3,099 matches
-
era hrana. Erau prețuite cerealele fetiței, semințele puștiului și bomboanele cu mentă din buzunarul bătrânului. La un moment dat, doamna a găsit în geantă un sendviș și o tabletă de ciocolată. Cele cinci pliculețe cu zahăr pentru cafea din mapa secretarei au fost savurate ca o cină de Crăciun. Timpul și-l petreceau jucând tot felul de jocuri sau discutând politică, apoi aria de interese se extinse și spre educație, afaceri și dragoste. Treptat părerile fiecăruia se schimbau pe măsură ce aflau mai
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
politică, apoi aria de interese se extinse și spre educație, afaceri și dragoste. Treptat părerile fiecăruia se schimbau pe măsură ce aflau mai multe lucruri despre ceilalți, în locul indiferenței se instaurară înțelegerea, compasiunea și respectul. Apoi sentimentele începură să fie confuze. Pe secretară nu o mai deranjau privirile bătrânului, fetița a fost lăsată să apese pe butoane de câte ori dorea, iar puștiul putea să înjure de câte ori simțea nevoia. Li se părea firesc să își imagineze că sunt ultimii supraviețuitori ai unui război nuclear sau
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
certitudinea sfârșitului părea să nu îi afecteze, deodată moartea deveni ceva comun și foarte aproape. Moartea bătrânului nu le stârni compasiune sau milă, ci invidie, pentru norocul celui care în clipa asta putea profita de răcoarea subsolului și a morții. Secretara închise ochii și se închipui afară în ploaie simțind picăturile curgându-i pe umeri și pe spate, prelingându-i-se peste coapse până în pantofi. Bărbatul care o privise tot timpul acesta văzu două lacrimi curgându-i pe obraz și întinse
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
disperării cu care încerca să se salveze. Ceilalți rămaseră încremeniți, pe bătrân îl înțeleseră, dar nu și pe puști. În orele care urmară nimeni nu scoase nici un cuvânt, apoi doamna începu să plângă și să strige isteric, încât bărbatului și secretarei le luă mult timp ca s-o liniștească. Apucară însă să promită că vor găsi o soluție. Era din nou liniște, doar gândurile alergau de la unul la altul. Secretara se întinse pe podea, nemaifiind nevoită să-și îndoaie genunchii. Bărbatul
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
doamna începu să plângă și să strige isteric, încât bărbatului și secretarei le luă mult timp ca s-o liniștească. Apucară însă să promită că vor găsi o soluție. Era din nou liniște, doar gândurile alergau de la unul la altul. Secretara se întinse pe podea, nemaifiind nevoită să-și îndoaie genunchii. Bărbatul o ajută să se așeze cât mai comod și îi puse sub cap haina sa. Aproape fără să se miște, ea adormi imediat. Trăgându-și mâna de sub capul ei
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
Podeaua se desprinse prima și căzu în gol și, odată cu ea, doamna și fetița ei. Totul a durat doar o fracțiune de secundă, un timp foarte scurt, doar cât să te prinzi de frânghiile ce atârnau libere peste cabină. Trupul secretarei se zbătu încercând să găsească un punct de sprijin până când se simți trasă în sus de mâna bărbatului. Acum cabina liftului însemna doar tavanul de plastic care le susținea siluetele. Erau conștienți de ce va urma, restul vieții lor se număra
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
tălpile lor atinseră mocheta ultimului etaj. De acum el se putea întoarce la biroul său, la ceașca de cafea, la cămășile călcate perfect, la liniștea dormitorului și la romanul pe care îl citise în ultimele nopți. Lângă el se afla secretara, căreia din când în când îi atingea încheietura mâinii. Ea îi zâmbea fiind încredințată că va putea reveni la parfumul floral din toaletă, la televizorul cu care își împărțea timpul liber și la batoanele cu multă ciocolată. Etajul era plin
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
-o cât e de vioaie, Mașa nici nu Înțelese de ce ar fi trebuit s-o Îngrijească. Bertha părea să nu aibă nevoie de nici un ajutor. Bătrâna, originară din Tiraspol, absolvise Facultatea de Finanțe din Petersburg și lucrase o perioadă ca secretară În cabinetul lui Buharin, iar după moartea acestuia revenise acasă, În Transnistria, angajându-se ca gestionară la o fabrică de armament. Înainte de-a o duce la locuința doamnei Bertha, delegatul firmei Golden Weyr Îi spuse Mașei că va avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
