26,410 matches
-
Liantul social care a menținut În viață visul creștin al salvării eterne a fost credința. În epoca modernă, rațiunea a devenit comportamentul dorit pentru a obține progresul material. În noua eră, empatia este răspunsul uman la o vulnerabilitate comună și cheia spre o conștiință planetară. A empatiza Înseamnă a schimba rolurile și a simți, la modul cel mai profund, Însăși ființa celuilalt - În special lupta celuilalt pentru a răzbate În viață. Cu toate că, asemenea limbajului, empatia are implicații biologice profunde, ea trebuie
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
democratice, dar În același timp conectate global, Încât Încurajează atât individualizarea extremă, cât și integrarea extremă În mod concomitent. A crea o nouă viziune pentru umanitate care să Împreuneze aceste două forțe, aparent contradictorii, Într-o nouă relație sintetică este cheia pentru a face din era ce va să vină o perioadă de transformare În istoria umană. În opinia mea personală, Europa este poziționată cel mai bine, Între individualismul extrem al Americii și colectivismul extrem al Asiei, pentru a ne conduce
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
gândirea sistemică pentru o nouă etică globală, care recunoaște și acționează să prevină răul impersonal și este dedicată armonizării mulțimii de relații care formează forțele care susțin viața planetei, vom trece pragul celei de-a treia etape a conștiinței umane. Cheia pentru o călătorie de succes va depinde de cât de profundă este aceasta reparticipare. Reparticiparea cu natura Înseamnă angajament intim, În timp real, nestânjenit de straturi de bariere tehnologice. Atunci când Barfield vorbește de reparticipare, el Înțelege o Încercare de a
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
o construcție nouă și independentă ca turn clopotniță; demolarea primei turle de pe naos și înlocuirea ei cu o turlă simetric egală și mult mai simplu de executat confirmă și valabilitatea proverbialei dificultăți în construcția turlelor de biserică "de a găsi cheia de boltă". Prin acestea, de fapt, s-a deformat, pe de o parte, originalitatea turlei naosului de factură ștefaniană, precum și a bisericii, și, pe de altă parte, realitatea istorică. Acesta este momentul istoric când, de fapt, biserica ștefaniană, ctitorie a
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
și pesimismul contemporan", 1900). Psihiatria, alături de toate celelalte ramuri ale științei, care își pregătesc migălos faptele din care deduc încheierile și generalizările, vine în sprijinul filozofiei, ca să-și clădească o bază cât mai reală. Fără pretenție de a-i da cheia tuturor problemelor ce se impun minții omenești, psihiatria îi aduce totuși filozofiei un contingent de fapte, de interpretări și de concluzii care îi pot fi de un necontestat sprijin întru stabilirea înțelesului lumii și al vieții". * În perspectiva timpului, personalitatea
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
credința în comun". Cum? Prin exercițiul de a-și forța soția să creadă în existența concretă reală domestică a unui cal imaginar, inexistent ("o idee de cal"), convins fiind că din acest antrenament se naște "solidaritatea", "armonia", "unitatea", mă rog cheia de boltă a căsniciei; apoi, își împrospătează "speranțele" cu "excursia în străinătate", după ce o strălucită strategie a chiulului îl reabilitează, chipurile!, în fața colegilor, asigurîndu-i (?) avansarea; ca antidot pentru o nouă cădere în gol se naște ideea creșterii unui "copil". Pe
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
nu-i posibil, în cazul acestor personaje. Or, nici înstrăinarea, nici evadarea nu pot fi concepute în afara unui contact cu realul. DINA COCEA: Nu sînt de părere că acea replică finală este o găselniță. Mi se pare că este însăși cheia piesei. Această ultimă replică, lapidară, adună tot sensul piesei, esența ei. GEORGE BĂNICĂ: Mă bucură faptul că piesa oferă atîtea interpretări. Cineva vede evaziune, altul vede înstrăinare, cineva vede violență, altcineva nu vede violență. Asta dovedește că este un text
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
ales datorită seriozității cu care soția lui Ilie Popescu, pe nume Mina, primește "ideea" acestui cal verde, ca un element compensatoriu al unei stări de frustrație. Dintr-o dată ne situăm într-un alt plan al realului, și piesa își schimbă cheia. Ne interesează mai puțin sau deloc comportările soților Popescu, unul față de altul, ca elemente de psihologie conjugală, și mai mult sau numai starea lor existențială, în speță cea a bărbatului care, după ce i se dărîmă lamentabil precarele certitudini de "șef
