Colaborarea cu regele și cu Casa regală a ținut atât cât a fost nevoie, până când au fost îndepărtați, neutralizați toți cei care sprijineau pe rege și monarhia. Când acești sprijinitori au dispărut, monarhia a fost îndepărtată la 30 decembrie 1947
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
viu în capetele înfierbântate de ură și de neputință. Ion Corniță și-a luat revanșa, a ajunsă prin Parlamentul post decembrist, însă nu l-am văzut să fi făcut mare lucru acolo. Celălalt, Ciuchi Virgil, a făcut ani grei de pușcărie, a venit acasă, dar n-a mai trăit mult. Mi-am făcut datoria să mă informez în Fruntești despre ce știu oamenii în legătură cu rezistența anticomunistă a lui Ion Corniță și a altora. Nu știu mai nimică sau chiar nimic. Am
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
intelectual” încă nu înseamnă să fii mare scriitor, iar dacă ești mare scriitor, nu e neapărat nevoie să fii intelectual. Oricum ai da-o, „intelectualul” iese prost din această ecuație, iar avantajat este scriitorul (apolitic, firește). Soljenițîn, de pildă, căruia pușcăria nu i-a sporit valoarea literară a operei, în schimb Șukșin, deși scria la bucătărie, a lăsat o proză memorabilă. Băiatul e în plină derută axiologică. Declarațiile sale nostalgic-agresive trezesc zâmbetele celorlalți vorbitori. Încet-încet, colegii noștri de tren se „developează
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
săi sunt mai tineri, mai occidentalizați. Besnik Mustafai a fost un timp, după 1989, chiar ambasador în Franța, dar a refuzat postul când au revenit neocomuniștii la putere în Albania. Bashkim Shehu este un disident anticomunist cu stagiu, a făcut pușcărie înainte de 1989 și este stabilit de mai mulți ani în Spania. Bashkim are și chipul cel mai „consumat”, dar compătimirea mea se oprește aici, pentru că este unul dintre personajele care fumează, probabil, și în somn. (E de neimaginat cum poate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
un instrument redutabil de influență politică) la Guadalajara, acum patru ani, în noiembrie 1996, la un congres al PEN Centrului Internațional, unde i-am și luat un interviu. Michnik își recuperează cu vârf și îndesat anii de disidență și de pușcărie - a fost încarcerat aproape trei ani, după decretarea Legii Marțiale, în ’81 -, uzându-și statutul de principal lider de opinie din țara sa și de vedetă a high life-ului intelectual: călătorește tot timpul, participă la simpozioane, ține conferințe, își conduce
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
îmi făcui cufărul ca să nu o pat ca soțul meu. Lupu Costache tot insista să cerem liberarea câmpurilor de concentrare din Moldova, noi însă îi spuseserăm că arestarea nu ne sperie, trăisem cu oameni care toată viața lor fuseseră în pușcărie, exil și persecutați pentru ideile lor politice, dar că niciodată nu vom face o presiune asupra celor din Moldova, presiune, pe de altă parte, cu totul nefolositoare, căci, de ne-ar ști chiar spânzurate pe Piața Teatrului, nu ar da
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
și mobilele de lux ale lui Vintilă, sub pretext că ministrul de război nu putea trăi așa de simplu și că totul trebuia să fie ascuns undeva. Văzând însă că nu iese nimic cu toate strigătele lor, o amenințară cu pușcăria când le vor găsi. Ofițerul și un soldat, într-adevăr, scotociră peste tot, [fără nici un rezultat, căci mobile de lux nu existau în casa lui Vintilă... Fără întrerupere, trei zile la rând, cu toată intervenția domnului Tzigara și făgăduielile ce
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
