6,679 matches
-
cât încă era Ceaușescu, și că Armata trăgea în oameni. Mie parcă nu-mi venea să cred că Armata ar face așa ceva. Pe 22 a venit un soldat la GAZ și un subofițer, dar nu-mi aduc aminte cine, țipau, urlau, au adus și un televizor acolo în față, că Ceaușescu a plecat. Dar până la faza aceea auzisem că Milea s-a sinucis. S.B.: Cum ați primit atunci vestea? D.R.: Mi-am dat seama atunci cât e de rău. Dar și
[Corola-publishinghouse/Science/84991_a_85776]
-
și mi-am dat seama că plecau pilele vechi și veneau pilele noi. De la mine de la unitate au fost disponibilizați, restructurați cum s-a spus atunci, 127 de ofițeri și subofițeri. În august 1991, a fost puciul de la Moscova și urlau telefoanele. Și conducerea unității s-a trezit că are ca angajați niște neștiutori într-un moment politic delicat. Din 127 de disponibilizați, în sistem s-au întors doi. S.B.: Nu le-a mai trebuit. G.Ș.: Acum îmi pare rău
[Corola-publishinghouse/Science/84991_a_85776]
-
a lăsat acolo. Aceasta a fost marea lui tortură. S.B.: De unde știți asta? G.Ș.: De la cei de la Direcția a V-a. S-a tăiat singur cu lama pe față ca să arate ce tortură a avut el de suferit. Și urla de la tribună, că eu îl auzeam și la televizor, și din unitate, că pe stradă se ardeau documente secrete. Asta cu documentele era pentru că noi primisem ordin ca toate notele informative să fie arse. Vreau să vă zic că s-
[Corola-publishinghouse/Science/84991_a_85776]
-
de lucru ca menajeră la un domn de 85 de ani, la Milano. Acesta nu era autonom. Îl ajutam în toate privințele, îi schimbam chiar și pamperși. În fiecare zi, cum mă opream din muncă ca să iau masa începea să urle cerându-mi să îi schimb pamperși. Poți să îți imaginezi ce gust avea mâncarea pentru mine. Evident, lucram la negru, fără să se plătească nici un fel de taxe. Eram o clandestină, se spune așa nu? De fiecare dată când ieșeam
by Alina Harja şi Guido Melis [Corola-publishinghouse/Science/1045_a_2553]
-
-n țară, / Fasciștii stau la pândă iar, / Și ca flămânzii lupi de codru / În preajma satelor apar. De partea lor stau toți tâlharii / Brătienii putrezi de bogați, / Maniu și Vaida ce-mpușcat-au / La Grivița pe-ai noștri frați; / Își fac curaj și urlă-a moarte / S-au strâns în haite, ies la drum, / Dar judecata lor e-aproape, / E-aproape ziua lor de-acum.” C. este autorul unor scenarii cu subiect istoric: Bălceștii (1948), Barbu Lăutaru (1954), și publică mai multe volume de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286408_a_287737]
-
de la biută. M. M.: Da, și dă-i! S. B.: S-a declanșat Iadul acolo. Și toate erau spre "blocurile NATO" și spre stradă. M. M.: Vai de mine și de mine! S. B.: Oamenii ăia, locatarii din blocuri, săracii, urlau: Nu trageți, nu trageți!" Camarazii dinspre biută au tras spre blocuri. Țin minte că a venit imediat Panait, că a auzit focurile din Comandament și a ieșit: "Nu trageți, cine v-a dat ordin?" A venit și a urlat din
[Corola-publishinghouse/Science/84932_a_85717]
-
săracii, urlau: Nu trageți, nu trageți!" Camarazii dinspre biută au tras spre blocuri. Țin minte că a venit imediat Panait, că a auzit focurile din Comandament și a ieșit: "Nu trageți, cine v-a dat ordin?" A venit și a urlat din spate: "Opriți focul!" Apoi, ne-a luat pe fiecare: "Tu ai tras?" Eu am tras trei cartușe, atât. Unul era trasor, era primul care pleca din armă, și încă două și m-am oprit: "Dar eu în cine trag
[Corola-publishinghouse/Science/84932_a_85717]
-
Pârvan spre Piața Kogălniceanu. Țiganul se ia după gașca în care e Pribeagu și tot pare că nu are de gând să cedeze, speriindu-i de-a binelea. — Las’ că vă prind eu, futu-vă mumele-n cur de aristocrați ! urlă și mai tare. Dar cum Cristi, Mamutu’ și Pribeagu fac stânga pe Elisabeta, spre piață, după câteva zeci de metri, observă că nu mai era nimeni în spatele lor. Se opresc să-și tragă sufletul, iar poetul, care nu mai era
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
ales pentru doamnele frumoase și elegante pe care le invitau să le amețească și să le deschidă inima. Nu e casă, mică, mare, să nu fie sărbătoare Nu e crâșmă, nu e bar, făr-un țap și-un lăutar Peste tot urlă Vasile, dragoste și veselie Din Pipera la Săcele dădea lumea din măsele Din Băneasa în Panduri clefănea lumea din guri Și-și spuneau mușcând din fleică : Grea e sărăcia, neică ! Pentru că ce femeie nu-și dorea să-l vadă și