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
nu s-ar achita cu totul onorabil de sarcinile impuse de regie (ba chiar bănuiesc că este unul din cele mai izbutite roluri ale sale din ultimii ani), dar cred că linia generală a personajului a fost gîndită într-o cheie prea blajină, prea bonomă, ceea ce estompează în mare parte tragismul condiției sale umane. Îl secondează, în schimb ireproșabil, Violeta Popescu (Mina), o mască a durerii resemnate, cu o privire terifiată de sălbătăciune rănită. În două roluri mai puțin importante, Florin
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
Cercul de lectură aș Secției de dramaturgie, n-a fost nimeni care să nu fie atras de scriitura alertă ca și citirea de altfel -, de gradația ingenioasă a conflictului, de culoarea ei, iar unii de semnificația ei parabolică ieșind din cheia realistă. Intruziunea dezinvoltă a vecinilor de bloc, diapedeza lor nestingherită, ocupația amabilă și împăciuitoare la care se dedau vorbesc despre o temă a ingerinței, temă ce s-a mai dezbătut în dramaturgia română contemporană, în alt context și cu alte
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
bine scrisă, cu mînă sigură; scenele nu au rezolvări; scena cu pokerul e în sine nu se leagă cu restul; e necesară o reducere a piesei... AL. ȘTEFĂNESCU, critic literar: Tematica e frecventă în dramaturgia actuală; se încadrează în social-moral; cheia piesei stă în finalul sub semnul spaimei; toate personajele sînt culpabile; foarte bine construită chiar de la început -, toate dialogurile avînd sens; apariția vecinilor este justificată logic; bine mînuit dialogul sigur, cu umor nefacil; gradat spre grav amar tragic chiar... C-
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
supusă unei devastări catastrofale. Peste toate acestea, piesa lui Const. Popa, în întregul ei, e o amplă metaforă a agresiunii și ocupației în general. Ea se înrudește direct cu un text al lui Max Frisch "Biederman și incendiatorii" iar în ceea ce privește cheia tratării, precum și unele propuneri și soluții strict dramaturgice amintește de Bulgakov, de Eugen Ionescu și de alți autori de teatru al absurdului. Spectacolul realizat de Dan Nasta e fidel textului, regizorul fiind, în mod declarat, un adept al respectării paginii
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
autori de teatru al absurdului. Spectacolul realizat de Dan Nasta e fidel textului, regizorul fiind, în mod declarat, un adept al respectării paginii literare și al dicteului estetic desprins din ea. Am asistat, ca urmare, la o reprezentație în care cheia realistă a tratării se interferează cu cea onirică,, plonjonul din real în imaginar pe care îl efectuează regizorul și interpreții avînd suficiente motivații, chiar dacă acestea sînt foarte discrete, depistarea lor în imaginea scenică presupunînd un ochi exersat și experiență din partea
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
iubirea, dar, amendament monstruos: o "iubire cu limite". El 1: (în stupoare, ca într-o anticameră a spaimei, privește după Ea 2, apoi, cu un soi de grabă, adună manuscrise și le bagă în sertar pe care îl închide cu cheia; alte hîrtii le ascunde prin toate buzunarele). Sigur că da... intimitatea are limite... pentru că dacă nu le are... și dacă le are... Da, da... limitele sînt bune, omule, pentru că ele... limitele ne ajută să nu ne pierdem în... fără limite
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
apocaliptice, îl mătură, ca pe orice alt gunoi, este "El la puterea N" el (prietenul, fratele, tînărul, dînsul, dumnealui, excelența sa, amantul, preotul). Constantin Popa Cavou bar Referințe critice Măștile absurdului În gama de stări a acestui teatru, un diez la cheie poartă exasperarea. Exasperările, antrenînd escaladarea în iluzoriu sau, dimpotrivă, căderea în apatie, au, după cum se poate constata, o dublă motivație dramatică, propagîndu-se în cercuri concentrice. În Cavou bar, însă, piesa de care urmează să ne ocupăm, politicul se dispensează de
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
Cincizeci de pachete ai spus?! Mamă, ce cheltuială! Gh. P. doi: Lasă că le cumpăr eu dinainte... Gh. P. unu: Auzi, da tu cum ai intrat...? Că ușa era închisă! Gh. P. doi: Păi nu mi-ai dat tu o cheie..., că dacă sun și nu răspunzi, să pot intra..., să văd dacă n-ai pățit ceva... Ai uitat? Gh. P. unu: (cred că spune că-s ramolit...) Da..., așa..., uitasem... Da atunci de ce-ai mai sunat la ușă? Gh.