de la București, deși nu puteau insista din pricina aliaților bulgari. Puțin timp după Maiorescu, se sfârșește și Ion Procopiu, a cărui viață s-a scurtat prin tratamentul neomenos ce îndură. L-au luat din pat bolnav și l-au închis în pușcăria de drept comun, fără pat, pe o laviță cu ceilalți răufăcători. Când, muribund, l-au înapoiat acasă, ușile au fost închise și orice comunicație, chiar cu familia, interzisă. La înmormântare, Theodor Aslan 148 a avut curajul, rar pe acele vremuri
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
sfârșit; Marghiloman însă, furios, a pus pe Stoianovici să facă o interpelare lui Hârjeu, majoritatea a aplaudat; miniștrii au părăsit banca și cel de război a demisionat. În Partidul Liberal, multe înscrieri noi. În ziarul lor, Steagul se anunță că pușcăria de la Iași s-a curățit pentru a primi pe oaspeții de seamă care vor sosi. Percheziții la Iași se făcuseră la toți: la Mârzescu, Vintilă, Dinu etc. Ionel n-a permis deputatului delegat să intre la el, nerecunoscând acest parlament
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
ciceroni mai gentili, discreți și inteligenți. La plecare, promiseserăm că anul viitor vom merge în sep tembrie la dânșii în Scoția să vizităm castelele și să auzim cântecul cimpoaielor ecosez după masa de seară... Anul viitor, doctorul Playfair era în pușcărie, la hard-labour, familia distrusă, casa ruinată! Toate acestea din cauza afecțiunii lui pentru o tânără femeie pe care o adusese pe lume cu 20 de ani mai înainte și a cărei mamă, clienta lui de veci, venise să-i scape viața
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
când m-a rugat, prin telefon, d. Mandrea să nu las pe soția lui singură, fără automobil, ci să aștept sosirea lui. A doua zi, trecând din nou prin Râmnic, am văzut cu groază în fața tribunalului cadavrele gardiștilor scoși din pușcărie și împușcați în dimineața aceea chiar; era un maldăr. Lumea îi privea cu milă, se închina și comenta cu oroare. Aflând chiar că în fiecare județ același măcel se făcu și că, fără nici un fel de judecată, se împușcau oamenii
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
român de stat legionar, până a-și dezbrăca uniforma de general luptător la întregirea României Mari și a pune cămașa verde în ziua de 6 septembrie, până a admite la ceremonii svastica și drapelele verzi, până a declara monument istoric pușcăria de la Râmnicu Sărat, unde au fost închiși legionarii, până a duce la serbarea legionară de la Iași (proclamat oraș legionar) pe rege și regina Elena, ca și cum ar fi fost încorporați în acest partid de asasini, până a profana Alba Iulia cu
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
crescând, cu dezgroparea oaselor lui Codreanu și înmormântarea ridicolă și rușinoasă ce i se făcu, cu guvernul în cap, generalul Antonescu în cămașă verde, legațiile germană, italiană, japoneză, steaguri verzi, tricolorul pe coșciugul lui, însă măzgălit cu svastica și grătarul pușcăriei. Pe parcursul cortegiului, circulația în treruptă și statuile lui I.C. Brătianu, Take Ionescu acoperite cu schele îmbrăcate în verde și împodobite cu portretul lui Codreanu. Cineva indignat îmi vorbea de acest lucru tolerat de guvern. „Bine au făcut, am răspuns, un
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
Cuvânt indescifrabil.), Moruzov, M. Ștefănescu, maior Popescu, Ralet etc., procurori, plutonieri, jan darmi. Alți legionari, șefi de cuib, dezgropau osemintele lui Codreanu și ale celor 13 omorâți în Jilava în primăvara 1939 sub Armand Călinescu. De acolo au trecut la pușcărie și, împreună cu păzitorii, intrară în fiecare celulă cu revolvere, lopeți, topoare, și măcelăriră pe cei 52 închiși. În ultima celulă, sătui de sânge, traseră mai multe fo curi într-un plutonier, îl lăsară drept mort și, nemaiavând ce păzi, plecară