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
cai. — Aida, copii ! Aida ! țipă Fernic, care și ia un avans de câțiva metri. — Din stânga vin francezii, din stânga ! zbiară Pribeagu, iar Fernic o ia ușor spre dreapta, cât pe ce să se accidenteze cu turiștii. Din stânga mea, adică dreapta ta, urlă din nou Pribeagu, corectându-se și făcându-l să se redreseze în ultima clipă. Iar când Fernic îndreaptă din nou trăsura și francezii trec cu viteză pe lângă ei, Cristi începe să arunce ca un nebun cu batiste înspre ei, una
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
hohote, înainte să-i anunțe : Țineți-vă bine bine de tot, fraților ! Și brusc trăsura începe să se zdruncine din toate înche- ieturile și să sară parcă în toate direcțiile, abia o ține pe o linie dreaptă Ionel. Toți trei urlă de spaimă, când se văd ieșiți de pe Cățelului, pe drumul de țară, în mijlocul unor câmpuri și fără niciun felinar. Băi, nu văd nimic ! țipa Fernic. E beznă completă. — Taci, că ne-obișnuim imediat, sare Pribeagu. Și o altă împușcătură se
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
urechile, apoi s-au răstur- nat în lateral. Fernic a sărit în față, Cristi în spate, iar Pribeagu s-a dus cu trăsura câteva zeci de metri, de-a dura, cu tot cu caii care rămăseseră prinși și fuseseră dați peste cap, urlând în ultimul hal. Și apoi trec ceilalți concurenți, care apucă să ia curba, și gloanțe în toate direcțiile. Nimeni nu mai știe de el însuși, d-apoi de celălalt. — Cristi, ești bine ? întreabă Fernic, după ce se verifică cu mâinile pe
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
și intră și el în noroi. — Da, pare o băltoacă asta, naiba știe... Te poți mișca ? — Nu... — Hai că te trag eu, și Fernic îl prinde de mâini și îl trage până pe drum, pe pământ uscat și piatră, în timp ce Cristi urlă de parcă l-ar fi lovit trăsnetul. — Futu-i mama lui de picior ! — Care e ? — Stângul ! Glezna... Și Fernic îl pipăie. — Aaaaa, ia mâna, Dumnezeule ! Nu suport ! — Cred că ți-ai rupt glezna când ai căzut, dar în rest pari bine
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
trăsura lor, întoarsă cu roțile în sus, iar caii morți, nemișcați, cu gâturile frânte. Au, Doamne, ai milă de ei ! Că e numai vina voastră, își face Ionel cruce, înainte să strige iar după Pribeagu. — Sachi ! Sachi ! Zi ceva, prietene, urlă și Cristi, stând întins pe mijlocul drumului, la câțiva metri în spate. Însă nimic. Nici urmă de poet. — Sachi ! zbiară cu toată forța Fernic, care cade în genunchi în fața trăsurii, temându-se de ce era mai rău. — Aici... se aude într-
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
îmbol- năvit cu toții ; cum i-au săpat groapa micuță cu mâinile goale pentru că n-avea nimeni o nenorocită de lopată și cum s-au dus și ei să ajute, ca să isprăvească mai repede, să plece odată, iar Maria, maică-sa, urla lângă ei și plângea ca o nebună, întrebând disperată dacă nu-i vreun preot în tot trenul, care să-i facă slujba. Și nu era niciun preot, l-au pus așa în groapă, cu câteva cârpe acoperindu-i chipul, și
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
Numărul amantelor fictive se înze- cise, la fel și numărul bețiilor fictive fără sfârșit, care se terminau cu câte o pățanie de neuitat. Unul spusese că l-a văzut o dată în compania unor ghizete, umblând gol pe malul Dâmboviței și urlând ca un nebun cuvinte deocheate, altul că mergea acasă nu cu una sau două, ci chiar și cu câte cinci femei, pe care le supunea la perversiuni nebănu- ite. Și că nu-l interesa dacă vreuna era sau nu căsătorită
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
Vreau să ajung la zei și să mă întrec cu ei în glorie și măreție. Vreau să zbor cum n-a zburat nimeni, vreau să ajung pe Lună și înapoi și să spun oamenilor cum e dincolo de ceruri. Venele mele urlă după adrenalină și suspans. După aventură. Și tu știu că înțelegi asta mai bine ca oricine, dar ți-e frică uneori. Cum să nu-ți fie frică ? — Frică de ce, Cristi ? De cădere ? De eșec, de ratare ? De moarte, până la urmă