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
mor de dorul lor, o să-ți spun la telefon... Gh. P. doi: (apropiindu-se de ieșire) Deci cînd ne mai întîlnim cu trecutul? Gh. P. unu: Păi... în viitorul apropiat... (Gh. P. doi iese; Gh. P. unu închide ușa cu cheia; își amintește că a lăsat cheia în broască, se întoarce, o scoate și o ia cu el) Deocamdată să ne ocupăm de prezent... Adică, mai întîi o chifteluță (o mănîncă) și o gură de vin..., numai una... că n-am
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
spun la telefon... Gh. P. doi: (apropiindu-se de ieșire) Deci cînd ne mai întîlnim cu trecutul? Gh. P. unu: Păi... în viitorul apropiat... (Gh. P. doi iese; Gh. P. unu închide ușa cu cheia; își amintește că a lăsat cheia în broască, se întoarce, o scoate și o ia cu el) Deocamdată să ne ocupăm de prezent... Adică, mai întîi o chifteluță (o mănîncă) și o gură de vin..., numai una... că n-am voie... (bea din sticlă) Of, tare
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
în fotoliu; ușa se deschide și intră Gh. P. doi; cu aceeași valijoară; același joc din prima intrare; scoate toate pachețelele, sticla cu vin; se așează în fotoliu) Gh. P. unu: (cu ochii închiși) Cînd pleci de-aici, îmi lași cheia... Gh. P. doi: Bine, am să ți-o las..., dar tu o să răspunzi dacă te va găsi cineva mort... Gh. P. unu: Lasă...! Nici o grijă..., o să mor pe răspunderea mea... De ce-ai venit iar? Nu ți-am spus că
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
aia care-mi zbîrnîie în oase, și-n carne, și-n creier?! (Gh. P. doi se îndreaptă spre ușă) Bine, cum vrei..., atunci ne vedem... cînd o să ne vedem (Gh. P. doi a ieșit) Și iar nu mi-a lăsat cheia! Ca să intre dumnealui ca la el acasă...! Cînd o vrea și... Asta e! (ajuns în dreptul mesei, observă geanta, lîngă fotoliu, și dosarele rămase sub masă; le pune pe masă și are o primă tentativă de a le deschide; apoi vrea
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
Vrăjitoarea își ascute vocea part. ascuțit, -ă nom. ascuțirea, ascuțitul A SE ASTUPA Canalul s-a astupat din cauza inundațiilor tranz.: Inundațiile au astupat canalul part. astupat, -ă nom. astuparea, astupatul A SE BIFURCA Drumul se bifurcă spre Poiana Brașov și Cheile Râșnovului tranz.: Ion bifurcă un cablu la capete part. bifurcat, -ă nom. bifurcarea, bifurcatul A SE BLOCA Ușa s-a blocat din cauza umidității tranz.: Ion a blocat ușa, ca să nu mai intre Ioana part. blocat, -ă nom. blocarea, blocatul A
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
SE) ANCORA Vasul ancorează în port Momentele plăcute se ancorează în subconștient tranz.: Salvamarii ancorează geamandurile part. ancorat, -ă nom. ancorarea, ancoratul A (SE) ÎNȚEPENI Mașina s-a înțepenit în mijlocul intersecției Ion a înțepenit de spate tranz.: Ion a înțepenit cheia în contact part. înțepenit, -ă nom. înțepenirea, înțepenitul NEREFLEXIVE A ATÂRNA Oalele lui Ion atârnă în cui tranz.: Ion atârnă oalele în cui part. atârnat, -ă nom. atârnarea, atârnatul A DEVIA Traseul deviază la dreapta tranz.: RATB deviază traseul autobuzului
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
în vederea inteligibilității textului și a flexiunii vocii spre grav în concluzia frazelor. Acest tip de lectură, gradual, a căpătat un aspect declamatoriu configurându-se, în anumite puncte ale textului, ca o formă de recitativ, asemănător cantilației ebraice, astfel încât sublinierea cuvintelor - cheie a devenit o adevărată formulă melodică. O mărturie despre liturgia la primele comunități creștine se găsește în cele patru evanghelii, unde întâlnim diferite fragmente ritmice, care, probabil, existau deja înainte de formarea Evangheliei propriu - zise; amintim din Evanghelia lui Luca Magnificat
Repere istorice în muzica sacră şi documente magisteriale by Cristian Dumea () [Corola-publishinghouse/Science/101006_a_102298]
-
împrumutat structura neopitagoreică, bazată pe număr. Acesta din urmă este și arhetipul creației: „Toate lucrurile, care au fost create de natura primordială, au fost create pe baza numerelor. Numărul este principalul model în mintea creatorului”. Deși fundamentul aritmetic, citit în cheie pitagoreică, constituie baza epistemologică a lucrării, Boezio inaugurează prima carte vorbind despre ethos și puterea muzicii, dorind parcă să sublinieze că informațiile și cunoștințele antice trebuie luate ca ghid pentru a ne apropia de arta sunetelor, din moment ce „dintre toate disciplinele
Repere istorice în muzica sacră şi documente magisteriale by Cristian Dumea () [Corola-publishinghouse/Science/101006_a_102298]
-
prin intermediul veneratei persoane a Sfântului Papă Grigore. Care ființă umană ar fi putut, deci, să se opună acestuia? Cântul franco-roman, odată pentru totdeauna devenit „gregorian”, a cucerit astfel în mod gradual întreaga Europă. Poate să pară straniu, dar aceasta este cheia de lectură a muzicii occidentale, în lumina recentelor studii istorico-muzicale critice. Studiile analitice și comparative asupra cântului gregorian, din ultima jumătate a secolului trecut, arată, de fapt, că melodiile repertoriului roman nu au fost compuse într-o singură perioadă și
Repere istorice în muzica sacră şi documente magisteriale by Cristian Dumea () [Corola-publishinghouse/Science/101006_a_102298]