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
să ia vreuna din găinile care scăpaseră de incendiu. Zisese Te-am ajutat fiindcă am putut, cum să stau cu mâinile în sân? Îmbătrânise brusc după ce aflase că Zamfir al lui furase din magazinul sătesc și avea să stea la pușcărie niște ani. Se cocârjase sub gânduri, iar atunci când venea noaptea și nu-l vedea nimeni, se ridica din pat și plângea pe întuneric. Zicea De ce, mă, Zamfire, că eu te am învățat de bine?!, și punea mâna pe pușcă. Dar
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
rămas cu mocirla vieții și cu putoarea ei? Aș fi tâmpit să spun că nu vreau. Vreau. Șort, șlapi, cămăși înflorate, bere la gheață, card în borsetă, ceas de aur. Dar nu vreau ca drumul spre Cuba să treacă prin pușcărie, cu o haltă de vreo zece-cinșpe ani, poate chiar mai mult, dacă ne moare hoașca-n brațe. Aruncă ochii peste cap, nu găsești oțetul pe întuneric și gata, asta se mai numește și crimă, chiar dacă tu n ai vrut decât
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
după 20 de ani de somn, și aproape că n-a mai cunoscut nimic. Ratase cel de-al doilea război mondial și pierduse șirul evenimentelor; un urmaș de-a lui Iscru, pe care îl lăsase secretar regal, era acum în pușcărie, tocmai pentru că fusese secretar. De fapt, toate lucrurile se răsturnaseră și peste lume stăpâneau oameni pe care Zogru nu-i cunoștea și în care de cele mai multe ori nici nu putea să intre. O dată i s-a întâmplat ceva și mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2299_a_3624]
-
cum ajunge în Occident. Antonică n-a ajuns prea departe, l-au arestat înainte să urce în avion și după câteva săptămâni a murit în arestul Securității, cam în același timp cu funcționarul de la pașapoarte. Familia lui a zăcut prin pușcării zece ani, iar Zogru a crezut că Achile nu-i mai răspunde pentru că i s-a întâmplat ceva. Tot anul 1959 și-a consumat în mod inutil energia, epuizându-se și pierzându-și nădejdea, căci toate lucrurile pe care voia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2299_a_3624]
-
Și de atunci s-a dezlănțuit un adevărat val de autodemascări, în fabrici, pe șantiere, în școli ori la Academie, fiecare cetățean își făcea din când în când autodemascarea publică și suporta consecințele. Fiecare după cum avea noroc. Unii intrau la pușcărie pentru faptele mărturisite, alții rămâneau fără loc de muncă, iar alții erau avansați. Pe Vencica au trimis-o la munca de jos, profesoară de pedagogie la Universitate. Și cum îi plăcea să se plimbe pe Calea Victoriei, de la ea de-acasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2299_a_3624]
-
și jale, că d-aia se scrântesc atâția la diblă. Cică așa era și pe timpu' lu' Ceaușescu, da' eu nu cred. Noo! Es-clus! Al'fel erau oamenii și la nenorociți le era frică, dom'le, de miliție și de pușcărie. Acu', infractoru' se duce la penitenciar ca în stațiune, ca la băi și de poliție-i doare-n spate. Plus leprele alea de judecători care pentru o șpagă, o aia, le dă drumu' pe ușa din dos. Numai pe găinari
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]
-
toți ăia p-acolo să mi le cumpere. Tu cu ideile tele de doi lei snopu'." Se încruntă și se apostrofă singur: Da' și io am pus botu' ca ultimu' husen. Da! Ca ultimu' husen, să moară mă-ta-n pușcărie dă nu!" Porni încet, bălăngănindu-se, către toaleta de la parter. Nu era nimeni pe holul întunecos. Intră și-și văzu chipul în oglinda de deasupra lavoarului. Se holbă și începu să se tânguie: "Aoliooo! Mamă ce fățeag am, pupa-m
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]