urechi străine. Așa că, pur și simplu, am să-i raportez președintelui că nu ai chef să auzi comunicatul lui intim și că poate să ți-l transmiți de-acolo. Bine? Gorrold îl însoți până la ușă, o deschise și strigă la secretare lui: - Domnișoară Drees, condu-l pe domnul afară. Pentru ceea ce voia el să facă, trebuia ca Gorrold să facă un pas înapoia ușii. Exact în momentul acela, Gosseyn îl transmise în lumea aceea înghețată. Gosseyn puse mâna cu hotărâre pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
domnule. Aproape simultan, privirea îi căzu pe vestonul aruncat pe masa de la bar. Cu ajutorul super-creierului execută fotografierea. Și imediat o transmise și pe ea în lumea aceea înghețată. După aceea, închise ușor ușa în spatele lui. Și, în curând, trecea pe lângă secretară și ieșea prin ușa dinspre stradă, care era întredeschisă. În timp ce se îndrepta către ieșire, se gândea la un lucru căruia nu ar fi trebuit să-i dea nici un fel de atenție: spera că secretara domnului Gorrold era atât de bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
lui. Și, în curând, trecea pe lângă secretară și ieșea prin ușa dinspre stradă, care era întredeschisă. În timp ce se îndrepta către ieșire, se gândea la un lucru căruia nu ar fi trebuit să-i dea nici un fel de atenție: spera că secretara domnului Gorrold era atât de bine educată încât să nu intre în biroul șefului ei fără să fie chemată. Avea vaga impresie că era mai bine pentru renovarea Institutului de Semantică Generală dacă nimeni n-ar fi bănuit că există
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
să n-ai o ocupație, ce va face acum fără mamă-sa și altele de genul acesta. Simona chiar s-a gândit să-i caute un loc de muncă. Prin relațiile pe care le avea a reușit s-o angajeze secretară la o firmă privată din oraș, unde rămăsese un loc vacant prin pensionarea vechii 92 secretare. S-a dat concurs. S-au prezentat vreo șapte persoane, dar Ilinca a reușit pentru că fiind o fată inteligentă, a rezolvat foarte bine toate
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
acesta. Simona chiar s-a gândit să-i caute un loc de muncă. Prin relațiile pe care le avea a reușit s-o angajeze secretară la o firmă privată din oraș, unde rămăsese un loc vacant prin pensionarea vechii 92 secretare. S-a dat concurs. S-au prezentat vreo șapte persoane, dar Ilinca a reușit pentru că fiind o fată inteligentă, a rezolvat foarte bine toate cele prevăzute de testul pentru concurs. Atât Ilinca, cât și Simona s-au bucurat enorm de
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
umeri, mișcându-și capul în același timp. -Radu te las. Andrei ieși din birou ridicând mâna în semn de salut. Acum Radu emoționat, nu știa ce să creadă, își punea diferite întrebări, când deodată se auzi o bătaie în ușă. Secretara intră zâmbind și-l invită în biroul directorului. Radu intră timid în cabinetul directorului salutându-l printr-o plecăciune a capului și un mormăit abia înțeles. Directorul privindu-l cu destulă seriozitate îl rugă să ia loc. Radu se așeză
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
un zîmbet la jumătatea drumului Între bășcălie și Îngrijorare. — N-am nici cea mai vagă idee. Persoana care mi-a povestit toate astea n-a apucat să-l vadă, și le-a aflat fiindcă tînărul Cabestany i le-a povestit secretarei a doua zi. Despre fețe arse n-a pomenit nimic. Va să zică, asta n-ai scos-o dintr-un foileton? Am scuturat din cap, nedînd importanță subiectului. Cum s-a terminat totul? I-a vîndut fiul editorului cărțile lui Coubert? am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
retras propunerea. CÎteva zile mai tîrziu, magazia editurii Cabestany din Pueblo Nuevo a ars din temelii, la puțin timp după miezul nopții. Gratis. Am oftat. — Ce s-a Întîmplat cu cărțile lui Carax? S-au pierdut? — Aproape toate. Din fericire, secretara lui Cabestany, cînd a auzit de ofertă, a avut o presimțire și, pe socoteala și pe riscul ei, s-a dus la magazie și a luat cîte-un exemplar din fiecare roman al lui Carax. Ea era cea care păstra toată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
Carax. — Să vedem... José María Requejo. Strada León al XIII-lea, numărul 59. Deși corespondența o trimitem, În fiecare semestru, la o căsuță poștală de la centrala de pe Vía Layetana. — Îl cunoașteți pe domnul Requejo? — Am vorbit de cîteva ori cu secretara lui la telefon. Adevărul e că toate demersurile cu el se fac prin poștă și se duce secretara mea, care azi e la coafor. Avocații din ziua de azi n-au timp pentru tratamentul formal de odinioară. N-au mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