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
povestea despre frumoasa Zaraza. — Ei, și până la urmă ? — Păi, până la urmă am auzit la radio, după sau înainte s-o dea, la un moment dat, Aurel ne-a zis, că-mi aduc aminte și acum cum a intrat în restaurant, urlând : Le diseur roumain Cristian Vasile ! Nu, am înnebunit noi, nu se poate... E chiar Bibiță al nostru ? D-aia ne era așa cunoscută vocea ? Și îți dai seama, am dat toți buzna după disc a doua zi. Nu era de
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
orice am face, Sachi, iubitule, ce mai contează ? - și mai scuipă din fiere, cu vinișoare de sânge. Apoi cade lat, lovit parcă de-un pumn invizibil. Cade pe spate și acolo râmâne, privind cerul plin de stele. Îi vine să urle ceva, dar nu mai poate. Îi vine să plângă, dar nici de asta nu e în stare. Întins, fără să se mai poată mișca, își reamintește tot felul de momente cu Fernic. Câte năzbâtii și aventuri. Câte cuceriri și cântece
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
viu, nu ? i s-a părut că-i spune Fernic, râzând, din ușă. — Al dracului de bine. Și-a spălat trupul, a luat pe rând fiecare vânătaie, julitură și zgârietură. A încremenit de durere și nu de puține ori a urlat, speriind-o pe doamna Apostolescu, care imediat l-a întrebat dacă e bine. N-am nimic, plătesc pentru păcate, i-a răspuns. Și am cam multe, a râs, și din nou a tușit puțin. După baie și-a dezinfectat cu
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
bine. N-am nimic, plătesc pentru păcate, i-a răspuns. Și am cam multe, a râs, și din nou a tușit puțin. După baie și-a dezinfectat cu spirt rănile și a strâns din dinți cât a putut, ca să nu urle din nou. Și-a dat apoi pe tot corpul cu cremele scumpe, franțuzești, pe care le mai folo- sea pentru față când era obosit și avea concert după concert, ca să arate mereu în formă. Pielea aspră și uscată s-a
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
viața o fi pentru toți proștii, dragul meu Cristian, banii și faima țin de noroc și de îndrăzneală, dar nemurirea... Costă poate mai mult decât poți tu da, ascultă- mă, dragul meu Cristian, căci vor veni vremuri în care vei urla de durere și chin, lumea se va nărui în palmele tale și Diavolul te va ispiti să te scoată din fiecare încurcătură, dacă vei renunța la visul nemuririi. Vei pierde tot dacă vrei să fii nemuritor. — Noi am văzut lumea
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
păcat. Cei de la mese îl acompaniază imediat, fredonând și ei versurile. Se apropie punctul culminant, al refrenului, și chiar atunci, când tensiunea piesei crește, pornește scandalul. În salon năvălește deodată un grup de polițiști, alături de câțiva ofițeri, iar în spatele lor, urlând la ei să stea potoliți, șeful de salon. Lumea se ridică speriată în picioare, neștiind ce se întâm- plă. Instrumentele orchestrei încep să dispară pe rând. — Opriți muzica imediat ! strigă unul. O forfotă și o panică generală în toată sala
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
a face pe viteazul cu niște militari, din poziția sa ingrată de trădător. Căci dacă dânsul n-a învățat acasă, în cei șapte ani, va recupera aici, la Jilava, lecțiile despre respect. Mi-e frig, mi-e frig - vreau să urlu, să zbier : cu țipăt metalic de fierăstraie. Țipătu’nțepenește în ger, ca o momâie de paie. În celula în care a fost aruncat era beznă și un frig care te lovea direct în oase. Iar uniforma de deținut era subțire
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
din ce în ce mai tare, inima îi bătea haotic, respira greu și tusea înecăcioasă era tot mai puternică. Deodată simți cum întreaga celulă se pune în mișcare, aude dedesubt niște roți imense cum scrâșnesc pe niște șine groase. — Lăsați-mă să ies ! ! ! a urlat cât l-au ținut plămânii, în vis. Căci deja leșinase ; însă mintea nu îi întrerupse agonia, ci, în loc să se potolească, începea să-i proiecteze o lume tot mai fantastică și bolnavă, el nemaifăcând diferența între iluzie și realitate. Ușa solidă
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]