fiecare semestru, la o căsuță poștală de la centrala de pe Vía Layetana. — Îl cunoașteți pe domnul Requejo? — Am vorbit de cîteva ori cu secretara lui la telefon. Adevărul e că toate demersurile cu el se fac prin poștă și se duce secretara mea, care azi e la coafor. Avocații din ziua de azi n-au timp pentru tratamentul formal de odinioară. N-au mai rămas cavaleri În profesia asta. Pe cît se pare, nu mai rămăseseră nici adrese fiabile. O simplă privire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
el rîzÎnd. Ce vă spuneam eu? Niște borfași. Administratorul se lăsă pe spate În fotoliu și mai scoase o sforăitură de-a lui. — Dumneavoastră aveți cumva numărul acestei căsuțe poștale? — Potrivit fișei este 2837, deși numerele pe care le face secretara mea eu nu le pricep, fiindcă știți și dumneavoastră că femeile nu-s bune la matematică. Ele sînt bune la... Îmi permiteți să văd fișa? — Cum să nu. Chiar vă rog. Mi-a Întins fișa și am examinat-o. Numerele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
editare pentru romanele lui Julián Carax cu doi duros. Eu Începusem să lucrez În departamentul administrativ, Însă, cînd domnul Cabestany a aflat că vorbeam franceză, italiană și ceva germană, m-a pus pe postul de la achiziții și m-a făcut secretara lui personală. Printre atribuțiile mele era să redactez corespondența cu autorii și editorii din străinătate cu care editura avea contracte, și astfel am intrat În legătură cu Julián Carax. — Tatăl dumneavoastră mi-a povestit că erați prieteni buni. Tata v-ar spune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
era sacul acela jerpelit. Aveau acum amândoi senzația că trebuie să existe în el un ceva care să risipească misterul legat de Gaston. Într-o bună zi, Takamori a fost căutat la Banca F. de un polițist de la secția Marunouchi. Secretara părea puțin îngrijorată când i-a anunțat vizitatorul. — Higaki-san, sper că nu aveți necazuri. — Te rog să nu dai nici o declarație împotriva mea, glumi Takamori. A ghicit imediat că era ceva în legătură cu Gaston. A deschis totuși ușa camerei de oaspeți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
din prefectura Miyazaki, insula Kyūshū, că a fost văzut pe-acolo un străin care semăna cu Gaston. Noi facem verificări în continuare, dar se pare că e vorba de altcineva. Takamori coborî privirile. Polițistul luă ceașca cu ceai adusă de secretară și începu să soarbă zgomotos. — Am întocmit un raport oficial pe care l-am trimis Ambasadei Franței... Credeam că poate știți dumneavoastră pe unde ar putea fi. — Gaston și-a lăsat la noi acasă bagajul, adică un sac vechi din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
să mă duc? Garsoniera era plătită până la sfârșitul anului, de-aici n-am luat leafa de două luni. Nu vezi, nici nu mai vine nimeni... Doar directorul din când în când. Și-atunci țipă că i s-au uscat florile. Secretara și-a luat concediu de maternitate, Filip încearcă să prindă o bursă în State, Aurora nu s-a mai întors. - Dar Amalia? - Dă-o-ncolo de pațachină! Și asta-i dusă cu pluta... - Nu cred, chiar așa? - Da, măi, mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
a furat în ultima lui carte munca unor doctoranzi, dar n-au curaj să facă scandal, comentează altul. - Cică l-au prins pe șef c-o studentă, făcea omu’ percheziție corporală în birou, se discută în consiliu, îmi zice o secretară. Am făcut un slalom prin mai mult de cincizeci de ani de literatură, aplecându-mă să nu smulg stegulețele, așa, înc-un viraj, frână... strâng brațele să nu dobor repere, periodizare ar fi asta, de fapt o înșiruire de plicticoșenii pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
câteva zile de concediu plătit pe care puteam să mi le iau și m-am hotărât să plec un timp la părinții mei, pe insula Shikoku. Akemi Yokota lucra la o agenție mare de turism. La Început fusese angajată ca secretară Într-un birou, apoi, după trei ani, a ajuns Însoțitoare de grup, dar, pe vremea când ne-am cunoscut, revenise la locul ei de muncă de la birou. Nu renunțase la munca de Însoțitoare de grup pentru că o depășea, ci pentru că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]